Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Τα παιδιά όλου του κόσμου είναι η ελπίδα μας!



Χριστούγεννα και φέτος...
Τίποτε δεν θυμίζει γιορτή, θλίψη παντού και μιζέρια... και φόβος για το αύριο που ξημερώνει...
Ο γέροντας πατέρας μου απογοητευμένος λέει και ξαναλέει:
"Αυτά που εμείς με αγώνα κατακτήσαμε, το 8ωρο, το πενθήμερο, το ελάχιστο μεροκάματο, τα δώρα εορτών και τα επιδόματα, μια ασφάλεια ιατρική, πάνε έγιναν καπνός!!
Γυρίσαμε το ρολόϊ του χρόνου στον εργασιακό μεσαίωνα...  τότε που οι άνθρωποι δούλευαν από την ανατολή μέχρι τη δύση του ήλιου για ένα κομμάτι ψωμί!
Που θα ζήσουν τα παιδιά σας? Τι θα τους αφήσετε? Και τι θα τους πείτε?"
Δεν έχω απάντηση... σιωπώ...
Χειρότερος προϋπολογισμός από αυτόν που ψηφίστηκε, πιο αντιλαϊκός, δεν έχει υπάρξει ποτέ μέχρι τώρα στην ιστορία της χώρας μας. Και αυτό το ομολογούν όλοι, ακόμη κι αυτοί που τον ψήφισαν!
Το κράτος σε καταστολή, ετοιμαθάνατο, ούτε καν στην εντατική δεν πρόλαβαν να το βάλουν, οι υπηρεσίες του σχεδόν "νεκρές" αποψιλωμένες από έμψυχο και άψυχο υλικό, οι πολίτες παγωμένοι, δεν τολμούν ακόμη να φανταστούν τι θα ακολουθήσει... και μόνο η ελπίδα μας κρατάει ακόμη όρθιους...
Όχι η ελπίδα ότι το 2013 θα μπούμε σε τροχιά ανάπτυξης, όπως μας λένε, όχι αυτό κανείς δεν το πιστεύει...
Η ελπίδα για μένα θα έρθει από τα παιδιά μας... σ' αυτά εναποθέτω το μέλλον μας, και θέλω να τους ζητήσω συγνώμη γιατί στάθηκα ανάξια να προστατεύσω την κληρονομία που τους ανήκε!
Είδα στο βίντεο που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο, τους 15χρονους Άγγλους μαθητές που βγήκαν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν για την κατάργηση ουσιαστικά της παιδείας για τα λαϊκά στρώματα, στην Αγγλία, να λένε ότι:
Δεν είναι μη πολιτικοποιημένη γενιά, δεν είναι η γενιά του face book και των τηλεοπτικών οθονών, αλλά είναι η γενιά η πιο πολιτικοποιημένη από ποτέ, η γενιά της συντροφικότητας και της αλληλεγγύης, η γενιά που απαιτεί μόρφωση, που πιστεύει σε ιδεολογίες, η γενιά που δεν αδιαφορεί, και που δεν είναι διατεθειμένη να δεχθεί ό,τι της σερβίρουν, είναι η γενιά που θέλει να ορθώσει το ανάστημά της και να αντισταθεί στην ισοπέδωση!!
Πόσο ελπιδοφόρο μου ακούστηκε όλο αυτό...
Τα παιδιά όλου του κόσμου είναι η ελπίδα μας!!
Χαρίστε τους τις πιο όμορφες γιορτές με ζεστασιά και αγάπη, κι ας είναι με λιγότερα λαμπιόνια και δώρα τούτες οι γιορτές! Ας φωτίσουμε τις γιορτινές μας μέρες με εσωτερικό φως!
Ας ξαναφέρουμε την αγάπη και την ανθρωπιά στις καρδιές μας και την ελπίδα στις ζωές μας!!  ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Και προς άρση κάθε παρεξηγήσεως, ορισμένες διευκρινίσεις ακόμη...


Και επειδή η επίθεση κατά του Ζητείται Ελπίδα συνεχίζεται από την ίδια Εφημερίδα, θα ήθελα να κάνω μερικές ακόμη διευκρινίσεις για να ξεκαθαρίσω περισσότερο κάποια πράγματα σε εσάς τους @φίλους και επισκέπτες μου:
Ξέρετε καλά εσείς ότι τo μπλογκάκι μου αυτό, συνήθιζε και συνηθίζει να αφήνει ανοιχτά όλα τα σχόλια ακόμη και από ανώνυμους. Επειδή όμως, μετά τα τελευταία δημοσιεύματα, έγινε αντιληπτό ότι η κοσμοθεωρία και η πολιτική σκέψη μου, ίσως παρεξηγήθηκαν, γι΄αυτό το λόγο διέγραψα και θα συνεχίσω να διαγράφω, όπου τα βρίσκω, σχόλια που έδωσαν αφορμή σε κάποιους, που είχαν αντιδικίες με άλλους, να ταυτίσουν το μπλογκ μου, με πρόσωπα και πράγματα και να το κατηγορήσουν για αντισημιτισμό. 
Εσείς καταλαβαίνετε ότι οι απόψεις που υπήρχαν στα σχόλια που διαγράφηκαν, ειπώθηκαν, χωρίς να κυριολεκτείται το περιεχόμενό τους, σε στιγμές μεγάλης ψυχικής έντασης και θλίψης μου, μπροστά σε εικόνες σφαγιασμένων παιδιών της Παλαιστίνης,  και δεν συμπίπτουν με τις απόψεις και την όλη κοσμοθεωρία μου ούτε και υιοθετούνται από εμένα. 
Το @μπλογκοσπιτάκι μου, που τελευταία βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα, για άγνωστους ακόμη λόγους, έχει αποδείξει σε σας που το επισκέπτεστε εδώ και τρία χρόνια, σχεδόν, ότι σέβεται κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτως εθνικότητας, φυλής, θρησκείας και γλώσσας, είτε αποτελεί μειονότητα είτε όχι.
Οι ακραίες, όντως εκφράσεις που διατυπώθηκαν τότε, τόσο από  εμένα, όσο και από μερικούς σχολιαστές μου, καταλαβαίνω τώρα, με την ψυχραιμία που δίνει η χρονική απόσταση από τα θλιβερά γεγονότα,  ότι ήταν  υπερβολικές και παρορμητικές. Διατυπώθηκαν, όμως, σε στιγμές έξαρσης του θυμού μου, ενόψει των εκτεταμένων πολεμικών επιχειρήσεων που γίνονταν τότε, τα Χριστούγεννα του 2008-2009, στη λωρίδα της Γάζας και είχαν αποτέλεσμα την εξόντωση αμάχων, ακόμα και μικρών παιδιών (οι εικόνες των οποίων κυριαρχούσαν στα ΜΜΕ). Είναι αυτονόητο ότι αυτές οι εκφράσεις δεν αφορούσαν γενικώς τον Εβραϊκό λαό και τους πολίτες του Ισραήλ,  τους οποίους σαφώς και σέβομαι και τιμώ (άλλωστε ανάμεσα τους υπήρξαν κορυφαίοι επιστήμονες και ανθρωπιστές).  
Ήταν απλά εκφράσεις και απόψεις κατά της πολεμικής μηχανής του Ισραήλ και των πολεμοχαρών σιωνιστών ηγετών του, κατά το χρόνο που εξαπολυόταν η επίθεση κατά των εξαθλιωμένων Παλαιστινίων αμάχων.   
Δεν παραγνωρίζω, άλλωστε, ότι υπήρξαν και ειρηνοποιοί Ισραηλινοί ηγέτες, όπως ο αείμνηστος Γιτζάκ Ράμπιν που το έτος 1995 έπεσε νεκρός, δολοφονημένος από σφαίρες συμπατριώτη του. Άλλωστε κατ' αυτών των πολεμοχαρών σιωνιστών ηγετών και των οπαδών τους, τη δεδομένη χρονική περίοδο, είχε εκφραστεί η πλειονότητα των ιστοσελίδων στη μπλογκόσφαιρα, με παρόμοιες σκληρές και ακραίες εκφράσεις.
Και απορώ και θλίβομαι αλήθεια γιατί, μετά δύο ολόκληρα χρόνια, εξαπολύθηκε τέτοια επίθεση κατά του δικού μου μπλογκ με κατηγορίες για αντισημιτισμό...
Οι δίκες του Πλεύρη, εξ άλλου, είχαν ανέβει στο Yοu Τube, τα πρακτικά τους είχαν δημοσιευτεί στο διαδίκτυο και μάλιστα με πλήρη τα ονόματα της σύνθεσης των δικαστηρίων. Επίσης στο διαδίκτυο είχε αναρτηθεί και η μειοψηφία της πρώτης δικαστού, μαζί με την έγγραφη αναφορά της.
Πάντως, νομίζω ότι τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω τι συμβαίνει και γιατί ο δημοσιογράφος,  χωρίς να τηρήσει το στοιχειώδες καθήκον επιμέλειας κάθε δημοσιογράφου να διασταυρώσει και να ελέγξει την είδηση, πριν δώσει στη δημοσιότητα ονόματα και προσωπικά στοιχεία, ως δήθεν στοιχεία του χρήστη αυτού του ιστολογίου, παραβαίνοντας αυθαίρετα κάθε εσωτερικό και κοινοτικό δίκαιο, υιοθέτησε τόσο άκριτα την «αναφορά» της δικηγόρου (νομικής συμβούλου της Εφημερίδας), η οποία ομολογεί ότι έχει προσωπική αντιδικία με τη Δικαστή, αλλά και ο ίδιος ο δημοσιογράφος την επόμενη μέρα του πρώτου δημοσιεύματος, της προηγούμενης Κυριακής, εξετάστηκε ως μάρτυρας ενώπιον Δικαστηρίου, σε αντιδικία της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας με τον Πλεύρη, επιδεικνύοντας στους Δικαστές το δικό μου μπλογκ!!!
Τι να πω?  Άσχημα, δυστυχώς, σημεία των καιρών μας...
Εμείς συνεχίζουμε @φίλοι μου να @συνταξιδεύουμε από εδώ και να συζητάμε για όσα ο καθένας μας έχει στην ψυχή του και επιθυμεί να τα μεταγγίσει στους @συνοδοιπόρους του, με αυτή την τόσο άμεση και αέρινη επικοινωνία μας, πιστοί στη δημοκρατία μας και στην ελευθερία της έκφρασης του λόγου μας...
Και δεν πρέπει να ξεχάσω να ευχαριστήσω όλους τους @φίλους μου, που περάσατε από @εδώ ή και από άλλα @στέκια, όπου είχαν στήσει κουβέντα άλλοι @φίλοι ή και @εχθροί για μένα και αφήσατε το χαιρετισμό σας...
:)))

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Ο αντισημιτισμός της marianonice



Το ξέρω σήμερα ήταν η μέρα του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και το θέμα μας έπρεπε να είναι μόνον αυτό! Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ 15χρονου, από σφαίρα αστυνομικού, ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 2008!! Γι αυτό το παιδί μίλησα αρκετές φορές στο μπλογκ μου αυτό όπως και εδώ
Όμως όπως βλέπετε για τα ελεύθερα και δημοκρατικά ΜΜΕ τύπου "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ" άλλα είναι τα σπουδαία. Γι' αυτό και εγώ στο μικρό αδικοχαμένο παιδί που χάθηκε στο βωμό της "έννομης τάξης" αυτής της άναρχης πόλης αφιερώνω το τραγουδάκι του φίλου μας συμπλόγκερ Γιώργου Σαρρή

Και τώρα επειδή πολύς σάλος έγινε για το μπλογκ αυτό της marianaonice και για τον ...αντισημιτισμό της, που καμία σχέση δεν έχει με τη δικαστή που η κα Ζωή Κωνσταντοπούλου θέλησε να την ταυτίσει και με την οποία απ' ό,τι φαίνεται έχει από καιρό αντιδικία μαζί της και τη σφυρηλατεί μεθοδικά με την "ελευθερία του λόγου" που η ίδια διεκδικεί για τον εαυτό της, με όπλο της το ακόντιο της εφημερίδας στην οποία είναι νομική σύμβουλος!!  έχω να πω τα εξής:

1) Το τι και πότε θα κάνει η δικαστής σε βάρος όσων τη διέσυραν, είναι δικό της θέμα και δεν νομίζω ότι οφείλει να το γνωστοποιήσει σε μας, ούτε φυσικά οφείλω να απαντήσω εγώ γι' αυτήν!
2) Οι απόψεις μου για τους Εβραίους σιωνιστές είναι αποτυπωμένες στις αναρτήσεις μου τις σχετικές με τη γενοκτονία της Παλαιστίνης τον Ιανουάριο 2009, που όλη η μπλογκόσφαιρα βίωσε και φρίκαρε από αυτό που γινόταν τότε στη Λωρίδα της Γάζας από το Κράτος του Ισραήλ.
Οι απόψεις και η κοσμοθεωρία ενός ανθρώπου πιστεύω δεν πρέπει να συνάγονται από μεμονωμένες και αποσπασματικές εκφράσεις  του αλλά από τη γενική του συμπεριφορά και πολιτική του θέση στην κοινωνία και εν προκειμένω στη διαδικτυακή κοινωνία.
Ειλικρινά έψαξα να βρω το σχόλιο που φιγουράρει στη σελίδα της "Ελευθεροτυπίας" και που με φέρνει να λέω: "Κω...εβραίοι.. Μακάρι να τους εξόντωνε τελείως ο Χίτλερ" και δεν το βρήκα. Και μη βιαστείτε να πείτε ότι το έσβησα, αν όντως το έκανα στη θέση του θα υπάρχει κενό, γι' αυτό αν το βρει κάποιος θα ήθελα να μου το δείξει. Η φράση δεν είναι δική μου, γιατί είναι ξένο προς το χαρακτήρα μου να εκφράζομαι έτσι για οποιοδήποτε άνθρωπο έστω κι αν δεν αποκλείω το ενδεχόμενο κάποιοι να εκφράζονται ακραία σε περιπτώσεις μεγάλης οργής, χωρίς όμως να εννοούν αυτό που λένε! Κάπου υπάρχει το σχόλιό μου αυτό που τελειώνει μέχρι εκεί που λέει "...Φρίκη!!". Δεν μπόρεσα να το βρω όμως μου το είπε @φίλη που το είδε κάπου, αλλά και αυτή δεν συγκράτησε που. Ελπίζω να το εντοπίσω σύντομα.
Οι απόψεις μου για τους Εβραίους και το Κράτος του Ισραήλ βρίσκονται κυρίως στις αναρτήσεις μου εδώ , εδώ και εδώ. Σ' αυτές θα βρείτε σχόλια μου που ρητά και κατηγορηματικά λέω:
προς
@coco
..............
Αυτές είναι οι δικές μου σκέψεις και φυσικά δεν καταδικάζω ολόκληρο το λαό των Εβραίων, αφού σίγουρα πρώτα υποφέρουν και οι ίδιοι από τους ομοεθνείς τους σιωνιστές!! Και σίγουρα υπάρχουν Εβραίοι που δεν πρεσβεύουν τα μισαλλόδοξα κείμενα των Ταλμούδ, αλλά θεωρώ ότι κινδυνεύουν και αυτοί εξ ίσου με τους αλλόθρησκους τους!!
Το σίγουρο πάντως είναι ότι αυτοί που εισβάλλουν στην Παλαιστίνη ηγέτες και στρατιώτες υπακούουν στα παραπάνω τρομερά Ιερά τους Βιβλία, χωρίς κανένα φόβο και χωρίς κανένα πάθος!!
Γι' αυτό και προβαίνουν σε γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, χωρίς κανένα δισταγμό!
Αυτοί εκεί κάτω δεν πολεμούν, αυτοί δολοφονούν βρέφη, παιδιά και άμαχους!!

Προς
@patsiouraki μου
Οι Εβραίοι γενικά ως λαός ίσως να μη διαφέρουν από κάθε άλλο λαό στη γη!
Οι Εβραιοσιωνιστές όμως, που ασπάζονται τα Ιερά Ταλμούδ, και αυτοί σίγουρα είναι οι ηγέτες του Ισραήλ, και όσοι τους ακολουθούν είναι νομίζω επικίνδυνοι για την ανθρωπότητα όλη!

Προς
@Μοναχικέ μου Λύκε
Ίσως έχεις δίκιο ότι όποιος ανακατεύεται με τα πίττουρα τον τρώνε οι κόττες!
Όμως @φίλε μου δεν μπορώ να βάζει ο καθένας την ταμπέλα του "αντιναζιστή" και "δημοκράτη" και να περνιέται καλύτερος από τον Πλεύρη!!
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι μάλλον μοιάζουν σαν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος!! 

Προς
@OΡΕΙΝΕ
Έτσι κι εγώ σαν ύποπτη την είδα γι' αυτό και ήθελα να το επισημάνω.
Σαφώς και δεν φταίνε οι απλοί Εβραίοι έλληνες ή αλλοδαποί πολίτες Εβραίοι! Οι σιωνιστικές ηγεσίες τους φταίνε!!

 Προς
@Jaman Fou μου
..........
Το θέμα είναι ότι αν καταδικαστεί ο Πλεύρης για το βιβλίο του αυτό, ο χαμένος δεν θα είναι αυτός!
Οι χαμένοι θα είμαστε όλοι εμείς και το δικαίωμα μας στην ελευθερία της έκφρασης του λόγου!!
Βλέπουν μόνο το τυρί αλλά δεν βλέπουν τη φάκα όλοι αυτοί οι δήθεν "αντιναζιστές" και "δημοκράτες"!!

Προς 
@Γεωργιάδης Κωνσταντίνος
Συμφωνώ σχεδόν σ' αυτά που λες αλλά και πάλι δεν θέλω να πιστέψω ότι όλοι οι απλοί Εβραίοι πολίτες έχουν τις ίδιες αντιλήψεις με την κοπέλλα που περιγράφεις! Όπως παντού στον κόσμο θα υπάρχουν κι εκεί οι φασίστες και οι δημοκράτες! Μη ξεχνάς ότι υπάρχουν και οι αντιρρησίες που αρνήθηκαν να πάνε στον πόλεμο και τους έριξαν στη φυλακή!!

Αυτές είναι οι απόψεις μου για τους απλούς Εβραίους πολίτες όλου του κόσμου και φυσικά όταν μιλώ για Εβραίους εκφράζοντας οργή πάντα εννοώ τους σιωνιστές του κράτους του Ισραήλ που αιματοκύλησαν την Παλαιστίνη.
Επίσης για πλήρη άποψη δείτε και μια ανάρτησή μου με τίτλο "Η Αίγυπτος "μανδρόσκυλο του Ισραήλ?"



Αν και δεν το θεωρώ απαραίτητο, για να καταλάβετε το πνεύμα αυτού του μπλογκ και τον καθαρά ανθρωπιστικό χαρακτήρα του, προς κάθε αδύναμο και κατατρεγμένο πλάσμα όλου του κόσμου μπορείτε να δείτε και την ανάρτησή μου  για μια δασκάλα αληθινή... αλλά παράνομη.

Τέλος ομολογώ ότι λίγο καθυστερημένα, απαντώ αλλά βλέπετε και εγώ προσπάθησα να συνειδητοποιήσω τι ήταν αυτό που έσκασε σαν βόμβα, εκτός από το κεφάλι της δικαστή και στο κεφάλι το δικό μου, αλλά και της μπλογκόσφαιρας, ολόκληρης, με το πρόσχημα της ενημέρωσης, δήθεν του κοινού, ενόψει του ότι όπως το ίδιο το δημοσίευμα έλεγε, σήμερα γινόταν η δίκη των κατηγόρων του Πλεύρη, στελεχών της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας, μετά από μήνυση του ίδιου. Τώρα γιατί έπρεπε να ενημερωθεί το κοινό για τη δικαστή που είχε μειοψηφίσει στην πρώτη δίκη, και που συμπτωματικά είχε και αντιδικία με την αναφέρουσα δικηγόρο, ενώ υπήρχαν οι αποφάσεις των ανώτερων δικαστηρίων, δεν καταλαβαίνω... 

Η ανάρτηση αυτή,   έγινε κυρίως  για τους @φίλους που με στήριξαν στη μπλογκόσφαιρα και που θέλω να τους ευχαριστήσω  και  να τους δώσω τις απαντήσεις που άλλοι τους ζητούν να δώσουν αυτοί για μένα.

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

ΧΑΡΤΙΝΟΙ ΗΡΩΕΣ

TO ΠΑΡΟΝ BLOG ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ΔΙΚΑΣΤΗ



Τούτος ο χειμώνας
μπάζει από παντού
πεινασμένα καρβέλια.

Τα σπουργίτια
βαλθήκανε να χαλάνε
τις μοναχικές φωλιές
των χελιδονιών.

Ένας ζητιάνος
πηγαινοέρχεται νευρικά
γύρω
από τ' ακονισμένα μαχαίρια
της ανεργίας.

Άλλη μια διαδήλωση
τελειώνει...
τα χρόνια περνάνε...
τα πανό
γίνανε πανοφόρια
χιλιοφορεμένα
κι εμείς
ακόμα κάνουμε πηγαδάκια
στον άνυδρο πάτο
μιας Γενικής Συνέλευσης.

Ορθώς, ορθώς
σκεπτόμενοι, μα οι αφίσες στους δρόμους
είχαν τη δεδηλωμένη
μονοχρωμία του κόμματος.

Να γιατί
οι μαύρες κουκούλες
έκρυβαν πολύ καλά
τους επίορκους ηγέτες

Να γιατί
οι πλαστογράφοι των ποιημάτων
αναγνώριζαν
τους γραφικούς χαρακτήρες.

Να γιατί
οι χάρτινοι ήρωες
ήταν διάτρητοι από τις σφαίρες
των δολοφόνων!

Μάκης Βενέττας

Πηγή

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Πρόσκληση για "Ένα παιχνίδι ... αγάπης"...

  Η φωτογραφία δώρο του @φίλου ηλιογράφου
 
Νάσαι πάλι εδώ αντίκρυ στον εαυτό σου... να ψαχουλεύεις τα έγκατα της ψυχής σου και να προσπαθείς να κολλήσεις ξανά το σπασμένο καθρέφτη της...
Σκόρπιες σκέψεις... σκόρπια λόγια... σκόρπιες χαρές και σκόρπιες λύπες... σκόρπιες αγάπες...  όλα μικρά κομματάκια περιμένουν να τα βάλεις στη σωστή σειρά και να συνθέσεις ξανά το παζλ της ζωής σου...
Πάει καιρός που ήθελες να παίξεις ένα παιχνίδι... το παιχνίδι της αγάπης το ονόμασες...
Το είχες υποσχεθεί σε δύο φίλες, στη zoyzoy και στην άστρια...
Και σε βρήκαν πάλι μπόρες και λοξοδρόμησες και χάθηκες ξανά στης αδικίας το λαβύρινθο και στης άρνησης την πίκρα...
Μέχρι που σήμερα είδες την Άστρια να ρωτάει για σένα "Και τι έχεις να πεις για τους Νόμους μας Δάσκαλε;..."  και τότε θυμήθηκες, θυμήθηκες την υπόσχεσή σου και ένοιωσες μέσα σου βαθειά τι σημαίνει ν' αγαπάς με την ψυχή σου, ν' αγαπάς με τη σκέψη σου, ν' αγαπάς με τα έργα σου και να δείχνεις την αγάπη σου... είδες τι σημαίνει να έχεις φίλους κι ας μη τους έχεις συναντήσει ποτέ... αρκεί που συνάντησες εδώ @μέσα την αντανάκλαση της ψυχής τους και τη θαλπωρή της έγνοιας τους για σένα...
 Γι' αυτό και εσύ τώρα πρέπει να ξεδιπλώσεις την ψυχή σου και να βγάλεις ν' απλώσεις στα μάτια αυτών των φίλων τις αγάπες σου... τις μοναδικές και αληθινές αγάπες σου... να τις μετρήσεις και να τις βρεις τουλάχιστον 10...

Προσπαθείς να σκεφτείς τι αγαπάς... και θλίβεσαι γιατί θυμάσαι ότι οι πιο μεγάλες σου αγάπες σε πρόδωσαν και σ' αρνήθηκαν... μα εσύ ακόμη συνεχίζεις να αγαπάς... γιατί ζεις μόνον σαν αγαπάς...

αι τώρα νοιώθεις ότι πάνω απ' όλα αγαπάς τ' αστέρια που αμετακίνητα και σταθερά στέκουν εκεί ψηλά και φωτίζουν το σκοτεινό στερέωμα... κι ανάμεσά τους τούτο το μικρό αστεράκι της @παρέας μας που σήμερα φώτισε το στερέωμα της ψυχής σου!

στερα το βλέμμα θολώνει γιατί θυμάσαι την άλλη μεγάλη αγάπη σου... το δίκιο και τη δικαιοσύνη και σκέφτεσαι πόσο αυτή η αγάπη σε έχει προδώσει... Πέρασαν χρόνια για να καταλάβεις ότι το δίκαιο είναι με τους δίκαιους αλλά η δικαιοσύνη είναι με τους ισχυρούς!! Πέρασαν χρόνια για να καταλάβεις ότι δεν υπάρχει ανθρώπινη δικαιοσύνη, δεν υπάρχουν δίκαιες δικαστικές αποφάσεις, μόνον αποφάσεις σκοπιμότητας που το αποτέλεσμά τους εξαρτάται από αυτόν που αφορούν! Αν είναι πλούσιος και επώνυμος ή φτωχός και άσημος... Ο ζυγός φυσικά γέρνει εκεί που όλοι φαντάζονται αν δεν έχουν ήδη μάθει οι ίδιοι, στο πετσί τους, την αλήθεια...

ο ξέρω λυπάσαι μα και σιχαίνεσαι αυτούς που βυθίζονται στο βούρκο του συμβιβασμού και στο βλέμμα σου αστράφτει η λάμψη της αναγνώρισης, όταν στο διάβα της ζωής σου συναντάς λεβέντες ανθρώπους!! Ω! πόσο αγαπάς τη λεβεντιά, την ειλικρίνεια και την ευθύτητα!! Κι ας την ψάχνεις πια με το κερί στους δύσκολους καιρούς που ζούμε... Όλοι σκυμμένοι, προσκυνημένοι, άτολμοι και καιροσκόποι, αδυνατούν να αντισταθούν ακόμη και στο πιο απαλό φύσημα της ...ανομίας και της ψευτιάς! Ο κόσμος τους αρχίζει και τελειώνει μέχρι το πετσί τους κι από εκεί και πέρα τίποτε δεν τους απασχολεί! Μόνον αυτοί να είναι καλά και να ξεγλυστρούν, πάντα, γλύφοντας και έρποντας από τα διλήμματά τους!!

ύτε συζήτηση φυσικά: Αγαπάς αυτούς που σ' αγαπούν αληθινά!! Μα πώς θα γινόταν αλλιώς? Η αγάπη είναι αμοιβαία! Είναι λάμψη και δεν μπορείς να ξεφύγεις από την αντανάκλασή της!! Αγαπάς αυτούς που ξέρουν ν' αγαπούν με αλήθεια, με θάρρος, με αυταπάρνηση, έτοιμοι να πέσουν και στη φωτιά για σένα και δεν σε αρνούνται πριν ...ο αλέκτωρ λαλήσει τρεις φορές!... Τι θλίψη... θυμάσαι πόσοι αλήθεια,  σε αρνήθηκαν με την πρώτη στραβή? πόσοι σου υποσχέθηκαν αιώνια και παντοτινή αγάπη και όμως δεν τόλμησαν όταν έπρεπε να στο αποδείξουν, γιατί ήθελαν και την πίττα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο? Δεν γίνεται όμως αυτό!! Η λεβεντιά πάει μαζί με την αληθινή αγάπη και αγάπη άτολμη δεν είναι παρά συμφέρον και σκοπιμότητα, σαν να θέλεις να κάνεις ομελέτα χωρίς να σπάσεις αυγά! Μακριά από σένα τέτοιοι άνθρωποι...

χ κι αυτά τα ηλιοβασιλέματα, πόσο τ' αγαπάς και πόσο σε μαγεύουν... Χάνεσαι στο μαβί του ουρανού και της θάλασσας και στο νου σου έρχεται το ταξίδι της ζωής, που λες και διαρκεί μόλις  μια μέρα... και εκεί που έχει ξημερώσει, βλέπεις το βράδυ ήδη να φθάνει και τη δύση να σε περιμένει για να σε ταξιδέψει, αστερόσκονη, πια στο σύμπαν! Μια πύρινη τροχιά είναι η ζωή μας, ξεκινά με μία σπίθα, γίνεται λαμπάδα, πυρκαγιά και στο τέλος σβήνει αναγκαία... και πνίγεται στα κατραμένια πέπλα της νύχτας...


γαπάς και ένα μικρό χωριό εκεί στο βόρειο Αιγαίο...  όπου το ασημένιο των λιόφυλλων μπερδεύεται με το ζαφείρι της θάλασσας... αγαπάς τα καλοκαίρια σου εκεί... ξαναγιεννιέσαι... παίρνεις δύναμη και τότε νομίζεις ότι όλα τα μπορείς, ακόμη και ν' αλλάξεις τη ζωή σου ή ακόμη και τον κόσμο όλο!!

-Μη κρύβεσαι... το ξέρεις ότι αγαπάς να τραγουδάς... και ευλογείς τη ζωή που σου χάρισε για κόρη αηδόνι στη φωνή και νεράϊδα στη μορφή...  Λατρεύεις τις βραδιές εκείνες που η κούκλα σου τραγουδά για σένα και τους αγαπημένους σου... και καμαρώνεις σαν γύφτικο σκερπάνι όταν σου δίνουν συγχαρητήρια για το βλαστάρι σου... τη μεγαλύτερη αγάπη σου, όλου του κόσμου!!

-Και η 10η αγάπη σου τούτος εδώ ο @χώρος που τον στοίχειωσες με το θρίλερ της ζωής σου, μα και τον στόλισες με τις εμπειρίες της ψυχής σου, τις αγάπες της καρδιάς σου και το λυρισμό της ύπαρξής σου... Αγαπάς αυτό το χώρο με την εκλεκτή @παρέα σου, που για όλα τα λεφτά του κόσμου, δεν θα τον αρνιόσουν ποτέ!! Γιατί μέσα σ' αυτό το χώρο βρίσκεις διέξοδο στα αδιέξοδά σου, βρίσκεις βήμα να φωνάξεις τα στραβά του κόσμου και @αγκαλιές να κουρνιάσεις, όταν η καταιγίδα προμηνύεται σφοδρή και ανελέητη....

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

17 Νοέμβρη 2010...


Μετά από τη διαπίστωση, από όλους εμάς, που τότε σαν παιδιά, έφηβοι ή ενήλικες, βιώσαμε την ανάταση της ψυχής και την ανύψωση του κεφαλιού των σκλάβων της χουντοκρατίας,  ότι  Οι άγραφοι νόμοι της μαφίας υπερίσχυσαν

Για τη σημερινή επέτειο, δεν έχω πια τίποτε άλλο να πω, παρά μόνο αυτό:


Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

Πώς φθάσαμε από το "ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ" στο επικαιροποιημένο "ΜΝΗΜΟΝΙΟ"!

ΠΡΟΣΟΧΗ:  ΟΧΙ ΑΠΟΧΗ!!


Και έφθασε η Κυριακή των εκλογών για την τοπική Αυτοδιοίκηση, έτσι όπως την κατάντησαν επ' ονόματι του Καλλικράτη, που θα τρίζουν τα ...κόκκαλά του...
Και μπήκε το δίλημμα τι ψηφίζουμε τώρα? και έπεσαν οι εκβιασμοί: Αν δεν ψηφίσουμε "μνημονιακά" θα μας πάνε σε εθνικές εκλογές!! Και εμείς τρελλαμένοι, δεν ξέρουμε τι να κάνουμε! Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα! Και ξέρουμε ότι σε κάθε περίπτωση, μετά τις εκλογές θα μας πάρουν και το ...σκαλπ όλοι μαζί αυτοί οι αυτόκλητοι εθνοσωτήρες που κατάντησαν ...της τσέπης τους σωτήρες!!
Ακόμη ηχεί στ' αυτιά μας εκείνο το ηχηρό: "ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ"!
Και σκεφτόμαστε πώς από αυτό φθάσαμε στο "ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟ σήμερα ΜΝΗΜΟΝΙΟ"!
Για να θυμηθούμε:
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2009
Γ. Παπανδρέου στην 74η ΔΕΘ: "Αν σήμερα παγώσουμε τους μισθούς, θα παγώσουμε την αγορά. Αν αυξήσουμε τους φόρους στη μεσαία τάξη, θα μειώσουμε την αγοραστική της δύναμη. Και θα επέλθει ο φαύλος κύκλος της κατάρρευσης ... γιατί λεφτά υπάρχουν... έχουμε 31 δισ. ανείσπρακτους φόρους"
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2009
Εκλογές και νίκη του ΠΑΣΟΚ : Τα spreads βρίσκονται στις 130 μονάδες. Ο κ. Παπακωνσταντίνου όμως τότε, με ...ελαφριά καρδιά, ανακοινώνει το διπλασιασμό του ελλείματος!
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2009
Γ. Παπανδρέου στο Υπουργικό Συμβούλιο: "Αγωνιζόμαστε για να σώσουμε τη χώρα από τη χρεοκοπία. Ξεκινάμε να πραγματοποιήσουμε όλα όσα υποσχεθήκαμε προεκλογικά..."
Εγκρίνεται ο προϋπολογισμός του 2010, με στόχο τη μείωση του ελλείμματος στο 9,1% από 12,7% του ΑΕΠ. Ο κ. Προβόπουλος δηλώνει ότι είχε ενημερώσει προεκλογικά τόσο τον Κ. Καραμανλή όσο και το Γ. Παπανδρέου για το ύψος του ελλείμματος και τη δημοσιονομική κατάσταση.
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2009
Γ. Παπανδρέου:πατρίδα βρίσκεται στην εντατική"! και το "δημοσιονομικό πρόβλημα απειλεί την εθνική κυριαρχία για πρώτη φορά από το 1974"!! "Θα αποδείξουμε στην πράξη πως λεφτά υπάρχουν"!!
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2010
Ο πρωθυπουργός με τη συμπλήρωση των πρώτων 100 ημερών της κυβέρνησης διαβεβαιώνει ότι η Ελλάδα ούτε θα βγει από την Ευρωζώνη ούτε θα προσφύγει στο ΔΝΤ!
Κατά τη διάθεση του κοινοπρακτικού ομολογιακού δανείου πεναετούς διάρκειας, αν και οι προσφορές έφθασαν στα 25 δισ. ευρώ, που κάλυπταν τις διανειακές ανάγκες της χώρας για το τρέχονο έτος, η κυβέρνηση περιορίστηκε να αντλήσει μόνον 8 δισ. ευρώ με επιτόκιο 6,20%
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2010 
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εγκρίνει το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης για την  περίοδο 2010-2013 και θέτει τη χώρα υπό επιτήρηση, με στόχο τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, κάτω από το 3% του ΑΕΠ έως το τέλος του 2012.
Ο Γ. Παπανδρέου επισήμανε ότι "η κυβέρνηση έχει ήδη από καιρό ζητήσει τη συνεργασία με το ΔΝΤ σε θέματα τεχνικής φύσης"!
Ο Γ. Παπακωνσταντίνου από τις Βρυξέλλες δηλώνει: "Επιχειρούμε να αλλάξουμε την πορεία του Τιτανικού και αυτό δεν μπορεί να γίνει σε μία ημέρα"!
ΜΑΡΤΙΟΣ 2010
Ο Γ. Παπανδρέου και ο Γ. Παπακωνσταντίνου ανοίγουν και πάλι -αυτή τη φορά από την Ουάσιγκτον- το ενδεχόμενο της προσφυγής στο ΔΝΤ.
ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2010
Δήλωση κυβερνητικού αξιωματούχου ότι η Ελλάδα θα ζητήσει την αναθεώρηση του μηχανισμού. Τα spreads εκτινάσσονται στις 453 μονάδες!!
Ο Γ. Παπακωνσταντίνου δηλώνει "δεν θα πάμε στο ΔΝΤ, μας στηρίζει η ΕΕ"
Ο πρωθυπουργός από το Καστελόριζο:  "Είναι εθνική και επιτακτική ανάγκη να ζητήσουμε και επισήμως από τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης"!
ΜΑΪΟΣ 2010
Ο Γ. Παπακωνσταντίνου ανακοινώνει τριετές Πρόγραμμα Δανεισμού. Το συνολικό ύψος των δανειοδοτήσεων θα ανέλθει για την τριετία 2010-2012 στο ποσό των 110 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 30 δισ. ευρώ θα τα χορηγήσει το ΔΝΤ. Το spread των ελληνικών ομολόγων έφθασε στις 1028 μονάδες βάσης!!
ΙΟΥΝΙΟΣ 2010
14/6: Τετραπλή υποβάθμιση από τη "Moody's"
ΙΟΥΛΙΟΣ 2010
Ο κ. Παπακωνσταντίνου μιλώντας στο αμερικάνικο δίκτυο CNBC "Όλες οι μεταρρυθμίσεις μας βρίσκονται σε καλό δρόμο. Το 2011 θα είναι μία καλή χρονιά για να επανέλθει η Ελλάδα στην αγορά..."
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2010
Δημοσιοποιείται το επικαιροποιημένο Μνημόνιο για την ελληνική οικονομία.
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2010
Γ. Παπανδρέου στην 75η ΔΕΘ: "Λεφτά υπάρχουν και δεν φορολογούνται... Όσο πηγαίνουμε καλά, δεν χρειάζεται κανένα νέο μέτρο"!!
Τα spreads βρίσκονται στις 900 μονάδες!!


Έτσι λοιπόν φθάσαμε σήμερα εδώ που είμαστε!! Η γνώμη μου είναι ότι δεν έγιναν όλα τα παραπάνω αψυχολόγητα και από βλακεία του Γιωργάκη! Προγραμματισμένα, μεθοδικά και ύπουλα εφαρμόστηκαν με σκοπό να παραδώσει την Ελλάδα στα νύχια των διεθνών τοκογλύφων!!
Γι αυτό ας βάλουμε όλοι τα δυνατά μας: ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ! 
Ετσι κι αλλιώς χαμένοι για χαμένοι!!
Αλλά αν εγκυροποιήσουμε την προδοτική και καταστροφική τους πολιτική τότε θα μας πάρουν και το ...σκαλπ!! Να είστε σίγουροι, έρχονται τα χειρότερα στον οικονομικό αλλά και στον εθνικό τομέα της χώρας μας:
Ήδη οι Αλβανοί υπολογίζουν ελληνικά εδάφη στην επίσημη γεωγραφία της Γ΄ Λυκείου της χώρας τους, περιλαμβάνοντας στο εξώφυλλο του βιβλίου τους  Χάρτη που περιλαμβάνει όλη τη βορειοδυτική Ελλάδα, νότια των περιοχών της ΦΥΡΟΜ και νοτιανατολικά του Αλβανικού κράτους, μέχρι τον κόλπο της Άρτας (τον Αμβρακικό) που αποτελείται από τις περιοχές Τσαμουριά, Φλώρινα, Καστοριά, Γρεβενά, Κόνιτσα κλπ.
Επίσης αξίζει να προσέξουμε ότι στο Καστελόριζο τις τελευταίες 15 ημέρες η επικοινωνία  με τη Ρόδο γίνεται μέσω Τουρκίας, καθώς και όλες  οι προμήθειες. Ο λόγος: Η ενέργεια του υπουργείου Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας να σταματήσει τα τρία επιδοτούμενα δρομολόγια που εκτελούσε το Ε/Γ - Ο/Γ "Πρωτεύς" χωρίς να τα αντικαταστήσουν».
Είναι τυχαία άραγε όλα αυτά? Ποιός επιδιώκει την Κοσσοβοποίηση της Ελλάδας ? Και μάλιστα χωρίς όπλα, με ύπουλο, οικονομικό πόλεμο?
Ας προβληματιστούμε!!! Φθάνει πια η άφεση αμαρτιών σ' αυτούς που πάντα μας έκλεβαν ασύστολα και σήμερα αντί να είναι στη φυλακή για την προδοτική τους διακυβέρνηση, διαχειρίζονται τα δάνεια που εμείς πληρώνουμε με το αίμα το δικό μας και των παιδιών μας!!

Καλό βόλι σε όλους εύχομαι!!
Και καλή μας λεφτεριά!!

Πηγή: Ενημερωτικό Δελτίο ΤΕΕ τεύχος 2604/18-10-2010

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Η γιορτή του κάστανου στην όμορφη Αγιάσο...

Και ενώ η Ελλάδα χάνεται σιγά σιγά στη σκιά του μνημονίου και της Τρόϊκας, και κοντεύει να ξεχάσει την ιστορία της, κάποιοι άνθρωποι σε κάποια χωριά που βρίσκονται στην εσχατιά της όμορφης τούτης χώρας,  αν και ξεχασμένα πάντα από τη μάνα πατρίδα, επιμένουν να υμνούν την παράδοσή τους, να τηρούν τα ήθη και τα έθιμά τους και να γιορτάζουν την ευλογία της παραγωγής και την ευτυχία της καλής σοδειάς, έστω κι αν αυτή η σοδειά πια δεν φθάνει για να καλύψει τις βασικές τους ανάγκες, αφού τα έξοδα της καλλιέργειας και συγκομιδής της ξεπερνούν την τιμή της αγοράς.... Η Ευρωπαϊκή Ένωση που πριν χρόνια μας την παρουσίασαν σαν τη γη της επαγγελίας, αποδείχθηκε παγίδα που μας έστησαν οι διεθνείς τοκογλύφοι για να ρουφήξουν και να εξαφανίσουν κάθε τι που θα θυμίζει Ελλάδα...

Τα χωράφια και οι αγροί εγκαταλείφθηκαν και τα προϊόντα μας θάφτηκαν στις χωματερές προς δόξα του κέρδους των ευρωπαίων εταίρων μας, οι αγρότες μας εκφυλίστηκαν, αλλοτριώθηκαν και ξεχύθηκαν στο κυνήγι του εύκολου κέρδους και της αστικής νοοτροπίας και σε λίγο τίποτε δεν θα θυμίζει ότι η Ελλάδα ήταν κατ' εξοχήν χώρα γεωργική...
Γι αυτό γιορτές σαν κι αυτή τη γιορτή του κάστανου, είναι ο δίαυλος να βρίσκουν οι άνθρωποι ξανά τις ρίζες τους και να απλώνουν τα κλαδιά τους... να αγκαλιάζουν και να  αγκαλιάζονται και να δίνουν ζωή στα χωριά τους που κοντεύουν να πεθάνουν από την ερημιά και τη μοναξιά...
Φέτος είχα την τύχη να βρεθώ εκεί... και θέλω να μοιραστώ μαζί σας τη μοναδική αυτή εμπειρία που έζησα και την πανδαιμονία που ένοιωσα βλέποντας τον ευλογημένο αυτό καρπό άφθονο να γλυκαίνει κάθε επισκέπτη και κάθε ντόπιο με βαλαντομία... Με το κάστανο στην κατοχή οι Αγιασσώτες αλλά και όλη η Μυτιλήνη σώθηκαν από την πείνα, γιατί από κάστανο έφτιαχναν ψωμί, και ζυμαρικά... και διάφορα άλλα εδέσματα που χόρταιναν την πείνα τους.


Απολαύστε λοιπόν κι εσείς όμορφες εικόνες από ένα παραδοσιακό χωριό και γευτείτε τη γλύκα του κάστανου... όπου κι αν το βρείτε...

Πατήστε πάνω στις φωτο, για να ανοίξουν μεγαλύτερες, αξίζει τον κόπο.

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Γιώργος Σαρρής... ο δικός μας blogger και τραγουδοποιός...

Μη μου θυμώνεις μάτια μου, που φεύγω για τα ξένα, πουλί θα γίνω και θαρθώ πάλι κοντά σε σένα...
Πόσους δεν έχει πονέσει αυτό το τραγουδάκι, πόσοι δεν δάκρυσαν ψυθιρίζοντάς το, φέρνοντας στο νου τους μια δική τους μικρή, πικρή ιστορία χωρισμού αθέλητου, από εκείνους που δεν τους αντέχει η καρδιά και η ψυχή τους κουβαλά μαζί της, μέχρι το θάνατο...



Τα Σμυρνέϊκα τραγούδια ποιός σου τάμαθε... Αχ αυτή η παλιά Ελλάδα... άλλη μια ιστορία που πονάει κάθε αληθινό Έλληνα, πέρα από τις κομματικές ταμπέλες και τα χρώματα, που μας φόρεσαν για να μας ξεχωρίζουν και να μας αποδεκατίζουν πολύ πιο εύκολα.



Ήταν από εκείνες τις βραδιές που λες να μη τελειώσουν...
Ποτάκι, παρεούλα και γλέντι και τραγούδι από τον φίλο και συμblogger Γιώργο Σαρρή και την μπάντα του, στο ΟΞΥΓΟΝΟ LIVE,  με υπέροχα πραγματικά συλλεκτικά τραγούδια!
Το ρεπερτόριο άφθαστο!!
Κι όποιος γουστάριζε έριχνε και τις στροφές του, ανάμεσα στα τραπεζάκια...
Όλο το μαγαζί λες και ήταν μια παρέα... μια ζεστή, όμορφη παρεούλα που τραγουδούσε και παλλόταν σύσσωμη στους ρυθμούς των τραγουδιών,  με αρχηγό το Γιώργο και τους συνεργάτες του!

'Ηταν εκεί και οι φίλοι του, από τη μπλογκόσφαιρα, ο Νάσος, το Λημέρι, η αφεντιά μου και άλλοι που εγώ δεν γνώριζα. Αυτό έκανε ακόμη πιο συντροφική τη βραδιά, με τους @συνοδοιπόρους μας στην ορθή, ακομμάτιστη, με ήθος και ελευθερία, πολιτική σκέψη!
Μια ματιά στα δύο μπλογκ του Γιώργου (θα τα βρείτε στο προφίλ του) θα σας πείσει πως ο άνθρωπος αυτός δεν είναι απλά ένας τραγουδιστής, είναι όντως ένας τραγουδοποιός με ήθος και  σεμνότητα, πολιτικοποιημένος και ελεύθερος άνθρωπος!
Είμαστε περήφανοι για σένα φίλε μας, σ' ευχαριστούμε για την όμορφη βραδιά που μας χάρισες, σου υποσχόμαστε ότι δεν θα χάσουμε και την επόμενη, το άλλο Σάββατο, στις 2 Οκτωβρίου.
Όμως θα έχω έτοιμη και παραγγελιά, οκ?
:)))

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Ένας αγιασμός... για τα σχολεία μας, διαφορετικός από τους άλλους...


Μου το έστειλαν στο email. 
Με άγγιξε στα κατάβαθα της ψυχής μου και μέσα μου ευχήθηκα μακάρι όλοι οι ιερωμένοι μας να ήταν φωτισμένοι και να είχαν αληθινό λόγο, σαν αυτόν, να πουν στα ποίμνια τους, σήμερα.
Δεν είμαι θρησκευόμενη, το έχω ξαναπεί και το επαναλαμβάνω, παντρέφτηκα με πολιτικό γάμο, και για να μη πω ότι είμαι άθεη, λέω ότι έχω το δικό μου θεό, βαθειά στη συνείδησή μου φυλαγμένο!
Όμως αυτό το κείμενο, αυτού του ιερωμένου, μίλησε όπως ο δικός μου θεός.... αυτός που εγώ πιστεύω και υπακούω...
Διαβάστε το, δεν είναι αιρετικό, είναι ο αληθινός και αυθεντικός λόγος της αληθινής εκκλησίας, κάθε θεού της ανθρωπότητας! :


Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Κυβέρνηση με κυτταρίτιδα ...


 Από το ΔΗΜΟΚΡΑΤΗ (ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ)

Ομολογώ κ. Πρόεδρε ότι για τους δημοσιογράφους και τους γελοιογράφους ο ανασχηματισμός που ανακοινώθηκε αφού είχαν πια βγει τα φαντάσματα, είναι πράγματι εξαιρετικός. Βγάζει και θα βγάζει από δω και πέρα πολλά θέματα. Να έχουμε να βγάζουμε και εμείς το ψωμάκι μας.
Από το «μικρό και ευέλικτο σχήμα» που μας τάζατε προεκλογικά φτάσαμε σε με μια παχύσαρκη κυβέρνηση με έκδηλη κυτταρίτιδα άφθονων «αναπληρωτών» και περισσευούμενων υφυπουργών. Και αν υπήρχε πρόβλημα συντονισμού και αλληλοκαλύψεων με την κυβέρνηση των 36 μελών, σκεφθείτε τι θα γίνει με τους 48, ζωή να έχουνε και φτου μη βασκαθούνε.
Εκείνο που εκτιμώ, πάντως, ιδιαιτέρως και ασφαλώς θα το εκτιμήσουν ακόμη περισσότερο οι επιγραφοποιοί, σφραγιδοποιοί, τυπογράφοι, εταιρίες χαρτικών και διάφοροι άλλοι προμηθευτές της κυβέρνησης είναι αυτή η ανεξάντλητη φαντασία με την οποία μετονομάζετε κάθε τόσο τα υπουργεία. Δεν ξέρω αν το κάνετε για να τονώσετε την αγορά, καθώς τόνοι επιστολόχαρτων, φακέλων, σφραγίδων, επιγραφών κάθε είδους, θα πάνε στα άχρηστα. Και φτου κι απ την αρχή.
Ενδεχομένως να είχατε μεγάλη επιτυχία αν ανοίγατε κανένα από εκείνα τα «γκλαμ» εστιατόρια που σερβίρουν τα πολύ «δήθεν» πιάτα τους γαρνιρισμένα με πολυποίκιλες ονομασίες. Όπου αντί για παϊδάκια πουλάνε «κοτολέτες αρνιού μαριναρισμένες σε μίγμα βοτάνων, ψημένες πάνω σε ορεινές κληματόβεργες και μαριναρισμένες με σος προβενσάλ».
Να ελπίσουμε τουλάχιστον ότι θα τελειώσει εδώ το ράβε ξήλωνε και θα σταθεροποιηθεί η κατάσταση μήπως και φάμε ψάρι; Γιατί περισσεύουν οι πειραματισμοί. Το πάλαι ποτέ υπουργείο Συντονισμού, που ξέραμε τι δουλειά κάνει, αφού έγινε κάποτε «Εθνικής Οικονομίας» το μετονομάσατε δις. Μια που αναλάβατε και μια που το ανασχηματίσατε. Το Ναυτιλίας, μια το καταργείτε ανοήτως- και το μεταφέρετε ως ...ντουλάπια το μισό στην Κατσέλη και το υπόλοιπο στον Χρυσοχοΐδη και μια το στήνετε φτου κι από την αρχή.
Το πώς τα καταφέρατε, μέσα σε δέκα μήνες, να κάνετε την κυβέρνηση σας τόσο παχύσαρκη, χωρίς ουσιαστικές αλλαγές, είναι ένα θαύμα. Θαύμα που δεν βρέθηκε ούτε ένας που να κρίνετε ότι απέτυχε για να πάει σπίτι του και η Μπατζελή έφυγε για άλλο λόγο. Ακόμη και η Μπιρμπίλη έμεινε ακλόνητη. Απλώς ακολουθήσατε πρακτική εσωτερικών ισορροπιών. Αλλά με το «ντράπου τη μια, ντράπου τον άλλο», κάνατε μια κυβέρνηση που μόνο ένα λόγο ύπαρξης έχει:  
"Αφού δεν μπορούμε να δώσουμε τίποτε καλύτερο στο λαό, ας τους δώσουμε να χορτάσει αναπληρωτές και υφυπουργούς".
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
Από το www.massavetas.gr

Kαι ας "ταϊσουμε" και "ευαρεστήσουμε" όσους περισσότερους μπορούμε από τους κολλητούς μας κοινοβουλευτικούς και εξωκοινωβουλευτικούς, συμπληρώνω εγώ, (πχ τον κ. Δρούτσα που εκεί που δεν τον ήξερε ούτε η μάνα του, τον αναβιβάσαμε από υφυπουργό εξωτερικών σε υπουργό Εξωτερικών παρακαλώ  και το βασιλικοαναθρεμμένο,  κ. Γερουλάνο τον βολέψαμε στο χρυσοφόρο Υπουργείο Πολιτισμού  με τα κρυφά του κονδύλια -βλέπε Ζαχόπουλο - αλήθεια τι γίνεται αυτή η ψυχή? μαθαίνει κανείς?-).  Κανένα ένσημο έχει κολλήσει κανείς από αυτούς άραγε?
Είναι αλήθεια άραγε ότι οι 20!! σύμβουλοι εκ Βοστώνης του Πρωθυπουργού αμείβονται συνολικά με 700.000 Ευρώ, περίπου,  το χρόνο, δηλαδή 2.675 ευρώ μηνιαίο μισθό έκαστος χώρια τα έξτρα?? Και τι έργο προσφέρουν άραγε? Τόσο απαραίτητοι είναι?? Και δεν είχαμε δικούς μας εδώ να απασχολήσουμε, να δώσουμε και καμιά θέση εργασίας?
ΠΟΛΛΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΕΠΕΣΕ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ...ΚΑΗΜΕΝΟΙ!!
.

Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Κόντρα σε κάθε "ανασχηματισμό" της δυστυχίας μας... εγώ ελπίζω ακόμη στους ανθρώπους που μιλάνε με την ψυχή τους...

Εν μέσω ανασχηματισμού με τυμπανουκρουσίες και αλλαλαγμούς θριάμβου και γελοίων υποσχέσεων ότι όλα βαίνουν καλώς και εμείς θα βγούμε από την ...κρίση τους, αλώβητοι, ενώ αυτοί θα κορδώνονται μέσα στη χλιδή τους και την υποκρισία τους, ότι όλοι είμαστε στο ίδιο καράβι και ότι όλοι πρέπει να κάνουμε την ίδια υπομονή και να δείξουμε αλληλεγγύη...
Δεν τους μπορώ πια... μ' αυτό το περίλυπο ύφος τους για υπομονή και κουράγιο λες κι αυτοί θα βγουν στην ανεργία, αυτοί δεν θα έχουν να πληρώσουν το πετρέλαιο στο βαρύ χειμώνα που έρχεται, αυτοί δεν θα έχουν να πληρώσουν τη ΔΕΗ και θα μένουν στα σκοτεινά και στην τύφλα τους χειμώνα ή καλοκαίρι...
Τι σχέση έχει το παιδαρέλι του Χάρβαρντ και της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, κ. Παπακωνσταντίνου με μας? Αμετακίνητος αυτός, εκεί λες και όσο πιο σκληρά μέτρα μας παίρνει τόσο πιο πετυχημένος είναι! 
Επιτυχία είναι να εκτελείς συμβόλαια των εντολοδόχων της Νέας Τάξης Πραγμάτων και να βυθίζεις έναν λαό στην αδικία και στη στέρηση??
Και γιατί λυπάται ο καημένος? που θα δυσκολευτούμε εμείς? που θα πεινάσουν τα παιδιά απολυμένων? που θα κλείσουν μαγαζιά? που θα πεθάνουν γέροντες χωρίς σύνταξη από την παγωνιά? που θα πεθάνουν άρρωστοι χωρίς περίθαλψη? που θα απελπιστούν παιδιά χωρίς παιδεία?
Αααα και μη ξεχάσουμε, μετά τον ανασχηματισμό είχαμε κι άλλα ...καλά νέα!
Ελεύθερος με εγγύηση ο Μαντέλης, γιατί λέει ήταν καλό παιδί και δεν έκανε προετοιμασίες για τη διαφυγή του!! Θα μας τρελλάνουν εντελώς!!
Και μετά μου λες @φίλε Θανάση, ότι αυτή τη φορά θα νικήσει η λύπη...
Έχει δύναμη άραγε η λύπη να νικήσει την κόλαση που μας υπόσχονται?
Έχει δύναμη να δαμάσει το ...τέρας?
Τα λόγια σου παρήγορα, ελπιδοφόρα, μέσα από το σκοτάδι αντανακλούν φως...
Γι' αυτό το email σου αυτό θα το παραθέσω αυτούσιο εδώ να το διαβάσουν όλοι και να δουν ότι έχω δίκιο να πιστεύω ακόμη στους ανθρώπους που μιλάνε με την ψυχή τους...
Και υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι... είναι ανάμεσά μας... είναι από εμάς... και περιμένουν όλοι μαζί να ενώσουμε το χείμαρο της λύπης μας και να πνίξουμε το τέρας!!
"""""
Αγαπητή Μαριάννα,
Για να μην κάνω κατάχρηση του πεδίου διαλόγου των φίλων-επισκεπτών, τολμώ μέσω του mail να σε ευχαριστήσω για την απόκρισή σου και να σου απαντήσω στην ερώτηση " Θα δαμάσουμε το τέρας. Εγώ γιατί είμαι τόσο απαισιόδοξη αυτό τον καιρό??".

 Αυτή τη φορά, αυτόν τον καιρό, που η λύπη κυριεύει τις ψυχές μας, που η αλήθεια κτυπά ξανά τις πόρτες του μυαλού, που τα πράγματα αποκτούν ξανά το χρώμα τους, η ελπίδα ανασταίνεται και ζητά να ξαναφυτρώσει, ρίχοντας μέσα στο χώμα και τη χειμωνιά τις ρίζες της. Είναι η λύπη, η αληθινή χαρά, η ανημπόρια, η απελπισία οι δυνάμεις μας. Η λύπη και η απόγνωση, οι ψεύτικες χαρές, η επιδοτούμενη ευτυχία που μας σέρβιραν για να μας αποχαυνώσουν θα γίνουν τα όπλα μας.

Μην περιμένεις παρά μια παθητική αντίσταση, μια βουβή επανάσταση. Οι ανήμποροι-βουβοί οδοιπόροι, οι απελπισμένοι, οι παροπλισμένοι θα βγαίνουν κάθε μέρα πια με πρόσωπα βουβά στους δρόμους της αναζήτησης της αξιοπρέπειας και της επιβίωσης. Και όταν το ρόπαλο του δυνάστη τους τους αγγίξει, έ, τότε θάναι η αρχή.

Και πληθαίνουν οι στρατιές της απόγνωσης, πληθαίνουν και οι στράτες της αναζήτησης, φουντώνει η δίψα για την αληθινή ευτυχία, την ελευθερία, την αλήθεια. Και αν το μίσος για τη δυναστεία είναι βουβό, τόσο χειρότερα για τους δυνάστες.

Γνωρίζω πόσο δύσκολο είναι να αφομοιωθούν αυτές οι σκέψεις από πολλούς, τους πλείστους θα έλεγα. Ομως γιατί είμαστε εδώ ? Γιατί κάποια δύναμη μας δώρισε κάποια περίσσεια ευαισθησία, κάποια αποθέματα αγάπης ??
Δεν θάπρεπε να έχουμε το δικαίωμα να τα απεμπολούμε, επιβάλλεται να τους δίνουμε διέξοδο προς την αλήθεια, την ελευθερία της ψυχής μας.

Αγαπητή Μαριάννα,
Αυτή τη φορά η λύπη, η αγάπη, η αλληλεγγύη, η μελαγχολία μας θα δαμάσουν το τέρας. Ακριβώς για αυτό: Γιατί -νομίζω- εμπεριέχουν και εκτείνονται ως τις ανθρώπινες διαστάσεις τους. Κανένας θόρυβος -ψίθυροι μοναχά-, κανένας θούριος, κανένα σλόγκαν, καμμία έφοδος στον ουρανό... Και μην ξεχνάς τη φράση του Μίλαν Κούντερα: Το καλύτερο καθεστώς είναι μια δικτατορία σε αποσύνθεση.

Σε ευχαριστούμε η σύντροφός μου και εγώ γιατί μας όπλισες την ψυχή, μας ακονίζεις το μυαλό, μας συντροφεύεις στο ταξίδι.

Με αγάπη
Θανάσης

Να με συγχωρείς Μαριάννα,

Θυμήθηκα και το ποίημα του Μπρέχτ που σου το στέλνω:

Εσείς πού θα βγείτε από τον κατακλυσμό που έπνιξεν εμάς,
θυμηθείτε, σαν θα μιλάτε για τις δικές μας αδυναμίες
και τα σκοτεινά χρόνια που εσείς γλιτώσατε.

Αλλάζοντας πιο συχνά χώρες από παπούτσια
διαβαίναμε μέσα στην πάλη των τάξεων απελπισμένοι
σαν βλέπαμε αδικία μονάχα και αντίσταση καμιά.

Κι όμως ξέραμε ότι και το μίσος για την ταπείνωση
αλλοιώνει το πρόσωπο
και η οργή για την αδικία φέρνει βραχνάδα στην φωνή.

Αχ ,εμείς, που θέλαμε να ετοιμάσουμε το έδαφος για την φιλία
εμείς, μεταξύ μας δεν φιλιώσαμε.

Εσείς όμως σαν έρθει η μέρα
που ο άνθρωπος συμπαραστάτης θα είναι του ανθρώπου
να μας θυμάστε με επιείκεια.
 
""""""
Σ' ευχαριστώ @φίλε που βρέθηκες στο @δρόμο μου για να μου δώσεις δύναμη να συνεχίσω να αναζητώ την ελπίδα...
.

Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

Εικόνες και σκέψεις... επιστροφής στο φθινόπωρο ...της ζωής μας...



Οι μέρες τέλειωσαν... η επιστροφή πάλι προ των θυρών...
Πάντα στα μέσα Αυγούστου σε τούτο το νησί το φθινόπωρο προαναγγέλλει τον ερχομό του...
Έτσι και φέτος, παρά τον αφόρητο καύσωνα, το φθινοπωρινό κυκλάμινο, πιστό στο ραντεβού του, ξεπρόβαλε ανάμεσα από τα πεσμένα λιόφυλλα, αποδεικνύοντας ότι η φύση ξέρει πάντα να βρίσκει το ...δρόμο της...
Η δροσιά επιβάλλει το πανωφόρι, την εσάλπα, τη ζακέτα... Οι ευωδιές κατακλύζουν τον αγέρα που σιγοτραγουδά τις ιστορίες της παράδοσης, που εδώ μένει ζωντανή όσο πουθενά αλλού...
Και φέτος έζησα ανεπανάληπτες στιγμές χαράς και ξεγνοιασιάς...
Ανηφόρισα την "πατωμένη" ανάμεσα στα ελαιοκτήματα... αγνάντεψα το ασημί των λιόφυλλων, μέχρι πέρα στον ορίζοντα, όπου το ασήμι ανακατεύεται με το γαλάζιο ζαφείρι της θάλασσας και τ’ ουρανού και δένει με το πυροκόκκινο χρυσάφι της ανατολής και του δειλινού...

Ανάμεσα στα λιόδενδρα με το Στρατή συναντήσαμε τις μοναχικές αχλαδιές και γευτήκαμε τα λαχταριστά τους αυθεντικά αχλάδια..

Η σοδειά καλή... θα φθάσει και κάτι από αυτήν στην Αθήνα για να γλυκάνει τις πρώτες πικρές μέρες της προσαρμογής στη θανατερή, σκληρή πραγματικότητα της αμείλικτης καθημερινότητάς μας...
Όταν φθάσω Αθήνα με καλύτερο ιντερνετ, σας υπόσχομαι και κάποια βιντεάκια με το σαντούρι και τα τραγούδια του Στρατή... που με το δικό του τρόπο ξέρει να με οδηγεί για να γνωρίζω και να αγαπώ ακόμη περισσότερο αυτό τον τόπο με την ύπαιθρο, τα πέτρινα σπίτια του, τους ανθρώπους του και τις παραδόσεις του...
Άλλη μια φορά γεύτηκα τη φιλία και την αγάπη ανθρώπων αγνών, φίλων πιστών και συγγενών αγαπημένων... ξαναβρήκα παιδικές αγάπες και μνήμες και είχα τόσα πολλά να σας πω, μα το ιντερνετ φέτος μου έκανε κόλπα... ίσως για το καλό μου... ίσως για να μη χάσω δευτερόλεπτο από τις μοναδικές στιγμές του πρωινού καφέ και της απογευματινής βόλτας, με αγαπημένους φίλους... Της μπυρίτσας το βράδυ ή του ούζου στον καφενέ, με κουβεντούλα, πειράγματα σκωπτικά και γέλια πηγαία, που μπερδεύονταν με τους ήχους της μοναδικής μουσικής που είναι συνυφασμένη και απόλυτα συνταιριασμένη με το χωριό αυτό... και δεν λείπει από κανέναν καφενέ είτε ζωντανή με ερασιτέχνες μουσικούς είτε σε στερεοφωνική έκδοση...

Δεν έχω άλλα να πω... αφήνω τις εικόνες, που με κόπο κατάφερα επιτέλους να ανεβάσω για να μιλήσουν αντί για μένα... Μονο ένα θα πω:
Τα πάντα φαντάζουν δυνατά και κατορθωτά όταν είμαστε νέοι. Όμως ο μύθος και η πραγματικότητα συνθέτουν την ίδια τη ζωή που γράφει το δικό της σενάριο, έχει τους δικούς της κανόνες και αποφασίζει χωρίς να ρωτά κανέναν....
Έτσι και η δική μου ζωή έγραψε το δικό της σενάριο, χωρίς να με ρωτήσει... και αποφάσισε για μένα... χωρίς εμένα...

Κι όσο περνούν τα χρόνια τόσο αυτό το συνειδητοποιώ και απλά τα καλοκαίρια στο χωριό αυτό αφήνομαι να ζω ένα flash back και να βιώνω την ψευδαίσθηση ότι ακόμη τα πάντα είναι δυνατά για μένα... γιατί ακόμη δεν θέλω να μεγαλώσω και γιατί ακόμη θέλω πάντα να έχω τη δύναμη και τα όνειρα των νέων ανθρώπων!
Και ναι ο τόπος αυτός με βοηθά πάντα να ονειρεύομαι... πως υπάρχει αγάπη, υπάρχουν ιδανικά... υπάρχουν άνθρωποι...

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Το ...χάος της Μπλογκόσφαιρας τους έβλαψε??


Σε όλο αυτό το μπάχαλο και το χάος που βασιλεύει στην Ελληνική Επικράτεια, με κατάλυση προαιώνιων συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων μας, μέσα στη γενική ανασφάλεια, τη διαφθορά και την ατιμωρησία, το χάος της μπλογκόσφαιρας τους ...μάρανε και σκέφτηκαν οι νυν σοσια...ληστές εθνοσωτήρες μας, κατ' εφαρμογή της αντισυνταγματικής και παράνομης γνωμοδότησης του, κατά τα άλλα, "εχθρού" τους, πρώην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, να θεσπίσουν κανόνες για μας τους ανώνυμους μπλόγκερ.
Λοιπόν δεν με εκπλήσσει!
Το περίμενα! Μετά το θόρυβο με το τρωκτικό και τον τραγικό θάνατο του Γκιόλια, ήμουν σίγουρη ότι κάτι ετοιμάζουν!
Όλα ηταν κατευθυνόμενα και η δολοφονία απλά τους έλυνε τα χέρια!
Έτοιμος λοιπόν ο νόμος για τη φίμωση της Μπλογκόσφαιρας!

Τώρα εξηγείται και η αγάπη της ΣΕΧΤΑ για τους ανώνυμους μπλόγκερς!!
Σχέδιο απλό αλλά και πανούργο! Ήθελαν απλά να μας ταυτίσουν μαζί τους και να περάσουν στον κόσμο την καραμέλλα ότι είμαστε επικίνδυνοι. Τα υπόλοιπα θα έρχονταν από μόνα τους και ο νόμος της άρσης του απορρήτου του διαδικτύου θα φάνταζε λυτρωτικός από τους αόρατους και ...επικίνδυνους μπλόγκερ, σαν και όλοι να είμαστε ...τρωκτικοί!
Είναι φανερό έχουμε χούντα! Οι γνωμοδοτήσεις Σανιδά και των ομοίων του είναι παράνομες και κάθετα αντισυνταγματικές! Το διαδίκτυο δεν υπάγεται στο νόμο περί τύπου. Υπάρχει πλέον και νομολογία του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Οι μπλόγκερς δεν είναι επιχειρηματίες των ΜΜΕ, δεν έχουν να διαθέσουν δικηγόρους και διευθυντάδες αυτοφωράκηδες, όταν θα τους τρέχουν στα δικαστήρια με την πρόφαση δήθεν και ενός απλού πλημμελήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης ή εξύβρισης που ο καθένας θα μπορεί να τους προσάψει ακόμη και άδικα!
Ούτε ένα έτος διακυβέρνησης και κατέλυσαν προαιώνια συνταγματικά δικαιώματά μας.
Αν άρουν και την ανωνυμία στο διαδίκτυο τότε καταλύουν και το άρθρο 19 του Συντάγματος που επιβάλλει το απόρρητο των επικοινωνιών (αλληλογραφίας και τηλεπικοινωνιών στις οποίες υπάγεται και το διαδίκτυο). Τότε θα φιμωθούν οι απλοί ιδιώτες μπλόγκερ και θα καταργηθεί η ελευθερία της έκφρασης του λόγου και η διάδοση των ιδεών.
Και τότε θα διαδίδονται μόνον οι δικές τους κατευθυνόμενες ιδέες και η πλύση εγκεφάλου θα είναι παιχνιδάκι γι' αυτούς.
Όμως ας μην αυταπατώνται!! Το διαδίκτυο δεν τιθασσεύεται!
To διαδίκτυο είναι θάλασσα και το φοβούνται γιατί στο τέλος θα τους πνίξει!
Είναι η μόνη ελπίδα του κόσμου για μη κατευθυνόμενη πληροφόρηση, για αποκάλυψη των ανομιών τους και της διαφθοράς τους καθώς και των προδοτικών τους σχεδίων.

ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ.
ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ.
ΕΧΟΥΜΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 128 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ!!

Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Μόνη ελπίδα: Η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη.


Πέρασε ένας χρόνος κιόλας...
Στο καράβι για Μυτιλήνη, άλλη μια φορά.
Φέτος δεν ξέρω γιατί, αλλά με βαριά καρδιά ξεκίνησα... είναι η κούραση της χρονιάς που πέρασε, είναι η απογοήτευση και η θλίψη για όσα συμβαίνουν τελευταία στη χώρα μας, πάντως η διάθεση δεν είναι όπως παλιά....
Νοιώθω ότι όλα έχουν αλλάξει, η ελπίδα για καλύτερες μέρες έσβησε εντελώς, και η δυστυχία έκανε την εμφάνισή της και χτύπησε τη διπλανή πόρτα...
Φίλοι έχασαν τη δουλειά τους, έκλεισαν τα μαγαζιά τους και απελπισμένοι γυρεύουν διέξοδο και ψάχνουν μια αχτίδα φωτός να φωτίσει τα σκοτάδια τους...  Μάταια!
Όλα μοιάζουν αβάσταχτα προσχεδιασμένα, σε ένα σχέδιο που εκτελείται αμείλικτα, με ξεπούλημα κάθε αξίας του Ελληνικού κράτους! Διαφθορά και εγκληματικότητα σε όλο τους το μεγαλείο!!
Εφοριακοί που φοροδιαφεύγουν, δικαστές που μεροληπτούν, αστυνομικοί που "τα παίρνουν", βουλευτές που ψηφίζουν για την παραχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας στην Τρόϊκα, για την καταπάτηση προαιώνιων εργασιακών δικαιωμάτων μας και την κατάλυση κάθε ανθρώπινου δικαιώματός μας για αξιοπρεπή και υποφερτή διαβίωση. Το μέλλον των παιδιών μας ήδη χρεωκοπημένο και ξεπουλημένο!
Σε ένα κράτος μπαταχτσή, που αυτή την ώρα ζητά από τους πολίτες του να είναι συνεπείς απέναντί του και να μη εισφοροδιαφεύγουν, ενώ αυτό την ίδια ώρα είναι ασυνεπές σε κάθε του υποχρέωση απέναντι στον πολίτη, με τη μορφή κάθε κοινωφελούς κρατικής υπηρεσίας του, είτε στον τομέα της παιδείας, είτε της υγείας ή  της εργασιακής ασφάλειας και της εξασφάλισης αξιοπρεπούς σύνταξης για τα γηρατειά μας. 
Μόνο, με τη μορφή του ΙΚΑ, το κράτος παρακρατά παράνομα από το 2001 έως σήμερα, με πράσινες ή γαλάζιες διοικήσεις, πάνω από δύο δις ευρώ, που έχουν πληρώσει για τις ασφαλιστικές τους εισφορές, εργαζόμενοι και εργοδότες, για τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας. Και το αποτέλεσμα:
Δεν καταλογίζεται σε κανέναν προσωπική ευθύνη, όπως θα καταλογιζόταν σε οποιοδήποτε απλό πολίτη που θα παρακρατούσε χωρίς  να τις αποδίδει, υπεξαιρώντας στην ουσία, εισφορές υπαλλήλου του ή θα καταργούσε κάποιο εργασιακό του δικαίωμα. Για το κράτος δεν τρέχει τίποτε!
Απλώς παγώνουν π.χ. τα προγράμματα του ΟΕΚ και κάποιοι εργαζόμενοι που πλήρωναν επί χρόνια θα μείνουν με την προσδοκία να πάρουν κάποτε σπίτι ή να μην πάρουν ποτέ, όπως θα μείνουμε ίσως όλοι εμείς που σήμερα εργαζόμαστε, με την προσδοκία να πάρουμε κάποτε σύνταξη που δεν θα ξεπερνά τα 380 ευρώ, το ελάχιστο που εγγυήθηκε το δημόσιο, σε περίπτωση που τα ασφαλιστικά μας ταμεία κλείσουν οριστικά και αμετάκλητα!
Βλέπετε στο μεταξύ γαλάζιοι και πράσινοι έκαναν και κάνουν τους κουβαρντάδες, χρηματοδοτώντας τραπεζίτες και κόμματα ή δίνοντας  δάνεια  με επιδοτούμενο επιτόκιο ακόμη και σε μετανάστες με ελάχιστο χρόνο ασφάλισης στην Ελλάδα, ή θέλοντας να εμφανίσουν "κοινωνικό πρόσωπο" προχωρούσαν σε επιδοτήσεις ενοικίων με πολύ θολά κριτήρια και διαδικασίες.
Το κράτος  ΙΚΑ -που δεν βρήκαν ακόμη χρόνο να επιλέξουν έναν ικανό άνθρωπο να το διοικήσει- την ώρα που γιγαντώνεται καθώς του φορτώνουν κι άλλες ομάδες ασφαλισμένων, χρωστά στο κράτος ως ΟΕΚ, αλλά και στο κράτος ως ΙΚΑ  στο κράτος ως ΔΕΚΟ, ως ΟΤΑ και δεν συμμαζεύεται, τεράστια ποσά!
Πώς είναι δυνατόν ένα τέτοιο κράτος να απαιτήσει και να  πετύχει συνέπεια από τους πολίτες του, όταν το ίδιο αποδεικνύεται καθημερινά ασυνεπές και ανίκανο να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του, όταν μικροεργολάβοι που έχουν παραδώσει έργα κινδυνεύουν να πτωχεύσουν γιατί δεν έχουν εισπράξει ούτε ευρώ από την εργολαβική αμοιβή τους, όταν ακόμη και εφημερίδες δεν έχουν εισπράξει για τις κρατικές καταχωρήσεις, ή ωρομίσθιοι καθηγητές και πολλοί άλλοι, παραμένουν απλήρωτοι επί μήνες?
Ή όταν ένστολοι υπάλληλοι δεν πληρώνονται τις υπερωρίες και τα νυχτέρια τους, ενώ διοικούνται από τους διαχρονικά ανεπαρκείς και αγράμματους ακόμη, δοτούς προϊσταμένους τους?
Και όταν οι αποδειγμένα κλέφτες, που πλούτισαν σε βάρος μας, πολιτικοί και κυβερνητικοί δεν τιμωρούνται, αλλά αντίθετα κυκλοφορούν ανάμεσά μας ελεύθεροι κι ωραίοι μα και ακόμη ...πλουσιότεροι και γίνονται μάλιστα και τιμητές με άποψη για την "κάθαρση" της πολιτικής μπόχας και  βρωμιάς, που οι ίδιοι δημιούργησαν?
Γενικό απόφθεγμα πλέον όλων, μεγάλων μα και μικρών "άρπαξε για να φας και κλέψε νάχεις" ή "άμα βλέπεις και τρώνε το βιός σου, τρώγε και συ με τα δυό σου" που λένε και στο χωριό μου....

Και σε όλο αυτό το μπάχαλο και την ακυβερνησία να μας φταίνε τα blogs ακόμη και για τη στυγνή δολοφονία του άτυχου Σωκράτη Γκιόλια που ξέφυγε από τη μοίρα του μικρού και άσημου, ίσως, δημοσιογράφου και άρχισε να διαγράφει την τροχιά του επώνυμου δημοσιογράφου αλλά και του ανώνυμου μπλόγκερ, χωρίς να προλάβει όμως να γίνει τόσο μεγάλος και ισχυρός, ώστε να ενσωματωθεί και να μη κινδυνεύει από τους "τρομοκράτες" του διεφθαρμένου πολιτικοοικονομικού συστήματος, το οποίο αποφάσισε να τον ξεφορτωθεί με διασταυρούμενα πυρά, που θα σκότωναν λόχο,όχι μόνο γιατί είχε αρχίσει να αποβαίνει επικίνδυνος γι' αυτό, αλλά και για παραδειγματισμό όλων των υπολοίπων που θα ζηλέψουν πιθανόν, τη μπλογκική ιδιότητά του και θα ξαμολύουν καρφιά και αλήθειες δεξιά και αριστερά!
Το μήνυμα είναι σαφές: Όποιος σηκώνει κεφάλι, αυτό κόβεται!!

Τέλος πάντων, σκέψεις και απόψεις που έκαναν χορό στο κεφάλι μου όλες αυτές τις  μέρες και σήμερα βρήκαν την ευκαιρία, ανάμεσα στα γαλάζια κύματα του αφρισμένου Αιγαίου, να ξεχυθούν και να κολυμπήσουν στη θάλασσα του διαδικτύου.... και να συναντήσουν τις δικές σας σκέψεις και απόψεις... ίσως  και να ανακαλύψουν έτσι το κοχύλι της ανθρωπιάς μας και της αλληλεγγύης, που κι αν ακόμη έχασε το περιεχόμενό του, το αρχέτυπο σμιλεμένο καλούπι του, έμεινε αναλοίωτο στο χρόνο για να μας θυμίζει ότι κάποτε υπήρχε μέσα του ζωή και ότι τίποτε δεν χάνεται ολοκληρωτικά, αρκεί να μπορούμε να το ανακαλύψουμε και ενωμένοι και αλληλέγγυοι  μεταξύ μας,  να το ξανακατακτήσουμε!
.

Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Τίποτα σημαντικό, ζω μονάχα εν λευκώ...

Κάπου εδώ @γυρίζω, κι ας απέχω πάλι....
Μην ανησυχείτε, τίποτε σημαντικό,
ζω μονάχα εν λευκώ...



Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
Γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο;
Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου
και το μετά απ' το μετά γνωρίζω
Αν είχα θάρρος για να πω το "έλα"
τώρα δε θα 'χα τη φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρη η τρέλα
Αν είχε σώμα θα 'ταν πάλι ψέμα.

Κοίτα τα χέρια πως γυρνούν στον τοίχο
σαν να χορεύουνε με τη σιωπή μου
κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο
που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου
μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη
και τη χαρίζω σ' όποιον μου εξηγήσει
να 'χει το μέλλον μου να επιλέξει
ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει...

Τίποτα σημαντικό.
Ζω μονάχα εν λευκώ...

Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
καλά τα λεν οι έγχρωμοί μου φίλοι
το πρόβλημά μου η υπερβολή μου
κι ό,τι αργεί απάντηση να στείλει
Αν είχε το θάρρος να φανεί ο λόγος
τώρα δε θα 'τανε φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρο ο φόβος
Αν είχε σώμα θα 'ταν σαν κι εμένα.

Αν σ' αγαπούν να μάθουν να το λένε
κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις
κι αν θες να δεις τ' αληθινά να καίνε
πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν' ανέβεις.

Και σε λυπούνται που δεν το 'χεις νιώσει
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος
και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος.

Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα
Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο
κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα
εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω
Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω
μ' αυτό τον τόνο του λευκού στο βλέμμα
του λέω μια φράση σαν να υπεκφεύγω
με μια ελπίδα να 'ναι σαν κι εμένα...

Τίποτα σημαντικό...
Ζω μονάχα εν λευκώ....
......

Σάββατο 12 Ιουνίου 2010

Σοσιαλιστικός τρόμος και καταχνιά?


Είναι καλοκαίρι... μα γύρω πηχτή καταχνιά...
Πολλές φορές αναρωτιέμαι είμαι μόνη ή είμαστε πολλοί?
Σήμερα η είδηση πέφτει σαν ένας άλλος κεραυνός στο κεφάλι μας!
Προκαταρκτική εξέταση για τις φήμες περί πτώχευσης της χώρας μας!!

Ναι θα μας κυνηγήσουν τώρα γιατί πλέον συζητάμε και αναμεταδίδουμε αυτό που εκείνοι μεθοδευμένα στόχευσαν και πέτυχαν και οι ίδιοι μάλιστα απείλησαν ότι θα επέλθει αν δεν σκύψουμε να μας κόψουν το σβέρκο!!! Την πτώχευση μας, τη δική μας πτώχευση φυσικά, όχι τη δική τους!
Γιατί αυτοί μάλλον κερδοσκοπούν βγάζοντας αμύθητες μίζες από τη δική μας αμαχητί παράδοση στα νύχια των παγκόσμιων κερδοσκόπων.
Ποιός μιλάει για διασπορά ψευδών ειδήσεων? Αυτοί που με τα ψεύδη τους  ότι λεφτά υπάρχουν, ότι θα φέρουν κοινωνική δικαιοσύνη, ότι θα στηρίξουν τους συνταξιούχους και τους αδύνατους, πήραν την ψήφο του κόσμου και ήρθαν σήμερα και χωρίς καμιά λαϊκή εντολή μας παρέδωσαν στα νύχια του ΔΝΤ και των αφεντικών τους!
Η γαλαζοπράσινη παρεούλα της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ έφεραν πράγματι τούτο το καλοκαίρι καταχνιά, πολλή καταχνιά στην ατμόσφαιρα. Ένα σύννεφο χαμηλό με υγρασία που κολλάει σαν γλίτσα σκεπάζει κάθε τομέα της καθημερινότητάς μας και τα δρώμενα μέσα στο σύννεφο αυτό δεν έχουν φως, δεν έχουν ελπίδα, δεν έχουν ζωντάνια, ενώ αντίθετα έχουν γκρίνια, έχουν άγχος, ασυμφωνία των ανθρώπων, πένθιμη βουβαμάρα και απογοήτευση!

160 "βουλευόμενοι"  ψηφίζουν για μας χωρίς εμάς, το μνημόνιο του ΔΝΤ, ψηφίζουν το διοικητικό αλαλούμ που το είπαν "Καλλικράτη" και έχουν το θράσος να λένε ότι ψηφίζουν με λαϊκή εντολή!!
Γεια στην "ελεύθερη και αβίαστη και κατά συνείδηση βούλησή τους"!!
Θαύμα πραγματικό! Πώς 160 βουλευόμενοι κατάφεραν να συμπέσουν οι βουλήσεις τους, είναι ερευνητέο από τον Αθέατο Κόσμο του Χαρδαβέλλα. Εδώ πρόβατα κουμαντάρει ο τσοπάνος και πάλι κάποιο ξεφεύγει από το μαντρί! Τώρα πώς 160 σκεπτόμενοι με στοιχειώδη λογική, άνθρωποι, συμφώνησαν σε ένα μνημόνιο που κανείς τους δεν διαβασε?
Πώς συμφώνησαν σε ένα γραπτό κατασκεύασμα που έγινε μέσα σε γραφεία, με χάρτες, κομπιούτερ, εισηγήσεις επιστημόνων, που δεν ανέβηκαν ποτέ σε ένα βουνό, που δεν ήπιαν καφέ σε ένα καφενείο χωριού, που δεν έζησαν ποτέ την αγωνία να πάθει κάτι ξαφνικό άνθρωπός τους και να μην υπάρχει ούτε γιατρός, ούτε ασθενοφόρο, πως συμφώνησαν σε ένα νόμο που θάβει την ελληνική επαρχία, είναι ίσως το μεγάλο θαύμα του αιώνα!

Καλοκαίρι και καταχνιά...
Κι όπως τρέχει με τον αγέρα η "χαμηλή νέφωση" η υγρή που κολλά πάνω στα πουκάμισα και σου κόβει την ανάσα πάει και στις σκηνές των ηγετών και ηγετικών στελεχών. Των ΚΥΡΙΩΝ της ΕΞΟΥΣΙΑΣ! Τους βλέπεις να κινούνται με σοβαροφάνεια και να μιλούν με ύφος ρήτορα!
Μα τι κρίμα! Είναι πολλοί και ανάμεσά τους χαλκοί ηχούντες και κύμβαλα αλαλάζοντα! Κενοί περιεχομένου άνθρωποι χώνονται μέσα στα πόδια των λίγων που ίσως έχουν κάποιο περιεχόμενο.
Η Καταχνιά των μετριοτήτων, αυτών που αναζητούν την ύπαρξή τους και ακόμη δεν τη βρήκαν παρότι γέρασαν! Κενοί που θέλουν να ελέγξουν την οικονομία, να κυβερνήσουν, να σηκώσουν το κεφάλι μέσα στο σύνολο και να βγουν εκείνοι πιο ψηλά. Βρίσκουν βάθρα κι ανεβαίνουν μα ξαφνικά τους βλέπεις για μια κομπίνα, για μια λαμογιά, που αποκαλύπτεται να κατακρεμνίζονται και σαν γύψινες προτομές να γίνονται θρύψαλλα!

Έκρυψε πια τον ήλιο της Ελλάδας, που ο ποιητής έγραψε ότι σαν αυτόν δεν λάμπει άλλος ήλιος πουθενά, η μαύρη καταχνιά...
Σοσιαλιστικός τρόμος και χούντα μου μυρίζει εδώ...

Όταν κοιτάς από ψηλά την ανατολή !!