Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2008

Εεε ...και μετά;;;

Με αφορμή ένα σχόλιο του αγαπημένου μου Στρατή, (santouri.gr), στην προηγούμενη ανάρτησή μου, θυμήθηκα μία κουβέντα που είχαμε, από εκείνες τις ζεστές και γεμάτες ουσία κουβέντες, μεταξύ αγαπημένων φίλων, στη διάρκεια μίας από τις καθημερινές σχεδόν, βραδυνές βόλτες μας έξω από το χωριό της Αγιάσου, όπου βαδίζαμε με την αίσθηση ότι βρισκόμαστε κάπου μεταξύ ουρανού και βλαστωμένης γης, έτοιμοι ν' αγγίξουμε τα αστέρια και να σεργιανίσουμε στο φεγγάρι!
Συζητούσαμε λοιπόν για την ανθρώπινη ματαιοδοξία, την απληστία και το κυνήγι του πλούτου με κάθε κόστος και με κάθε ισοπέδωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και συνείδησης, οπότε ο Στρατής μου διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία:

Ήταν λέει κάποια φορά δύο φίλοι ερασιτέχνες ψαράδες και ψάρευαν σε μια ακρογιαλιά.
Ο ένας δεν έπιανε ούτε γύλο, ενώ ο άλλος κάθε που έρριχνε το αγκίστρι του έπιανε και ένα μεγάλο ψάρι. Αφού έπιασε λοιπόν τέσσερα ψάρια, άρχισε να μαζεύει τα πράγματά του και τα σύνεργά του έτοιμος να φύγει.

-Που πας;; του λέει ο φίλος του, που δεν είχε πιάσει τίποτε!
-Φεύγω, τι να κάνω, τελείωσα!
-Μα αφού πιάνεις ψάρια...
-Εε και;;;
-Γιατί δεν κάθεσαι να πιάσεις και άλλα;;
-Τι να τα κάνω;; Τόσα χρειάζομαι για να φάμε εγώ και η οικογένειά μου!
-Μα αν πιάσεις κι άλλα πολλά θα τα πουλήσεις!!
-Εε... και μετά;;
-Θα πάρεις πολλά χρήματα!
-Εε... και μετά;;
-Θα πάρεις βάρκα!
-Εε... και μετά;;
-Θα πιάσεις πιο πολλά ψάρια!
-Εε... και μετά;;
-Θα πάρεις καϊκι!
-Εε... και μετά;;
-Θα πιάσεις ακόμη πιο πολλά ψάρια!
-Εε... και μετά;;
-Θα πάρεις κι άλλο καϊκι!
-Εε... και μετά;;
-Εε.. θα πιάσεις ακόμη περισσότερα ψάρια!
-Εε... και μετά;;
-Θα πάρεις πολλά καϊκια!
-Εε... και μετά;;
-Θα πάρεις και προσωπικό!
-Εε... και μετά;;
-Εεε... μετά θα ...κάθεσαι!!!
-Μα... και ΤΩΡΑ ΚΑΘΟΜΑΙ!!!!!!

Αυτό μου έφερε στο νου κάτι που κάπου, κάποτε διάβασα και το βρήκα πέρα για πέρα αληθινό!

Δυστυχία είναι να μη ξέρεις τι θέλεις και να κοπιάζεις τόσο πολύ για ...να το αποκτήσεις!!!

Με άλλα λόγια τρέχουμε σε ένα κυνήγι χωρίς σταματημό χωρίς να ξέρουμε τι κυνηγάμε και τι επιδιώκουμε στη ζωή μας!!
Και αυτό που τελικά πετυχαίνουμε είναι η τέλεια δυστυχία!!

.

54 σχόλια:

tzonakos είπε...

Εγω θα έλεγα οτι "δυστυχία ειναι να ξέρεις τι θέλεις αλλα να μην ξέρεις οτι ειναι μάταιο".
Η ματαιοδοξία ειναι χειρότερη απο την φιλοδοξία.

Απολαυστικός ο διάλογος ψαράδων :)

marianaonice είπε...

Σωστόοο!!
Στο ίδιο καταλήγουμε!! Αφού δεν ξέρεις ότι είναι μάταιο, στην ουσία δεν ξέρεις τι θέλεις!!!
Καλό ξημέρωμα Τζονάκο μου
:))

αντωνης είπε...

Δεν το κανουν ολοι αυτο που περιγραφεις Μαριαννα, υπαρχουν και οι λιγοτερο επιρρεπεις στην απληστια και στα πολλα υλικα αγαθα.

Για μενα το βασικο που πρεπει να ξερουμε ειναι οτι σημασια δεν εχει το "να εχεις", αλλά το "να εισαι". Και το "να εισαι" δεν χρειαζεται πολλα, αλλά λιγα και καλα.

Καλο βραδυ!!!

(υπαρχει και ατελης δυστυχια;)

marianaonice είπε...

@Aντώνη μου
Σε μιά ανάρτηση συνήθως σχολιάζουμε και επισημαίνουμε αυτό που κάνει η πλειοψηφία σ' αυτό τον κόσμο το μάταιο! Και δεν μπορείς να μη παραδεχθείς ότι σήμερα ο περισσότερος κόσμος τρέχει σε έναν αδυσώπητο αγώνα για να αποκτήσει κάτι που στην ουσία είναι μάταιο!! Αυτό θέλω να επισημάνω και να καταδείξω τη ματαιότητά του!!
Τώρα αν εσύ ή εγώ ή και κάμποσοι άλλοι από εδώ μέσα αποτελούμε εξαίρεση, είναι άλλο θέμα!
Κάποιες φορές όμως και εμείς πέφτουμε στην παγίδα... Πιεζόμαστε και πιέζουμε ακόμη και τα παιδιά μας, για τι, για ποιό πράγμα, ούτε και εμείς ξέρουμε!!
Το "να είσαι" είναι ο στόχος, όμως πόσοι τον πετυχαίνουν;;;

Η δυστυχία ναι είναι και ατελής, δηλαδή όχι ολοκληρωτική και μη αναστρέψιμη, που εγώ εννοώ με τον όρο "τέλεια" δυστυχία!!
Καλό σου ξημερωμα!
:)))

αντωνης είπε...

Δυστυχως τον τελευταιο καιρο βλεπω ολο και πιο συχνα κατι που ειναι χειροτερο απο την αναζητηση του ματαιου.
Γιατι για να αποκτησεις το ματαιο, χρειαζεται χρημα. Και πολυς κοσμος πλεον τρεχει για ενα απλο μεροκαματο και την καθημερινη επιβιωση του.

tzonakos είπε...

Σωστό αυτο που λεει ο Αντώνης.
Και σχήμα οξύμωρο μάλλον ;
Την ωρα που ενα μεροκάματο ειναι τόσο μικρό και ζόρικο, υπάρχει η τάση για πίεση προς κατάκτηση αγαθών, αφου υποτίθεται οτι είμαστε μια χώρα με οικονομία που στηρίζεται στην κατανάλωση !!!

marianaonice είπε...

Αλήθεια Αντώνη;;
Και τότε γιατί στέρεψαν τα ποτάμια, χάθηκαν τα ψάρια, εξαφανίστηκαν τα ζώα και φλέγονται τα δάση;;
Η απληστία δεν έφερε αυτό το αποτέλεσμα στον κόσμο μας;;
Τώρα το αν όλοι τρέχουμε για ένα μεροκάματο, άλλοι μικρότερο και άλλοι μεγαλύτερο, σε πληροφορώ ότι για να συμπληρώσουν αυτό το μεροκάματο οι περισσότεροι τρέχουν σε δέκα δουλειές, για να μη τους λείψει και σ' αυτούς αυτά που έχουν οι άλλοι!!
Και δεν διστάζουν να καταστρέψουν και να κάψουν για το κέρδος!!
Το ξέρεις ότι στη λίμνη Ιωαννίνων πεθαίνουν τα ψάρια και κοντεύει να γίνει νεκρή λίμνη γιατί η βροχή ρίχνει αμίαντο από τα τακάκια των φρένων των αυτοκινήτων;;;
Όμως εμείς θέλουμε ο καθένας μας από ένα αυτοκίνητο, έστω και αν τρέχουμε για ένα μεροκάματο...
Φιλιά!!

marianaonice είπε...

@Τζονάκο μου
μετά την απάντησή μου στον Αντώνη, ελπίζω να σε κάλυψα και σένα, για το τι εννοώ με αυτή την ανάρτησή μου!

αντωνης είπε...

Συγνωμη, αλλά τι σχεση εχει αυτο που λεω εγω με την καταστροφη του περιβαλλοντος;
Η αλογιστη σπαταλη των φυσικων πορων για την μεγιστοποιηση των υπερ-κερδων των ολιγοπωλιων και η αδιαφορια ενος ανυπαρκτου κρατους νομιζω οτι ευθυνονται για την καταστροφη του περιβαλλοντος περισσοτερο απο οτι τα Ι.Χ.
Και ο απλος μεροκαματιαρης δεν καταστρεφει ουτε καιει (ενσυνειδητα εννοω) γιατι απλα δεν προλαβαινει.
Καλο βραδυ!!!

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα από Λεωνίδιο. Ωραίο το blog σας

marianaonice είπε...

@Αντώνη μου
Αν δεν το κατάλαβες η ανάρτησή μου έχει σχέση και με το περιβάλλον και γενικά με την καταστροφή μας σαν ανθρώπινο γένος, που οφείλεται στην απληστία του ανθρώπου γενικά και όχι του φτωχού μεροκαματιάρη!! Δεν μιλώ για τους μεροκαματιάρηδες, ούτε εννοώ αυτούς άπληστους. Εννοώ όμως ότι μας έχουν βάλει όλους στο μαγγανοπήγαδο της υπερκατανάλωσης για να πλουτίζουν κάποιοι που και αυτοί στην ουσία κυνηγούν το μάταιο!!
Εννοώ ότι σαν ανθρώπινο είδος εξελισσόμαστε και προχωράμε υποτίθεται μπροστά και οι βάρκες που έγιναν καϊκια, σήμερα έγιναν τράτες με τσουγκράνες που καταστρέφουν το γόνο στο βυθό της θάλασσας, με αποτέλεσμα κάποτε να μην υπάρχουν ψάρια... κ.ο.κ.
Η ανάρτησή μου καμία σχέση δεν έχει με τον απλό μεροκαματιάρη, χωρίς να παραγνωρίζω ότι και αυτός πέφτει στην παγίδα του υπερκαταναλωτισμού, και αν βρει την ευκαιρία της ζωής του θα την αρπάξει αδιαφορώντας για το αν θα φέρει την καταστροφή ή όχι! Τέλος πάντων, νομίζω ότι δεν κατάλαβες το νόημα της ανάρτησής μου και αλλού το πήγες...

marianaonice είπε...

@leonidiog
Καλώς ήλθες στο @σπιτικό μου!
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Μου άρεσε και εμένα το δικό σου, και ο τόπος σου φαίνεται πράγματι όμορφος!!
Καλό ξημέρωμα!

Saligaros είπε...

Καλησπέρα!!

Η πρώτη βόλτα μου από το blog σου ομολογώ με εντυπωσίασε!


Ο προβληματισμός που θέτεις με έχει απασχολήσει πολύ τελευταία,μιας και πρόσφατα ολοκλήρωσα την στρατιωτική μου θητεία και έκτοτε εργάζομαι μανιωδός!
Δυστυχώς η κοινωνία σε πρώτη φασή αλλά και εμείς οι ίδιοι έχουμε 'φέρει' τους ευατούς μας μπρος στο τέρας της κατανάλωσης.Είμαστε ευτυχισμένοι μόνο όταν μπορούμε να καταναλώνουμε αγαθά!
Όμως έχουμε χάσει την ουσία της ζωής μας. Καλά τα υλικά αγαθά αλλά πρέπει να το ζήσουμε το πράγμα ρε παιδάκι μου!!!
Αναρωτήθηκα πόσο καιρό έχω να ανέβω στο αγαπημένο μου βουνό!Πότε διάβασα ξένοιαστος ένα λογοτεχνικό βιβλίο(όχι κάτι σχετικό με την δουλειά-δουλία)...
Τελικά τα αγαθά για τα οποία πασχίζουμε να αποκτήσουμε ώστε να ζήσουμε πιο 'άνετα',είναι αυτά που μας στερούν την δυνατότητα να ΖΗΣΟΥΜΕ...

αντωνης είπε...

Μαριαννα μου το καταλαβα. Απλα εβαλα και μια δικη μου παραμετρο στην κουβεντα.

αντωνης είπε...

Και κατι που δεν καταλαβαινω απο το σχολιο του saligaros.
Πως γινεται καποιος που εργαζεται μανιωδως να καταναλωνει και με τον ιδιο τροπο; Ποτε βρισκει το χρονο;

Saligaros είπε...

Αντώνη,

καταναλωτής μπορεί να είσαι δουλεύοντας λίγο ή πολύ! Παράδειγμα να έχεις στην κατοχή σου μια τηλεόραση για κάθε δωμάτιο! Ή 2 και περισσότερους υπολογιστές. Ρούχα, αυτοκίνητα!!Η κατανάλωση δεν σημαίνει απαραίτητα και ελεύθερο χρόνο!

Laplace είπε...

συμφωνω με φιλο αντωνη..πολυ ευστοχο αυτο που εγραψε..καλημερες

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Πολυ ωραία και.... αφυπνιστική η ανάρτηση πρί ματαιοδοξίας. Μαριάννα μου, που συνάδει με την απληστία, γιατί λησμονούν οι πολλοί πως ...τα σάβανα δεν έχουν τσέπες...

Στην αρχή σκέφτηκα πως το ητημα της δυστυχίας που θίγεις ξεφεύγει του θέματος., ΄Ομως βρίσκω πως έχχει συνάφεα.
Δυστυχής λοιπόν αυτός που ΔΕ ΧΑΙΡΕΤΑΙ, ούτε πρόκειται να χαρεί όσα έχει και από ματαιοδοξία επιδιώκει πάση θυσία τα περισσότερα.
Τα κεφαλαία για όσους πιστεύουν πως χαίρονται ....επιδεικνυόμενοι...

Μάθημα λοιπον για όλους μας.Να μπορούμε να χαιρόμαστε το λίγο ή το πολύ μας, όπως ο ψαράς τα τέσσερα ψαράκια που η τύχη του έστειλε.
Καλή σου Κυριακή!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Γωγώ Πακτίτη είπε...

για μένα, το ότι ξέρω τι θέλω,
είναι ελπίδα για να επιβιώνω
ανάμεσα στους καρχαρίες.
διότι καρχαρίες, δεν είναι μόνο εκείνοι με τις μεγάλες φιλοδοξίες,
αλλά και εκείνοι οι μικρόψυχοι που θέλουν να σου πάρουν την μπουκιά μέσα από το στόμα, διότι σε θεωρούν κατώτερο.
όσο εμείς οι καθημερινοί και απλοί
πορευόμαστε με αξιοπρέπεια και σεβασμό, τόσο εκείνοι ακονίζουν τη γλώσσα τους και πράττουν αδικίες,
αφού τις λέξεις αυτές δεν τις γνωρίζουν καθόλου.

δυστυχία δεν είναι μόνο η φιλοδοξία,
αλλά και η μικροψυχία.

παρ' όλα αυτά, πάντα αντιμετωπίζω με ένα χαμόγελο τη ζωή...:)

καλημέρα Μαριάννα μου...:)

monahikoslikos είπε...

Μαριάννα καλημέρα, η ιστορία σου μου θύμησε μια άλλη ανάλογη με έναν αμερικανό που προσπαθεί να πείσει έναν Ινδό που λιάζεται γιατί πρέπει να δουλέψει...
Μου θύμισε όμως και ένα πραγματικό περιστατικό με τον μακαρίτη Αντώνη Τρίτση, δεινό ψαροντουφεκά, που ίσως να δείχνει και το ότι οι καλοί ...πεθαίνουν νέοι.
Είχε λοιπόν ο μακαρίτης καλέσει ένα φιλικό ζευγάρι για τραπέζι με ψητό ψάρι.
Μόλις έφτασαν οι καλεσμένοι λέει ο Τρίτσης, στη γυναίκα του, βάλε τα κάρβουνα να ανάψουν πάω να φέρω τα ψάρια, παίρνει το ψαροντούφεκο και φεύγει...
Επιστρέφει μετά από λίγη ώρα με 3 μισοκαδιάρικες ψαρούκλες.
Τι έγινε στέρεψε η θάλασσα και δεν βρήκες τέταρτο τον πειράζει ο φίλος του.
Όχι, αλλά είναι λίγο χάλια το στομάχι μου και λέω να μην φάω του απαντά...

marianaonice είπε...

saligaros
Καλώς όρισες στο @σπιτικό μου! Και καλός πολίτης σου εύχομαι! Σ' ευχαριστώ για τα καλα σου λόγια.
Κατάλαβες ακριβώς το νόημα της ανάρτησής μου. Έτσι όπως τα λες είναι:
"τα αγαθά για τα οποία πασχίζουμε να αποκτήσουμε ώστε να ζήσουμε πιο 'άνετα',είναι αυτά που μας στερούν την δυνατότητα να ΖΗΣΟΥΜΕ...".
Και πρέπει να παραδεχθούμε ότι όλοι πασχίζουμε για τα περισσότερα, είτε με μικρό είτε με μεγάλο μεροκάματο! Κανείς δεν νοιάζεται για την καταστροφή που έρχεται...

@Aντώνη μου
Ο.Κ. Κανένα πρόβλημα!
:)

laplace78
Καλώς @φίλε μου! Δεν μπορώ να πω τίποτε άλλο για να σας πείσω ότι εγώ άλλο ήθελα να πω με την ανάρτησή μου αυτή! Ίσως φταίω και εγώ γιατί δεν μπόρεσα να σας το μεταβιβάσω...

Καλή σας μέρα!

marianaonice είπε...

Φύρδην Μίγδην
Γλαρένια μου έτσι όπως τα λες!!
Χάνουμε την ουσία κυνηγώντας χίμαιρες, και ξεκινάμε να τρέχουμε για να φτάσουμε πάλι εκεί απ' όπου ξεκινήσαμε!

γωγώ μου
Ναι αυτοί όλοι οι άπληστοι καρχαρίες φέραν τη δυστυχία στον κόσμο μας! Και το ανθρώπινο γένος τελικά αποδείχθηκε το πιο επικίνδυνο από όλα τα άλλα είδη, αφού είναι το μόνο που σκοτώνει για να πλουτίσει και όχι για να φάει!
Όμως ξεχνάμε ότι η φύση με όλα τα έμβια όντα της, εκτός από εμάς, μπορεί να επιβιώσει εντελώς μόνη της, σε αντίθεση από εμάς που δεν μπορούμε να επιβιώσουμε χωρίς τη φύση!!

Μοναχικέ μου Λύκε
Και εγώ το πιστεύω ότι καμιά φορά οι καλοί άνθρωποι φεύγουν γρήγορα!
Ίσως γιατί έχουν ευαισθησία και αυτό τους φθείρει σε αντίθεση με τους αναίσθητους που δεν παθαίνουν τίποτε!! :(
Δεν το ήξερα αυτό με τον Τρίτση! Δηλαδή το τέταρτο ψάρι δεν το έπιασε γιατί σκέφτηκε ότι τα τρία ...αρκούν;; Σοφός!!

Καλή σας μέρα @φίλοι μου!

VAD είπε...

Μαριάνα,καλημέρα!Δανείζομαι από ένα σχόλιό σου το"μαγγανοπήγαδο της κατανάλωσης".Εκεί εντοπίζω το θέμα της "δυστυχίας"!

marianaonice είπε...

Vad μου
Έτσι ακριβώς εκεί!!
Καλή σου μέρα και καλή Κυριακή, εκεί στο Χαρτούμ!

. είπε...

Χαίρομαι όταν βλέπω αναρτήσεις που μας ταρακουνάνε και μας "ξεβολεύουν", όπως τώρα στη δική σου που μας θυμίζεις πόσο έχουμε ξεχάσει με το κυνήγι των υλικών αγαθών τον ίδιο μας τον εαυτό.
Πόσο με θλίβει αυτό...και πόσο με προβληματίζει!

Συγχαρητήρια για την ανάρτησή σου!

Τα φιλιά μου Μαριαννα!

jf είπε...

Άμα πάψουμε να κυνηγάμε το περιττό, τότε θα απελευθερωθούμε απ’ τις …στερήσεις και θα ζούμε τη ζωή μας τουλάχιστο με λιγότερη δυστυχία – στο ποσοστό που εξαρτάται από εμάς.

Το θέμα είναι τι θεωρεί κανείς περιττό ή αν γνωρίζει ότι είναι όντως περιττό αυτό που κυνηγά … είτε έχει λίγα, είτε πολλά.

Καλή εβδομάδα που μπαίνει οσονούπω

cinderella είπε...

Συμφωνώ μαζί σου Μαριάνα μου και βρίσκω και αυτό που λέει ο Τζονάκος πολύ έυστοχο.
Αυτό που θα πρότεινα εγώ είναι να φέρω κάρβουνα, να ψήσουμε τα ψάρια και να το συζητήσουμε ενδελεχώς με ρετσίνες!! :)

Takiz είπε...

Ισορροπούμε καθημερινά ανάμεσα στην ευτυχία και την δυστυχία. Δύσκολες έννοιες με διαφορετικό νόημα για τον καθένα μας.

Το σημαντικό είναι, που δεν πρέπει να ξεχνάμε... ότι εμείς έχουμε την ΕΠΙΛΟΓΗ.....

Matrix είπε...

Σωστό Μαριάνα.

Και η παρατήρηση του tzonakou επίσης.

Να προσθέσω κάτι:

Δυστυχία είναι και να ξέρεις τι θές και να μην έχεις τα εφόδια και τις δυνατότητες να το κάνεις...

Roadartist είπε...

Πολύ όμορφη η ιστορία. Αξίζει όλοι μας να θυμόμαστε όσο πιο συχνά μπορούμε οτι είμαστε περαστικοί από αυτή τη ζωή. Όσα υλικά αγαθά και αν αποκτήσουμε αυτό που μένει είναι οι στιγμές που ζούμε, οι εμπειρίες αγάπης..οι άνθρωποι που έχουμε δίπλα μας..Και αυτά καμία καριέρα, καμία κοινωνική καταξίωση δεν μπορεί να στα χαρίσει.. Αυτό πιστεύω.Αλλού κρύβεται η ουσία για το καθένα μας. Η σύγχρονη κοινωνία, οι διαφημίσεις με τα μηνύματα τους κλπ σε ωθούν σε αυτό που λες.. Η υπερκατανάλωση ειναι η αιτία της δυστυχίας πάρα πολλών συνανθρώπων μας..Καλησπερα :))

Unknown είπε...

Μαριάνα, η ματαιοδοξία τους φταίει που καταπιέζουν και τα παιδιά σε τέτοιο μεγάλο βαθμό. Πολύ λυπάμαι τα παιδάκια που πάνε σχολείο, είναι ότι χειρότερο. Καλό βράδυ.

marianaonice είπε...

@ανασαιμιά μου
Ναι έχουμε ξεχάσει τον ίδιο μας τον εαυτό και τρέχουμε να προλάβουμε χωρίς να ξέρουμε τι...
Και το κακό ειναι ότι καμιά φορά παρασυρόμαστε και τρέχουμε, χωρίς οι ίδιοι να το θέλουμε, μόνο και μόνο γιατί τρέχουν οι υπόλοιποι της οικογένειας... Θλίψη και φυλακή στην ίδια μας τη ζωή!

@jf μου
Σωστά το λες!! Στο ποσοστό που εξαρτάται από εμάς! Και δεν εξαρτάται πάντα από εμάς!!

@ciderella μου
Χαίρομαι που με κατάλαβες...
Όσο για τα ψάρια στα κάρβουνα και με ρετσίνα πες το και έγινε!!

Καλό ξημέρωμα @φίλες μου και καλή εβδομάδα!

marianaonice είπε...

@Takiz μου
Άραγε την έχουμε την επιλογή;; Νομίζω πως όχι πάντα! Από μικρά παιδιά μας πιέζουν οι γονείς να τρέχουμε και όταν μεγαλώσουμε μας πιέζουν όλοι οι άλλοι και τα παιδιά μας ίσως να τρέχουμε και εμείς με τη σειρά μας πιέζουμε τα παιδιά μας! Φαύλος κύκλος, που ξεκινάει από πολύ βαθύτερα και κυρίως από την όλη φιλοσοφία και θεώρηση της ζωής από το ανθρώπινο είδος γενικά!

@matrix μου
Σαφώς και είναι δυστυχία να ξέρεις τι θέλεις και να μην έχεις τα εφόδια να το αποκτήσεις! Και είναι πολλοί στη θέση αυτή στη σημερινή κοινωνία μας που πνίγεται στην υπερκατανάλωση ενώ υπάρχουν άνθρωποι που ακόμη πεινάνε!!
Αυτό το οξύμωρο που λέει και ο @φίλος Τζονάκος!

@roadartist μου
Πόσο χαίρομαι όταν βλέπω νέους ανθρώπους σαν και σένα να έχουν τόσο μεστή και ώριμη σκέψη!!

@mariana μου
Τα παιδάκια που εμείς θα τα κάνουμε ενήλικες που θα τρέχουν αύριο!!

Καλό ξημέρωμα και καλή εβδομάδα σε @όλους φίλοι μου!!

akrat είπε...

με τρομάζει η ιδέα του κάθομαι..... δεν το έχω κάνει ποτέ...
ξέρετε και ένα άλλο μυστικό μου? δεν έχω κάνει ποτέ διακοπές χωρίς την μια εβδομάδα να μην την περάσω άρρωστος...
θέλω όμως να μου διδάξουν στα αλήθεια το κάθομαι....

leondokardos είπε...

Μα η ματαιοδοξία, η απληστία, το κυνήγι για το "παραπάνω", όλα αυτά είναι που έχουν χαλάσει τη κοινωνία μας, μας έχουν κάνει εγωιστές και τελικά τους ίδιους δυστυχείς.
Ισως εκείνος που αναγνωρίζει μέχρι που μπορεί να φτάσει, να είναι ο πιο ευτυχησμένος, έσω και με τα λιγότερα.... ψάρια.

Καλή βδομάδα Μαριάνα μου.

marianaonice είπε...

@akrat μου
Παν μέτρο άριστον!! Και το να κάθεται κανείς συνεχώς ...αρρώστια είναι! Ούτε θα υπήρχε πρόοδος αν συνεχώς καθόμασταν!! Και ο ψαράς με τα 4 ψάρια δεν κάθεται, ψάρεψε αλλά ψάρεψε μέχρι εκεί που χρειαζόταν...

leondokardos
Έτσι είναι @φίλε μου!
Η απληστία είναι η πηγή της δυστυχίας όχι μόνο των άπληστων αλλά και των ολιγαρκών που υφίστανται τις συνέπειες της απληστίας των άλλων!!

Καλή σας μέρα και καλή εβδομάδα!!
Από σήμερα είμαι και εγώ πια Αθήνα και το καλοκαίρι νομίζω επέστρεψε μαζί μου για να μου κάνει τη ζωή δύσκολη!! Χαχαχα!!!

Sidepap21 είπε...

Καλώς μας επέστρεψες ...
Κι εγώ δε μπορώ να καταλάβω
τί τρέχουμε να προλάβουμε όλοι.
Αφού είναι γνωστό τι είναι γραμμένο
στην τελευταία μας σελίδα ...
- Τέλος πάντων - ζήλεψα τη ψαριά !!!
Μόλις χθες έριξα τη βάρκα στο νερό
και δε βαστιέμαι για ψάρεμα ...
Καλή βδομάδα ...

marianaonice είπε...

@sidepap21
Aaa!! Συνάδελφε ζηλεύωωω!!
Για να έχεις την τύχη να μένεις στο πανέμορφο νησί σου, μου φαίνεται για σένα όλος ο χρόνος είναι ...διακοπές!!
Χαχαχα!! Περιμένουμε να δούμε την ψαριά που θα ...φέρεις!!
Καλή εβδομάδα @φίλε μου! :)

Παλμος είπε...

Γεια σου mariana.
Το αντιθετο της δυστυχίας είναι η ευτυχία.
Για μενα δυστυχισμένος είναι αυτος που δεν τον ικανοποιεί τίποτα. Όσα πιο πολλά έχει τόσο πιο ευτυχισμένος είναι;(έτσι νομίζει)!!!. Τα πολλά φέρνουν την ευτιχία; ή τα ωραια;
Ενα χαμογελο, μια βολτα σε ενα ποταμι που δεν εχει στερέψει, σε μια θαλασσα γαλαζια, το να κρυφτεις μεσα σε ενα δασος, το να λες μια καλημερα στον διπλανο σου και τοσα αλλα, μπορούν να σε κάνουν δυστυχισμένο; Μάλλον όχι.
Την δυστυχια την καλλιεργουμε όταν δεν έχουμε αποθέματα ψυχης. Όταν δεν εχουμε μετρο.Όταν δεν μπορουμε να πουμε φτανουν τόσα...
Δυστυχια στον κόσμο είναι όταν καποιοι τα θέλουν μονο δικά τους!!!

marianaonice είπε...

@ παλμέ
Καλώς ήλθες!! Και @καλοτάξιδη σου εύχομαι!!
Έτσι είναι @φίλη μου: Όσο δυστυχία είναι να μην έχεις τίποτε από όσα επιθυμείς άλλο τόσο δυστυχία είναι να κατακλύζεσαι από όλα όσα επιθυμείς!!
Η ολιγάρκεια κάνει τους φτωχούς αυτάρκεις ενώ η απληστία κάνει τους πλούσιους ακόρεστους!!
Εκεί είναι η ουσία! Ας την καταλάβουμε!!
Καλό σου βράδυ!!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Στις μέρες μας ολοένα και περισσότεροι διαπιστώνουν πως το πολυτιμότερο πράγμα στη ζωή είναι ο ελεύθερος χρόνος!

marianaonice είπε...

@ασκαρδαμυκτί
Πές το ψέμματα!! Είμαστε τόσο φτωχοί από χρόνο που όλα τα πλούτη του κόσμου δεν αρκούν για να καλύψουν το κενό!!

mortal είπε...

Απ' τις αγαπημένες ιστορίες που μας διηγούνταν ο, συχωρεμένος, ο πατέρας μου. 'Οπως και μια παρόμοια που κάποιος έλεγε: "να αποκτήσω κι αυτό και δε θέλω τίποτε άλλο". Μόλις, όμως το αποκτούσε, συνέχισε να λέει και να πράττει τα ίδια χωρίς τελειωμό...

Το ότι αρκετοί άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι ο χρόνος έχει μεγαλύτερη αξία από το χρήμα (όπως λέει και ο ασκαρδαμυκτί, είναι το μόνο φως στο ...τούνελ!

marianaonice είπε...

@mortal
Όλοι το βλέπουμε ότι όσο τρέχουμε τόσο δεν φτάνουμε πουθενά, όμως κανείς μας δεν σταματά!
Βλέπεις φως στο τούνελ;; Μακάρι!!
Καλό ξημέρωμα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Η ατάκα μου θύμισε Φωτόπουλο, την φωνή του.. " κι ύστερα θα κάαααθεσαιιι! " :))

Πολύ διδακτική και ουσιώδες η ιστορία σου.

Καλημέρα!

marianaonice είπε...

@ανεμοσκορπίσματα
Νικόλα έτσι ακριβώς!!
" κι ύστερα θα κάαααθεσαιιι! "
Αμίμητος ο Φωτόπουλος!! Και αυτές οι ελληνικές ταινίες που κάποτε τις σνομπάραμε νομίζω ότι ήταν γεμάτες λαϊκή σοφία!
Καλό φθινόπωρο @φίλε μου!!!

faraona είπε...

Ετσι ακριβως!


...δεν λεω τιποτε αλλο ...οτι ειχα να πω στο ειπα οταν ησουν το νησι σου.

τα φιλια μου

marayia είπε...

Εγω θα στο πω αλλοιως Μαριαννα μου! !Ειναι αυτο που λενε ... κυνηγαμε το δασος ...και χανουμε το δεντρο!
Δυστυχως πανω στην απληστια τους καποιοι ανθρωποι, μπερδευουν το στοχο με το μεσον... Και τελικα κυνηγανε το μεσον σαν στοχο! Δεν βλεπεις γυρω τι γινεται για το χρημα??Ολα πιστευω ειναι θεμα επιλογων,συνειδησης,χαρακτηρα και μορφωσης( οχι πτυχιου.. εχει διαφορα) στη ζΩη μας!

marianaonice είπε...

@faraona μου
Φιλιά κι από μένα!! :))))

@χειμωνιάτικη λιακάδα
Χάσαμε το μέτρο και την αρμονία γιατί ξεχάσαμε καλά λες ότι ο στόχος του τόξου είναι το βέλος, ο στόχος του βέλους είναι ο στόχος και ο στόχος του στόχου είναι η αρμονία!!
Εξωστρακιστήκαμε και χαθήκαμε στο τίποτε και στο πουθενά!!!!!!
Καλό απόγευμα!

Unknown είπε...

μαριάννα, μια ιστορία ανάλογη ξέρω κι εγώ, με κάποιον φτωχό που ο θεός του παραχώρησε όση γη ζητούσε, κλπ. αν τη γνωρίζεις να μην την επαναλάβω, αλλιώς να στη διηγηθώ.

marianaonice είπε...

@abttha μου
Όχι δεν τη γνωρίζω. Αν θέλεις πες τη μας, καλό είναι να τη δούμε όλοι μας! Τέτοιες ιστορίες αναδεικνύουν το πόσο έχουμε χάσει το νόημα της αληθινής ζωής!!

marayia είπε...

@ Μαριαννα μου καλησπερεζ!Δυστυχως ετσι ειναι.. Ευτυχως που καπου καπου το θυμομαστε ομως!

@abttha γλυκεια μου 23αχρονη e-φιλη
, ουτε εγω την ξερω.. δεν μας τη λες?

marianaonice είπε...

@χειμωνιάτικη λιακάδα μου
Δεν αρκεί να το θυμόμαστε όμως κάπου κάπου!! Σημασία έχει τι κάνουμε γι' αυτό!! Και πόσο θέλουμε ν' αλλάξουμε τη ζωή μας!
Καλό σου βράδυ!

agapitos είπε...

Αυτή είναι δυστυχώς η πραγματικότητα

Ατζολετάκης Αγάπητος
http://www.aeromodelling-agapitos.blogspot.com/

Όταν κοιτάς από ψηλά την ανατολή !!