Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009

Σακατεμένη ψυχή ή σακατεμένο σώμα??


Η φωτογραφία είναι του @ηλιογράφου

Είναι κάποιες φορές που το ξημέρωμα μοιάζει βαρύ φορτίο...
Ο κάματος κι η θλίψη της προηγούμενης μέρας δεν έχουν φύγει, τα νοιώθεις να μουδιάζουν ακόμη το σώμα σου, να βαραίνουν τα βλέφαρα και να πλακώνουν το στήθος.
Το ξυπνητήρι αλύπητα σου θυμίζει το χρέος σου.
Τα πόδια αρνούνται να υπακούσουν κι εσύ σέρνοντας αρχίζεις την καινούρια μέρα που μοιάζει γολγοθάς και το λυτρωτικό βράδυ φαίνεται πια τόσο απόμακρο κι εσύ λαχταράς στη ζωή σου να είναι μόνο βράδυ... γιατί μόνο αυτό σε λυτρώνει από το βραχνά της μουντής σου καθημερινότητας.
Πρέπει να ετοιμαστείς γρήγορα, να ετοιμαστεί το παιδί, να φύγει για το σχολείο, κι εσύ με μηχανικές, γρήγορες κινήσεις, βάζεις μια πινελιά στα βλέφαρα, λίγο κραγιόν στα χείλη και λίγο ρουζ στα χλωμά μάγουλα, μια τελευταία ματιά στον καθρέφτη, κατεβαίνεις τρέχοντας τις σκάλες, μασουλώντας την τελευταία μπουκιά από το φρυγανισμένο ψωμί που συνόδεψε τον καφέ σου... και προσεύχεσαι σήμερα η κίνηση να μην είναι τόσο τραγική...

Έχεις διανύσει τη μισή απόσταση, με το αυτοκίνητό σου... και ένα φανάρι ακόμη και βγαίνεις στην Πατησίων.

Εκεί στη διασταύρωση της Ιθάκης με την Πατησίων στέκεται κάθε πρωί, ένας ζητιάνος με κομμένες τις παλάμες των χεριών του. Πουλάει χαρτομάνδηλα.
Ο άνθρωπος αυτός σου θυμίζει πάντα αυτό που παιδί ακόμη διάβασες στο "Ένα παιδί μετράει τ' άστρα" του Μενέλεου Λουντέμη:
Ήμουν λυπημένος που δεν είχα παπούτσια μέχρι που είδα κάποιον που δεν είχε πόδια!

Ναι ακριβώς αυτό!
Αισθάνεσαι πολλές φορές νικημένη από τη ζωή σου, στερημένη από αυτά που εσύ θα ήθελες να είχες, ακόμη και από τα απλά και καθημερινά, όπως έναν περίπατο, μια ξένοιαστη Κυριακή, χωρίς δουλειά, χωρίς διάβασμα, χωρίς συγύρισμα, χωρίς τίποτε... τίποτε... μόνο μια Κυριακή για σένα... με έναν λαμπρό ήλιο και ένα μοσχοβολιστό καφέ, σε μία όμορφη καφετέρια, με θέα την Ακρόπολη...

Τη σκέψη σου διακόπτει η φιγούρα του "κουτσουρεμένου" ανθρώπου που πλησιάζει προς το παράθυρο του οδηγού.
Ανοίγεις το τζάμι για να του δώσεις όσα ψιλά σου βρίσκονται στη κονσόλα και σου πετάει πάλι, όπως πάντα, μέσα, δύο τρία πακέτα χαρτομάνδηλα παρά τις φωνές σου ότι δεν θέλεις άλλααα!
Αρνείται να πάρει χρήματα έστω και μισό ευρώ, χωρίς να σου ρίξει, με τσαμπουκά, το εμπόρευμά του μέσα στ' αμάξι!
Μάταια προσπάθησες να κλείσεις, μια φορά, το τζάμι πριν προλάβει να ρίξει τα χαρτομάνδηλα... παρολίγο να του τσακώσεις τα κουτσουρεμένα χεράκια του!
Το αμάξι σου έχει γίνει τίγκα στο ...χαρτομάνδηλο!!
Όμως αυτός επιμένει να σου πουλάει, κάθε φορά που περνάς από το σημείο της "δουλειάς" του.
Σε γνωρίζει πια, σε καλημερίζει και σου χαμογελά σαν παλιά, καλή πελάτισσα...
Φτωχός και δυστυχισμένος, αλλά περήφανος και αξιοπρεπής!!

Δεν ξέρεις αν είναι αλλοδαπός ή Έλληνας, δεν ξέρεις καν τι ήταν αυτό που του στέρησε τα δυό του χέρια. Δεν ξέρεις σε ποιά φρικτή τραγωδία ήταν πρωταγωνιστής, πληρώνοντας το ρόλο του, με το πανάκριβο τίμημα των δυό του χεριών!
Είναι ένας λεπτός, μέτριος προς το κοντό, αξύριστος άνδρας, με ευγενική φυσιογνωμία και με περήφανη περπατησιά...
Λυπάσαι... λυπάσαι που είναι έτσι, λυπάσαι που δεν μπορείς να κάνεις κάτι γι' αυτόν... και μέσα σου βαθειά θυμώνεις που εσύ ξεχνάς να χαρείς γιατί έχεις και τα δυό σου χέρια... γιατί μπορείς να εργάζεσαι... μπορείς να οδηγείς... να ζεις στο σπιτικό σου, στη θαλπωρή των δικών σου ανθρώπων...

Κάθε πρωί είναι εκεί, για να σου θυμίζει ότι η ζωή παλεύεται, ακόμη και με κουτσουρεμένα μέλη...
Είναι εκεί για να σου θυμίζει ότι υπάρχουν και αξιοπρεπείς, δυστυχισμένοι άνθρωποι, που στέκουν όρθιοι και δεν σου επιτρέπουν να τους αμφισβητήσεις την αξιοπρέπειά τους και τη γενναιότητά τους να ζουν αυτή τη ζωή που τους έλαχε... έτσι όπως τους έλαχε... αψηφώντας το γεγονός της όποιας σωματικής αναπηρίας τους... γιατί έχουν ψυχή ακμαία και δυνατή!!

Και εσύ τότε νοιώθεις πιο αδύναμη από αυτούς, ανίκανη να αντιδράσεις στη μοίρα σου, με ένα σώμα αρτιμελές, μα με μια ψυχή αδύναμη και σακατεμένη...
Και αυτό είναι το χειρότερο.
....

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

Τώρα τα ανθρωποειδή κτήνη κτύπησαν και τα άκακα περιστέρια...

Νεκρά περιστέρια -τουλάχιστον 100- στο άλσος Ευελπίδων

αντίκρισαν χθες νωρίς το απόγευμα, έκπληκτοι και σοκαρισμένοι, κάτοικοι της περιοχής. Διασκορπισμένα παντού σε όλη την έκταση που βρίσκεται μπροστά από τη Β' είσοδο των δικαστηρίων. Αλλού ένα, αλλού 2 και αλλού 3 μαζί, ακουμπώντας το ένα δίπλα στο άλλο. Θα μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι ίσως λίγο πριν ξεψυχήσουν τα ανυποψίαστα αυτά πλάσματα, ζήτησε το ένα τη βοήθεια του άλλου


Ιδιαίτερα δυνατή ήταν εκεί η εικόνα ενός ζωντανού περιστεριού πάνω από ένα νεκρό περιστέρι. «Από τις 2.30 το μεσημέρι δεν έχει φύγει ούτε για μια στιγμή, γυρίζει ανήσυχο πάνω από το νεκρό περιστέρι·
Θα είναι το ταίρι του και τα ζώα έχουν αισθήματα...

Ποιος θα δικάσει άραγε τον υπεύθυνο ή τους υπεύθυνους της μαζικής εξόντωσης αυτών των ακίνδυνων και αθόρυβων πλασμάτων, που δεν πείραξαν ποτέ κανέναν;

Πώς κατάντησε έτσι η Αθήνα, η διαμαντόπετρα στης γης το δαχτυλίδι, Θεέ μου?? Από ποιούς δαίμονες κατοικείται??
.

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009

Στείλτε τα παιδιά σας στο Κολλέγιο Αγίας Παρασκευής... αν θέλετε να προκόψουν!

Εντοπίζω από το σχετικό δημοσίευμα τα παρακάτω σημαντικά και άξια λόγου να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή:

"Πού να το φαντάζονταν η μικρή Φωτεινή και η συμμαθήτριά της Μαριλίζα, που κάποτε έπαιζαν μαζί στην αυλή του Κολεγίου της Αγίας Παρασκευής, ότι μια ημέρα θα αναλάμβαναν από κοινού τις τύχες ενός εκ των πλέον ευαίσθητων και σημαντικών (από ανθρωπιστικής πλευράς) υπουργείων της χώρας, το Υγείας και της Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Τα ενδιαφέροντά τους πολλά και κοινά, με σημαντικότερο εξ αυτών το διάβασμα...
Εργασιομανής είναι όμως και η Φώφη Γεννηματά που είχε την πολιτική μέσα στο ίδιο της το σπίτι λόγω του πατέρα της, του αείμνηστου Γιώργου Γεννηματά που υπήρξε και ο θεμελιωτής του Εθνικού Συστήματος Υγείας...
Η κ. Ξενογιαννακοπούλου μάλιστα, όπως λένε όσοι τη γνωρίζουν καλά, κυκλοφορεί συνεχώς με ένα βιβλίο στην τσάντα της.
Το έντονο διάβασμα πάντως απέδωσε και το 1980 εισήχθη στη Νομική Αθηνών. Οσοι τη θυμούνται από τα φοιτητικά χρόνια της λένε ότι δεν έχει αλλάξει. Από τότε ήταν χαμηλών τόνων και αφοσιωμένη στη δουλειά της. Αργότερα, και ιδίως όταν έγινε γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, ξημεροβραδιαζόταν στα γραφεία του κόμματος.
Πήγαινε στο πατρικό σπίτι στο Κολωνάκι μόνο για ύπνο".

Ποιό το μήνυμα αυτού του δημοσιεύματος?
Νομίζω το παρακάτω:
Αν:
1) μένεις στο Κολωνάκι

2) στείλεις τα παιδιά σου στο Κολλέγιο, και
3) είσαι ...Γεννηματάς
τότε τα παιδιά σου έχουν τις μεγάλες προοπτικές να γίνουν κάποτε και ...υπουργοί!!!

Λυπηθείτε μας, πια! Λες και μόνο η Φώφη και η Μαριλίζα ήταν καλές μαθήτριες και διάβαζαν πολύ...
Έλεος!!!
.

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

Μάθημα ενότητας!!

ΑΠΟ ΕΝΩΜΕΝΟΥΣ BLOGGERS


Η ταινία «ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ» αφουγκράζεται την συνταρακτική ιστορία του Εμφυλίου Πολέμου που δεν έχει νικητές και ηττημένους, παρά μόνο ανθρώπινες, τραγικές ιστορίες να διηγηθεί.

Χρόνος: οι τελευταίοι μήνες του πολέμου.
Τόπος: ο Γράμμος και το Βίτσι, τα πανέμορφα και ματωμένα βουνά της Δυτικής Μακεδονίας.

«Δύσκολο να πυροβολήσεις απέναντι όταν ξέρεις ότι εκεί μπορεί να βρίσκεται ο αδερφός σου».
1949, τρίτη χρονιά του Εμφυλίου Πολέμου.

Στα βουνά της Δυτικής Μακεδονίας σε μεγάλες και μικρές μάχες, μέρα και νύχτα, το αίμα κυλάει ποτάμι.

Μακάρι τα λάθη του παρελθόντος να γίνουν μπροστάρης οδηγός για τα παιδιά που μεγαλώνουν σήμερα στην αγνοια.
ΑΣ ΠΑΨΟΥΜΕ ΝΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΣ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΟΡΑΜΑΤΙΖΟΜΑΣΤΕ!!!


Αυτή η ταινία είναι μάθημα ενότητας!!
Για τους Έλληνες που δεν έχουν τίποτε να μοιράσουν!
Για τους Έλληνες που έχουν κοινές μνήμες να κλάψουν!

Μακριά από κόμματα και στείρους φανατισμούς που μόνο την καταστροφή μπορεί να φέρουν!
Ας νοιώσουμε επιτέλους όλοι μεταξύ μας αδέλφια και ας πορευτούμε σε μια κοινή πορεία προόδου και αγάπης!!
Μόνο τότε θα μπορούμε να οραματιστούμε ένα μέλλον καλύτερο για μας και τα παιδιά μας.
.

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009

Άξιος ή αρεστός?? Ή αρεστός και άξιος??


Γιώργος Δημήτραινας: νέος Γ.Γ. του Υπουργείου Δικαιοσύνης

Είναι πλέον γεγονός ότι από τις χιλιάδες αιτήσεις που έγιναν στο Ιντερνετ για τις θέσεις των Γενικών Γραμματέων έγινε η πρώτη πρόσληψη.
Γενικός γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ο Γεώργιος Δημήτραινας, Δικηγόρος και Λέκτορας του Πανεπιστημίου Θράκης, με συγγραφικό έργο.


Και να οι πρώτες απορίες :
Ο κ Δημήτραινας είναι συγγραφέας μαζί με τη σύζυγο του Υπουργού, κα Ελισάβετ Συμεωνίδου στο σύγγραμμα "
Ο νέος νόμος 3064/2002 για την εμπορία των ανθρώπων" μαζί με το Χριστόφορο Κοσμίδη από τις εκδόσεις Σάκκουλα.


Και η απορία εύλογη:
Να υποθέσουμε ότι από τις χιλιάδες αιτήσεις ο πιό άξιος είναι ο άνθρωπος που έγραψε βιβλίο μαζί με τη σύζυγο του Υπουργού??

Δεν περιμένω απάντηση στο ερώτημα αυτό. Την απάντηση την ξέρω.
Αν δεν ήταν αρεστός στον υπουργό Χάρη Καστανίδη και πρόσωπο εμπιστοσύνης του, δεν θα καταλάμβανε και δεν έπρεπε να καταλάβει τη θέση του Γενικού Γραμματέα, του υπουργείου του, που είναι θέση πολιτική και πρέπει να παρέχει τα εχέγγυα της εφαρμογής του κυβερνητικού προγράμματος.

Μπορεί να υπήρχαν κι άλλοι εξ ίσου άξιοι, ή και αξιότεροι.
Όχι όμως φίλοι και έμπιστοι του συγκεκριμένου υπουργού!
Θα μου πείτε αφού ήταν έτσι, γιατί δεν τον προσλάμβαναν άμεσα, χωρίς προκήρυξη της θέσης του στο διαδίκτυο, να τελειώναμε!
Κανείς δεν θα έλεγε κουβέντα, αφού θα ήταν κατανοητό, ο Γενικός Γραμματέας να είναι από τους "ημέτερους"!

Σκέφτομαι λοιπόν γιατί να εκτεθούν μ' αυτό τον τρόπο?
Να μας θεωρούν τόσο ηλίθιους? Δεν νομίζω!

Μία σκέψη όμως, που έκανα μου φαίνεται αρκετά λογική και πιθανή:
Ο κάθε υπουργός και ολόκληρη η κυβέρνηση σίγουρα έχουν πολλούς φίλους και αρεστούς στον κύκλο τους και στους κόλπους τους.
Ακόμη και μεταξύ αυτών, λοιπόν, πρέπει να γίνει μία επιλογή με βάση τις ικανότητες και τις περγαμηνές του καθενός, με μία κοινή προϋπόθεση:
Να έχουν πολιτική δραστηριότητα συμπορευόμενη με τη Νέα Κυβέρνηση.
Γι' αυτό, προφανώς, ζητήθηκε μεταξύ άλλων και η πολιτική δραστηριότητα, ως προϋπόθεση, στα βιογραφικά.
Εύλογο μου φαίνεται κι αυτό!
Μόνο όμως για τους Γενικούς Γραμματείς, όπου και τους συγχωρώ να προσλάβουν τους "δικούς" τους ανθρώπους, αρκεί μεταξύ αυτών να επιλέξουν τους αξιότερους και εντιμότερους!

Δεν θέλω όμως, ούτε να διανοηθώ ότι η ίδια τακτική θα συνεχιστεί για κάθε είδους πρόσληψη στο δημόσιο, για υπαλλήλους και λειτουργούς, σε μη πολιτικές θέσεις!!!
Αναμένουμε τη συνέχεια...
.

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009

Να με θυμάσαι...

O χρόνος πάλι με πνίγει, πολλά θέλω να πω, πολλά θέλω να γράψω... μα τελικά καταλήγω στην ποίηση...

Και επειδή εύκολα οι άνθρωποι ξεχνούν, σήμερα, αυτά που έλεγαν χθες...
ένα ποιηματάκι που απόψε ανέσυρα... θα σας μιλήσει για θύμησες...

Να με θυμάσαι κάθε Σεπτέμβρη.
Στους ανέμους να μιλάς για τα βράδια
που ικέτευα ένα φιλί κι ένα χαμόγελο.
Στους καθρέφτες να μιλάς για τα κλειστά δωμάτια
που φυλάκιζαν όνειρα και προσμονές.
Και στη βροχή να μιλάς,
εξηγώντας τις μυστικές διαδικασίες που σχηματοποιούσαν
σ’ ένα τεράστιο «Εσύ» τον κόσμο
και όλα γύρω έπαιρναν το δικό σου περίγραμμα...

Το « Εσύ» κρατάω στις χούφτες μου,
ιερή παρακαταθήκη για τα χρόνια που θα ’ρθουν.
Το « Εσύ» τραγουδάω
και ομολογώ πως
τότε που πια δε θα μπορώ
-όσο κι αν απλώνω τα χέρια μου-
να σ’ αγγίξω,
τότε που πια δε θα μπορείς
- όσο κι αν σου μιλώ-
να μ’ ακούς,
τότε που η απόσταση θα είναι χαοτική
και που οι θύμησες θα γίνονται
μαχαίρια πορφυρά,
θα παίρνω τους γνώριμους δρόμους
αναζητώντας τα ίχνη σου
ακόμα και στις ανάσες του δραπέτη ανέμου.

Του ΑΓΓΕΛΟΥ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ - "Να με θυμάσαι..."

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009

Από τη Δικαιοσύνη ν' αρχίσετε...


Πέρασε ήδη μία εβδομάδα από τότε που η νέα Κυβέρνηση ανέλαβε τα καθήκοντα της...
Ο πρώτος ενθουσιασμός και χαρά που ξεφορτωθήκαμε τους γαλάζιους αρχίζει να καταλαγιάζει και τώρα ο βραχνάς των φοβερών προβλημάτων της καθημερινότητάς μας ορθώνεται πάλι μπροστά μας και σκοτεινιάζει τη μικρή λάμψη ελπίδας που για λίγο ξαστέρωσε το βαθύ μας σκοτάδι...

Σκέφτομαι τι θέλει άραγε να πετύχει αυτή η Κυβέρνηση και τι θα μπορούσε να κάνει για να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσής μας?
Και κυρίως σκέφτομαι από που πρέπει ν' αρχίσει??
Δεν ξέρω, αλλά όποιο πρόβλημα κι αν σκεφτώ, ό,τι και αν θεωρήσω ότι πρέπει να αλλάξει για να δούμε άσπρη μέρα, πάντα ο νους μου σκοντάφτει πάνω στο ογκώδες, και ακανθώδες πρόβλημα της δικαιοσύνης!!
Λες κι είναι μια μόνιμη κλειστή φραγή, που εμποδίζει το δρόμο προς κάθε πρόοδο... που κλείνει τις χαραμάδες από τις οποίες θα περάσει το φως...
Πώς θα επιλέξεις ας πούμε αξιοκρατικά τους συνεργάτες και εργαζόμενους σε κάποιο δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα, αν δεν υπάρχει δικαιοσύνη?
Πώς θα αισθανθεί ο πολίτης ότι τον σέβονται στις δημόσιες υπηρεσίες, αρχές, Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και οπουδήποτε αλλού, αν όλοι δεν λειτουργούν με στόχο να πράξουν το καθήκον τους, με εντιμότητα, ξέροντας ότι η ελληνική δικαιοσύνη δεν θα τους επιτρέψει να παρανομήσουν?
Η ατιμωρησία έγινε η μάστιγμα και η αιτία των κακών τα τελευταία χρόνια, στην Ελλάδα.

Από τη Δικαιοσύνη πρέπει να αρχίσουν πρώτα...
Εκεί πρέπει να φέρουν τη διαφάνεια, την εντιμότητα, τη μόρφωση και εκπαίδευση των ανεπαρκών δυστυχώς, δικαστών, και πάνω απ' όλα εκεί πρέπει να φέρουν την ανεξαρτησία των δικαστών από το σφιχταγκάλιασμα της εκτελεστικής εξουσίας.
Επί Ν.Δ. είδαμε ότι σοβαρές υποθέσεις που απασχόλησαν το δημόσιο συμφέρον τέθηκαν στο αρχείο... και πολλά λαμόγια βγήκαν λάδι!!
Όμως αν γι αυτό φταίνε οι Νεοδημοκράτες άλλο τόσο φταίνε και οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ για το νόμο που έφτιαξαν και εκτενώς έχω παλιότερα αναλύσει με τον οποίο έδωσαν δικαιοδοτική εξουσία σε ένα εισαγγελέα να αποφασίζει εντελώς μόνος του για το αν θα κινήσει την ποινική δίωξη ή αν θα θέσει τη δικογραφία στο αρχείο...
Αυτό ήταν η αρχή για τον ευτελισμό κάθε έννοιας δικαίου, αφού με έναν εισαγγελέα η εξουσία κάνει τη δουλειά της, άριστα!!
Και τον κάνει και αρχηγό της ΕΥΠ αν φανεί καλό παιδί!!!

Δεν θέλει πολλά, απλά βήματα, κλειδιά για να παταχτεί η εγκληματικότητα από τον τελευταίο αλλοδαπό εγκληματία, μέχρι τα μεγαλόσχημα κυβερνητικά και πολιτικά πρόσωπα!

Διάβασα ένα γράμμα αναγνώστη στη σχετική στήλη στα ΝΕΑ της 8-10-2009 που μιλάει για την ατιμωρησία και πώς τη νοιώθει ένας απλός πολίτης αυτής της χώρας και αισθάνθηκα μια γροθιά στο στομάχι!!
Διαβάστε τη!! Έχει απόλυτο δίκιο!!
Από την ατιμωρησία ξεκινάει το χάλι μας!!
Από εκεί να αρχίσετε κύριε Γιώργο Παπανδρέου και εσείς κύριε Καστανίδη!!
Από εκεί να αρχίσετε να καθαρίζετε την κόπρο του Αυγείου, με σωστά κριτήρια όμως και με μεθοδευμένες κινήσεις δίκαιες και καίριες για τη λύση του προβλήματος.

Ακούστε τον κόσμο, αφουγκραστείτε την αγωνία του, μαντέψτε τους εφιάλτες του, όταν αναγκαστεί να προστρέξει στη δικαιοσύνη, μετρήστε το χαμένο χρόνο του, σκύψτε στο άγχος του να μη δικαιωθεί, που είναι και το πιθανότερο, αγγίξτε την οργή του και την οικονομική του εξόντωση από τα κυκλώματα των ανάλγητων και αγράμματων πολλές φορές, δικηγόρων,
νοιώστε την απόγνωσή του όταν αδικηθεί, αναλογιστείτε ότι μπορεί και να καταστραφεί η ζωή του από μία άδικη δικαστική απόφαση, ή από μία απόφαση δίκαιη μεν αλλά που πέρασαν ατέλειωτα χρόνια μέχρι να εκδοθεί, έτσι ώστε πλέον έχασε τη δύναμή της...

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ πονάει αυτό τον τόπο! Και τον πονάει αβάσταχτα σήμερα, που ξέρει ότι τύποι σαν τους Ευφραίμ, Αρσένιο, ή Χριστοφοράκο κυκλοφορούν ελεύθεροι, ενώ το δημόσιο έλειμμα έχει φθάσει στα ύψη και θα κληθεί ο πολίτης αυτής της χώρας να το πληρώσει!!

Επαναφέρετε τη δικαιοσύνη σ' αυτή τη χώρα για να επαναφέρετε την κοινωνική ειρήνη και την κοινωνική της ευημερία.
Για να επαναφέρετε την ελπίδα στο λαό και την αίσθηση της ασφάλειας που τόσο του έλειψε...

Σήμερα διάβασα ότι αποδεσμεύτηκαν αστυνομικοί από την ασφάλεια πρώην υπουργών! για να βγουν μάχιμοι στα τμήματα, που είχαν μείνει άδεια από έμψυχο υλικό!!
Ελπιδοφόρο μου φάνηκε αυτό, όπως και ότι θα αποδεσμευτούν τα κρατικά αυτοκίνητα.

Σκέψεις που θέλω να γίνουν ελπίδες... κάνω...
.

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Προς το νέο Κυβερνήτη αυτής της Χώρας...

Ο κυβερνήτης ενός λαού πρέπει πάντα να έχει στο νου του τρία πράγματα:
1) ότι κυβερνάει ανθρώπους
2) ότι πρέπει να τους κυβερνάει σύμφωνα με τους νόμους και
3) ότι δεν πρόκειται να κυβερνάει για πάντα!!


Νομίζω ότι ο Πρωθυπουργός με το σημερινό του λόγο, προς τους υπουργούς του, έδειξε ότι αυτό το έχει υπόψη του...
Μακάρι να μη μείνει μόνο στα λόγια...

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009

Δεν ξέρω αν πρέπει να χαίρομαι ή να ...τρομάζω...

Στον πρωθυπουργό της χώρας οι ελπίδες του Λαού!

Με 10% προηγείται το ΠΑΣΟΚ...
Περίμενα ότι θα νικήσει, περίμενα ότι θα έχει διαφορά σημαντική, όμως τόση... όχι δεν περίμενα!
Πλήρης καταρράκωση, σχεδόν εξαφάνιση του Κράτους της Δεξιάς!
Ο λαός αποφάσισε: ΩΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΡΕΚΕΙ!!

Η ευθύνη του Γιώργου Ανδρέα Παπανδρέου μεγάλη!
Και οι επίδοξοι σφετεριστές της δόξας του αρχίζουν ή μάλλον άρχισαν, ήδη, να ντύνονται τη στολή του χαμαιλέοντα και το προσωπείο του "κόλακα φίλου".
Γιώργο φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας!!

Στο νου μου σήμερα, ήρθε ο παρακάτω μύθος:
Ο Αθηναίος στρατηγός Φωκίων που ήταν ονομαστός για την εντιμότητά του, έλαβε από το Μέγα Αλέξανδρο, που ήταν τότε εχθρός των Αθηναίων ένα πολύτιμο δώρο.
Απορώντας γι' αυτή τη διάκριση ο Φωκίων ρώτησε τους ανθρώπους του Μέγα Αλέξανδρου γιατί μέσα σ' όλους τους Αθηναίους, είχε στείλει δώρο μόνον σ' αυτόν?
-Γιατί είσαι ο πιο σοφός από όλους του αποκρίθηκαν, διπλωματικά, εκείνοι.
-Αν είναι έτσι, αποκρίθηκε τότε ο Φωκίων, γιατί τότε ο βασιλιάς σας θέλει να χάσω αυτό το πρωτείο, παίρνοντας το δώρο του?

Πολλοί θα εμφανιστούν "με δώρα" στα χέρια Γιώργο Παπανδρέου, μα πρόσεχε!
Θυμήσου το στρατηγό Φωκίωνα...
Αν τα λάβεις θα χάσεις κι εσύ τη ..."σοφία" σου και μαζί μ' αυτήν τη δύναμή σου, που στη χάρισε ο Ελληνικός Λαός γιατί ελπίζει σε σένα να τον οδηγήσεις στην έξοδο από το λαβύρινθο όπου τον εγκλώβισαν αυτοί που διαδέχθηκες!!

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΑΛΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ!
ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ!!
.

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

Τα κουφά της σημερινής ημέρας...

Η σημερινή μέρα ήταν από αυτές που λες: Μάνα γιατί με γέννησες!!
Το πρωί δουλειά, το μεσημέρι στο σχολείο της μικρής για επικοινωνία με την ψυχολόγο (περνάμε εφηφία βλέπετε και τα πράγματα είναι εκρηκτικά και επικίνδυνα), στη συνέχεια σπίτι να προλάβεις να κόψεις μία σαλάτα, να φτιάξεις κάτι στα γρήγορα να φάει το παιδί και να συνεχίσει το απογευματινό του πρόγραμμα με τη μελέτη του και τα ιδιαίτερα μαθήματά του.

Και ενώ λοιπόν έτρεχα σαν τη δαιμονισμένη, από τη μία να ανακατεύω το "τσουκάλι" και από την άλλη να στρώνω τα κρεββάτια και να μαζεύω και κανένα ρούχο από τη γύρω ...εμπόλεμη περιοχή, χτυπάει το τηλέφωνο...
Λέω να το σηκώσω? άστο γιατί δεν προλαβαίνω... έπρεπε να φύγω πάλι γιατί στις 4.00 μ.μ. έπρεπε να είμαι πάλι στη δουλειά... κοιτάω απόκρυψη αριθμού... σαν μαγνητισμένη το σήκωσα!
Τί τόθελα???!! Τα νεύρα μου!!

Ναι... την κα... Μαριάνα .......... μου λένε. Η ίδια απαντώ.
Γειά σας, τι κάνετε? Μου λέει η γυναικεία φωνή από την άλλη γραμμή.
Καλά ευχαριστώ λέω εγώ αναμένοντας την ...ουσία!
Και η βόμβα για τα ετοιμοπόλεμα νεύρα μου, έπεσε:
Σας τηλεφωνώ εκ μέρους του κ. Λεφτέρη Ζαγορίτη μου λέει...
Μπα... κάτι μου θυμίζει αυτός... να είναι αυτός της ΝΔ? Μα που με ξέρει λέω μέσα μου και τι με θέλει άραγε?
Ναι απαντώ και τι θέλετε?
Ψηφίζετε στη Β΄Αθηνών?
Ναι της λέω...
Θα θέλαμε τη στήριξη σας για τον κ. Ζαγορίτη... μου λέει και μένω ...κάγκελο!!
Tί λες κυρά μου? μούρθε να της πω!!! Και που με στήριξε εμένα ο κ. Ζαγορίτης για να τον στηρίξω κι εγώ???

Καλά είναι δυνατόν να πιστεύουν ότι μ' αυτή την τακτική θα αποκτήσουν ψηφοφόρους?
Μα για τόσο βόδια μας περνούν??
Τέτοια προσβολή και υποτίμηση του εαυτού μου, δεν την αντέχω...
Γι' αυτό, ΕΙΔΟΠΟΙΩ ΚΑΘΕ ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙ ΣΤΗ ...ΣΤΗΡΙΞΗ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗ ΤΟΛΜΗΣΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΕΙ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΜΟΥ!!

Τέλος πάντων, φάγαμε με το παιδί και ξεκινώ πάλι για τη δουλειά, τρέχοντας!
Όπως οδηγούσα, λοιπόν, στο ραδιόφωνο, άκουσα την είδηση ότι χορηγείται 1.000 ευρώ επίδομα βοηθείας στους απολυμένους εργαζόμενους του ομίλου ΑΣΠΙΣ!!
Και τότε σκέφτηκα:
Καλά απολυμένοι εργαζόμενοι που θέλουν επίδομα βοηθείας είναι μόνο του ομίλου αυτού??
Οι άλλοι δηλαδή ..."στο πηγάδι κατούρησαν""?? μετά συγχωρήσεως!!
Τόσοι απολυμένοι τον τελευταίο χρόνο, γιατί άραγε δεν πήραν επίδομα βοηθείας??
Μα θα μου πεις:
Το να σε απολύσουν είναι η ατυχία της υπόθεσης!
Ναι συμφωνώ!!
Αλλά το να σε απολύσουν, παραμονές εκλογών, εεε εκεί έχεις και τα ...τυχερά σου!!
Καλά σήμερα, μιλάμε κουφάθηκα!!
Οι "κουρασμένοι" μας, κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να πάρουν τα έρημα τα ψηφουλάκια μας!!
ΜΑΥΡΙΣΤΕ ΤΟΥΣ!!!!!!!!!
Και μη μου πείτε ότι λόγω κούρασης είμαι νευριασμένη και δεν ξέρω τι λέω, γιατί θα τα "πάρω" και με σας!!
:))))
.

Όταν κοιτάς από ψηλά την ανατολή !!