...άννα δώσ' μου για να σε θυμάμαι
το μικρό χτενάκι που κρατάς
Μπήκε ο Σεπτέμβρης και φοβάμαι
τ' όνειρο πως τέλειωσε για μας
Πάρε ένα κοχύλι απ' το Αιγαίο
να 'χεις στο ταξίδι συντροφιά
Κι από το φιλί το τελευταίο
κράτησε στα χείλη τη δροσιά
Η καρδιά μου φύλλο-φύλλο
ματωμένη τριανταφυλλιά
Στο Αιγαίο και στον ήλιο
Θεέ μου πόση νοιώθω μοναξιά
Άσε την αλμύρα από τ’ αλάτι
κάτω από τα μάτια της σιωπής
Πάρε της φυγής το μονοπάτι
τέτοιαν ώρα τίποτα μην πεις
Μόνο "θα ξανάρθω" να μου τάξεις
όταν το μαντήλι θα χαθεί
Βγες στην κουπαστή να το φωνάξεις
σ' όλο το Αιγαίο ν' ακουστεί
Καμιά φορά μπορείς μ' ένα τραγούδι να πεις τα πάντα που κατακλύζουν την ψυχή και το μυαλό σου... Αιγαίο, καλοκαίρι, ήλιος, θάλασσα, Ελλάδα πληγωμένη μα περήφανη έτοιμη να αναγεννηθεί από τις στάχτες της άλλη μια φορά...
Σκοτεινό το μέλλον, ο Σεπτέμβρης έφθασε και το χρέος μας βαρύ... και πώς να το σηκώσουμε;
Όμως όχι το όνειρο δεν τέλειωσε για μας, το όνειρο τώρα αρχίζει κι εμείς θα αγωνιστούμε να το συναντήσουμε...
13 σχόλια:
Μου αρέσει η αισιόδοξη nuance στο μήνυμά σου Μαριάννα μου.
Να περνάς καλά το υπόλοιπο καλοκαιράκι, γιατί έρχονται δύσκολα χειμωνιάτικα παραμύθια....
βαρύτατος θα είναι ο σεπτέμβρης και ακόμα πιο βαρύς ο χειμωνας.
τουλάχιστον να έχουμε υγεία...
Αγαπημένος ο Κώστας Χατζής αλλά κι όλοι οι στιχουργοί των τραγουδιών του,Τσώτου,Φιλέρης κλπ!
Να είσαι καλά Μαριάννα!
Μακάρι να είχα την δική σου αισιόδοξη ματιά….
@paramythou μου
Το ξέρω ότι έρχονται δύσκολα χειμωνιάτικα μα δεν πρέπει να μας εγκαταλείψει η αισιοδοξία μας.
Φιλιά κι εσύ καλό υπόλοιπο καλοκαιριού...
:))
@ria
Ούτε συζήτηση! Υγεία πάνω απ' όλα για να παλεύουμε!
:)
@Ζείδωρον
Να είσαι κι εσύ καλά Δημήτρη...
Ας ημερέψουμε λίγο την ψυχή μας με λίγη μουσική και όμορφους στίχους. Το έχουμε ανάγκη για να αισιοδοξούμε...
:))
@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ
Θα την έχεις!
Έτσι πρέπει!
Προχωράμε! και θα νικήσουμε!
Φιλιά!
:))
Καλημέρα ή μάλλον καλό απόγευμα.
Ενδιαφέρον μπλοκ με κόντρα απόψεις που εξάπτουν το νου κάποιου που θέλει να διαλεχθεί.
Τέλος πάντων...
Όπου δω να αναρτάται τραγούδι αυτού του σποδαίου καλλιτέχνη αυτομάτως,σχεδόν πάντα,ρωτάω αν ο δημοσιεύσας έχει υο όψιν του,αν έχει βρει κάπου ένα παλιό τραγούδι του ιδίου.
Κάποτε το άκουσα,ήμουν τότε 18 ετών και τώρα διαβαίμβ αισίως τα πενήντα ένα και από τότε δεν το πέτυχα ποτέ μπροστά μου.
Μα ούτε ο ίδιος,ιδιαίτερα τολμηρός βάλθηκε να το επαναλάβει σε τόσες και τόσες εκπομπές ή τόσα και τόσα τραγουδιστικά σόου.
Το τραγούδι είχε ως εξής:
Γιε μου μονάκριβέ μου
σε μαρμαρώσανε
σε μια μικρή πλατεία
σαν σε σκοτώσανε
Και γραψανε στη πλάκα
με τόση υποκρισία
έπεσε πολεμώντας
για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Μα εγώ μικρό μου αγόρι
που σε μεγάλωσα
σε φύλαξα απ το ξεροβόρι
και σ Ανάστησα
Σου δίνω την ευχή μου
και τη συμβουλή μου
να λες σ αυτούς που σε κοιτάνε
με βουρκωμένα βλέμματα
πως βρίσκεσαι εκεί
γιατί σου είπαν ΨΕΜΑΤΑ
πως βρίσκεσαι εκεί
γιατί σου είπαν ΨΕΜΑΤΑ!
ΓΙΕ ΜΟΥ...
Δεν το βρίσκω ΠΟΥΘΕΝΑ!Λογοκριμένο είναι;
Καλό Καλοκαίρι...
ΘΕΜΗΣ
@ΑΠΟΔΙΟΠΟΜΠΑΙΟΣ "....."
Καλώς ήλθες Θέμη, από τη @γειτονιά μου... Χαίρομαι που βρίσκεις ενδιαφέρον το μπλογκάκι μου.
Το τραγούδι αυτό και εγώ το έχω ακούσει, ίσως όχι τόσο παλιά όσο εσύ, σαφώς πολύ πιο πρόσφατα και με είχε συγκλονίσει για την αλήθεια του!
Ειδικά τώρα τελευταία το τραγούδι αυτό αποκτά μεγαλύτερη σημασία, ακόμη περισσότερο αφού όλοι μας λίγο πολύ ανακαλύπτουμε ότι στη ζωή μας πιστέψαμε και υπηρετήσαμε ίσως, ένα πλαστό όνειρο, ένα ψέμα που έμοιαζε μεγάλη αλήθεια και που δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια παγίδα καλοστημένη για το συμφέρον κάποιων που πάντα δεσπόζουν και εκμεταλλεύονται το δικό μας αγώνα για τη δική τους καρέκλα!
Το είχα ψάξει νομίζω τότε για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, μα δεν θυμάμαι αν το βρήκα.
Λοιπόν τώρα θα το ξαναψάξω... και σ' ευχαριστώ που μου το θύμισες!
ας εισπνεύσουμε το οξυγόνο, ας αφήσουμε τη θάλασσα να ρέει στις φλέβες μας και που ξέρεις ίσως να γίνουν κάπως καλύτεροι οι χειμώνες...
Απ’ τα πολύ αγαπημένα μου τραγούδια...
Χρόνια Πολλά Μαριάννα μας!
@logia μου
Πρέπει να γίνουν καλύτεροι οι χειμώνες μας! από εμάς εξαρτάται αρκεί να μη παραιτηθούμε από τον αγώνα...
@Ασκαρδαμυκτί μου
Χίλια ευχαριστώ που με θυμήθηκες!!
Νάσαι καλά!!
Κι εσύ ό,τι ποθείς!
Άσε την αλμύρα από τ’ αλάτι
κάτω από τα μάτια της σιωπής
Πάρε της φυγής το μονοπάτι
τέτοιαν ώρα τίποτα μην πεις
@Άνεμε
Φοβεροί στίχοι!!
Ο Χατζής πάντα ξέρει να μιλάει στην ψυχή μας...
:))
Δημοσίευση σχολίου