Ο χρόνος πάλι πιέζει...
Έτσι η βουτιά στα παλιά μου ποιήματα αναπόφευκτη,
μέχρι ν΄ ασχοληθούμε με τα επόμενα σοβαρά θέματα...
Ήρθες στη ζωή μου,
σαν θύελλα, σαν καταιγίδα,
γκρέμισες ό,τι πιο όμορφο
είχα μέσα μου,
κι έφυγες, έφυγες αθόρυβα...
χωρίς εξήγηση, χωρίς αιτία,
έφυγες χωρίς ένα βλέμμα πίσω σου,
στη σωρό από τα συντρίμμια
και τα ερείπια.
Η πυρκαγιά έσβησε
και μαύρος καπνός
έπνιξε το παράπονο!
Κι εσύ φεύγεις...
Φεύγεις και δεν μ΄ ακούς
που δεν μπορώ να τρέξω ξοπίσω σου...
.
Έτσι η βουτιά στα παλιά μου ποιήματα αναπόφευκτη,
μέχρι ν΄ ασχοληθούμε με τα επόμενα σοβαρά θέματα...
Ήρθες στη ζωή μου,
σαν θύελλα, σαν καταιγίδα,
γκρέμισες ό,τι πιο όμορφο
είχα μέσα μου,
κι έφυγες, έφυγες αθόρυβα...
χωρίς εξήγηση, χωρίς αιτία,
έφυγες χωρίς ένα βλέμμα πίσω σου,
στη σωρό από τα συντρίμμια
και τα ερείπια.
Η πυρκαγιά έσβησε
και μαύρος καπνός
έπνιξε το παράπονο!
Κι εσύ φεύγεις...
Φεύγεις και δεν μ΄ ακούς
που δεν μπορώ να τρέξω ξοπίσω σου...
.
37 σχόλια:
Ωραίο όπως ΟΛΑ σου!
το βιντεάκι επειδή μου άρεσε το κύμα, η αμμουδιά... άσε και αργούμε ακόμη...
:-)
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιλες
@berto xxx
Καλώς ήλθες! Σ΄ ευχαριστώ!
@Γλαρένια μου,
Σ΄ ευχαριστώ για το τόσο όμορφο τραγουδάκι που μου βρήκες και δένει με το ποιήμα μου αυτό! Και εσύ αργείς για τις αμμουδιές;; Και εγώ!!
Θα τα λέμε εδώ να δροσιζόμαστε στων λόγων μας τη δροσιά!!
Καλό σου ξημέρωμα!
Ωραίο ποίημα Μαριάνα.
Πως τα γράφεις αυτά τα φανταστικά πράγματα;
Αν και μας μελαγχολούν λίγο, οι βουτιές στα παλιά σου ποιήματα αξίζουν...
Καλημέρα Μαριάνα μου,
βλέπω ποιηματάκι πάλι! Άρα έπεσε δουλειά....
Μήπως να... διεκδικούσες να "κρατήσεις" κάτι παραπάνω;
:)
Μήπως τελικά πρέπει να τρέχουμε ξοπίσω;...
Καλή σου μέρα,Μαριάνα μου:)
Πριν καιρό, αν ειχα διαβάσει αυτο το ποίημα θα με είχαν πάρει τα ζουμιά.
Εμαθα να επιλέγω όμως πότε θα αφήσω να συμβεί αυτό αφου ειδα οτι δεν άξιζε πάντα και οτι οτ θεμα ειναι πώς εγω αισθάνομαι άρα εγω το ελέγχω και όχι ο/η άλλος.
Με ταξίδεψες.
Καλημέρα, ούπς καλησπέρα :)
… τι και αν φεύγεις λοιπόν δε λυπάμαι,
μια ακόμη ψευτιά θα θυμάμαι
δυο μάτια που ψεύτικα κλαίνε
δυο χείλη που ψέματα λένε…
(λεπτομέρειες στο… τσαντίρι μου)
@mariana μου
είναι κατάθεση ψυχής, τίποτε περισσότερο! Αυτό ίσως τα κάνει φανταστικά κατά τη γνώμη σου, γιατί κάποτε ήταν αληθινά και με άγγιξαν!!
@mortal μου
Αν δεν πονέσεις δεν γράφεις, και δη ερωτικά ποιήματα!! χαχαχα!!!
@Μερόπη μου,
δουλειά δεν θα πει τίποτα!!! Τρέχω να προλάβω πριν τα τμήματα των διακοπών!! χαχαχα!!!
@Άγγελε μου,
Σημασία στον έρωτα δεν είχει τι διεκδικείς εσύ αλλά τι σου δίνει ο άλλος!! :))
@Tzonako μου,
να τραγουδήσω δηλαδή το άσμα που λέει: "Κι όμως κυρία μου κι οι άνδρες κλαίνε" ;;
Μ΄ αρέσουν οι άνθρωποι που έχουν ευαισθησίες!!!
@Νίκο μου,
έτσι όπως το λες: "μια ακόμη ψευτιά θα θυμάμαι"!!
Θα περάσω σύντομα να μάθω λεπτομέρειες!!
@Ψυχούλα μου,
παρ' ολίγο να σε ...ξεχάσω!
Δεν ωφελεί καλή μου όσο κι αν τρέξεις ξοπίσω όταν ο άλλος αποφασίσει να φύγει!!
Σκέψου τον εαυτό σου, αν εσύ αποφάσιζες να φύγεις από μία σχέση θα ωφελούσε αν έτρεχαν ξοπίσω σου;;;
Νομίζω όχι!! Ή κι αν ωφελούσε θα ήταν προσωρινό και αναγκαστικό και όχι πηγαίο!!! Οπότε δεν έχει καμία αξία!!
Φιλιά!!
"Ήρθες στη ζωή μου,
σαν θύελλα, σαν καταιγίδα,
γκρέμισες ό,τι πιο όμορφο
είχα μέσα μου."
Ο γκρεμιστής άν δεν είναι και χτίστης ,δεν αντέχει στο χρόνο.
΄Οσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο.....
γλυκιά μου ΕΣΥ.
ΕΣΥ να μου είσαι καλά.
Την αγάπη μου
http://lygeri.pblogs.gr
http://ligery.pblogs.gr
Όμορφη η αναδρομή, σαν βόλτα σε κήπο μυστικό λίγο πριν το ηλιόγερμα...
Καληνύχτα!
@λυγερή μου
έχεις απόλυτο δίκιο! Ο γκρεμιστής αν δεν είναι και χτίστης δεν αντέχει στο χρόνο!!...
Καληνύχτα @φίλη μου!
@ανεμοσκορπίσματα
Πολύ ωραία η απόδοση της αναδρομής σαν βόλτα σε μυστικό κήπο!!
Σ΄ ευχαριστώ! Καληνύχτα!
Ναι, έτσι είναι. Καμία αξία δεν έχει να προσπαθείς όταν οι πόρτες έχουν κλείσει ερμητικά και οι καρδιές παίρνουν άλλους δρόμους.
Συμφωνώ απόλυτα. Οποιος θέλει να μείνει έχει πάντα τρόπο. Η διεκδίκηση στα συναισθήματα είναι ελλειμματική κατάσταση αντίληψης των αυτονόητων.
Η αγάπη δίνεται, παρέχεται και κερδίζεται. Δεν την ζητιανεύεις.
Εχεις δίκιο. Είμαι εδώ, το ξέρεις!
@freedula μου
Έτσι είναι: Την αγάπη δεν τη ζητιανεύεις!!
Ακριβώς!!!
Καλό ξημέρωμα καλή μου :)))
Μαριάνα πολύ πολύ καλό...!
Καλημέρα Μαριάνα.
Καλό το ποιηματάκι σου αλλά γιατί δεν μπορείς να τρέξεις ξοπίσω του;
Δεν έχεις δυνάμεις ή δεν στο επιτρέπει η αξιοπρέπειά σου;
Αν μεν δεν έχεις δυνάμεις καλώς, αν όμως είναι θέμα αξιοπρέπειας πρέπει να σου πω πως στα ερωτικά ζητήματα η αξιοπρέπεια καμιά φορά χρειάζεται να παραμερίζεται…
αν δεν μπορεί
ήχους ψυχής ν' ακούει,
ούτε τα βήματα
θα ξέρει να μετράει...
καλημέρα...:)
@outopios
Σ'ευχαριστώ πολύ Κώστα!!
@syneas
Η αξιοπρέπεια @φίλε μου δεν πρέπει να παραμερίζεται σε κανένα θέμα και πολύ περισσότερο στα ερωτικά! Θα ξαναπώ και σε σένα ό,τι είπα προηγουμένως στο σχολιο της Ψυχούλας:
"Δεν ωφελεί όσο κι αν τρέξεις ξοπίσω όταν ο άλλος αποφασίσει να φύγει!!
Σκέψου τον εαυτό σου, αν εσύ αποφάσιζες να φύγεις από μία σχέση θα ωφελούσε αν έτρεχαν ξοπίσω σου;;; Νομίζω όχι!! Ή κι αν ωφελούσε θα ήταν προσωρινό και αναγκαστικό και όχι πηγαίο!!! Οπότε δεν έχει καμία αξία"!!
Κατάλαβες τώρα γιατί "δεν μπορώ να τρέξω ξοπίσω του";;
Μην ανησυχείτε όμως το ποιήμα γράφτηκε σε άλλη εποχή! Σήμερα δεν χρειάζεται να τρέξω ξοπίσω από τον άνδρα μου!! Συνήθως τρέχει αυτός ξοπίσω μου, Χαχαχαχα!!! Αστειεύομαι βέβαια έε!!!
@γωγώ μου
Σ΄ ευχαριστώ για τους αληθινούς στίχους που μου άφησες!!
Καλό Σ/Κ @φίλοι μου!
Τι υπέροχο ποιήμα Μαριάνα. Πόση ευτυχία αλλά και πόση θλίψη εκφράζει.
Εκείνη η καταιγίδα που ξεσπά ξαφνικά και σε παρασύρει και τα δίνεις όλα,δε κρατάς τίποτα για σένα,τι ευτυχία αλήθεια.
Και μετά η προδοσία. Έτσι απλά η φυγή,τα συντρίμμια.
Κιαν ακόμα δε σβύνει τίποτα μέσα σου; Αναμνήσεις,αν τις αντέχεις κι αυτές.
Γιατί ναι,η αγάπη μόνο προσφέρεται.
@leondokardos
Ακριβώς έτσι!! Η αγάπη προσφέρεται!!
Δεν την απαιτείς ούτε τη ζητιανεύεις!!
Να είσαι καλά @φίλε μου και καλό Σ/Κ.
:)))
Διαφωνούμε ελαφρώς Μαριανα ως προς το θέμα της αξιοπρέπειας στον έρωτα.
Και διαφωνούμε, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μπερδέψει κανείς το πείσμα με την αξιοπρέπεια, γιαυτό ένα ¨τρέξιμο¨ ξωπίσω του αξίζει. Ένα όμως τρέξιμο! Το δεύτερο θα είναι -εκτός της αξιοπρέπειας- και χάσιμο χρόνου...
Καλό βράδυ.
@syneas
χμ... σαν να έχεις δίκιο :))
Βρε τι πάθαμε Σαββατιάτικα μεσα και blogging :)
O syneas δεν εχει κι άδικο.
@Τζονάκο
Καλώς τον!! Και εσύ μέσα;; Εγώ αναγκαστικά γιατί δουλεύω μανιωδώς να τελειώσω τις εκκρεμότητες της δουλειάς μου μια και κλείνει ο μήνας!
Αλλά εσείς δεν δικαιολογείστε!!
Νέα παιδιά!! Χαχαχα!!!
Είδες και εγώ στο τέλος σαν να συμφώνησα με το syneas!! Δεν είμαι και απόλυτη! :)))
Καλό ξημέρωμα φίλε μου!
:) Καλό ξημέρωμα.
Καμμια ωρίτσα θα μείνω, μετά σεχ και νάνι, αύριο σεχ και καφέ, μετά μάμ και πλιτς αργότερα και μετά καφέ και σεχ και μετά βλέπουμε :)
@Tzonako μου,
Χαχαχαχαχαχαχα!!!!!!! Έχεις πιάσει το νόημα της ζωής!!!! keep walking!!!
Καλή Κυριακή!!
καλημερα, καλη Κυριακη!!!
@Αντώνη
Καλημέρα! Καλή Κυριακή και σε σένα!
:)))
"Η πυρκαγιά έσβησε
και μαύρος καπνός
έπνιξε το παράπονο!"
Μελαγχολικοί και περιεκτικοί
στίχοι
Γράψε και κάτι τωρινό
έχεις ταλέντο αναμφίβολα
υ.γ δεν σε επισκέφτηκα μια βδομάδα
γιατί έλειπα
κυριακάτικα φιλιά
@ποιώ
Ελένη μου,
τώρα τελευταία έχω αρχίσει πάλι να κουτσογράφω! Φαίνεται οι ευαίσθητες χορδές μου δεν νεκρώθηκαν τελείως από την άχαρη και στεγνή δουλειά μου!
Μην αγχώνεσαι καλή μου, όποτε μπορείς να τα λέμε. Κι εγώ πάλι πνιγμένη είμαι και δεν προλαβαίνω να βολτάρω στις μπλογκογειτονιές...
Καλό απόγευμα Κυριακής :)))
Κανένας ποτέ καταστροφέας δεν μας άκουσε. Ευτυχώς για μας.
Καλό σου απόγευμα Μαριάννα μου.
@Νότα μου
καλό απόγευμα και καλή εβδομάδα
από αύριο :)))
ΜΑΡΙΑΝΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ,
ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕ ΠΑΛΙΕΣ ΕΠΟΧΕΣ,ΕΧΩ ΟΜΩΣ ΕΝΑΝ ΑΝΤΙΛΟΓΟ.ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΜΗΤΣΙΑ:
ΜΗ ΧΤΥΠΑΣ (ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΤΣΙ)
ΜΗ ΧΤΥΠΑΣ Σ' ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΚΛΕΙΣΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ Σ'ΑΚΟΥΕΙ,
ΜΗ ΧΤΥΠΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΡΤΑ ΚΛΕΙΣΤΗ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΡΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΧΑΜΕΝΗ
ΔΡΟΜΟΙ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΓΥΡΙΖΟΥΝ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΧΑΡΕΣ.
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΑΥΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑ ΣΤΕΝΟΣ
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΣΤΕΡΝΟΣ
ΜΗ ΧΤΥΠΑΣ ΝΑ Σ' ΑΚΟΥΣΟΥΝΕ ΜΗ ΧΤΥΠΑΣ Κ.Λ.Π.
ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΩ, ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ
Η ΚΛΕΙΣΤΗ ΠΟΡΤΑ, ΑΛΛΑ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ
ΕΜΜΟΝΗ ΝΑ ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ, ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΒΟΥΜΕ "ΡΟΔΑ ΜΥΡΩΜΕΝΑ", ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΤΡΟΦΗ ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ, ΦΤΑΝΕΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΨΑΞΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΑΡΑΜΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ Ν' ΑΝΟΙΞΕΙ Η ΠΟΡΤΑ ΚΙ ΑΝ ΑΝΟΙΞΕΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ. ΓΙΑΤΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΦΕΥΓΕΙ ΧΩΡΙΣ ΕΞΗΓΗΣΗ ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ, ΜΟΝΟ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.
ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΛΥΣΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΜΜΟΝΗΣ,ΔΕΝ ΒΛΑΠΤΕΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΓΙΑΤΡΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ. ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΠΟΤΕ
ΑΝΑΓΚΗ. ΜΠΟΡΕΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΜΑΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ . ΛΙΓΟ ΕΙΝΑΙ;
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ
ΖΩΗ=ΠΡΟΣΦΟΡΑ
@Ζωή + προσφορά
Έτσι είναι Ρένα μου! Μία πόρτα κλειστή δεν έχει καμία αξία πια!
Και είναι μάταιο να επιμένουμε!
Γι' αυτό και δεν μπορώ να τρέξω ξοπίσω του, όπως λέω και στο ποιήμα μου!
Φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου