Τιμωρία χωρίς εξαίρεση, για να μπορούμε να μιλάμε για εθνική περηφάνεια!

Η εξωλεκτικώς βωμολόχος αυτή χειρονομία της εικονιζόμενης υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας, της μαντάμ Κριστίν Λαγκάρντ, προφανώς είναι ένα φωτογραφικό στιγμιότυπο που έπιασε "στον αέρα" ο φακός κάποιου δαιμόνιου φωτοειδησεογράφου, η οποία παρότι δεν είδα να κυκλοφορεί στο ιντερνετ, (τη βρήκα σε μία τοπική εφημερίδα και την "αναφωτογράφισα"),
δεν είναι υποχρεωτικό να συνδέεται αμέσως, με όσα ενδολεκτικώς φέρεται να είπε η Γαλλίδα υπουργός σε εμπιστευτική συζήτηση με συναδέλφους της, για τα βρώμικα παιχνίδια που παίζουν σε βάρος της Ελλάδας έξι αγγλοσαξονικοί χρηματοπιστωτικοί οίκοι, ανάγοντας τη σπέκουλα σε ύψιστο όπλο κερδοσκοπίας.
Όμως η χειρονομία αυτή, που αναπαρέστησε με το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου, χλευάζοντάς μας, το γερμανικό περιοδικό Focus, δένει απόλυτα με την όλη κατάσταση και το τι επιχειρείται από την οικονομική σπέκουλα εγχώριων και ξένων κερδοσκόπων, εναντίον της Ελλάδας. Επίσης δένει και και με την πολιτική σπέκουλα uber alles της κ. Μέρκελ, που κι αυτή κοιτά πώς θα κερδίσει σε βάρος μας, όπως όλοι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί μας, στηριζόμενοι βέβαια επί δεκαετίες στα κατορθώματα των δικών μας κυβερνητών που οδήγησαν το μέσο, απλό άνθρωπο στην Ελλάδα (μισθωτό, συνταξιούχο, μικρομεσαίο γενικά) στο εφιαλτικό παρελθόν της "Ψωροκώσταινας".
Αυτό που μας ενόχλησε ιδιαίτερα βέβαια είναι η στάση της Γερμανίας, που είναι η "ατμομηχανή" της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εκείνη κυρίως που διαμορφώνει το κλίμα και τις αποφάσεις της. Μας ενόχλησε η υποκρισία της, γύρω από το θέμα της διαφθοράς, διαπλοκής και διαφάνειας.
Τα περισσότερα οικονομικά σκάνδαλα που απασχόλησαν τα τελευταία χρόνια την Ελλάδα (εκτός από το Βατοπέδι) και για τα οποία έχουμε, όπως λένε, χρεωθεί μέχρι το λαιμό, έχουν τη σφραγίδα "made in Germany". Aς ξαναθυμηθούμε:
Ο ΟΤΕ, τα πανάκριβα μηχανήματα των νοσοκομείων, οι εξοπλισμοί και πάσης φύσεως προμήθειες και εργολαβίες, για τις οποίες πληρώσαμε τα μαλλιά της κεφαλής μας για να βγουν οι θεσμοθετημένες μίζες!! Και τώρα παριστάνοντας οι Γερμανοί τους αναμάρτητους ζητούν να δουν κάποιον δικό μας να πηγαίνει στη φυλακή. Τη στιγμή που εκείνοι είπαν στον άλλοτε ισχυρό άνδρα της SIEMENS τον Φον Πιερ που τον περιφέραμε εδώ στην Ελλάδα, έχοντας πάντα στο πλευρό του το Χριστοφοράκο και τον γεμίζαμε μετάλια, λιλιά και γαϊτάνια "ως μέγα ευεργέτη" μας, "ρίξε 5 εκατομμυριάκια και καθάρισες". Όπως καθάρισε με άλλη ρύθμιση και ο Σίχατσεκ και ο Κουτσενρόϊτερ και όπως ξεπλένουν και προστατεύουν ως ...πολύτιμο, το Χριστοφοράκο.
Σωστά ο Μίκης Θεοδωράκης είπε: "Οι τελευταίοι που πρέπει να μιλάνε είναι οι Γερμανοί. Δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών, αλλά οι πατεράδες και παππούδες τους ισοπέδωσαν μια χώρα χωρίς λόγο, κατέστρεψαν τη γεωργία της, άρπαξαν αρχαιολογικούς θησαυρούς της, άδειασαν τα ταμεία της και κυρίως άφησαν πίσω τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς. Για όλα αυτά αποζημίωσαν τους λαούς της Ευρώπης, ενώ εμείς δεν πήραμε μάρκο. Η κρίση άρχισε από την Αμερική και την Ευρώπη κι εμείς είμαστε τα θύματά της"!
Η μόνη ασπίδα, λοιπόν για να αντιμετωπίσουμε εμείς την κρίση αυτή και το κύριο μέτρο είναι να αποδοθεί πλήρης δικαιοσύνη, χωρίς καμία εξαίρεση. Να τιμωρηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι που κατασπατάλισαν δημόσιο χρήμα, είτε είναι μεγαλοφοροφυγάδες είτε επίορκοι κρατικοί λειτουργοί, αιρετοί ή διορισμένοι. Κάποιοι φταίνε για την κατάντια μας και έχουμε δικαίωμα να τους μάθουμε και υποχρέωση της Δικαιοσύνης και της Βουλής να τους αποκαλύψουν και να τους τιμωρήσουν, δεσμεύοντας τις όποιες, σκοτεινές, περιουσίες τους, είτε στο όνομά τους είτε στο όνομα στενών συγγενών τους. Έχουμε δικαίωμα να απαιτήσουμε την άμεση άρση της ασυλίας και του απορρήτου των τραπεζικών καταθέσεων των πολιτικών, των δημοσίων λειτουργών και των στελεχών των κομμάτων εξουσίας της Χώρας!
Όπως ακριβώς ζήτησε και ο Ελβετός Βουλευτής και πρόεδρος της Ομοσπονδίας των φορολογουμένων της χώρας του και η υποκριτική Γερμανία φυσικά απέρριψε την πρόταση!!
Οι ξένοι έχουν άδικο σε πολλά να μας χλευάζουν, όμως πρώτοι από όλα φταίμε εμείς που δεν τιμωρούμε τους καταχραστές των κόπων μας.
Ο Γιάννης Μανώλης, βέβαια, διάβασα ότι είπε: "Η μεγαλύτερη τιμωρία για τον πολιτικό είναι να καταδικαστεί από το λαό. Και ο Αλογοσκούφης καταδικάστηκε"!!
Σιγά μη χ...κε ο Αλογοσκούφης που τον καταδίκασε ο Ελληνικός λαός, όταν έφυγε με το ...αζημίωτο για το "σπιτάκι" του συνεχίζοντας ακάθεκτος την πολυτελή διαβίωσή του, ενώ ο κόσμος εξοντώθηκε και θα εξοντωθεί ακόμη περισσότερο!
ΤΙΜΩΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗ λοιπόν για να μπορούμε να μιλάμε για εθνική περηφάνεια και να τα χώνουμε στα γεμανικά Focus!!

Αν δεν υπήρχε αύριο...

Την περασμένη Παρασκευή, 19 Φεβρουαρίου η Μαρία Τζιρίτα, η πολυγραφότατη και διάσημη συγγραφέας της μπλογκοπαρέας μας, ήρθε στη γειτονιά μου για να παρουσιάσει το καινούριο της βιβλίο "Αν δεν υπήρχε αύριο".
Όχι δεν θα σας παρουσιάσω το βιβλίο αυτό. Δεν το έχω διαβάσει ακόμη άλλωστε...

Σκέψεις μου θα σας εκφράσω, σκέψεις που η Μαρία με τη γλυκειά μας κουβεντούλα, που είχα την ευκαιρία να απολαύσω, μαζί της, γέννησε μέσα μου...
Ο τίτλος του βιβλίου, η δική της παρουσίαση, το απόσπασμα που μας διάβασε, αλλά και τα λόγια που άκουσα από αυτούς που το διάβασαν, σε συνδυασμό με εκείνο το τόσο περιεκτικό γράμμα που η ίδια χάρισε στην πρωταγωνίστριά της, Κατερίνα, εκείνο το γράμμα που αντανακλά πηγαία και κρυστάλλινα συναισθήματα, μιας μοναδικής ίσως αγάπης που ..."αρκεί να κοιτάξεις μέσα σου και να νιώσεις δέος, το ίδιο δέος που νιώθεις όταν αντικρίζεις τον Θεό...." με έκαναν να δω στιγμιαία, αυτό το φαινόμενο που λέγεται ζωή, με μια άλλη ματιά... με μια ματιά ανιχνευτική για το υπαρξιακό αυτό ερώτημα.
"Αν δεν υπήρχε αύριο", τι θα έκανα εγώ, πώς θα ήταν η ζωή μου?
Και τι είναι αλήθεια αυτό το αύριο για τον καθένα μας?
Είναι το μέλλον μας? Και ποιός το καθορίζει αυτό το μέλλον?
Σκέφτηκα ότι από βρέφη, παιδιά στη συνέχεια και έφηβοι, βιώνουμε γεγονότα και καταστάσεις που μας κάνουν να παίρνουμε συνειδητά ή ασυνείδητα αποφάσεις για τη ζωή μας και για το μέλλον μας.
Ό,τι μας πλήγωσε, ό,τι μας φόβισε, ό,τι μας ντρόπιασε ή μας απογοήτευσε γίνεται η αφορμή μιας απόφασής μας, που τοποθετείται στο μέλλον μας, έτσι ώστε να προστατευτούμε από παρόμοια άσχημα συναισθήματα και κουμπώνουμε τη ζωή μας, με βάση αυτές τις αποφάσεις που πήρε ένα μωρό ή ένας έφηβος!
Πληγωθήκαμε γιατί αγαπήσαμε και δεν αγαπηθήκαμε? Αποφασίζουμε τότε, ότι δεν θα επιτρέψουμε την επόμενη φορά να πληγωθούμε και καθορίζουμε τα συναισθήματά μας έτσι ώστε το μέλλον μας να μη μας απογοητεύσει... Και γινόμαστε στεγνοί από αγάπη άνθρωποι, με μοναδικό μας στόχο το συμφέρον και τη δική μας εξασφάλιση... ή γινόμαστε αναποφάσιστοι και φοβισμένοι άνθρωποι που κοιτούν γύρω τους με καχυποψία και αρνούνται να δοκιμάσουν να απογοητευτούν, να ρισκάρουν να ξαναπληγωθούν, να ρισκάρουν να ζήσουν...
Όλα λειτουργούν για να εξυπηρετήσουν ένα μέλλον φορτωμένο με αποφάσεις του παρελθόντος μας.
Αν λοιπόν αδειάζαμε αυτό το μέλλον από αυτές τις ανόητες αποφάσεις του παρελθόντος μας, τότε τι θα έμενε? ένα τίποτε! και τι μπορείς να βάλεις στο τίποτε? ΤΑ ΠΑΝΤΑ!
Να ζήσεις σαν να μην υπάρχει αύριο!
Και τότε θα ζήσεις αληθινά!
Τότε θα ζήσεις όσα η ζωή σου χρωστά και θα πραγματοποιήσεις όσα εσύ μπορείς να κάνεις!!

Αχ Μαρία μου, έχεις δίκιο, ότι είναι δύσκολο να εφαρμόσουμε στη ζωή μας αυτό το ερώτημα, και σε πιστεύω ότι κι εσύ, όπως μου είπες, παρά τις προσπάθειές σου, πάντα οι εμπειρίες του παρελθόντος σου, καθορίζουν τις αποφάσεις για το μέλλον σου...

Όμως, είναι βέβαιο, ότι αν δεν υπήρχε αύριο, αν αδειάζαμε το μέλλον μας από τα σκουπίδια του παρελθόντος μας, τότε θα είμασταν καλύτεροι άνθρωποι και η ζωή μας θα ήταν αληθινή...
.

Κατά το Αν του Κίπλινγκ.

Μια ολόκληρη ζωή θυμάμαι και πριν από μένα θυμόταν ο πατέρας μου, και πριν από αυτόν ο παππούς μου… ότι η Ελλάδα είναι στο χείλος του γκρεμού, σχεδόν πτωχεύει, ότι δημόσιοι λειτουργοί κλέβουν δημόσιο χρήμα, ότι κανείς δεν τιμωρείται, ότι πάντα οι άλλοι που έφυγαν φταίνε, ότι ο λαός πρέπει να βάλει πλάτη, για να αποφύγουμε την καταστροφή και άλλες τέτοιες μεγαλοστομίες και κηρύγματα, που πλέον εξαντλήθηκαν όλα, μέχρι κεραίας και κανείς πια δεν ακούει...
Σήμερα, βάλθηκαν όλοι να επιβιώσουν με το να εξομοιωθούν πλήρως με τους κλέφτες που ρήμαξαν τη ζωή μας, το μέλλον των παιδιών μας, τα όνειρά μας και την ελπίδα μας να παραμείνουμε άνθρωποι και να ζήσουμε σε μια ευνομούμενη πολιτεία.
Σήμερα κυριαρχεί το δόγμα κλέψε για να φας και άρπαξε για νάχεις!!

Θλίβομαι που αδύναμη απλά παρακολουθώ το σκοτάδι να με τυλίγει, θλίβομαι που ο κόσμος δεν έχει δουλειές, νοιώθω ενοχή που εγώ έτυχε να έχω ακόμη δουλειά, αγωνιώ για το μέλλον του παιδιού μου, αγωνιώ για το αν θα πάρω σύνταξη ποτέ… αγωνιώ για το αν θα ξημερώσει ποτέ σ’ αυτό τον τόπο άσπρη μέρα! Σκέφτομαι:

Αν μπορείς να είσαι ατάραχος όταν τριγύρω σου οι άλλοι κλέβουν με χίλιους τρόπους και ρίχνουν σε σένα το άδικο,

Αν μπορείς να παρακολουθείς τις εξεταστικές επιτροπές που βγάζουν πορίσματα ότι ΕΣΥ έκλεψες τα λεφτά,

Αν μπορείς να εξηγήσεις γιατί οι κατέχοντες υψηλές θέσεις στο Δημόσιο, είναι …χοντρούληδες, με φουσκωμένες κοιλιές και φουσκωμένα μάγουλα,

Αν μπορείς να κατανοήσεις γιατί οι νόμοι «πιάνουν» μόνον τους μικρούς και αδύναμους και όχι τους μεγαλόσχημους κλέφτες και απατεώνες που σφετερίζονται εκατομμύρια,

Αν μπορείς να αντέξεις τη γραφειοκρατία των τυφλών, ρομποτικών λειτουργών του Δημοσίου,

Αν μπορείς να θρέψεις την οικογένειά σου με ψωμί και ελιές, και τίποτε άλλο,

Αν μπορείς εσύ να είσαι άνεργος, ενώ άλλοι γύρω σου να έχουν δύο και τρεις θεσούλες, στο Δημόσιο,

Αν είσαι από τους τυχερούς που έχεις μια δουλειά, και αντέχεις ξεκινώντας το πρωί, να κολλάς σε μποτιλιάρισμα και να φθάνεις το βράδυ,

Αν όταν φθάνεις στη δουλειά σου, αντέχεις να βλέπεις την αναξιοκρατία, τη φαυλότητα, τη δουλικότητα και τη διαφθορά να βασιλεύουν και εσύ να μοιάζεις εξωγήινος ανάμεσα στους βολεμένους συναδέλφους σου,

Αν μπορείς ν’ αντέξεις στην πατρίδα σου κανείς γύρω σου να μη μιλά τη γλώσσα σου,

Αν οι δρόμοι και οι πλατείες έχουν γίνει κινητά περίπτερα με το παραεμπόριο να εξαπλώνεται, όπως η γάγγραινα στο άρρωστο σώμα,

Αν εσύ κατάφερες να στήσεις μια επιχείρηση με το αίμα της ψυχής σου και αντέχεις να τη βλέπεις να πτωχεύει,

Αν εσύ ο Έλληνας πολίτης, που υπηρέτησες στο στρατό, που φορολογείσαι ανελέητα, που πληρώνεις τα κέρατά σου για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μπορείς να αντέχεις η πατρίδα σου να είναι γαλαντόμα και φιλότιμη στους εκατοντάδες χιλιάδες παράνομους αλλοδαπούς, που απολαμβάνουν τα ίδια ή και περισσότερα δικαιώματα από εσένα.

Αν στα δημόσια νοσοκομεία, εσύ αντέχεις, ως ασφαλισμένος να πληρώνεις εισιτήριο, και έξοδα ιατρικών εξετάσεων, ενώ οι αλλοδαποί περιθάλπονται εντελώς δωρεάν.

Αν αντέχεις να βλέπεις στον Ασπρόπυργο να χτίζονται εκτός σχεδίου αυθαίρετα, νυχθημερόν, και να παίρνουν νόμιμα νερό και φως, γιατί οι ιδιοκτήτες τους είναι ομογενείς από πρώην Ανατολικές χώρες, ενώ εσύ ο απλός βέρος ιθαγενής αυτής της έρμης χώρας, για να χτίσεις νόμιμα, ένα κεραμίδι να βάλεις το κεφάλι σου μέσα, πρέπει να πληρώσεις μαύρα κι άσπρα, τόσα όσα θα μπορούσες μ' αυτά να αποκτήσεις έπαυλη στο Ντουπάϊ!

Αν αντέχεις να βλέπεις τα πλαστά πιστοποιητικά ομογένειας να πάνε κι έρχονται και "Βορειοποιημένους" Αλβανούς γέροντες, που ζουν μόνιμα εκεί, ενώ τα παιδιά τους ζουν στην Ελλάδα, να καταχωρούνται ως κάτοικοι εδώ και να παίρνουν σύνταξη γήρατος, ενώ η μάνα σου, οικοκυρά, που έδωσε και γυιό φαντάρο, παίρνει την τύφλα της, στα γεράματά της!.

Αν αντέχεις η δημοκρατία να σου στοιχίζει πάνω από 60.000.000 Ευρώ το χρόνο, όσο στοιχίζει η λειτουργία του Κοινοβουλίου μας, με τις αποζημιώσεις, ατέλειες, επιδόματα οργάνωσης γραφείου των βουλευτών μας, 16^ους μισθούς, παροχή φθηνών πολυτελών αυτοκινήτων και λοιπές χορηγίες και bonus.

Αν οι ηγέτες μας ήταν φωτισμένοι άνθρωποι και πατριώτες, και όχι κλέφτες του κοινού ποινικού δικαίου και προδότες,

Αν στο οικονομικό κατεστημένο έμπαιναν όρια υποτυπώδους νομιμότητας

Αν η δικαιοσύνη μας ήταν με τους δίκαιους και όχι με τους ισχυρούς

Αν οι άνθρωποι μπορούσαν να μείνουν στους τόπους τους, με συνθήκες ανθρώπινες που θα τους επέτρεπαν να ζήσουν εκεί και να μη γίνονται φυγάδες σε ξένες, εξίσου πτωχές και αδύναμες, χώρες, ψάχνοντας το όνειρο στους σκοτεινούς δρόμους και στα καταγώγεια της παρανομίας τους.

Αν η Νέα Τάξη Πραγμάτων πρέσβευε την παγκοσμιοποίηση της αγάπης και του δίκιου και όχι των άνομων κερδών των ισχυρών του κόσμου

Αν όλα αυτά μπορούσες να κατανοήσεις

Τότε ναι θα μπορούσες να πεις πως κατανοείς τι σημαίνει ΜΗ ΕΥΝΟΜΟΥΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ και τι σημαίνει ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ ΑΝΘΡΩΠΟ!

Στον Έρωτα...

Του Αγίου Βαλεντίνου σήμερα...
Γιορτή χιλιοτιμημένη από όλους τους ερωτευμένους και μη!!

Ας την τιμήσω κι εγώ λοιπόν με ένα ποιήμα μου, αφιερωμένο

Στον Έρωτα...

Αγάπη, αγάπη,
ατέλειωτη αγάπη...
θύμηση γλυκειά τα Σαββατόβραδα,
θύμηση πικρή τις Κυριακές...

Η καρδιά σου
πληγωμένο σπουργίτι
στην ερημιά του δάσους
Παντέρμο ναυάγιο η σκέψη σου
πικρή και άδεια
και τ' όνειρο αλλοίμονο,
μονάχα θλιβερά ρημάδια.

Μα ένας χείμαρρος η ανθρωπιά σου
που ξεχειλίζει ατίθασος,
όσα κι αν ορθώνεις φράγματα.
Γαλήνιο λιμάνι το βλέμμα σου,
στη φουρτουνιασμένη μου θάλασσα.
Πλέρια ανθρώπινα και αληθινά
τ' απέραντα γλυκά σου μάτια!!

Φίλοι και εχθροί... ή εχθροί που μοιάζουν φίλοι??

Ναι πάει πέρασε κι αυτό...
Ζόρικο να είσαι άρρωστος στο κρεββάτι, για μέρες και να πονάς...
Η απραξία και η αδυναμία φέρνουν στο μυαλό σκέψεις, πολλές σκέψεις και φόβους...
Δεν είναι το σκοτάδι που σε τυλίγει, δεν είναι η μοναξιά, μα είναι η ανημποριά που σαν ένας βρώμικος βάλτος απειλεί να σε καταπιεί. Τότε μετράς τις δυνάμεις σου, τότε ψάχνεις τους φίλους σου και ζητάς ένα λόγο παρηγοριάς, λίγη συντροφιά κι ας μην είναι αγάπη...
Αρκεί να βρεθείς παροπλισμένος για λίγο ή πολύ και τότε θα διακρίνεις ξεκάθαρα ποιός νοιάζεται για σένα, ποιός νοιώθει την ανημποριά σου και πόσο είναι διατεθειμένος να χαλάσει την ησυχία του για ένα τηλέφωνο έστω, για μία κουβέντα, μία ψευδαίσθηση έστω ευγένειας και συμπαράστασης.
Φίλοι, φίλοι, πολλοί φίλοι πάντα στη ζωή σου περίσσευαν... Μα ελάχιστοι σου χάρισαν απλόχερα τη φιλία τους, ελάχιστοι σε δέχθηκαν όπως είσαι, δεν θέλησαν να σ' αλλάξουν και παρά τις αντιθέσεις τους εξακολουθούν να σε εκτιμούν και να σ' αγαπούν γι' αυτό που εσύ είσαι και γι' αυτό που, καλώς ή κακώς, δεν έτυχε να είσαι!
Τα δύο τελευταία χρόνια, μέσα και από εδώ, απέκτησες καινούριους φίλους, ανοίχθηκες καλοπροαίρετα μαζί τους και πρόσφερες την αγάπη σου, απλά, χωρίς επιτηδεύσεις, χωρίς σκοπιμότητες, μόνο και μόνο γιατί, στην αγάπη των φίλων, βρίσκεις το νόημα της ανθρωπιάς σου...
Όμως ναι φταις, φταις γιατί αφήνεις τους άλλους να νομίσουν ότι έχουν δικαίωμα να λεηλατήσουν τα αισθήματά σου, να τα μονοπωλήσουν, ίσως και να απαιτούν από εσένα να μην είσαι εσύ, αλλά αυτό που αυτοί θέλησαν να πιστεύουν πως είσαι...
Με ποιό δικαίωμα μπορεί κάποιος να σε επικρίνει, να σε μαλώνει, κοινώς να στα "χώνει" για κάτι που εκείνου δεν αρέσει, για κάτι που εσύ το βλέπεις με άλλη ματιά... και απαιτεί να γίνεις αυτό που αυτός θέλει να είσαι?
Εε όχι φίλε μου! Η ευγένεια είναι ένα όμορφο προτέρημα μα σε καμία περίπτωση δεν είναι δουλοπρέπεια, ή υποδούλωση...
Όταν δεν τα "χώνω" κι εγώ... δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ... σημαίνει απλώς ότι η καλή μου ανατροφή δεν μ' αφήνει να βυθιστώ στην απύθμενη αγένεια και στη μανιακή απαρρίθμηση των δικών σου ελαττωμάτων!!
Προτιμώ τη σιωπή... και αν χρειαστεί, απλά, αλλάζω ρότα, γιατί αρνούμαι να πνιγώ στο βούρκο της αναίτιας κατακραυγής σου!!

Από εσένα εξαρτάται τι νόημα θα δώσεις στη ζωή σου!

Apo_mena_exartataι

πατήστε το βελάκι

Ναι από εμένα εξαρτάται να δώσω το νόημα που εγώ θέλω στη ζωή μου, από μένα εξαρτάται να αγαπήσω τον εαυτό μου και να πάψω να τον βασανίζω με αναίτιες σκέψεις, να πάψω να επιδιώκω το αδύνατο και απλά να κάνω στόχους μου αυτά που οι δυνατότητες μου επιτρέπουν! Κουράστηκα να κυνηγώ το άπιαστο... κουράστηκα να ελπίζω στο όνειρο που ποτέ δεν θα βγει αληθινό... θέλω πια να ονειρεύομαι όσα αληθινά μου συμβαίνουν και όσα όμορφα με περιμένουν... αρκεί να ανοίξω τα μάτια μου και να σκύψω να τα δω... γιατί απλά είναι εδώ κάτω, δίπλα μου και όχι εκεί ψηλά στον ουρανό, που μια ζωή τα έψαχνα!!

Ο κόσμος τόχει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι!

Διαβάσαμε ότι ο Αρεοπαγίτης κ. Παπανικολάου, πρώην πρόεδρος του Συμβουλίου Επιθεώρησης Δικαστών, εξαπέλυσε δριμύ κατηγορώ κατά του ανακριτή της ziemens Νικολάου Ζαγοριανού ως πρώτος μάρτυρας που εξετάσθηκε από την επιτροπή της Βουλής που διερευνά την εν λόγω υπόθεση.
Ταυτόχρονα διαβεβαίωσε ότι ο ίδιος δεν μπόρεσε να βρει στοιχεία επιρροής του ανακριτού από πολιτικά πρόσωπα, ενώ σε πολλές ερωτήσεις με τις οποίες εζητείτο επιβεβαίωση εμπλοκής προσώπων ή αποδεικτικό υλικό της δικογραφίας, επικαλέστηκε τον Οργανισμό των Δικαστηρίων που του επιβάλλει υποχρέωση εχεμύθειας.
Ενημερώνοντας τους δημοσιογράφους ο αντιπρόεδρος της εξεταστικής Γιώργος Νικητιάδης είπε ότι η απάντηση επ' αυτού του εξετασθέντος μάρτυρα ήταν:
«Δεν κατάφερα να έχω στη διάθεσή μου αυτήκοους μάρτυρες στις συζητήσεις που έκανε ο κ.Ζαγοριανός με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ώστε να σχηματίσω πλήρη πεποίθηση, όπως απαιτείται προκειμένου για δικαστικό λειτουργό».
Σε ερώτηση του Πάνου Καμμένου (ΝΔ) αν προέκυψαν ενδείξεις για εμπλοκή πολιτικών προσώπων η απάντηση ήταν ότι αν είχε υποπέσει στην αντίληψή του κάτι τέτοιο, θα είχε στείλει την υπόθεση αμελητί στη Βουλή.
Πρόσθεσε όμως ότι στο θέμα αυτό θα δώσει απάντηση η ποινική δικαιοσύνη που συνεχίζει την έρευνα.

Καταλάβατε κάτι?? Εγώ όχι!!!
Δηλαδή ο κ. Παπανικολάου λέγοντας ότι δεν έχει αυτήκοους μάρτυρες στις συζητήσεις του Ζαγοριανού με τον κ. Σανιδά προκειμένου να κρίνει αν ο τελευταίος παρενέβη στο έργο του ανακριτή, αν και έμμεσα παραδέχεται ότι ο Ζαγοριανός είχε απ' ευθείας σύνδεση με τον κ. Σανιδά, κατά τη διεξαγωγή της ανάκρισης, στην ουσία βγάζει λάδι τον πρώην ανώτατο εισαγγελέα της χώρας. Είδε πουθενά να υπάρχουν αυτήκοοι μάρτυρες σε συναλλαγές και εξυπηρετήσεις κάτω από το τραπέζι??
Και δεν μας λέει είναι νόμιμο και ηθικό οι ανακριτές να παίρνουν τις δικογραφίες τους υπό μάλης και να συχνάζουν στα γραφεία των ανώτατων εισαγγελέων και οιονεί προϊσταμένων τους και να τις συζητούν μαζί τους?? Και πως εξασφαλίζεται η αμεροληψία και ανεξαρτησία του ανακριτή?? Αλλά και η μυστικότητα της ανάκρισης που δεν κάνει διακρίσεις για το ποιός θα λάβει γνώση ή όχι των στοιχείων??
Αν ήταν έτσι η ανάκριση και οι ανακριτές μας, τότε αρκούσαν να είναι και απλοί αστυνομικοί υπάλληλοι ή πταισματοδίκες και δεν χρειαζόταν τακτικοί ανακριτές, αφού η ανάκριση θα διεξαγόταν με την καθοδήγηση και την επιμέλεια των ανώτατων εισαγγελέων!!

Επίσης εντύπωση μου έκανε ότι ο κ. Παπανικολάου δεν διέκρινε παρέμβαση πολιτικών προσώπων στο έργο του κ. Ζαγοριανού και ότι αυτό θα το "ανακαλύψει" η ποινική δικαιοσύνη!! Δηλαδή ο ειδικός εφέτης ανακριτής κ. Χασιώτης, που ανέλαβε τη διερεύνηση της υπόθεσης αυτής!! Με άλλα λόγια, φέξε μου και γλύστρισα!!!

Μακάρι να βγω ψεύτρα, αλλά στο τέλος, θα το δείτε, ο κ. Ζαγοριανός θα αθωωθεί πλήρως και ποινικά και πειθαρχικά και θα γυρίσει να μας ζητάει και τα ρέστα!!
Και όχι μόνο θα τα ζητάει αλλά θα τα πάρει και χοντρά αν κάνει αγωγή στη συνέχεια για αποκατάσταση της ηθικής του βλάβης από τις ... άδικες σε βάρος του κατηγορίες!!!!

Υποκρίνεστε κύριοι της Δικαιοσύνης!! Και είναι τόσο λυπηρό αυτό!
Η χώρα μας δεν πάσχει οικονομικά!! Ηθικά πάσχει με την ατιμωρησία που τη δέρνει εξαιτίας σας!!!