Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

Πάει κι αυτή η γιορτή... του Αγίου Φανουρίου...


Του Αγίου Φανουρίου σήμερα...
Η γιορτή που σημαίνει το τέλος του καλοκαιριού και την ερήμωση του χωριού, που αδειάζει από τους παραθεριστές του...


Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος οι ντόπιοι και επισκέπτες, ξεκίνησαν πεζοί και με αυτοκίνητα, για να υμνήσουν τον Άγιο τους Φανούριο, σε 860 μ. περίπου υψόμετρο, στο κατανυκτικό ξωκκλήσι του, ανάμεσα στην βλαστωμένη βουνοκορφή του ομώνυμου βουνού και στον ουρανό...


Ο χειμώνας που έρχεται προμηνύεται δύσκολος, ο κόσμος φέτος λιγοστός στο νησί, οι άνθρωποι αγχωμένοι, λυπημένοι και ανήσυχοι... δεν ξέρουν τι τους περιμένει και τι θα αντιμετωπίσουν... οι αλλαγές που επιβάλλονται φασιστικά στη ζωή τους έχουν ανατρέψει τα όνειρά τους, έχουν θολώσει τη σκέψη τους και έχουν μαυρίσει την ψυχή τους... 


Οι φανουρόπιττες πεντανόστιμες και μοσχοβολιστές προσφορά στον Άγιο, με ευχές πολλές για τον καθένα ατομικά, οικογενειακά μα και για την πατρίδα μας να βρει το ...δρόμο της και να φανερωθεί η λύτρωσή της από τα αρπαχτικά που ορέχθηκαν να την κατασπαράξουν... Εκεί στην άκρη των εσχατιών της, οι ακρίτες μας φυλάττουν με σθένος τα ιερά και τα όσιά τους και τηρούν τις παραδόσεις τους σαν την τελευταία τους άμυνα στη λαίλαπα των ξενόφερτων κατακτητών που βάλθηκαν με τον ...παρά τους και τα ξενόφερτα ήθη και έθιμά τους να μας αλλοτριώσουν και να μας εξαφανίσουν έτσι από το χάρτη...




Η γιορτή τελείωσε... η νύχτα άπλωσε τη σκοτεινιά της και η ψύχρα πια βελονιάζει την ύπαρξη εκεί πάνω... ο κόσμος προσεύχεται και ελπίζει... και σιγά σιγά ο καθένας αρχίζει να σκέπτεται την επιστροφή στην εστία του... με γεμάτες μπαταρίες και με δύναμη για τα καλύτερα που θάρθουν αν εμείς το θελήσουμε...


Τελευταίος αποχαιρετισμός, τελευταία εβδομάδα και τελευταία γλέντια στο ωραιότερο χωριό του ...κόσμου,   για μένα...
Και του χρόνου με υγεία σε όλους!!

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Ένα καλοκαίρι σαν παραμύθι....

Κόλπος της Γέρας και στο βάθος το Αιγαίο και πέρα η Τουρκία

περίπατος στο χωριό... δεν έχεις παρά ν' απλώσεις το χέρι από το μπαλκόνι και να κόψεις ένα λαχταριστό ροδάκινο

Στην αγκαλιά του βουνού και τ' ουρανού...

Για τον καφέ το πιο δροσερό μέρος...

Κοιτώντας από ψηλά...

Το πέλαγο είναι βαθύ...  στα Βατερά Λέσβου

Τρίτη 16 Αυγούστου 2011

Η Ελλάδα είναι ακόμη εδώ!! επιμένει να ζει και να γλεντά στις εσχατιές της!!



Παραδοσιακοί χοροί από το Χορευτικό Τμήμα του Αναγνωστηρίου της ορεινής Αγιάσου Λέσβου,



Γλέντι παραδοσιακό στο χωριό Μπουρό (Νεοχώρι) της Λέσβου. Το καλοκαίρι ζωντανεύει από τους ντόπιους μετανάστες του μα το χειμώνα ρημάζει μοναχό με τους ελάχιστους εναπομείναντες γέροντές του που καρτερικά περιμένουν εκεί, να τερματίσουν το ταξίδι της ζωής τους επιμένοντας να φυλάττουν τις δικές τους Θερμοπύλες!

ΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΙΤΙΚΗ ΛΕΣΒΟ ΜΑΣ!
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΣΕ ΠΕΙΣΜΑ ΟΣΩΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΒΗΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΡΤΗ!

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

Πάρε της φυγής το μονοπάτι... τέτοιαν ώρα τίποτα μην πεις...


...άννα δώσ' μου για να σε θυμάμαι
το μικρό χτενάκι που κρατάς
Μπήκε ο Σεπτέμβρης και φοβάμαι
τ' όνειρο πως τέλειωσε για μας

Πάρε ένα κοχύλι απ' το Αιγαίο
να 'χεις στο ταξίδι συντροφιά
Κι από το φιλί το τελευταίο
κράτησε στα χείλη τη δροσιά

Η καρδιά μου φύλλο-φύλλο
ματωμένη τριανταφυλλιά
Στο Αιγαίο και στον ήλιο
Θεέ μου πόση νοιώθω μοναξιά

Άσε την αλμύρα από τ’ αλάτι
κάτω από τα μάτια της σιωπής
Πάρε της φυγής το μονοπάτι
τέτοιαν ώρα τίποτα μην πεις

Μόνο "θα ξανάρθω" να μου τάξεις
όταν το μαντήλι θα χαθεί
Βγες στην κουπαστή να το φωνάξεις
σ' όλο το Αιγαίο ν' ακουστεί

Καμιά φορά μπορείς μ' ένα τραγούδι να πεις τα πάντα που κατακλύζουν την ψυχή και το μυαλό σου... Αιγαίο, καλοκαίρι, ήλιος, θάλασσα, Ελλάδα πληγωμένη μα περήφανη έτοιμη να αναγεννηθεί από τις στάχτες της άλλη μια φορά...
Σκοτεινό το μέλλον, ο Σεπτέμβρης έφθασε και το χρέος μας βαρύ... και πώς να το σηκώσουμε;
Όμως όχι το όνειρο δεν τέλειωσε για μας, το όνειρο τώρα αρχίζει κι εμείς θα αγωνιστούμε να το συναντήσουμε...

Όταν κοιτάς από ψηλά την ανατολή !!