Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Μόνη ελπίδα: Η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη.


Πέρασε ένας χρόνος κιόλας...
Στο καράβι για Μυτιλήνη, άλλη μια φορά.
Φέτος δεν ξέρω γιατί, αλλά με βαριά καρδιά ξεκίνησα... είναι η κούραση της χρονιάς που πέρασε, είναι η απογοήτευση και η θλίψη για όσα συμβαίνουν τελευταία στη χώρα μας, πάντως η διάθεση δεν είναι όπως παλιά....
Νοιώθω ότι όλα έχουν αλλάξει, η ελπίδα για καλύτερες μέρες έσβησε εντελώς, και η δυστυχία έκανε την εμφάνισή της και χτύπησε τη διπλανή πόρτα...
Φίλοι έχασαν τη δουλειά τους, έκλεισαν τα μαγαζιά τους και απελπισμένοι γυρεύουν διέξοδο και ψάχνουν μια αχτίδα φωτός να φωτίσει τα σκοτάδια τους...  Μάταια!
Όλα μοιάζουν αβάσταχτα προσχεδιασμένα, σε ένα σχέδιο που εκτελείται αμείλικτα, με ξεπούλημα κάθε αξίας του Ελληνικού κράτους! Διαφθορά και εγκληματικότητα σε όλο τους το μεγαλείο!!
Εφοριακοί που φοροδιαφεύγουν, δικαστές που μεροληπτούν, αστυνομικοί που "τα παίρνουν", βουλευτές που ψηφίζουν για την παραχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας στην Τρόϊκα, για την καταπάτηση προαιώνιων εργασιακών δικαιωμάτων μας και την κατάλυση κάθε ανθρώπινου δικαιώματός μας για αξιοπρεπή και υποφερτή διαβίωση. Το μέλλον των παιδιών μας ήδη χρεωκοπημένο και ξεπουλημένο!
Σε ένα κράτος μπαταχτσή, που αυτή την ώρα ζητά από τους πολίτες του να είναι συνεπείς απέναντί του και να μη εισφοροδιαφεύγουν, ενώ αυτό την ίδια ώρα είναι ασυνεπές σε κάθε του υποχρέωση απέναντι στον πολίτη, με τη μορφή κάθε κοινωφελούς κρατικής υπηρεσίας του, είτε στον τομέα της παιδείας, είτε της υγείας ή  της εργασιακής ασφάλειας και της εξασφάλισης αξιοπρεπούς σύνταξης για τα γηρατειά μας. 
Μόνο, με τη μορφή του ΙΚΑ, το κράτος παρακρατά παράνομα από το 2001 έως σήμερα, με πράσινες ή γαλάζιες διοικήσεις, πάνω από δύο δις ευρώ, που έχουν πληρώσει για τις ασφαλιστικές τους εισφορές, εργαζόμενοι και εργοδότες, για τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας. Και το αποτέλεσμα:
Δεν καταλογίζεται σε κανέναν προσωπική ευθύνη, όπως θα καταλογιζόταν σε οποιοδήποτε απλό πολίτη που θα παρακρατούσε χωρίς  να τις αποδίδει, υπεξαιρώντας στην ουσία, εισφορές υπαλλήλου του ή θα καταργούσε κάποιο εργασιακό του δικαίωμα. Για το κράτος δεν τρέχει τίποτε!
Απλώς παγώνουν π.χ. τα προγράμματα του ΟΕΚ και κάποιοι εργαζόμενοι που πλήρωναν επί χρόνια θα μείνουν με την προσδοκία να πάρουν κάποτε σπίτι ή να μην πάρουν ποτέ, όπως θα μείνουμε ίσως όλοι εμείς που σήμερα εργαζόμαστε, με την προσδοκία να πάρουμε κάποτε σύνταξη που δεν θα ξεπερνά τα 380 ευρώ, το ελάχιστο που εγγυήθηκε το δημόσιο, σε περίπτωση που τα ασφαλιστικά μας ταμεία κλείσουν οριστικά και αμετάκλητα!
Βλέπετε στο μεταξύ γαλάζιοι και πράσινοι έκαναν και κάνουν τους κουβαρντάδες, χρηματοδοτώντας τραπεζίτες και κόμματα ή δίνοντας  δάνεια  με επιδοτούμενο επιτόκιο ακόμη και σε μετανάστες με ελάχιστο χρόνο ασφάλισης στην Ελλάδα, ή θέλοντας να εμφανίσουν "κοινωνικό πρόσωπο" προχωρούσαν σε επιδοτήσεις ενοικίων με πολύ θολά κριτήρια και διαδικασίες.
Το κράτος  ΙΚΑ -που δεν βρήκαν ακόμη χρόνο να επιλέξουν έναν ικανό άνθρωπο να το διοικήσει- την ώρα που γιγαντώνεται καθώς του φορτώνουν κι άλλες ομάδες ασφαλισμένων, χρωστά στο κράτος ως ΟΕΚ, αλλά και στο κράτος ως ΙΚΑ  στο κράτος ως ΔΕΚΟ, ως ΟΤΑ και δεν συμμαζεύεται, τεράστια ποσά!
Πώς είναι δυνατόν ένα τέτοιο κράτος να απαιτήσει και να  πετύχει συνέπεια από τους πολίτες του, όταν το ίδιο αποδεικνύεται καθημερινά ασυνεπές και ανίκανο να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του, όταν μικροεργολάβοι που έχουν παραδώσει έργα κινδυνεύουν να πτωχεύσουν γιατί δεν έχουν εισπράξει ούτε ευρώ από την εργολαβική αμοιβή τους, όταν ακόμη και εφημερίδες δεν έχουν εισπράξει για τις κρατικές καταχωρήσεις, ή ωρομίσθιοι καθηγητές και πολλοί άλλοι, παραμένουν απλήρωτοι επί μήνες?
Ή όταν ένστολοι υπάλληλοι δεν πληρώνονται τις υπερωρίες και τα νυχτέρια τους, ενώ διοικούνται από τους διαχρονικά ανεπαρκείς και αγράμματους ακόμη, δοτούς προϊσταμένους τους?
Και όταν οι αποδειγμένα κλέφτες, που πλούτισαν σε βάρος μας, πολιτικοί και κυβερνητικοί δεν τιμωρούνται, αλλά αντίθετα κυκλοφορούν ανάμεσά μας ελεύθεροι κι ωραίοι μα και ακόμη ...πλουσιότεροι και γίνονται μάλιστα και τιμητές με άποψη για την "κάθαρση" της πολιτικής μπόχας και  βρωμιάς, που οι ίδιοι δημιούργησαν?
Γενικό απόφθεγμα πλέον όλων, μεγάλων μα και μικρών "άρπαξε για να φας και κλέψε νάχεις" ή "άμα βλέπεις και τρώνε το βιός σου, τρώγε και συ με τα δυό σου" που λένε και στο χωριό μου....

Και σε όλο αυτό το μπάχαλο και την ακυβερνησία να μας φταίνε τα blogs ακόμη και για τη στυγνή δολοφονία του άτυχου Σωκράτη Γκιόλια που ξέφυγε από τη μοίρα του μικρού και άσημου, ίσως, δημοσιογράφου και άρχισε να διαγράφει την τροχιά του επώνυμου δημοσιογράφου αλλά και του ανώνυμου μπλόγκερ, χωρίς να προλάβει όμως να γίνει τόσο μεγάλος και ισχυρός, ώστε να ενσωματωθεί και να μη κινδυνεύει από τους "τρομοκράτες" του διεφθαρμένου πολιτικοοικονομικού συστήματος, το οποίο αποφάσισε να τον ξεφορτωθεί με διασταυρούμενα πυρά, που θα σκότωναν λόχο,όχι μόνο γιατί είχε αρχίσει να αποβαίνει επικίνδυνος γι' αυτό, αλλά και για παραδειγματισμό όλων των υπολοίπων που θα ζηλέψουν πιθανόν, τη μπλογκική ιδιότητά του και θα ξαμολύουν καρφιά και αλήθειες δεξιά και αριστερά!
Το μήνυμα είναι σαφές: Όποιος σηκώνει κεφάλι, αυτό κόβεται!!

Τέλος πάντων, σκέψεις και απόψεις που έκαναν χορό στο κεφάλι μου όλες αυτές τις  μέρες και σήμερα βρήκαν την ευκαιρία, ανάμεσα στα γαλάζια κύματα του αφρισμένου Αιγαίου, να ξεχυθούν και να κολυμπήσουν στη θάλασσα του διαδικτύου.... και να συναντήσουν τις δικές σας σκέψεις και απόψεις... ίσως  και να ανακαλύψουν έτσι το κοχύλι της ανθρωπιάς μας και της αλληλεγγύης, που κι αν ακόμη έχασε το περιεχόμενό του, το αρχέτυπο σμιλεμένο καλούπι του, έμεινε αναλοίωτο στο χρόνο για να μας θυμίζει ότι κάποτε υπήρχε μέσα του ζωή και ότι τίποτε δεν χάνεται ολοκληρωτικά, αρκεί να μπορούμε να το ανακαλύψουμε και ενωμένοι και αλληλέγγυοι  μεταξύ μας,  να το ξανακατακτήσουμε!
.

22 σχόλια:

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Καλησπέρα γλυκιά μου Μαριάννα! :-)
Δεν ξέρω τι μας επιφυλάσσει το μέλλον...Δεν ξέρω αν πρέπει να μας νοιάζει το μέλλον, ίσως γιατί το μέλλον γίνεται τόσο γρήγορα παρόν κι απαιτεί ταχύτατη προσαρμογή για επιβίωση. Τώρα τι επιβίωση είναι αυτή ένας Θεός ξέρει!

Αυτό που σίγουρα ξέρω, γιατί το ζω, είναι η μοναξιά και η καχυποψία που διακατέχει όλους μας για όλα και για όλους! Οι άνθρωποι πλέον έχουμε απορροφηθεί στο απόλυτο τίποτα!Ολημερίς κι οληνυχτίς με το φόβο του λιγότερου και του χειρότερου ξυπνάμε και κοιμόμαστε. Κι αυτό σήμερα λέγεται ζωή!...Το χειρότερο φυσικά δεν είναι ότι αυτό το λέμε ζωή,αλλά ότι είναι ζωή...

Σε σταυροφιλώ, φίλη μου!
Να προσέχεις και να περνάς όμορφα όπου κι αν είσαι!! :-)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ευχές μόνο αφήνω για όσο γίνεται πιο ξέγνοιαστες διακοπές στο πανέμορφο νησί.

΄Οπως κατάλαβες με έχει κουράσει αφάνταστα ολο αυτό το ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ για την Ελλάδα μας που συμβαίνει.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Nikos Lioliopoulos είπε...

καλα να περασεις στα ομορφα μερη σου

Aνεμος είπε...

ε ένα κράτος μπαταχτσή, που αυτή την ώρα ζητά από τους πολίτες του να είναι συνεπείς απέναντί του και να μη εισφοροδιαφεύγουν, ενώ αυτό την ίδια ώρα είναι ασυνεπές σε κάθε του υποχρέωση απέναντι στον πολίτη, με τη μορφή κάθε κοινωφελούς κρατικής υπηρεσίας του, είτε στον τομέα της παιδείας, είτε της υγείας ή της εργασιακής ασφάλειας και της εξασφάλισης αξιοπρεπούς σύνταξης για τα γηρατειά μας.
τα ειπες ολα...παλι γαμωτο.....
ΣΙΩΠΗ

Nefelovatis είπε...

Το ότι «Νοιώθω ότι όλα έχουν αλλάξει», δεν είναι απαραίτητα τόσο κακό όσο φαίνεται αρχικά. Μας είχαν μάθει, να «κοιτάμε τη δουλειά μας, να μην ενδιαφερόμαστε για το διπλανό μας, να ψηφίζουμε με βάση το ποιος θα μας βολέψει ή θα μας κάνει κανένα ρουσφέτι, και γενικά να κοιτάμε την και καλά πάρτη μας..»

Αυτό πλέον φαίνεται ολοκάθαρα που έχει οδηγήσει όπως πολύ σωστά επισημαίνεις. Σε ένα κράτος ανάλγητο που «Του λένε (οι ξένοι) και Διατάσει – ξεπουλάει).

Σίγουρα το σχέδιο ήταν προαποφασισμένο, και καλά μελετημένο. Όμως όπως και κάθε σχέδιο, του οποίου η εφαρμογή εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και από τον συντονισμό πολλών «υπαλλήλων» (βλέπε και κυβερνώντων μας), έχει τις αδυναμίες του..

Όχι τόσο στα βήματα που θα εφαρμόσουν εκείνοι..

Μα στον Μεγαλύτερο Αστάθμητο παράγοντα που υπάρχει, μια κι εναντίων αυτού απευθύνεται..

Κι αυτό ο παράγοντας είναι ο Άνθρωπος..

Όλοι εμείς, ο Καθένας από εμάς..

Που σαν αρχίσουμε να λειτουργούμε με τρόπους που δεν έχουν προβλέψει ή που τους φοβούνται γιατί δεν αντιμετωπίζονται εύκολα (και ένα πρώτο βήμα είναι η αλληλεγγύη, μα και άλλα όπως η αυτόοργάνωση, η αφύπνιση και η δράση κι όχι μόνο η αντίδραση σε όσα μας κάνουν, η πολιτική απείθεια και η απόφαση του να μη δουλεύουμε για αυτούς και τόσα άλλα), τότε μπορούμε ξανά να ανάψουμε..

Της Ελπίδας το φως!

Καλό σου ταξίδι και καλή ξεκούραση στο όμορφο νησί που σε περιμένει!

Ανώνυμος είπε...

Ριξε και καμια βουτια και για μας Μαριαννα.
Ελπιζω τα πραγματα να βελτιωθουν, να γυρισει ο τροχος...
Θα περασουμε βεβαια απο λουκι και ισως ξενητευτουμε οι μισοι για να ζησουν οι υπολοιποι με τα εμβασματα απο τα ξενα.
Η ανεκτικοτητα καποιων στη λαμογια, αποθρασυνε τους αρπαγες που εφαγαν και κοντευουν να σκασουν.
Δεν θα μας κανουν συνενοχους τους οσο και να το πολεμανε. Θα τους δειχνουμε στα παιδια και τα εγγονια μας, να, αυτοι καταντησαν τη χωρα ετσι.

BUTTERFLY είπε...

Μεγαλη στεναχωρια και καταχνια, απο που να το πιασεις!...
Καλα να περασεις στο ομορφο νησι σου και να γεμισεις οσο μπορεις μπαταριες!

irizaar είπε...

καλή μου Μαριάνα,
καλά να περάσεις στις διακοπές σου και με το καλό να μας ξανάρθεις. και επειδή ο Σεπτέμβρης θάναι ο πιο καυτός μήνας του έτους, φρόντισε να έχεις γεμάτες μπαταρίες γιατί ο αγώνας είναι στους καυτούς δρόμους

zoyzoy είπε...

Καλές διακοπές να'χεις στ'ομορφο νησί σου μακριά απο κάθε μιζέρια αυτής της χώρας που ζούμε και βιώνουμε!

Δεν θα πάψουμε να ελπίζουμε για ένα καλύτερο αύριο!

Καλά να περνάς με φιλιά θαλασσινά!!

Aνεμος είπε...

Εφοριακοί που φοροδιαφεύγουν, δικαστές που μεροληπτούν, αστυνομικοί που "τα παίρνουν", βουλευτές που ψηφίζουν για την παραχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας στην Τρόϊκα, για την καταπάτηση προαιώνιων εργασιακών δικαιωμάτων μας και την κατάλυση κάθε ανθρώπινου δικαιώματός μας για αξιοπρεπή και υποφερτή διαβίωση. Το μέλλον των παιδιών μας ήδη χρεωκοπημένο και ξεπουλημένο!

Thalassenia είπε...

Τα λόγια σου, με φόντο το τρυφερό και ζωηρό ροζ τριαντάφυλλο ταιριάζουν με τις μέρες που ζούμε νομίζω.
Απογοήτευση και ελπίδα μαζί.

Να ξεκουράσεις το μυαλό και να γεμίσεις την ψυχή σου ομορφιές.

Φιλιά θαλασσένια.

Ανώνυμος είπε...

Καλή μας Μαριάνα,

Στέλνε μας λόγια παρηγοριάς και δύναμης από την όμορφη Λέσβο.

Χρειάζεται να "οπλισθούμε" για τον χειμώνα που έρχεται που ελπίζουμε να είναι πολύ διαφορετικός από τους άλλους. Γι' αυτό χρειαζόμεστε τις ελπιδοφόρες ονειροπολήσεις σου..

ΥΓ. Και αν κατέβεις στο αγαπημένο μου Σίγρι (έκανα διακοπές εκεί επί 9 συναπτά έτη) κατέβα στην παραλία της Φανερωμένης και άναψε ένα κερί στο μικρό ξωκλήσι της, δίπλα στο κύμα.

Σε ευχαριστώ

ΘΤ

marianaonice είπε...

@Φίλοι μου,
εδώ γυρίζω, σας διαβάζω, και από αύριο ελπίζω να καταφέρω να μιλήσω με τον καθένα σας ξεχωριστά...
Μόνο αυτό μας έμεινε, πλέον, η επικοινωνία και η αλληλεγγύη μεταξύ μας, την έχω τόση ανάγκη!

dyosmaraki είπε...

Καλή μου Μαριάννα, συμμερίζομαι τα συναισθήματά σου. Οι δάιμονές μου είναι και δικοί μου δαίμονες. Προσπαθώ να απαλλαγώ από αυτούς και να προχωρήσω μπροστά. Νομίζω πως η απομάκρυνση από το άστυ (για κάποιο χορνικό διάστημα) αποτελεί τη μοναδική λύση.

Εγώ ακόμη δεν τα κατάφερα. Μάλλον θα φύγω κατά τα τέλη του Αυγούστου. Ωστόσο θα ταξιδεύω με το μυαλό μου στις θάλασσες που θα αρμενίζεις εσύ. Προσπαθώντας να σου δώσω δύναμη και κουράγιο και να αντλήσω δύναμη και κουράγιο από σένα. Γιατί έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Μία διαρκής αλληλοϋποστήριξη, μια διαρκής ανταλλαγή δύναμης.
Εύχομαι να ξεκουραστείς και να γυρίσεις δυναμωμένη και χαλαρωμένη.
Η δύναμη της φύσης είναι λυτρωτική.
Καλά να περάσεις

marianaonice είπε...

@Ψυχούλα μου
Δεν έχω τίποτε να πω περισσότερο στο εύστοχο, όπως πάντα σχόλιό σου.
...Οι άνθρωποι πλέον έχουμε απορροφηθεί στο απόλυτο τίποτα!
Πόσο δίκιο έχεις!
Περιττό να σου πω πόσο χαίρομαι όταν σε @βλέπω εδώ...
:)))

@Γλαρένια μου
Σ' ευχαριστώ! Να περνάς κι εσύ όμορφα!!
Όσο για την κούραση μας έχει πλέον κυριέψει όλους μας.

@Νίκο μου
Σ' ευχαριστώ! Καλό καλοκαίρι και σε σένα.

marianaonice είπε...

@Άνεμε
Τα είπα πάλι, αλλά ποιός μας ακούει?
:))

@Nefelovatis
Καλώς όρισες από τα @μέρη μου.
Σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου.
'Ετσι είναι ο παράγοντας Άνθρωπος πλέον μπορεί να μας σώσει...
Η μόνη μας ελπίδα είναι να ξαναγίνουμε άνθρωποι αρχίζοντας από μέσα μας.

@penthilos
Θα τους δείχνουμε στα παιδιά μας, μα λες αυτοί να ντρέπονται?
Καθόλου δεν τους νοιάζει αφού τα δικα τους παιδιά τα έχουν εξασφαλίσει και με το παραπάνω, τα δικά μας παιδιά είναι γι' αυτούς απλά μονάδες παραγωγής πλούτου για τα δικα τους παιδιά.
Αχ φίλε μου, ευτυχώς που το γαλάζιο Αιγαίο και το ορεινό χωριό μας, γλυκαίνει όλη αυτή τη μαυρίλα της ψυχής μας τούτη την περίοδο.
Να περνάτε ονειρεμένα κι εσείς όπου κι αν είστε!

marianaonice είπε...

@BUTTERFLY μου
Πουθενά φως και από Σεπτέμβρη έρχονται λένε τα χειρότερα...
Σ' ευχαριστώ γλυκειά πεταλουδίτσα μας!
:))

@irizaar
Σ' ευχαριστώ! Να περνάς κι εσύ καλά και σίγουρα θα γεμίσουμε μπαταρίες αφού έρχονται τα δύσκολα και πρέπει να είμαστε έτοιμοι και δυνατοί!

@zoyzoy μου
Φιλιά και χαιρετίσματα από τη βόρεια άκρη του Αιγαίου μας.
Σ' ευχαριστώ καλή μου για τις ευχές σου. Να περνάς καλά κι εσύ, όσο για την ελπίδα δεν παύουμε να την αναζητάμε.

marianaonice είπε...

@Άνεμε
ΈΤσι ακριβώς! το μέλλον των παιδιών μας ήδη χρεωκοπημένο και ξεπουλημένο!

@Thalassenia μου
Απογοήτευση και ελπίδα μαζί.
Όπως το λες!
Σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου και εύχομαι κι εγώ να περάσεις όμορφο το υπόλοιπο του καλοκαιριού.
Φιλιά

@Ανώνυμε
Αν τα λόγια μου τα βρίσκεις παρήγορα κάτι είναι κι αυτό, αν και εγώ νομίζω ότι είναι απαισιόδοξα όπως είναι και η ψυχή μου με όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια...
Αν πάω στο Σίγρι θα βρω τη Φανερωμένη και θα σου ανάψω το κεράκι, όμως θα ήθελα να ήξερα με ποιόν/α μιλώ. Το ΘΤ δεν μου λέει τίποτε, όμως το ΄οτι έκανες διακοπές εκεί επί 9 συναπτά έτη, κάτι μου θυμίζει, μα δεν μπορώ να προσδιορίσω τί?
Άσε ένα χαρακτηριστικό παραπάνω να καταλάβω... αν θέλεις... γιατί τα λόγια σου ήταν τόσο οικεία και αντανακλούν μια ζεστασιά που με κάνει να πιστεύω ότι γνωριζόμαστε και προσωπικά.

marianaonice είπε...

@Ανώνυμε 31 Ιουλίου 2010 9:34 π.μ.
Σ' ευχαριστούμε για την ενημέρωση.

@Δυοσμαράκι μου
Χιλια ευχαριστώ για τα ζεστά σου λόγια και τις ευχές σου.
Να περνάς καλά κι εσύ φίλη μου όπου κι αν βρίσκεσαι. Δεν έχει σημασία ο τόπος αλλά η ψυχική διάθεση.
Βέβαια το γαλάζιο Αιγαίο μας (δεν ξέρω πόσο ακόμη θα είναι μας και όχι ξεπουλημένο) πάντα δίνει χρώμα στη μουντή ζωή μου...
Πόσο δίκιο έχεις, μοναδική μας ελπίδα πλέον μία διαρκής αλληλοϋποστήριξη, μια διαρκής ανταλλαγή δύναμης.
Φιλιά πολλά!

Αγης Γήος είπε...

Ναι, ανθρωπιά και αλληλεγγύη.

Η εκδήλωσή τους με το χρόνο φθίνει.
Χρόνια παραπλάνησης και συμμόρφωσης τα έχουν κάνει να ατονήσουν.

Το αρχέτυπο, λες, παραμένει.
Μια κίνηση της βούλησής μας μπορεί πάλι σιγά σιγά να το ενεργοποιήσει, ακόμη κι αν το συναίσθημα δεν συμπορεύεται ακόμη.

Υπέγραψα για την αποβολή του Ισραήλ από τους Ολυμπιακούς αγώνες το 2012.
Αν συμφωνείς μπορείς να υπογράψεις στο:

www.PetitionOnline.com/12101982/petition.html

Μετάφραση στα ελληνικά του κειμένου προς την Ολυμπιακή επιτροπή υπάρχει στο ιστολόγιο GRSAIL

http://grsail.blogspot.com/2010/08/2012.html

mortal είπε...

Πόσο δίκιο έχεις, βρε Μαριάννα μου.
Μιας και είσαι εκεί, άναψε ένα κερί στην Παναγιά μήπως βοηθήσει...

marianaonice είπε...

@Αγης Γήος
Καλώς ήλθες στο @σπιτικό μου.
Ναι το αρχέτυπο παραμένει είμαι σίγουρη! Απλά πρέπει να το ανακαλύψουμε!
Υπέγραψα ήδη!
Νάσαι καλά!

@mortal
Που είσαι εσύ πατριώτη??
Μη χάνεσαι...
Άναψα το κεράκι στην Παναγιά μας και ευχήθηκα να μας βοηθήσει στα δύσκολα που έρχονται!
:)))

Όταν κοιτάς από ψηλά την ανατολή !!