Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009

Άρση απορρήτου στο διαδίκτυο...


Σε συνέχεια της προηγούμενης νομικής μας ενημέρωσης, σχετικά με το δικαίωμά μας στην ελευθερία της έκφρασης του λόγου θα ήθελα να πούμε και δύο λόγια, ως προ το τι ισχύει στην Ελλάδα για την άρση του απορρήτου των τηλεπικοινωνιών και του διαδικτύου επομένως.

Είναι γεγονός ότι με την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών, πολύ λόγος έγινε με τη γνωμοδότηση Σανιδά και την αντίρρηση της Αρχής Επικοινωνιών κλπ. που λέει και η φίλη μου η @Μερόπη, στο σημαντικό σχόλιό της στην προηγούμενη ανάρτησή μου, που μου έδωσε την αφορμή για αυτή μου την ανάρτηση.

Όπως είναι γνωστό για να μπορέσει να εντοπιστεί και να ταυτοποιηθεί κάποιος blogger, ο οποίος τυχόν υπέπεσε σε αδίκημα πρέπει να γίνει άρση του απορρήτου των επικοινωνιών.
Τότε είναι αναγκαία φυσικά η προσφυγή στο άρθρο 19 του Συντάγματος το οποίο προβλέπει ότι μπορεί το απόρρητο να αρθεί με διάταξη της Δικαστικής Αρχής και μόνο για λόγους εθνικής ασφάλειας και για τη διερεύνηση «ιδιαίτερα σοβαρών αδικημάτων.

Προς εφαρμογή της διάταξης αυτής του Συντάγματος έχει εκδοθεί ο Νόμος 2225/1994, ο οποίος στο άρθρο 4, όπως αυτό έχει τροποποιηθεί με τους Νόμους 3115/2003 και 3666/2008, ορίζει τα «ιδιαίτερα σοβαρά αδικήματα» για τα οποία μπορεί να αρθεί το απόρρητο.

Αυτά είναι ΜΟΝΟ τα ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΑ
που αναλυτικά αναφέρονται εκεί και περιλαμβάνονται στα άρθρα 134, 135 παρ. 1, 2, 135Α, 137Α, 137Β, 138, 139, 140, 143, 144, 146, 148 παρ. 2, 150, 151, 157 παρ. 1, "159 παρ. 3", 168 παρ. 1, 187 παρ. 1, 2, 207, 208 παρ. 1, "235 περ. β`, 236 περ. β`, 237 περιπτώσεις, β` των παραγράφων 1 και 2" 264περ. β`, γ, 270, 272, 275 περ. β, 291 παρ. 1 εδ. β, γ, 299, 322, 324 παρ. 2, 3, "342 παρ. 1 και 2, 348, 348Α παρ. 3, 374, 380, 385 του Ποινικού Κώδικα και που αφορούν αδικήματα σχετικά με την εσχάτη προδοσία, τα βασανιστήρια, την επιβουλή της ακεραιότητας της χώρας, την εθνική ασφάλεια, την κακουργηματική εκβίαση κλπ. και στα οποία δεν περιλαμβάνονται βέβαια τα πλημμελήματα της συκοφαντικής δυσφήμησης ή της απλής δυσφήμησης και εξύβρισης.

Τελευταία έγινε μια προσπάθεια στη Βουλή να τροποποιηθεί ο Νόμος 2225/1994 και να προβλεφθεί ότι για ΟΛΑ τα ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΑ μπορεί να αρθεί το απόρρητο.
Τελικά όμως δεν πέρασε αυτή η διάταξη.
Βλέπετε για περισσότερα στο blog του Ε-lawyer εδώ

Επομένως κατά τη γνώμη μου για την άρση του απορρήτου στο διαδίκτυο (που ταυτίζεται με την άρση του απορρήτου των τηλεπικοινωνιών) ισχύει ότι και στην Google!
Επιτρέπεται μόνο για κακουργήματα!!
.

Σάββατο 25 Ιουλίου 2009

Ας ανοίξουμε τα φτερά στο δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης του λόγου!!


Ας δούμε λίγο τι ισχύει από νομοθετικής πλευράς για το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης του λόγου και της πληροφόρησης των πολιτών σε μία ελεύθερη δημοκρατία!!

Σύμφωνα με τις διατάξεις των παρ. 1 και 2 εδ. α` του άρθρου 14 του Συντάγματος με τις οποίες ορίζεται ότι ο καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά και διά του τύπου τους στοχασμούς του, τηρώντας τους νόμους του κράτους και ότι ο τύπος είναι ελεύθερος, καθιερώνεται η ελευθεροτυπία και συνακόλουθα η ελεύθερη δημοσιογραφία καθώς και η βιβλιογραφία, οι οποίες, χωρίς να ανάγονται σε δημόσια λειτουργία, πρέπει να λειτουργούν προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.


Το δικαίωμα της ελευθεροτυπίας περιλαμβάνει, αφενός μεν το δικαίωμα του τύπου να πληροφορεί το κοινό, που εκδηλώνεται ως ελεύθερη έκφραση στοχασμών, ως αδέσμευτη ειδησεογραφία και ως έντονη άσκηση κριτικής και ελέγχου των δημόσιων προσώπων και πραγμάτων, αφετέρου δε, ενόψει και του άρθρου 5 παρ. 1 του Συντάγματος, το δικαίωμα κάθε πολίτη να πληροφορείται, δηλαδή να ενημερώνεται τακτικά και ελεύθερα για κάθε πολιτικό ή κοινωνικό ή άλλο θέμα εν γένει που τον ενδιαφέρει.

Ωστόσο, στο πλαίσιο του άρθρου 25 παρ. 3 του Συντάγματος αλλά και του άρθρου 281 του Αστικού Κώδικα, το δικαίωμα της ελευθεροτυπίας, όπως και της ελεύθερης δημοσιογραφίας, υπόκειται στους περιορισμούς των νόμων, με τους οποίους, χωρίς να επιδιώκεται να παρεμποδιστεί η ελευθεροτυπία και η άρρηκτα συνδεόμενη με αυτή ελεύθερη δημοσιογραφία αλλά και η βιβλιογραφία, έχει σκοπό να προστατεύονται τα άτομα, τα νομικά πρόσωπα και γενικότερα το κοινωνικό σύνολο από την καταχρηστική άσκηση του συνταγματικού αυτού δικαιώματος.

Ειδικότερα, σε περίπτωση δημοσιευμάτων που αφορούν την τιμή ενός προσώπου, εάν ο ισχυρισμός είναι αναληθής, δεν υπάρχει πεδίο εφαρμογής της ελευθερίας εκφράσεως και δεν τίθεται ως εκ τούτου θέμα αντικειμενικής συγκρούσεως συμφερόντων, θέμα μόνο τίθεται από υποκειμενική πλευρά, αν τον αναληθή ισχυρισμό αγνοεί ο συντάκτης του δημοσιεύματος.

Παράλληλα το άρθρο 10 της Συμβάσεως της Ρώμης της 4.11.1950 για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών (ΕΣΔΑ), που κυρώθηκε με το Ν 2329/1953 και το ΝΔ 53/1974, καθιερώνει την ελευθερία της γνώμης και της μεταδόσεως πληροφοριών ή ιδεών (παρ. 1) και προβλέπει τη δυνατότητα περιορισμού της ελευθερίας του τύπου, ορίζοντας ότι η άσκηση του δικαιώματος της ελεύθερης εκφράσεως συνεπάγεται καθήκοντα και ευθύνες και μπορεί να υπαχθεί σε περιορισμούς, που προβλέπονται από το νόμο και αποτελούν αναγκαία μέτρα σε μια δημοκρατική κοινωνία για την εθνική ασφάλεια, τη δημόσια τάξη, την προστασία της υπολήψεως και των δικαιωμάτων τρίτων και την παρεμπόδιση της κοινολογήσεως εμπιστευτικών πληροφοριών ή για την εξασφάλιση του κύρους ή της αμεροληψίας της δικαστικής εξουσίας (παρ. 2).


Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) ερμηνεύοντας τη διάταξη του άρθρου 10 της ως άνω συμβάσεως της Ρώμης, έχει αποδεχθεί ότι ισχύουν ως προς αυτό, μεταξύ των άλλων, οι ακόλουθες θεμελιώδεις αρχές (σχετικά με τα δικαιώματα και τους περιορισμούς τους):


i. Η ελευθερία εκφράσεως αποτελεί ένα από τα ουσιώδη θεμέλια μιας δημοκρατικής κοινωνίας και έναν από τους βασικούς όρους της προόδου και της προκοπής κάθε ατόμου.

ii. Η δημοσιογραφική ελευθερία και το δικαίωμα των δημοσιογράφων να δημοσιοποιούν πληροφορίες γενικού ενδιαφέροντος προστατεύεται, υπό τον όρο όμως ότι ενεργούν από καλή πίστη, επί τη βάσει αληθών γεγονότων, παρέχουν δε αξιόπιστες και ακριβείς πληροφορίες στο πλαίσιο σεβασμού της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.


Επίσης το άρθρο 10 παρ. 2 της Συμβάσεως της Ρώμης, υπογραμμίζει ότι η άσκηση της ελευθερίας εκφράσεως υπόκειται σε διατυπώσεις, όρους, περιορισμούς και κυρώσεις, που πρέπει όμως να ερμηνεύονται συσταλτικά, η αναγκαιότητα των οποίων πρέπει να αποδεικνύεται κατά τρόπο πειστικό.

Τα καθήκοντα και οι ευθύνες που απορρέουν από την παρ. 2 εφαρμόζονται και στα μέσα ενημερώσεως, μη επιτρέποντας στον τύπο να υπερβεί ορισμένα όρια, ιδίως όταν διακινδυνεύεται να προσβληθεί η τιμή ενός προσώπου.


Εξ άλλου από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 362, 363 και 367 του Ποινικού μας Κώδικα συνάγεται ότι η προσωπικότητα προσβάλλεται και με δυσφημιστική διάδοση γεγονότος, δηλαδή συμβάντος ή περιστατικού του παρόντος ή του παρελθόντος, που υποπίπτει στις αισθήσεις και είναι δεκτικό αποδείξεως, το οποίο (δυσφημιστικό γεγονός) μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του προσβληθέντος. Ο υπαίτιος όμως της δυσφημιστικής διαδόσεως απαλλάσσεται από την ποινή αν η προσβολή της προσωπικότητας του θιγόμενου, έγινε προς εκτέλεση νομίμου καθήκοντος ή προς διαφύλαξη (προστασία) δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον, δοθέντος ότι αν συντρέχει κάποιος από τους λόγους αυτούς αίρεται το παράνομο της προσβολής, κατ` εξαίρεση όμως δεν απαλλάσσεται ο υπαίτιος, αν οι ανωτέρω εκδηλώσεις συνιστούν συκοφαντική δυσφήμηση ή από τον τρόπο της εκδηλώσεως ή από τις περιστάσεις υπό τις οποίες έλαβε χώρα προκύπτει σκοπός εξυβρίσεως. Για τη θεμελίωση του εγκλήματος της συκοφαντικής δυσφημήσεως εκτός των άλλων απαιτείται άμεσος δόλος, που σημαίνει την ηθελημένη διάδοση ενώπιον τρίτου, γεγονότος εν γνώσει του δράστη ότι αυτό είναι ψευδές και είναι δυνατό να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη άλλου.


Για την οριοθέτηση της δυσφήμησης από την εξύβριση, σημαντική είναι η έννοια του γεγονότος ή της ανακοίνωσης γεγονότος, του οποίου ο ισχυρισμός ή η διάδοση είναι στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης της δυσφήμησης. Στην έννοια του γεγονότος υπάγεται οποιαδήποτε πράξη ή παράλειψη και ειδικότερα ποικίλης μορφής συμβάν του εξωτερικού κόσμου, αναγόμενο στο παρελθόν ή στο παρόν, το οποίο μπορεί να υποπέσει στις αισθήσεις του ανθρώπου, όπως και οποιαδήποτε εκδηλωτική συμπεριφορά ή σχέση ειδική και εξατομικευμένη, προσαπτόμενη σε ορισμένο πρόσωπο, με συνέπεια να επέρχεται εμφανής υποτίμηση της τιμής ή της υπόληψής του.

Ειδικός σκοπός εξυβρίσεως κατά την πιο πάνω έννοια συντρέχει, όταν ο τρόπος εκδηλώσεως της προσβλητικής συμπεριφοράς δεν ήταν αντικειμενικά αναγκαίος για την απόδοση της σκέψεως εκείνου που φέρεται ότι ενεργεί από δικαιολογημένο ενδιαφέρον, αλλά χρησιμοποιήθηκε για να προσβάλει την τιμή του άλλου.

Επομένως και στην περίπτωση αυτή, κατ΄ αναλογία και για την ταυτότητα του νομικού λόγου, τυγχάνει εφαρμογής το άρθρο 367 παρ. 1 περ. γ`, δ` Ποινικού Κώδικα, σύμφωνα με το οποίο το άδικο των παραπάνω πράξεων, αίρεται μεταξύ άλλων και όταν πρόκειται για αξιολογικές κρίσεις ή χαρακτηρισμούς ή άλλες κρίσεις καθώς και για εκδηλώσεις που γίνονται, όπως προαναφέρθηκε για την εκτέλεση νομίμων καθηκόντων, την άσκηση νόμιμης εξουσίας, τη διαφύλαξη δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον και σε ανάλογες περιπτώσεις.


Στη γενικότερη έννοια του δικαιολογημένου ενδιαφέροντος και της ενάσκησης δικαιώματος κατ΄ άρθ. 20 και 367 παρ. 1 γ΄ Ποινικού Κώδικα, υπάγεται και η άσκηση των δικαιωμάτων της ελευθερίας έκφρασης και διάδοσης των στοχασμών του ατόμου, προφορικά, γραπτά και διά του τύπου (άρθ. 14 παρ. 1 Συντάγματος και 10 παρ. 1 Ε.Σ.Δ.Α.), της ελευθερίας της πληροφόρησης του, που αποτελεί ειδικότερη έκφραση του δικαιώματος συμμετοχής στην κοινωνική και πολιτική ζωή της Χώρας (άρθ. 5 παρ. 1 Συντάγματος) και της ελευθερίας της επιστήμης και της έρευνας (άρθ. 16 παρ. 1 Συντάγματος), δικαιώματα που αποτελούν εκφάνσεις της αξίας του ανθρώπου και του δικαιώματος για ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, προστατευόμενα από τα άρθ. 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 του Συντάγματος σε συνδ. με άρθ. 57 και 59 Αστικού Κώδικα, περί προσβολής της προσωπικότητας του ατόμου.


Άλλωστε όταν ένα πρόσωπο ασχολείται ή ασκεί πολιτική εξουσία, τεκμαίρεται η εκ των προτέρων σιωπηρή ανοχή του ως πολιτικό, οικονομικό κλπ. πρόσωπο, με την ενεργό ανάμιξή του στο δημόσιο βίο, σε δημόσια κριτική.
Και ακριβώς λόγω αυτής της δημόσιας κριτικής των πράξεων και του χαρακτήρα του, ακολούθως δε η μετά το θάνατό του ένταξή του στην ιστορία, είναι παράγοντες που αυξάνουν το ενδιαφέρον των πολιτών και του κοινού γενικά, για διαφάνεια και γνώση του πολιτικού αλλά και ιδιωτικού του βίου, και επιβάλλουν την ιστορική και δημόσια κριτική.

Συμπέρασμα:

Αφού λοιπόν εμείς οι bloggers καταπιανόμαστε εκτός από τα άλλα και με την ειδησεογραφία αλλά και την κριτική των πολιτικών γεγονότων και δημόσιων προσώπων γενικά, ασκούμε ερασιτεχνικά, μία οιονεί δημοσιογραφία, η οποία διέπεται ασφαλώς από τους παραπάνω κανόνες, ανεξάρτητα από το τι θεωρείται αξιόποινο που αίρει το απόρρητο των τηλεπικοινωνιών κατά τη νομοθεσία της Αμερικής (Google) που είναι μόνον τα κακουργήματα αλλά και κατά το εσωτερικό μας δίκαιο, που είναι γενικά τα σοβαρά αδικήματα, και για τα οποία θέματα, θα καταπιαστούμε άλλη φορά.


Το δικαίωμά μας, επομένως, να γράφουμε και να εκφραζόμαστε ελεύθερα για πολιτικά, δημόσια, πρόσωπα και πράγματα, με αξιολογικές κρίσεις και χαρακτηρισμούς, ανάγεται στο δικαιολογημένο ενδιαφέρον μας, ως πολιτών, για τη διασφάλιση της διαφάνειας και ηθικότητας του δημόσιου βίου, που είναι πρώτιστο δικαίωμα της δημοκρατίας μας, και δεν υπόκειται σε κανένα άλλο περιορισμό, πλην αυτών που αναλύθηκαν παραπάνω, δηλαδή της απαγόρευσης διάδοσης, εν γνώσει μας ψευδών γεγονότων με το σκοπό της συκοφαντικής δυσφήμησης ή και με το σκοπό της εξύβρισης ενός δημόσιου προσώπου.


Άρα ακόμη και αν οι κρίσεις μας είναι αυστηρές και ίσως οξείς και σκληρές, δεν έχουν ποινική απαξία, αφού γίνονται από το παραπάνω δικαιολογημένο ενδιαφέρον μας, προς άσκηση δημόσιας κριτικής, ως πολιτών της Ελληνικής Δημοκρατίας!!

.

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009

Για τη "Φιλία"...

Από το βιβλίο "Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ" του Χαλίλ Γκιμπράν (1883-1931), βρήκα απόψε κάποια αποσπάσματα, που μιλούν για τη φιλία...
Τη φιλία που πάντα για μένα ήταν όπως το οξυγόνο για την ανάσα μου, που ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς αγαπημένους φίλους και ένιωθα την ανάγκη τους, λες και ήθελα να ξορκίσω την εσωτερική μοναξιά μου, που από παιδί βίωνα... σε ένα οικογενειακό περιβάλλον που περισσότερο με πλήγωνε, παρά με αγκάλιαζε με θαλπωρή και αγάπη...
Δεν ξέρω γιατί, απόψε, μετά το καυτό διήμερο, και μετά από μία πολύ δύσκολη μέρα, σήμερα, στη δουλειά μου, παραδομένη στην κούραση του απόβραδου και με τις σκέψεις μου ανακατεμένες... βρίσκω πάλι καταφύγιο... κοντά σε σας, τους @φίλους μου, που πλέον εδώ και ενάμισυ περίπου χρόνο, μοιράζομαι μαζί σας, τις χαρές μου, τις λύπες μου, τις αγωνίες μου, τις σκέψεις μου μα και την οργή μου, για όσα συμβαίνουν γύρω μας, από όλους αυτούς που η ζωή τους αποκτά νόημα μόνον με την απληστία και το άνομο κέρδος!!

Απειλούν ότι θα επιβάλουν νόμους που θα φημώσουν τα blogs!
Είναι επικίνδυνοι και μπορεί να το κάνουν, καταλύοντας κάθε έννοια δημοκρατίας, πλέον σ' αυτή τη Χώρα, ενάντια ακόμη και στο δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης του λόγου, που είναι από τα πρώτιστα ανθρώπινα δικαιώματα!!
Ας είμαστε άγρυπνοι και ενωμένοι, κι ας μη τους επιτρέψουμε να μας στερήσουν ό,τι όμορφο και αγνό βιώνουμε μέσα στη μπλογκόσφαιρα, όλοι μας... με απλωμένα τα χέρια μας, έτοιμοι να στηρίξουμε μα και να στηριχθούμε ο ένας στον άλλο!!
Σε σας λοιπόν, αγαπημένοι συνιστιολόγοι και @συνοδοιπόροι σε τούτο το @ταξίδι μου αφιερώνω τις παρακάτω αναφορές του Χαλίλ Γκιμπράν για τη φιλία, που για μένα δεν διαφέρει σε τίποτε απολύτως από τη δική μας εδώ μέσα @φιλία, αφού αυτό που μετράει είναι η ψυχική επικοινωνία και επαφή... και όχι η όψη!

"Ο φίλος σας είναι η εκπλήρωση των αναγκών σας. Είναι ο αγρός που σπέρνετε αγάπη και δρέπετε ευχαρίστηση. Και είναι το τραπέζι και η σπιτική εστία σας. Διότι τον πλησιάζετε όταν πεινάτε και τον αποζητάτε όταν έχετε ανάγκη τη γαλήνη.
Όταν σας λέει την άποψή του ο φίλος σας, μη φοβηθείτε το "όχι" του νου σας και μην αποσιωπήσετε το "ναι". Κι όταν μένει σιωπηλός, η καρδιά σας συνεχίζει να αφουγκράζεται τη δική του. Διότι στη φιλία όλες οι σκέψεις, όλες οι επιθυμίες και όλες οι προσδοκίες γεννιούνται και μοιράζονται χωρίς λόγια με χαρά που είναι άφωνη.
Δεν θλίβεσαι όταν αποχωρίζεσαι το φίλο σου, διότι τον αγαπάς περισσότερο. Σε αυτόν ίσως γίνει σαφέστερο στη διάρκεια της απουσίας του, όπως φαίνεται καθαρότερα στον ορειβάτη το όρος από την πεδιάδα. Και μη βάλετε καμία επιδίωξη στη φιλία, εκτός από το βάθεμα του πνεύματος. Διότι η αγάπη που αναζητεί κάτι άλλο, πέρα από την αποκάλυψη του δικού της μυστηρίου, δεν είναι αγάπη, αλλά δίχτυ που το πετάς μακριά και αλιεύει μόνο ανώφελα αντικείμενα.
Και δώστε τον καλύτερο εαυτό σας στο φίλο σας. Αν πρέπει να γνωρίσει την άμπωτή σας, ας γνωρίσει και την παλίροιά σας. Διότι τι χρησιμεύει ο φίλος που τον αναζητάτε μόνο όταν έχετε ελεύθερες ώρες?

Αναζητήστε τον πάντοτε όταν είναι γεμάτες οι ώρες σας. Διότι έργο δικό του είναι να εκπληρώσει τις ανάγκες σας και όχι το κενό σας.

Και ας υπάρξουν γέλια και κοινές απολαύσεις στις γλυκές στιγμές της φιλίας. Διότι η καρδιά μόνο στη δροσιά των μικρών πραγμάτων ανακαλύπτει την αυγή της και αναζωογονείται!!".....
.

Τρίτη 14 Ιουλίου 2009

Αυτό που έχεις δίνεις...





Και επειδή τον τελευταίο καιρό όπου γυρίσω το βλέμμα αντικρύζω βρώμα και δυσωδία, με τις αποκαλύψεις της μαφίας της απαγωγής Παναγόπουλου που έφεραν στον αφρό όλη τη λάσπη του βυθού αυτής της χώρας και βούλιαξαν στο βούρκο κάθε κρατική υπηρεσία, από τις φυλακές, το Υπουργείο Δικαιοσύνης, τα δικαστήρια με τους δικαστές και εισαγγελείς τους, τους εργολάβους δημοσίων έργων μέχρι τα κόμματα και τους πολιτικούς μας, που πάντα παίζουν τον πρώτο ρόλο σε κάθε βρώμικη ιστορία, μου ήρθε στο νου η παρακάτω ιστορία, που είχα διαβάσει στην τοπική εφημερίδα Δημοκράτης της Μυτιλήνης, πριν κάμποσο καιρό.
Η ιστορία αυτή μοιάζει λίγο με τη χώρα μας! από εδώ και πέρα τίποτε καλό δεν περιμένουμε πλέον, αφού γεμίσαμε σκ**ά και σκουπίδια, αυτά πια θα προσφέρουμε και αυτά θα αποδεχόμαστε!!

"Στο χωριό σε δρόμο ντουσεμέ (πλακόστρωτο) κατηφορικό, ήταν το σπίτι της Καλλιόπης που μόνο καλωσύνη δεν είχε! Αμέσως μετά την κατηφόρα το σπίτι της Δέσποινας, που ήταν καλή και νοικοκυρά και ήρεμη και ήσυχη!
Ας μη σταθούμε σε όλα τα κουσούρια της Καλλιόπης. Είναι αλήθεια ότι οι γυναίκες του χωριού υπέφεραν απ' αυτήν. Ήταν ανακατώστρα, ψεύτρα, κουτσομπόλα... κομπλεξική!
Αυτά τα ήξερε η γειτόνισσά της η Δέσποινα και φυλαγόταν! Δεν έκανε σχέσεις φιλίας και γειτονίας μαζί της!
Η Καλλιόπη λοιπόν που μέσα στο σπίτι της ήταν όλα ...αλαλάς - χαρβαλάς, κατά την έκφραση των χωριανών.. πλέσα και ακατάστατη, ό,τι σκουπίδι είχε το πέταγε στο δρόμο και μετά έβγαινε με τη φροκαλιά (σκούπα) και το μόνο που έκανε ήταν να κατεβάζει τα σκουπίδια της ως την πόρτα της Δέσποινας. Φεύγανε από την πόρτα της? αυτό ήταν! Η νοικοκυροσύνη της έπαιρνε τέλος!
Της μίλησε μια, της μίλησε δυό η Δέσποινα: "Σε παρακαλώ μη πετάς τα σκουπίδια σου μπροστά στην πόρτα μου".
-Εγώ δεν πετώ τίποτα! ο δρόμος τα κατεβάζει. Όπως σκουπίζω εγώ έτσι να σκουπίσεις και εσύ! Δεν θα σκουπίζω εγώ το δικό σου κατώφλι!!
Κόντρα στην κόντρα, καμιά βελτίωση στη συμπεριφορά της η Καλλιόπη!
Παρακαλεί ξανά παρακαλεί η Δέσποινα και βάζει και άλλες γειτόνισες να της μιλήσουν!
Αυτό ήταν! Κάκιωσε η Καλλιόπη!
"Τώρα θα δεις"!! είπε.
Παίρνει ένα ωραίο πανέρι που είχε και βάζει μέσα μια πετσέτα κι αρχίζει να το γεμίζει με κουρέλια, πατατόφλουδες, κρεμμυδόφλουδα, μουχλιασμένα και σκουληκιασμένα σύκα, ψαροκόκκαλα, τέλος πάντων με ό,τι βρώμικο είχε!
Σκεπάζει το πανέρι και φωνάζει ένα αγόρι από το δρόμο.
"Πάρε μωρό μου τούτο και δώστο δίπλα στην κυρά Δέσποινα και πες πως το στέλνω εγώ"!
Παίρνει το πανέρι το παιδί και χτυπά την πόρτα δίπλα της Δέσποινας. Ανοίγει αυτή, ακούει το αγόρι και ξεσκεπάζει το καλάθι. Βλέπει αμέσως τι είναι και λέει του παιδιού: "περίμενε παιδί μου να σου δώσω κι εγώ κάτι"!
Κερνά το παιδί ένα γλυκό και αρχίζει:
Αδειάζει το πανέρι και το πλένει. Το σκουπίζει. Παίρνει μια λινή πεντακάθαρη πετσέτα και τη στρώνει! Μετά βάζει μια μικρή γυάλα γλυκό, κόβει βασιλικό φρέσκο και βάζει μέσα ένα ματσάκι, βάζει ακόμη παξιμάδια, τσέρι από βύσσινο που το είχε φτιάξει μόνη της, πέντε κόκκινα τριαντάφυλλα, ένα κουτί δαμάσκηνα, μια μικρή εικονίτσα της Παναγίας και πάνω σε μια κάρτα γράφει:

"Ό,τι είχες μου έστειλες, ό,τι έχω σου στέλνω"!!

Έδωσε ένα νόμισμα στο παιδί για τον κόπο του και είπε να πάει πίσω το πανέρι στην κ. Καλλιόπη.
Για λίγες μέρες η Καλλιόπη μαζεύτηκε! Όσο να πεις ...ντράπηκε κάπως!
Μετά πάλι τα ίδια!!
Οι άλλες γειτόνισες που έμαθαν το ...μάθημα που έδωσε η Δέσποινα στην Καλλιόπη, της έστειλαν το μήνυμα:

"Του σκύλου την ουρά τη βάλανε σε καλάμι δέκα χρόνια για να ισιώσει!! Όταν την βγάλανε ήταν πάλι στραβή"!!!

Γεμίσαμε Καλλιόπες πια σ' αυτό τον τόπο!! Χάθηκαν οι ήσυχες και γλυκιές Δέσποινες!
Γι' αυτό η μπόχα θα μας πνίξει!!
.

Σάββατο 11 Ιουλίου 2009

Θόδωρε Τενέζο, συνεχίζουμε τον αγώνα ζωντανοί και δυνατοί!

Σήμερα ο Θεόδωρος Τενέζος αποφάσισε να αναστείλει την απεργία του και να αποχωρήσει
από το πεζοδρόμιο της οδού Πατησίων, όπου από τον περασμένο Φεβρουάριο, έδωσε την άνιση μάχη του κατά των καρτέλ και της Επιτροπής Ανταγωνισμού, που κατάντησε Επιτροπή προστασίας των ισχυρών οικονομικών επιχειρήσεων, σε βάρος όσων εξακολουθούν να επιμένουν σ' αυτή τη Χώρα να ζητούν δικαιοσύνη, ισονομία και ισοπολιτεία!

Η απόφασή του αυτή μου έδωσε χαρά και ανακούφιση από την αγωνία μου για την τύχη του και την ασφάλειά του!
Ήξερα πως αν αυτός πάθαινε κάτι κανείς δεν θα νοιαζόταν, οι εχθροί του θα χαίρονταν και οι ελάχιστοι που μείναμε να δίνουμε τις άνισες μάχες μας ενάντια στο κατεστημένο και στο διεφθαρμένο κράτος μας, θα θρηνούσαμε ακόμη μία απώλεια και θα νοιώθαμε ακόμη πιο μόνοι και πιο αδύναμοι να πολεμήσουμε για τα ιδανικά μας και τις αξίες της ζωής μας!

Ο Θοδωρής μου θύμισε τον εαυτό μου, όταν πριν 4 χρόνια περίπου, ξεκίνησα κι εγώ να "πατάξω" τους διεφθαρμένους δικηγόρους και δικαστικούς λειτουργούς που με έγγραφες αποδείξεις και ακράδαντα στοιχεία αποδείκνυα το βρώμικο και παράνομο ρόλο τους σε δικαστικές υποθέσεις ενός μεγαλοαπατεώνα με πολλά - πολλά λεφτά, προϊόντα των απατών του!!!!
Αμείλικτη τιμωρός εγώ, έσπευσα να καταγγείλω, χωρίς να σκεφτώ η χαζή ότι εδώ το σύστημα είναι ισχυρό και συμπαγές σαν τσιμέντο, που είναι αδύνατο να του κάνεις έστω και μία ρωγμή!!
Ήρθε λοιπόν η στιγμή που ήθελα να ουρλιάξω στον κόσμο το τι μου συνέβαινε, το τι έβλεπαν τα μάτια μου και πως κατέληξα αντί να κυνηγούν τους "λωποδύτες" και "πληρωμένους" λειτουργούς, να κυνηγούν εμένα!!

Τότε ναι μου πέρασε από το μυαλό να βγω έξω στον κόσμο, να φωνάξω, να κάνω διαμαρτυρία, να κλείσω τους δρόμους, να... να....
Ένοιωθα να τρελλαίνομαι!!
Ανθρωποι ταγμένοι να αποδίδουν δίκαιο, παρανομούσαν ασύστολα και ολοφάνερα και κανείς δεν τους άγγιζε!!

Δεν το έκανα, δεν βγήκα στο πεζοδρόμιο να κάνω απεργία πείνας, γιατί δεν είχα τα κότσια να ισοπεδώσω τον εγωϊσμό μου και να διπλώσω την περηφάνια μου στα όρια μιας σκηνής!
Γι' αυτό θαύμασα το Θοδωρή!!
Υποκλίθηκα στη δύναμή του, που έμεινε εκεί να βροντοφωνάζει τις παρανομίες της Επιτροπής Ανταγωνισμού με τον εγκάθετο πρόεδρό της κ. Ζησιμόπουλο, και κανείς να μην τον ακούει!!
Κάποιοι προσπέρασαν αδιάφοροι, άλλοι έμειναν ν' ακούσουν και άλλοι στάθηκαν στο πλευρό του και στήριξαν τον αγώνα του!

Σήμερα ξέρω ότι μέσα του πονάει πολύ... νοιώθει άλλη μια φορά προδομένος και γελασμένος από τους δήθεν ελεγκτές του ελεύθερου ανταγωνισμού που κατάντησαν προστάτες του αθέμιτου ανταγωνισμού και κανείς δεν μιλάει!!

Θοδωρή σημασία έχει να είμαστε γεροί, μη λυπάσαι που δεν κέρδισες τον πόλεμο!
Τον πόλεμο δεν τον κερδίζουμε μόνοι μας! Πρέπει να έχουμε στρατιές μαζί μας!
Και σήμερα ο κόσμος έχει ναρκωθεί, έχει αλλοτριωθεί και εκφυλιστεί και στα μάτια του ένα πέπλο ωχαδερφισμού και αδιαφορίας κρύβει την ομορφιά της αλήθειας και της δικαιοσύνης!!
Σήμερα οι στρατιώτες του καλού είναι λίγοι!!
Όμως τις μάχες τους τις δίνουν, ο καθένας μόνος του, όπως αρμόζει στους ήρωες!
Και αυτό είναι το μεγαλείο!
Μάχονται έστω κι αν ξέρουν ότι ο πόλεμος είναι πουλημένος από τον Εφιάλτη!!

Για σένα Θοδωρή Τενέζο γράφτηκαν οι "Θερμοπύλες" του Καβάφη:

Τιμή σ' αυτούς, που στη ζωή τους
όρισαν να φυλάνε Θερμοπύλες.

Κι ακόμη πιότερη τιμή τους πρέπει,

όταν προβλέπουν και πολλοί πρόβλέπουν
πως ο Εφιάλτης
στο τέλος θα φανεί....

Σ' ευχαριστώ που με άκουσες και φύλαξες τον εαυτό σου...
.

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009

Απλά και μόνο εικόνες από την όμορφη Αίγινα!!

Βαγία


Κοντά σου δεν αχούν άγρια οι ανέμοι
Κοντά σου είναι η γαλήνη και το φως.
Στου νου μας τη χρυσόβεργη ανέμη
ο ρόδινος τυλιέται στοχασμός.

Κοντά σου η σιγαλιά σα γέλιο μοιάζει
που αντιφεγγίζουν μάτια τρυφερά
κι αν κάποτε μιλάμε αναφτεριάζει
πλαϊ μας κάπου η άνεργη χαρά


Κοντά σου η θλίψη ανθίζει σα λουλούδι
κι ανύποπτα περνά μεσ' τη ζωή
Κοντά σου όλα γλυκά κι όλα σα χνούδι
σα χάδι, σα δροσούλα, σαν πνοή




Για δες αγάπη μου μακριά, πόσο μακριά είναι οι κήποι
και κρίμα, δεν είναι ούτε αυγή και μόλις ξεκινάμε
Θα μας ρημάξει η κακωσιά και θα μαράνει η λύπη
την ακριβή μας τη χαρά, πως ταιριασμένα πάμε

Στέρξε να μείνουμε σε μια του δρόμου μας γωνούλα
κάτω στον ήσκιο μιας ελιάς - ήσκιε μου εμπιστεμένε.
Και γω θα δεις με των φιλιών τη δροσερή πηγούλα
θα σου γιομίσω την καρδιά λουλούδια αγαπημένε!

Τόση ομορφιά μόνο ποίηση φέρνει στο νου, σαν τους παραπάνω στίχους από ένα αγαπημένο μου ποιήμα της Μαρίας Πολυδούρη με τον τίτλο "Κοντά σου"!

Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

Και τώρα λίγο ξεκούραση, στην όμορφη Αίγινα....

Επιτέλους κατάφερα για ένα τριήμερο να δραπετεύσω στο καταφύγιό μου, εδώ στην Αίγινα!
Θάλασσα, μουσική, λίγο μπλόγκινγκ και γενικά χαλάρωση...

Δεν θα κάνω νέα ανάρτηση, αλλά θα κρεμάσω κι εδώ μια παλαιότερη ανάρτησή μου, που είχα κάνει στον @Ανεμο, που μιλά για την αγάπη, στο σήμερα!!!

Πατήστε pause στο gadget πάνω δεξιά στη μουσική, για ν' ακούσετε και να δείτε το βίντεο.
Αξίζει τον κόπο!!



Αντιγράφω από την τοπική Εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ της Μυτιλήνης κάποια αποσπάσματα από ένα υπέροχο άρθρο του Δημήτρη, που πολύ με εκφράζει....
Στην εποχή της αδιαφορίας, της αδράνειας, του ωχαδελφισμού και του ψυχρού υπολογιστικού συναισθήματος, νομίζω ότι αυτό το κείμενο είναι γροθιά στο στομάχι μας!

"...Κάποτε οι ποιητές έγραφαν τραγούδια που είχαν περιεχόμενο και ήταν αληθινά αριστουργήματα. ..

Σ' αγαπώ όπως η μάνα το παιδί
όπως η φλόγα το δαδί
όπως ο γέρος τη ζωή που τον αφήνει,
σ' αγαπώ όπως η άβυσσος το φως
όπως τα όνειρα ο φτωχός
κι ο κουρασμένος στρατιώτης την ειρήνη.

Δεν έχω τίποτ' άλλο, είμαι μια φωνή
είμαι δυό χέρια αδειανά που σε τυλίγουν
μα σ' αγαπώ και κοίτα, ανοίγουν οι ουρανοί
οι ουρανοί που τόσο δύσκολα ανοίγουν.

Σε ζητώ όπως το χώμα τη βροχή
όπως το γέλιο η ψυχή
κι οι οδοιπόροι τα βαρύσκιωτα πλατάνια,
σε ζητώ όπως το χιόνι η φωτιά
ο πονεμένος τη γιατρειά
και η μεγάλη αμαρτία, αχ τη μετάνοια..."

Αυτή η αγάπη δεν θα μπορούσε να εκφραστεί καλύτερα. Οι παρομοιώσεις είναι τέλειες.
Και το ρεφρέν έχει τόση ...αγνότητα!
"...Δεν έχω τίποτ' άλλο!! Είμαι δυό χέρια αδειανά που σε τυλίγουν!"
Τέλεια, άδολη και πέρα από οποιαδήποτε ιδιοτέλεια αγάπη. Σπάνια πράγματα θα πει κανείς, ναι, αλλά τόσο όμορφα που τα ψάχνεις να τα βρεις και δεν τα βρίσκεις.
"...μα σ' αγαπώ και κοίτα ανοίγουν οι ουρανοί, οι ουρανοί που τόσο δύσκολα ανοίγουν...".
Βρίσκει τον τρόπο εδώ ο ποιητής να επισημάνει "πόσο δύσκολα ανοίγουν οι ουρανοί"!!
Πρέπει να είναι τραγούδι που πέρασε την 20ετία και θα ήθελα να τον έβλεπα και να τον ρωτούσα:
-Αν τότε οι ουρανοί άνοιγαν δύσκολα, σήμερα πρέπει να ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΟΡΙΣΤΙΚΑ, και να μην ανοίγουν ούτε στιγμή!
"Οι ουρανοί" ανοίγουν ή κλείνουν με το κλειδί που έχει καθένας μέσα στην ψυχή του! Όταν μας γραπώνει η γη και μας καθηλώνει στην αναζήτηση της ύλης και μόνο, όταν τα πάθη και οι εναντιώσεις μεταξύ μας, καθώς ξεκινούν από συνεχή και σκληρό αγώνα κτήσης υλικών αγαθών, εκμηδενίζουν αισθήματα, καταφέραμε να εμπλακούμε σε αγώνα κτήσης χωρίς τέλος. Το "επιθυμώ" και το "διεκδικώ" λειτουργούν ως κοχλίες ατέρμονοι και το ...σιλό δεν γεμίζει ποτέ!!


Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα που η πάλη της ανισότητας με τη βουλιμία από τη μια και τη στέρηση από την άλλη να βρίσκονται σε συνεχή αντιπαράθεση, κάποια άλλα που τα είπαμε ΙΔΑΝΙΚΑ, έγιναν ...φαντάσματα!!
Μη μιλάς τώρα γι' ΑΓΑΠΗ, ΦΙΛΟΤΙΜΟ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ, και το βασικότερο ΗΣΥΧΗ, ΗΡΕΜΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΨΥΧΗ!!
Και μη μιλάς ποιητή και μη τραγουδάς τραγουδιστή για ...ουρανούς που τόσο δύσκολα ανοίγουν!
Γράψε και τραγούδησε ή ...μοιρολόγησε για ουρανούς που ποτέ δεν θ' ανοίξουν!!
Όσο για το ΑΓΑΠΩ... δυστυχώς ετελείωσε!!!!

.

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

Παιδεραστίας συνέχεια!!!...

Παρά τους νόμους που ψηφίζουν οι φωστήρες μας, όπως το άρθ. 7 του ν. 3727/2008 με το οποίο αντικαταστάθηκε το άρθ. 5 του ν. 3625/2007 και με το οποίο ορίστηκε ότι:
"στις υποθέσεις ανηλίκων θυμάτων... η ανάκριση διεξάγεται κατ' απόλυτη προτεραιότητα και περατώνεται για τα κακουργήματα και συναφή πλημμελήματα σύμφωνα με τη σύντομη διαδικασία του ν. 663/1977, ενώ ο προσδιορισμός δικασίμου ορίζεται σε πρώτο βαθμό το αργότερο εντός 6 μηνών από την παραπομπή της υπόθεσης στο ακροατήριο και σε δεύτερο βαθμό εντός 4 μηνών από την άσκηση της έφεσης".

Οι παιδεραστές της
πολύκροτης υπόθεσης του Ίλιον είναι ελεύθεροι σήμερα ενώ εκκρεμεί σε πρώτο βαθμό η εκδίκαση της υπόθεσής τους και ενώ συνεχίζουμε να μαθαίνουμε ότι:

1) Ανώμαλος βίαζε επί 8 χρόνια την κόρη του στον Πύργο,

2) Νέο κύκλωμα παιδεραστίας, συνελήφθη, με πρόσωπα μεγαλόσχημα και υπεράνω υποψίας όπως ενός ευυπόληπτου μεγαλοεπιχειρηματία της Κέρκυρας και ενός βιομηχάνου τροφίμων της Θεσσαλονίκης, αλλά και ενός… καθηγητή που διδάσκει σε Γυμνάσιο της Αθήνας, καθώς και αρκετών μηχανικών διαφόρων ειδικοτήτων και

3) Στον Εισαγγελέα οδηγήθηκε και δάσκαλος που ασελγούσε σε μαθήτρια!!!
Σημειωτέον ότι ο δάσκαλος ομολόγησε!

Κάποτε είπαν και διαβεβαίωναν ότι τα ονόματα των βιαστών και παιδεραστών θα ανακοινώνονται δημόσια...
Όμως εγώ σε όλες τις παραπάνω ειδήσεις, πλην της πρώτης, που δημοσιοποιήθηκαν πράγματι τα ονόματά τους, ακόμη και οι φωτογραφίες τους, για τους άλλους δεν ακούσαμε ακόμη τίποτε...
Για να δούμε θ' ακούσουμε εφόσον τα στοιχεία γίνουν επαρκή για την παραπομπή τους στο Δικαστήριο??
Πολύ φοβάμαι πως όχι, αφού σ' αυτούς εμπλέκονται και επώνυμοι μεγαλοεπιχειρηματίες, με πολλά λεφτά!!
Δεν είναι όπως ο αθώος Ηλίας Αμπουλός, το παιδί της φτωχής 8μελούς οικογένειας από την Αγιάσο Λέσβου, που κατηγορήθηκε για απόπειρες βιασμών, χωρίς να πιαστεί επ' αυτοφώρω και ενώ φώναζε ότι είναι αθώος, διασύρθηκε επώνυμα, ως ο δράκος της Μυτιλήνης, και έμεινε στη φυλακή προσωρινά κρατούμενος επί 6 μήνες σχεδόν, εντελώς άδικα!!!

Και ας μη γελιόμαστε!!
Το μόνο που μπορεί να σταματήσει τα άρρωστα αυτά καθάρματα είναι η διαπόμπευση και ο διασυρμός που θα θρυμματίσει το κρύσταλλο της υψηλής τους προσωπικότητας και θα τους τοποθετήσει στο βούρκο όπου και ανήκουν!!
Και ακόμη κι αν οι ίδιοι δεν συνετιστούν, τουλάχιστον εμείς οι υπόλοιποι θα μπορούμε να μάθουμε και να προστατέψουμε τα παιδιά μας!!!

Στην Αμερική με νόμο έχω μάθει τοιχοκολλάται σε κεντρικά σημεία της περιοχής τέτοιων δραστών ότι εκεί μένει κάποιος από αυτούς!!!

Όμως εμείς τους προστατεύουμε!!
Διαφυλάττουμε τα προσωπικά τους δεδομένα!!
Αν είναι δυνατόν η εγκληματική δραστηριότητα και μάλιστα αυτού του είδους, κάποιου, να συνιστά προσωπικό δεδομένο??
Και ας το δεχθώ αυτό, σε πράξεις που δεν έχουν ομολογηθεί ή δεν έχουν συλληφθεί επ' αυτοφώρω! Εκεί το καταλαβαίνω ότι μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή δεν μπορεί να διασύρεται ένας άνθρωπος που δεν ομολογεί και λέει ότι είναι αθώος!!
Μετά την καταδίκη του, όμως απαιτώ να μάθω τα πλήρη στοιχεία του!!

Σε ομολογημένες πράξεις ή αυτόφωρες τι νόημα έχει η μη δημοσιοποίηση, άμεσα, των στοιχείων των εν λόγω άρρωστων εγκληματιών???
Ποιούς πρέπει να προστατεύσουμε??
Αυτούς ή τα παιδιά μας??
Αφού μάλιστα τους αφήνουμε και ελεύθερους να κυκλοφορούν ανάμεσά μας ??

Φτάνει πια η υποκρισία κύριοι!!!
Δεν νομίζετε ότι πλήθυναν επικίνδυνα τα φαινόμενα αυτά στην κοινωνία μας??
Ποιούς θέλετε να διαφυλάξετε??
Μήπως τον καθρέφτη του εαυτού σας??
.

Όταν κοιτάς από ψηλά την ανατολή !!