Του Αγίου Φανουρίου σήμερα...
Η γιορτή που σημαίνει το τέλος του καλοκαιριού και την ερήμωση του χωριού, που αδειάζει από τους παραθεριστές του...
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος οι ντόπιοι και επισκέπτες, ξεκίνησαν πεζοί και με αυτοκίνητα, για να υμνήσουν τον Άγιο τους Φανούριο, σε 860 μ. περίπου υψόμετρο, στο κατανυκτικό ξωκκλήσι του, ανάμεσα στην βλαστωμένη βουνοκορφή του ομώνυμου βουνού και στον ουρανό...
Ο χειμώνας που έρχεται προμηνύεται δύσκολος, ο κόσμος φέτος λιγοστός στο νησί, οι άνθρωποι αγχωμένοι, λυπημένοι και ανήσυχοι... δεν ξέρουν τι τους περιμένει και τι θα αντιμετωπίσουν... οι αλλαγές που επιβάλλονται φασιστικά στη ζωή τους έχουν ανατρέψει τα όνειρά τους, έχουν θολώσει τη σκέψη τους και έχουν μαυρίσει την ψυχή τους...
Οι φανουρόπιττες πεντανόστιμες και μοσχοβολιστές προσφορά στον Άγιο, με ευχές πολλές για τον καθένα ατομικά, οικογενειακά μα και για την πατρίδα μας να βρει το ...δρόμο της και να φανερωθεί η λύτρωσή της από τα αρπαχτικά που ορέχθηκαν να την κατασπαράξουν... Εκεί στην άκρη των εσχατιών της, οι ακρίτες μας φυλάττουν με σθένος τα ιερά και τα όσιά τους και τηρούν τις παραδόσεις τους σαν την τελευταία τους άμυνα στη λαίλαπα των ξενόφερτων κατακτητών που βάλθηκαν με τον ...παρά τους και τα ξενόφερτα ήθη και έθιμά τους να μας αλλοτριώσουν και να μας εξαφανίσουν έτσι από το χάρτη...
Η γιορτή τελείωσε... η νύχτα άπλωσε τη σκοτεινιά της και η ψύχρα πια βελονιάζει την ύπαρξη εκεί πάνω... ο κόσμος προσεύχεται και ελπίζει... και σιγά σιγά ο καθένας αρχίζει να σκέπτεται την επιστροφή στην εστία του... με γεμάτες μπαταρίες και με δύναμη για τα καλύτερα που θάρθουν αν εμείς το θελήσουμε...