Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Αφιερωμένο στις μαννούλες που σήμερα τα παιδιά τους τις ξέχασαν...


Άνοιξη μέρα γιορτής, της μάννας είναι λένε..
κι όμως εσύ σαν θυμηθείς, απόμακρο το βλέμμα σου
θωρεί το παρελθόν και τα δυό μάτια κλαίνε...

Θύμησες γλυκιές μα και με πίκρα τυλιγμένες
χρόνια σκληρά, χρόνια φτωχά με φόβο και με σέβας
η αγάπη περισσή, μα λιγοστή η αγκαλιά από μάννες βασανισμένες...

Το μέλλον είναι εδώ και το δικό σου σπλάχνο,
ούτε που τη θυμήθηκε της μάννας τη γιορτή σου...
κι εσύ πνίγεις το παράπονο που μια ζωή μαυρίζει την ψυχή σου...

Είναι η ζωή κατήφορος και δεν την προλαβαίνει
κι ούτε που νοιάστηκε το άκαρδο αν η μαννούλα του,
στην πόρτα, με λαχτάρα καρτερεί, να το δει να μπαίνει...

Γύρω μαννούλες και παιδιά λουλούδια και φιλιά
μοιράζονται μπροστά σου,
κι είναι βαθειά η μαχαιριά που πριν ακόμα γκριζάρουν τα μαλλιά
η λησμονιά σε πλάκωσε από τα ίδια τα παιδιά σου...

25 σχόλια:

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Οτι το χειροτερο....

marianaonice είπε...

@Ρίκη μου
κι όμως υπάρχει κι αυτή η ...εκδοχή...
:)

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Μαριάννα μου,χρόνια πολλά και σε σένα!!!

Είμαστε σκληροί οι άνθρωποι..Όμως κι αυτά τα παιδιά που ξεχνούν τις μανες τους τώρα,ποιος ξέρειτι πόνο κουβαλούν μέσα τους;...

φιλιά!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Να'ναι καλά κι' ας την ξεχνούν
μα σίγουρα θα 'ρθει η ώρα που θα τη θυμηθούν και τότε θα αναγνωρίσουν το λάθος ή την αμέλεια τους...



ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλες τις μανούλες

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

marianaonice είπε...

@Ψυχούλα μου
Είναι σκληροί οι άνθρωποι δεν λέω..
μα και τα παιδιά?
Χρόνια πολλά μας κι ας είναι κι έτσι...

@Γλαρένια μου
Εσύ η γλαρομάνα με τα γλαρόπουλα σου, κάτι παραπάνω ίσως ξέρεις...
Ας είμαστε καλά και κάποτε ίσως μας θυμηθούν...
Χρόνια πολλά και σε σένα γλυκειά μου!!
Φιλιά πολλά!!
:)

Unknown είπε...

Καλησπερα.
Πολλα -παρα πολλα.......που θεωρουν την μανα δεδομενη .....και την παρουσια τους ως 'υποχρεωση'!!!για την οποια μαλιστα η μανα θα πρεπει να νοιωθει ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ.
Ε, λοιπον οσο κι αν πονουν οι μανες αυτες καλα θα κανουν να αφησουν σημειωμα ''ΚΛΕΙΣΤΟΝ ΛΟΓΩ ΑΡΓΙΑΣ ΣΗΜΕΡΑ'

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες!

Αλλά, προτείνω και μια «μέρα του γιού και της κόρης»!

marianaonice είπε...

@Τασσούλα μου
Καλησπέρα!
Αυτό που λες! Θεωρούν τη μάννα πάντα δεδομένη και υποχρεωμένη!
Ενω τα ίδια θεωρούν ότι πάντα έχουν μόνο δικαιώματα!
Για να βάλουμε ΚΛΕΙΣΤΟΝ Τασσούλα μου αφιερώσαμε το ποιηματάκι στις μανούλες αυτές τις παραπονεμένες...

@Ασκαρδαμυκτί μου
Σ' ευχαριστούμε!
Γιατί όχι! Να ορίσουμε και μια τέτοια μέρα... χαχαχαα!
Αν δεν μας καλύπτει φυσικά η μέρα του παιδιού που νομίζω ότι υπάρχει...
Αν και για να λέω την αλήθεια προσωπικά μ' αφήνουν αδιάφορη αυτές οι ημέρες για τη μάννα, για το παιδί, για τα ζώα, κλπ κλπ. Μία μέρα αφιερωμένη δεν σώζει την κατάσταση!

Aνεμος είπε...

επειδή η μαμά μου έχει πεθάνει πριν καιρό και μου λείπει,να πω οτι η αγάπη της δεν αντικαθίσταται με τίποτα
δεν θέλω να πω κάτι παραπάνω γιατί είμαι συγκινησιακά φορτισμένος
ένα τραγούδι μόνο αν επιτρέπεται
http://www.youtube.com/watch?v=jZUzaWBAjNM&feature=fvwrel

marianaonice είπε...

@Άνεμε
Σ' ευχαριστώ για το υπέροχο τραγούδι...
Η μάνα εν κρυό νερό...
Μόνο όσοι την έχουν χάσει τη μάνα νοιώθουν πόσο αναντικατάστατη είναι!
Να ζεις να τη θυμάσαι τη μανούλα σου φίλε μου καλέ και αν την κουβαλάς μεσ' την καρδιά σου ποτέ της δεν θα πεθάνει...

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

Δεν είναι μόνο τραγική. Είναι εγκληματική η αδιαφορία των παιδιών για τη μάνα τους… Ας κάνουν τον κόπο να ρωτήσουν αυτούς που δεν την έχουν πια…

Φιλώ σε και μπράβο για την ευαισθησία σου

Ανώνυμος είπε...

Είμαι μια απο αυτές τις μανούλες...
Γλύκανες την πίκρα μου, λιγάκι...
Καλή σου μέρα και καλώς σε βρήκα...

marianaonice είπε...

@ευαγγελια
Kαλώς όρισες στη @γειτονιά μου.
Λυπάμαι που είσαι κι εσύ μια απ' αυτές τις μανούλες μα χαίρομαι που έγινα η αιτία να γλυκάνει λίγο η πίκρα σου...
Κι εγώ όταν παντού έβλεπα ύμνους για τη μητέρα και αφιερώματα από τα παιδιά ενώ ένοιωθα ότι υπάρχει και η άλλη εκδοχή, σκεφτηκα να αναδείξω αυτή την άλλη εκδοχή που πονάει μεν αλλά δυστυχώς συμβαίνει... και όχι σπάνια...
Καλή σου εβδομάδα και εύχομαι να μη ξαναλυπηθείς για ένα τέτοιο λόγο άλλη φορά... ποτέ!!!

ποιώ - ελένη είπε...

πικρά ευαίσθητο το ποίημα σου
Μαριάννα μου
ένας κόσμος που αδιαφορεί
και ζει μέσα σε ένα μη αξιακό
περιβάλλον
Σε φιλώ γλυκά

Αγγελική είπε...

Φίλες μου το θέμα είναι να θυμούνται όλοι την μάνα κάθε μέρα κι όχι όταν γιορτάζει.
Μάνα είναι μόνο μιά σ΄αυτό νομίζω πως όλοι συμφωνούμε.
Χρόνια καλά απο μένα σε όλες εορτάζουσες ή μη

marianaonice είπε...

@ποιώ-ελένη μου
ακριβώς αυτό: ένας κόσμος που αδιαφορεί και ζει σε ένα μη αξιακό περιβάλλον! Εκεί μέσα μεγαλώνουμε τα παιδιά μας...
Φιλιά καλή μου!
:)

@ΜΑΙΡΗ μου
Συμφωνώ κι εγώ γι' αυτό δεν με συγκινούν ιδιαίτερα οι ημέρες των παγκόσμιων γιορτών που αφιερώνονται σε μάνες, παιδιά και ...ζώα...
Όλα έχουν αξία αν κάθε μέρα τα τιμούμε αλλιώς είναι υποκρισία...
Χρόνια Πολλά και σε σένα!
:))

zeidoron dtsoukas είπε...

Μαριάννα μου Χρόνια Πολλά σε όλες τις Μανούλες του κόσμου!Υπέροχο το ποίημά σου.Είμαι σε θέση να βεβαιώσω όλα τα παιδιά του κόσμου πως μόνο όταν τη χάνουμε τη μανούλα μας καταλαβαίνουμε την αξία της!

BUTTERFLY είπε...

Απαπα! Πολυ ασχημο!
Χρονια μας πολλα Μαριανα!
Φιλια!

Sidepap21 είπε...

Κι όμως Μαριάννα
η καρδιά της μάννας
ποτέ δε θα γογγύξει ...
Πάντα θα ψάξει δικαιολογία
για το βλαστάρι της ακόμα κι αν
είναι φανερή η αγνωμοσύνη του !!!

marianaonice είπε...

@Ζείδωρον
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Δημήτρη!
Έχεις δίκιο... έτσι είναι πάντα, μόνο όταν χάνουμε κάτι εκτιμούμε την αξία του...
Νάσαι καλά @φίλε μου!

@Πεταλουδίτσααααα μαςςςς!!!!!!!!!!!
Καλώς επανήλθεςςς!!
τι κάνει καλέ το μωρούλι????
Αααα θα περάσω από το @κονάκι σου να μάθω νέα!
Πόσο χάρηκα που σε @είδα!
όσο για το ποιηματάκι έβγαλα μια μικρή πίκρα... τάχει αυτά η ιδιότητα της μάννας...

@Sidepap21
Έτσι είναι συνάδελφε...
έτσι ακριβώς!
Η μάννα πάντα συγχωρεί και νοιάζεται για το βλαστάρι της όσο και ...γαϊδουράκι να φανεί...
χαχαχααααααα!!!

leondokardos είπε...

Χιλιοτραγουδισμένη η ΜΑΝΑ! Τυχερός όποιος χάρηκε τη φροντίδα της.Αξέχαστη στη ζωή μας πάντα.

marianaonice είπε...

@Λεοντόκαρδέ μου
έτσι είναι!
Ευλογημένη ύπαρξη η μάνα και τυχεροί όσοι την έχουν στη ζωή τους...
:))

marianaonice είπε...

Είχα απαντήσει στα τελευταία μου σχόλια αλλά χάθηκαν οι απαντήσεις μου καθώς και το σχόλιο του φίλου μου Λεοντόκαρδου, με το διήμερο μπλακ άουτ της blogger. Επομένως ας απαντήσουμε ξανά:

@Ζείδωρον
Σ' ευχαριστούμε!!
Πράγματι όταν χάνουμε κάτι αναγνωρίζουμε την αξία του! Πόσο μάλλον τη μάνα!

@Πεταλουδίτσα μου!!!!
Πολύ χαίρομαι που σε @ξαναβλέπω!!
Χρόνια μας πολλά καλή μου!!!
Να χαίρεσαι το μικρούλι σου!!

@Sidepap21
Έχεις δίκιο!!
Η μάνα πάντα ξερει να καταλαβαίνει και να συγχωρεί...
:))

mortal είπε...

Πολύ συγκινητικό!

marianaonice είπε...

@mortal!!!
Που είσαι εσύ καλέεε??
Σ' ευχαριστώ...
:)))

Όταν κοιτάς από ψηλά την ανατολή !!