Σάββατο 28 Απριλίου 2012

ΤΖΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: δεν εκβιάζεται λέει, αλλά εκβιάζει στεγνά τους όψιμους διώκτες του!!


Το θράσσος τους απύθμενο!!
Απροκάλυπτα δηλώνει ο Τζοχατζόπουλος ότι ...δεν εκβιάζεται ενώ συγχρόνως εκβιάζει ο ίδιος ωμά!
Θα δώσει λέει ονόματα και δεν θα πάρει την ευθύνη μόνος του, μετά τη δίωξη και την προσωρινή κράτηση όλης της οικογενείας του, δηλαδή της κόρης και της συζύγου του!!
Τι μας λέει δηλαδή; ότι ξέρει κι άλλους ένοχους που ροκάνιζαν μαζί το δημόσιο χρήμα προς δόξα του Έλληνα... μ@λ@@@ που τους ψήφιζε, αλλά μέχρι τώρα δεν έδινε ονόματα γιατί προφανώς είχε εξασφαλίσει τη δική του ατιμωρησία. Τώρα όμως που το παιχνίδι "χοντραίνει" μάλλον και βγαίνει εκτός των  "συμφωνημένων όρων" υποθέτω... τώρα σκέφτηκε να δώσει ονόματα των υπεύθυνων της καταλήστευσής μας!
Μπροστά στα μάτια μας παζαρεύουν την υποχρέωσή τους να καταγγείλουν κάθε ένοχο, λες κι αυτό είναι δικαίωμά τους και το ασκούν ανάλογα πώς τους βολεύει και πως τους εξυπηρετεί!
Εεεε όχι κ. Τζοχατζόπουλε... τώρα πια είναι αργά!
Έπρεπε ήδη να είχατε δώσει ονόματα... και αφού δεν δώσατε θα πρέπει να κατηγορηθείτε και για υπόθαλψη εγκληματίων και όχι να εκβιάζετε με θράσσος ότι αν δεν αφήσουν την οικογένειά σας ελεύθερη τότε θα τους ...καταδώσετε!!!
Ούτε ίχνος ντροπής πια!!!

Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου... Σολωμός.




Σύννεφα... πυκνώσατε πάλι...
αντάρα η μορφή σας...  έτοιμη να λυτρώσει τα ψαροκάϊκα από την αδυσώπητη αλμύρα...
Στο βάθος το γκρίζο φωτίζεται... σημάδι ότι το φως υπάρχει πίσω από το μαύρο και θα βρει το δρόμο του ξανά να φωτίσει τα σκοτάδια μας...


Θάλασσα ανταριασμένη... θάλασσα θυμωμένη...  με πείσμα ανταγωνίζεσαι τον ουρανό και προσπαθείς να του μοιάσεις... σαν το χαμαιλέοντα μιμείσαι τα χρώματα του και αφρίζεις μανιασμένα θέλεις κι εσύ με τα κύματά σου να μοιάσεις στα σύννεφα... και να λουστείς το κρυμμένο φως τους...


Απάνεμη φωλιά το μικρό λιμανάκι, για τα  μοναχικά σκαριά που λικνίζονται μ' εμπιστοσύνη στη ασφαλή υγρή αγκαλιά του.... βαμμένα στο μαβί του δειλινού...που αναγκαία σε λίγο θα συναντήσει το ασημόφως του φεγγαριού...


Μοιάζει ποτάμι που χύνεται στη θάλασσα... μα όχι δεν είναι... Είναι η θάλασσα που ζήλεψε το ποτάμι και θέλησε να πάει αντίστροφα και κόντρα στο πεπρωμένο της. Είναι η θάλασσα που πήρε ανάποδα το δρόμο και λες και κίνησε να ανέβει στη στεριά, λες και θέλησε ν' ανατρέψει το μονότονο και να φέρει τα πάνω κάτω... γι' αυτό ξεχύθηκε και πλημμύρισε στην αλμύρα της, τις καλαμιές...


Είναι όμορφα τα ελληνικά νησιά... που δαντέλες στολίζουν τα πελάγη και τους κόλπους μας... λευκό, γαλάζιο και το χωμάτινο πιθάρι να μας θυμίζει τη ρίζα μας, να μας ξυπνά το αρχαίο και  μ' αυτό να μας θυμίζει το χρέος μας...



Και το μικρό ξωκκλήσι στο δρομάκι που πάει στο γιαλό... δείγμα τρανό της πίστης του Έλληνα στο μαγικό και στο θείο...  Με ανείπωτη γλύκα και λάμψη το πύρινο φως του ήλιου που βουλιάζει στη δύση, λαμπρύνει το μικρό καμπαναριό με υπερκόσμια... γαλήνη...


Το πέτρινο σπίτι με την κεραμοσκεπή και την πλακόστρωτη αυλή και τη γωνιά με το μπαμπού σαλονάκι του, χάρμα οφθαλμών και νότα παράδοσης και ποιότητας στον περίπατό μας..


Κλασικά λευκά σπιτάκια με τα γαλάζια τους παραθυρόφυλλα και τις ανθισμένες αυλές και βεράντες τους, ...
 

... τις γεμάτες με αμέτρητες γλάστρες, με λογιών λογιών λουλούδια της άνοιξης ...  που δίνουν χρώμα στην άχρωμη και μουντή ζωή μας...


Τι αναπαυτικά που τεμπελιάζει η γατούλα κουλουριασμένη στην καρότσα του παλιού τρίκυκλου... με βία ανοίγει το ένα μάτι να δει τους περιπατητές που της ψυθίρισαν ...ψιτ...ψιτ... μα σημασία δεν δίνει... ξέρει ότι αυτοί που περνούν μπροστά της είναι φίλοι... και η αύρα τους εκπέμπει αγάπη για όλα τα πλάσματα του κόσμου...


Νάτος και ο άλλος υπομονετικός φίλος μας... χαμηλοβλέποντας με υφάκι σοβαρό και αυστηρό... στέλνει το μήνυμα ότι δεν γουστάρει πολλά πολλά... έχει δουλειά δική του να χαρεί το γρασίδι και τις μαργαρίτες του Απρίλη...


Ο Χειμώνας αφήνει γειά... παρά την ψύχρα που ακόμη τραβάει στους ώμους τη ζακέττα, τα χρώματα των λουλουδιών, ο παιχνιδιάρης με τα σύννεφα ήλιος και η θαλπωρή των δυνατών αχτίδων του προμηνύουν το καλοκαιράκι που είναι προ των πυλών..

 

Χαμομηλάκια. Δεν αντέξαμε στον πειρασμό... γεμισαμε μια σακούλα με τα μικρά αυτά χρυσά ανθάκια που αποπνέουν άρωμα μωρού και γλύκα ανείπωτη και γεύση... βάλσαμο και φάρμακο για το κάθε τι...


δίπλα στο χρυσάφι με τις μαργαρίτες και τα μωβ αγριολούλουδα και τις μολόχες όλα μαζί να δένουν σε μια πανδαισία ανοιξιάτικης ομορφιάς και λαμπρής χαράς της ύπαρξής μας...



Νάτα και τα ξανθά κεφαλάκια απλωμένα στο ταψάκι να στραγγίξουν, να ξεραθούν και να μπουν στη γυαλα στο ντουλάπι με τα ελληνικά βότανα... που κάποιοι κάνουν τη δαιμονική σκέψη να απαγορέψουν τη συλλογή τους... στα πλαίσια του κώδικα alimentarius που ήδη έφθασε στην πόρτα μας...

Ας κρατήσουμε στη σκέψη μας και στη μνήμη μας εικόνες Ελλάδας σαν τις παραπάνω, ας μη σταματήσουμε να αναγνωρίζουμε το όμορφο και το ποιοτικό του τόπου μας και με πείσμα ας αρνηθούμε την παραχώρηση των δικών μας αξιών και των δικών μας δίκαιων σ' αυτούς που τόλμησαν να σκεφτούν να μας τα πάρουν!!

Σάββατο 14 Απριλίου 2012

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ!



Πασχαλιά...
ευωδιά και φως...
ελπίδα από εδώ και μπρος
κι οι προσδοκίες της καρδιάς
μια ανθισμένη αγκαλιά...


Στο βουρκωμένο  τ' ουρανού
και στο βαθύ της θάλασσας
τα χέρια μου σταυρώνω
και με προσδοκία κρυφή
το βλέμμα μου υψώνω
σαν σε προσευχή...


Της ψυχής μου η κραυγή
στα πέρατα του κόσμου αντιλαλεί
ν' αλλάξει και ν' αλλαχθεί,
με όλη τη δύναμή της ποθεί...



Ο γολγοθάς που οι δυνάστες 
της επέβαλαν άδικα, ν' ανεβεί,
ξέρει πως αν στην κορυφή κοιτάξει
θα γίνει όραμα και δύναμη
για περίσκεψη και  αλλαγή
ώστε σ' Ανάσταση αληθινή να φθάσει...


ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΟΥΤΗ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣ,
ΝΑ ΖΩΝΤΑΝΕΨΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΓΑΠΗ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ!

κάντε κλικ στις φωτο, είναι ...αληθινές...

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Ό,τι έχω πάρει από της μάνας μου τα μάτια, σκόνη και στάχτη και ζωή σε δυο κομμάτια....





Συννεφιασμένη Κυριακή, σχεδόν πενήντα χρόνια,
αποσκευές και φυλακή, σε πλοία και βαγόνια.
Της μετανάστευσης σκιά, Σικάγο, Βερολίνο,
με δυο τσιγάρα δανεικά και κλάμα από κλαρίνο...

Ό,τι έχω πάρει από της μάνας μου τα μάτια,
σκόνη και στάχτη και ζωή σε δυο κομμάτια.
Ό,τι θυμάμαι απ του πατέρα μου τον ήχο,
εννέα όγδοα στης Καισαριανής τον τοίχο..

Συννεφιασμένη Κυριακή, σχεδόν πενήντα χρόνια,
εγώ εδώ κι η Ελλάδα εκεί, να πέφτει από μπαλκόνια.
Φωτογραφία μιας ζωής, στη μέση στο σαλόνι,
σαν τους φυγάδες που κανείς ποτέ τους δε γλιτώνει..

Ό,τι έχω πάρει από της μάνας μου τα μάτια,
σκόνη και στάχτη και ζωή σε δυο κομμάτια.
Ό,τι θυμάμαι απ του πατέρα μου τον ήχο,
εννέα όγδοα στης Καισαριανής τον τοίχο..

ΑΘΑΝΑΤΟΣ  ΔΗΜΗΤΡΗ  ΧΡΙΣΤΟΥΛΑ!!

Αφιέρωμα στον απεγνωσμένο Άνθρωπο που προτίμησε την αυτοκτονία από την ...ατίμωση!

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Εκτός εποχής το ανούσιο περιβαλλοντικό μάρκετινγκ και οι …. Ώρες της Γης


Και επειδή η υποκρισία πλέον περισσεύει στην εποχή μας, επειδή στην τακτική του "μαζί τα φάγαμε" εντάσσεται και το "μαζί τα κάναμε", επειδή οι υπαίτιοι της καταστροφής του πλανήτη μας, οι υπαίτιοι της καταστροφής των λαών της γης, οι υπαίτιοι της καταστροφής του δικού μας λαού, οι υπαίτιοι της ανθρώπινης δυστυχίας και της ανθρώπινης θυσίας στο βωμό του μανιώδους κέρδους τους, ανά τη γη προσπαθούν να μεταφέρουν την ανά τους αιώνες ευθύνη τους, στις πλάτες των θυμάτων τους, θέλω να αναδημοσιεύσω αυτό που διάβασα στο  Archipelagos - Institute of Marine Conservation , το οποίο νομίζω ότι βάζει τα πράγματα στη θέση τους και φωνάζει ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΚΟΡΟΪΔΙΑ, ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ!!

"Τράπεζες και πολυεθνικές ανά την Ελλάδα πρωταγωνιστούν και φέτος, σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα στη χώρα, σε πανηγύρια τύπου …«ώρα της Γης».  Η περσινή ανακοίνωση που έστειλε το ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ μοιάζει φέτος πιο επίκαιρη από ποτέ:

Με αφορμή, λοιπόν, τη γιορτή(!) που έχει στηθεί και φέτος για την «ώρα της Γης» το ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ, Ινστιτούτο  Θαλάσσιας Προστασίας  (www.archipelago.gr) δηλώνει αποστροφή απέναντι:
Στο πανηγύρι της τεχνητής ενοχοποίησης των απλών πολιτών για την κλιματική αλλαγή και τα δεινά του πλανήτη       
  • Στη σκόπιμη απενεχοποίηση των βιομηχανιών και των εταιρειών – χορηγών της «Ώρας της Γης 200...+» που ευθύνονται για τα καθημερινά και τεράστια περιβαλλοντικά εγκλήματα στη χώρας μας  
  • Στην ανούσια φλυαρία του περιβαλλοντικού λόμπι και των όψιμων οικολόγων που αφιερώνουν ώρες σε καμπάνιες που αποπροσανατολίζουν τους πολίτες, δηλώνοντας ότι με τον τρόπο αυτό «στέλνουν ηχηρό μήνυμα στους ηγέτες της γης»!, και ούτε λεπτό στα ουσιώδη περιβαλλοντικά προβλήματα των αστικών κέντρων και της περιφέρειας. 
  •  
  •  
Σε αυτή τη χώρα, η οποία:
πρωτοστατεί στην αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας, χωρίς κανένα πλάνο εξορθολογισμού της κατανάλωσης, και ενώ η παγκόσμια τάση επικεντρώνεται στη μείωση της κατανάλωση ρεύματος 
αναλώνεται σε οικολογικά πανηγύρια τύπου «ώρα της γης», ανησυχώντας μην χάσουμε την πρωτιά από τις …Φιλιππίνες, αδιαφορώντας παράλληλα για την κατασπατάληση του ρεύματος
θεωρεί επίτευγμα να σβήσει τα φώτα Σάββατο βράδυ, όταν ούτως ή άλλως τα ενεργοβόρα κτίρια και βιομηχανίες δεν λειτουργούν,
ανοίγουμε τα μάτια μας – δεν είμαστε πιόνια!

Απέναντι στις ανέξοδες οικολογίζουσες γιορτές η σιωπή μας είναι ένοχη και η άγνοιά μας επικίνδυνη, εάν θεωρούμε ότι έχουμε τελικά ευθύνη για την πραγματική διαχείριση των περιβαλλοντικών προβλημάτων στην Ελλάδα. 

* Σε μια εποχή που ο πολίτης σβήνει το διακόπτη καθημερινά επειδή αδυνατεί να πληρώσει τον λογαριασμό ρεύματος (και όχι επειδή έχει οικολογική συνείδηση), οι συμβολικές γιορτές είναι προκλητικές…"

Γι' αυτό κι εγώ χθες δεν έκλεισα τα φώτα μου...

Όταν κοιτάς από ψηλά την ανατολή !!