Είδα νερό
νερό γαλάζιο
θυμήθηκα τα μάτια του τα σκούρα.
Είδα ποτάμι
ποτάμι χρυσαφένιο
θυμήθηκα τα χείλια του τα κόκκινα.
Είδα δυό γλαροπούλια
που κείτονταν στην άμμο άψυχα
και θυμήθηκα την αγάπη μας...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Όταν κοιτάς από ψηλά την ανατολή !!
-
Όταν ήμουν παιδί οι διακοπές μου στο χωριό των γονιών μου ήταν για μένα η προσδοκία και το όνειρο όλου του χρόνου! Η μέρα, ή μάλλον νύχτα... -
Μόλις άκουσα το νέο! Απέδρασε πάλι ο Παλαιοκώστας από τον Κορυδαλλό με ελικόπτερο! Παλιά μας τέχνη κόσκινο!! Και μάλιστα τώρα που δικαζόταν ...
25 σχόλια:
!!!
(μονο αυτο)
:)))
Καλη βδομαδα!!!
Καλά δεν το πιστεύω!!!
Που γυρίζεις τέτοια ώρα;;;
Ακόμη δεν την κρέμασα και την πρόλαβες!!
Σ΄ ευχαριστώ για τα θαυμαστικά!
Καλή εβδομάδα φίλε.
Δεν γυριζω, απλα ειμαι νυχτοπουλι.
Εχεις προσκλησουλα.
Καλο ξημερωμα!
τι όμορφο.... :)
Καλημέρα Μαριάνα μου,
από την ώρα της ανάρτησης σου καταλαβαίνω ότι πάλι ξενύχτησες εψές.
Δεν θα βρίσκεσαι και στην καλύτερη φάση για να θυμηθείς τις παλιές σου αγάπες.
Απλό λιτό γεμάτο πνοή...
Καλή εβδομάδα φίλη μου.
Καλημέρα marianaonice.Με τον λόγο σου σκάρωσες έναν εξαίσιο πίνακα... Τον κοιτώ και ματώνω... φταίνε αυτά τα δυο γλαροπούλια, που ζωγράφισες εκεί, πάνω στην άμμο, νεκρά :))
Ο χρόνος συνήθως επουλώνει πληγές, απαλύνει πόνους... Αλλά δεν αγγίζει μνήμες, ευτυχώς...
Καλή σου βδομάδα
Ω, Μαριάνα μου!Νομίζω πως το ζήλεψα αυτό το ποίημα!!!Μαχαιριά στην καρδιά οι τελευταίοι στίχοι...
φιλί για καλή και χαρούμενη βδομαδούλα:))
ξέρεις τι κάνει η ποίηση; άκου τον Σαχτουρη:
''Δυο άνθρωποι ψιθυρίζουν
τι κάνει την καρδιά μας καρφώνει;
Ναι την καρδιά μας καρφώνει
ώστε λοιπόν είναι ποιητής.''
Βρε Mariana μου, εσύ άλλα έβλεπες και άλλα θυμόσουνα;;; γαλάζιο ποτάμι έβλεπες σκούρα μάτια θυμόσουνα, χρυσαφένιο έγινε το ποτάμι εσύ τα κόκκινα χείλη θυμόσουνα!!
Κατάλαβα βρισκόσουν σε σύγχυση. χαχαχα! Να πούμε και κανένα αστείο να ελαφρύνουμε την ατμόσφαιρα με τα νεκρά γλαρόπουλα
Τι να πω; Μπράβο σου Μαριάννα. Οι τρεις τελευταίες σειρές, είναι ο τέλειος ρομαντισμός.
@Αντώνη μου τελικά δεν είμαι η μόνη που ξενυχτάω, ελπίζω εσύ όχι από δουλειά... Πήρα την πρόσκληση και επιφυλάσσομαι.
@roadartist μου σ΄ ευχαριστώ.
@Μερόπη μου εσύ ξέρεις το Γολγοθά που τραβάω με τη δουλειά αυτές τις μέρες. Όσο για τις παλιές μου αγάπες, τις θυμήθηκα μέσα από τους στίχους μου, που ελλείψει κάτι άλλου, σκέφτηκα να τους αναρτήσω...Χα,Χα!!
@Takiz μου χαίρομαι που το βρίσκεις γεμάτο πνοή. Βγάζει ίσως αυτό που ένοιωθα τη στιγμή που το έγραψα.
@ανεμοσκορπίσματα σ΄ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
@jf πράγματι ο χρόνος δεν αγγίζει προς το παρόν τις μνήμες μας, ευτυχώς!!
@Ψυχούλα μου έτσι τους ένοιωσα και εγώ τότε που τους έγραψα, μαχαιριά στην καρδιά μου!
@ΩΣΗΕ μου, τα λόγια αυτά από εσένα θα με κάνουν να το πάρω επάνω μου!! Σιγά να μην είμαι ...ποιητής!! Απλά σε πολύ έντονες στιγμές έβγαλα το συναίσθημα΄από μέσα μου!! Σ΄ ευχαριστώ πάντως καλέ μου Κωνσταντίνε.
@Μάνια μου πάλι με έκανες και έσκασα στα γέλια!!!Χα,Χα,Χα!!!
Βλέπεις καλή μου εγώ μέσα από τις αντιθέσεις συνθέτω τις εικόνες της μνήμης μου!! Μ΄ αρέσει πολύ ο έξυπνος τρόπος που εκφράζεσαι, με ευθύτητα και πηγαίο χιούμορ!!
@Μαριάνα μου, συνονόματή μου, αυτό είναι το ελάττωμα μου. Ο ρομαντισμός που δεν θέλει να με αποχωριστεί ακόμη!!..Χα,Χα!
Να είστε καλά @φίλοι μου και καλό ξημέρωμα.
Πολύ τρυφερό Μαριάνα!
Κάτι παθαίνω με τους γλάρους και σήμερα όλοι για γλάρους μιλάτε και στο τέλος θα με κάνετε να κλάψω γμτι μου!
@Ανάσα του βορρά, που ξενυχτάς τέτοια ώρα; Νόμιζα ότι γυρίζω μόνη μου στις γειτονιές μας!! Καλώς την!
Κόπιασε καλή μου να κλάψουμε μαζί!!
Φιλιά πολλά και γλυκό ξημέρωμα!!
Mariana πολυ ωραιο το ποιημα!Και μενα μ αρεσει ο χορος και ειμαι και ταυρινα οπως κι εσυ και η ανασα του Βορρα.Μ αυτη εχω κι αλλο κοινο ειμαστε και Θεσσαλονικιες.Φιλια πολλα!
@faraona μου ΄και εσύ ξενύχτισσα!!
Και ταυρίνα και χορευταρού!! Ωρε γλέντια που θα κάναμε αν βρισκόμασταν!!
Φιλάκια και καλή σου μέρα.
Και όσο πιο άψυχα τα γλαρόπουλα τόσο πιο έντονη η θύμηση.
Πανέμορφο!!!
Την καλημέρα μου
Πόσο εύστοχες λέξεις για να περιγράψεις μια αγάπη που πέθανε..Μπράβο!Υπεροχο. Καλημέρα σου
H ομορφιά της απλότητας.
Η απλότητα της ομορφιάς!
Την έχεις την ποιητική φλέβα.
Έτσι είναι όταν τα πάντα γύρω σου σε κουράζουν η ποίηση μοιάζει με καταφύγιο.
Φιλιά
@Νότα μου χαίρομαι που σου άρεσε. Είναι μνήμες που τις ανασύρω μέσα από τους στίχους μου.
@Βροχούλα πράγματι αυτό περιγράφω ακριβώς: Μια αγάπη που πέθανε μέσα μου, κάποτε...
@Κούκε καλώς ήλθες στο σπίτι μου! Σ΄ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Μ' αρέσει η απλότητα σε όλα! Και έτσι πορεύομαι στη ζωή μου!!
@spitogata μου δεν έχω ποιητική φλέβα. Απλά μπορώ ίσως κάποιες δυνατές στιγμές να εκφράζομαι με στίχους που σίγουρα καλα το κατάλαβες αυτή την εποχή είναι το καταφύγιό μου απ΄ όσα με ισοπέδωσαν γύρω μου!!
Καλό σας βράδυ @φίλοι μου.
Πέρασα να πω μια καλησπέρα για ...αρχή.
ριτς
@ritsmas Kαλώς ήλθες!! θα τα λέμε ελπίζω και χάρηκα που σε γνώρισα!
Καλό σου ξημέρωμα.
Τη γελοιογραφία δεν την κατάλαβα και δεν νομίζω πως θα υπάρχουν και πολλοί που θα την καταλάβουν.
Ίσως να απευθύνεται σε άτομα με υψηλό δείκτη νοημοσύνης-σαν και την Άντζελα να πούμε...
Όσο για το δίλλημα σου, στίχοι ή επικαιρότητα ,σαφώς και είμαι με την επικαιρότητα την οποία μπορείς να την καταγράφεις και με στίχους!
Δημοσίευση σχολίου