Παρασκευή 16 Μαΐου 2008

Ένας χαιρετισμός στη Γη από έναν άγριο!!

Πριν λίγες μέρες βρέθηκα για επαγγελματικούς λόγους εκτός Αθηνών. Όχι πολύ μακριά, μια ανάσα δρόμο σε μία παραλιακή πόλη, που κάποτε ήταν όμορφη και γραφική, μα σήμερα φαντάζει θλιβερή με τις ψηλές και πυκνές πολυκατοικίες της, τους στενούς δρόμους της, το φρικτό κυκλοφοριακό της και την άναρχη δόμησή!


Το μόνο που θύμιζε τους παλιούς καλούς καιρούς ήταν η γαλάζια θάλασσα και η παραλία της!...


Όσο για τη διαδρομή προς τα κει, τώρα την άνοιξη είναι πράγματι απόλαυση η εξοχή!
Έβλεπα γύρω μου το λιγοστό πράσινο που απέμεινε στην Αττική και την ομορφιά της φύσης που απεγνωσμένα προσπαθεί να διασώσει ό,τι μπορεί από την καταστροφική μανία μας και απερισκεψία μας και ένοιωσα μια απροσδιόριστη θλίψη…


Αναλογίστηκα το καλοκαίρι που σχεδόν έφθασε, και ένοιωσα σαν να πνίγηκα στους καπνούς της αναμενόμενης νέας λαίλαπας που φοβάμαι και φέτος ότι θα είναι αναπόφευκτη!!....
Στο νου μου ήρθε η σοφία ενός Ινδιάνου Αρχηγού και η άποψή του για τη γη μας και το περιβάλλον! Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας αν και εμείς οι «δυτικοπολιτισμένοι» του κόσμου τούτου μπορούσαμε να μετέχουμε αυτής της φιλοσοφίας!!
Οι περισσότεροι ίσως και να το έχετε δει αυτό το υπέροχο κείμενο που αποτελεί έναν ύμνο στη μητέρα φύση και στον πλανήτη που μας φιλοξενεί.
Όμως απόψε ένοιωσα την ανάγκη να το ξαναδώ και εγώ και να το αναρτήσω εδώ σαν μία ύστατη προσπάθεια να ξορκίσω το κακό που είναι προ των πυλών του καλοκαιριού αυτού και να στείλω την προσευχή μου μαζί με σας στ΄ αστέρια και στον ουρανό, μήπως μας λυπηθούν και προστατέψουν τις λιγοστές ανάσες μας!!
Γιατί στους κυβερνήτες αυτής της χώρας όσες ικεσίες και αιτήσεις και αν υποβάλλουμε είναι "φωνή βοώντος εν τη ερήμω" της ψυχής τους και της συνείδησής τους!!

Βρισκόμαστε λοιπόν στα 1855. ο Αρχηγός των Ινδιάνων Ντουγάμι Σηάτλ στέλνει την απάντηση του στον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών που ζητά να αγοράσει την γη της φυλής του…
Η συγκινητική αυτή ομιλία του Σηάτλ – που στο μεγαλύτερο μέρος της ακολουθεί παρακάτω – υπερασπίζεται τον Ινδιάνικο τρόπο ζωής αλλά και την ίδια τη ζωή. Είναι ένα μάθημα για όλους μας είτε ο προβληματισμός μας αφορά το περιβάλλον ή τις μειονότητες που τόσο πολύ δοκιμάζονται στις μέρες μας…


«Ο ουρανός που πάντα έχει ένα δάκρυ συμπόνιας για τον λαό μου που μας φαίνεται αμετάβλητος και αιώνιος μπορεί τώρα ν’ αλλάξει. Σήμερα είναι καθαρός ουρανός όμως ίσως σκεπαστεί με σύννεφα. Τα λόγια μου είναι σαν τα αστέρια, ποτέ δεν αλλάζουν. Σ’ ι ιά λοιπόν που θα πει Σηάτλ, μπορεί ο Μεγάλος Λευκός Αρχηγός της Ουάσιγκτον να βασιστεί με σιγουριά όπως βασίζεται στις εναλλαγές των εποχών. Ο Μεγάλος Άρχοντας της Ουάσιγκτον διατάζει να μας πουν ότι επιθυμεί να αγοράσει τη γη μας. O Μεγάλος Αρχηγός μας στέλνει επίσης λόγια φιλίας και καλής διάθεσης. Εκτιμούμε αυτή την ευγένεια γιατί ξέρουμε ότι χρειάζεται πολύ λίγο τη φιλία μας. Θα σκεφτούμε την προσφορά σας γιατί ξέρουμε ότι, αν δεν το κάνουμε, ο λευκός άνθρωπος θα έρθει με τα πύρινα όπλα του και θα πάρει τη γη μας.
Πώς μπορείτε ν' αγοράσετε ή να πουλήσετε τον ουρανό, τη ζεστασιά της γης; Αυτή η ιδέα μας φαίνεται παράξενη. Εμείς δεν είμαστε ιδιοκτήτες της δροσιάς του αέρα ούτε του φέγγους του νερού. Πως λοιπόν θα μπορούσατε να μας το αγοράσετε; Το λέμε εγκαίρως από την αρχή.

Πρέπει να ξέρετε ότι κάθε σωματίδιο της γης είναι ιερό για το λαό μου. Κάθε λαμπερό φύλλο, κάθε αμμουδιά, κάθε ομίχλη στο σκοτεινό δάσος, κάθε ξέφωτο και κάθε έντομο με το βούισμα του είναι ιερό στη μνήμη και στην εμπειρία του λαού μου. Ο χυμός που τρέχει μέσα στα δένδρα περιέχει τις μνήμες του ανθρώπου με το ερυθρό δέρμα. Οι πεθαμένοι του λευκού ανθρώπου λησμονούν τη γενέτειρά τους όταν πάνε να περπατήσουν στ' άστρα. Οι δικοί μας πεθαμένοι ποτέ δεν ξεχνούν αυτήν την όμορφη γη, γιατί η μητέρα του ανθρώπου έχει ερυθρό δέρμα.

Είμαστε ένα τμήμα της γης και αυτή είναι τμήμα του εαυτού μας. Τα μυρωδάτα άνθη είναι αδέλφια μας. Το ελάφι, το άλογο και ο μεγαλοπρεπής αετός είναι αδέλφια μας. Οι βουνίσιες κορυφές, οι χυμοί των λιβαδιών, η ζεστασιά του σώματος του μικρού αλόγου και ο άνθρωπος - όλα αυτά - ανήκουν στην ίδια οικογένεια.

Καθετί πάνω σ’ αυτή τη γη είναι ιερό για το λαό μου. Κάθε λαμπρή πευκοβελόνα, κάθε αμμουδερή ακρογιαλιά, κάθε κομματάκι ομίχλης στα σκοτεινά δάση, κάθε ξέφωτο, κάθε βούισμα εντόμου είναι ιερό στην μνήμη του λαού μου. Είμαστε κομμάτι της γης κι αυτή πάλι ένα κομμάτι από εμάς. Οι χυμοί που τρέχουν μέσα στα δέντρα μεταφέρουν τις μνήμες του ερυθρόδερμου ανθρώπου. Οι απότομες ψηλές κορυφές, τα καταπράσινα λιβάδια, η ζεστασιά του ανθρώπου που πονά, ο άνθρωπος, όλα ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Καταλαβαίνει λοιπόν τι μας ζητάει ο μεγάλος αρχηγός της Ουάσιγκτον όταν μας παραγγέλνει ότι θέλει ν’ αγοράσει τη γη μας.

Γρήγορα θα κατακλύσετε όλη τη χώρα. Ο Μεγάλος Αρχηγός μας παραγγέλνει ότι θα μας εξασφαλίσει ένα μέρος που να μπορούμε να ζούμε άνετα μεταξύ μας. Όπως ο πατέρας που αποφασίζει για τα παιδιά του. Ξέρουμε ότι ο λευκός δεν καταλαβαίνει τους τρόπους μας. Ένα κομμάτι γης μοιάζει σ’ αυτόν μ’ ένα οποιοδήποτε κομμάτι γιατί είναι ένας ξένος που έρχεται μέσα στη νύχτα και παίρνει ότι έχει ανάγκη. Η γη δεν είναι σύντροφός του αλλά εχθρός του.

Αφήνει πίσω του τους τάφους των γονιών του χωρίς να τον πειράζει. Αρπάζει τη γη από τα παιδιά της χωρίς να τον πειράζει. Ξεχνάει τον τάφο του πατέρα του και τα δικαιώματα των παιδιών του. Μεταχειρίζεται τη μητέρα του τη γη, τον αδελφό του τον ουρανό, σαν να είναι πράγματα που μπορεί κανείς ν' αγοράσει, να ληστέψει και να πουλήσει, σαν να είναι πρόβατα και γυάλινες χάντρες.

Η απληστία του θα καταβροχθίσει τη γη και θ' αφήσει πίσω του μόνο έρημο. Δεν το καταλαβαίνω. Ο δικός μας τρόπος του Είναι, είναι διαφορετικός από τον δικό σας. Δεν υπάρχει καμμιά ήρεμη περιοχή στις πόλεις του λευκού ανθρώπου, κανένα μέρος που να μπορεί ν' ακουστεί η ανάπτυξη των φύλλων της άνοιξης ή το τρίψιμο των φτερών ενός εντόμου. Αλλά ίσως να είναι έτσι επειδή εγώ είμαι ένας αγριάνθρωπος και δεν μπορώ να καταλάβω τα πράγματα.
Βρίσκουμε χαρά στα δάση… Ίσως να μην το καταλαβαίνετε γιατί οι συνήθειες μας είναι διαφορετικές απ’ τις δικές σας…

Το πεντακάθαρο νερό που κυλά στα ρυάκια και στα ποτάμια μεταφέρει στο διάβα του και το αίμα των προγόνων μας. Το μουρμουρητό του είναι η φωνή τους. Κάθε φευγαλέα αντανάκλαση του φωτός πάνω στο διάφανο νερό των λιμνών εξιστορεί γεγονότα και παραδόσεις απ’ τη ζωή του λαού μας. Τα ποτάμια είναι αδέλφια μας. Σβήνουν τη δίψα μας. Μεταφέρουν τα κανό μας και τρέφουν τα παιδιά μας. Αν σας πουλήσουμε τη γη μας μη ξεχάσετε να μάθετε και στα δικά σας παιδιά πως τα ποτάμια είναι αδέλφια όλων μας…

Δεν καταλαβαίνω.. οι τρόποι μας είναι διαφορετικοί απ’ τους δικούς σας. Η όψη των πόλεων σας κάνει κακό στα μάτια του ερυθρόδερμου. Ο θόρυβος ταράζει τα αυτιά μας. Αλλά αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή είμαι ένας άγριος και δεν καταλαβαίνω… Την αδικαιολόγητη απαίτηση να αγοράσετε τη γη μας θα την σκεφτούμε προσεκτικά.
Ο θόρυβος της πόλης φαίνεται ότι βρίζει τ' αυτιά. Και τι ζωή είναι αυτή, όταν ο άνθρωπος δεν μπορεί ν' ακούσει την μοναχική κραυγή του ερωδιού ή τη νυχτερινή συνομιλία των βατράχων γύρω από το πηγάδι;
Εμείς οι Ινδιάνοι προτιμάμε τον απαλό ήχο του ανέμου που χαϊδεύει την επιφάνεια της λίμνης και τη μυρουδιά του ανέμου που καθάρισε η βροχή του μεσημεριού ή αρωμάτισε το άρωμα των πεύκων.
Ο αέρας είναι κάτι το πολύτιμο για τον άνθρωπο με το ερυθρό δέρμα, γιατί όλα τα πράγματα μοιράζονται την ίδια πνοή: το ζώο, το δέντρο και ο άνθρωπος.

Ο λευκός άνθρωπος μπορεί να μην αισθάνεται τον αέρα που αναπνέει. Όπως ο άνθρωπος που αγωνιά πολλές μέρες, γίνεται αναίσθητος στη δυσωδία. Αλλά αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να θυμάστε ότι ο αέρας είναι πολύτιμος για μας. Ότι ο αέρας μοιράζεται το πνεύμα του μ' όλη τη ζωή που συντηρεί. Κι' αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να την διατηρείτε αμόλυντη και ιερή σαν τόπο όπου ακόμα και ο λευκός άνθρωπος μπορεί
να πάει για ν' απολαύσει τον γλυκαμένο από τα άνθη της πεδιάδας άνεμο.

Θα πρέπει να διδάσκετε στα παιδιά σας αυτά που εμείς έχουμε διδάξει στα δικά μας: ότι η γη είναι η μητέρα μας. Όλα όσα επηρεάζουν τη γη επηρεάζουν και τα παιδιά της γης. Όταν οι άνθρωποι φτύνουν στο χώμα, φτύνουν τον εαυτό τους. Δεν ύφανε ο άνθρωπος το δίχτυ της ζωής: είναι μόνο μία κλωστή του. Όλα όσα θα κάνει κανείς στο δίχτυ θα τα κάνει στον εαυτό του. Όλα τα πράγματα συνδέονται μεταξύ τους όπως το αίμα ενώνει μια οικογένεια. Ακόμα και ο λευκός άνθρωπος, που ο Θεός του περπατάει και συζητάει μαζί του - σαν φίλος με φίλο - δεν μπορεί να είναι έξω από την κοινή μοίρα. Ίσως να είμαστε, παρόλα αυτά, αδέλφια.

Ξέρουμε κάτι που ο λευκός άνθρωπος θα το ανακαλύψει κάποια μέρα: ότι ο Θεός μας είναι και Θεός του. Τώρα σκέπτεστε, ίσως, ότι είστε ιδιοκτήτες της γης μας, αλλά δεν μπορείτε να είστε. Αυτός είναι ο Θεός της ανθρωπότητας και το Έλεός του είναι ίδιο και για τον ερυθρόδερμο και για το λευκό. Αυτή η γη είναι πολύτιμη γι' Αυτόν και το να την βλάψει κανείς σημαίνει ότι υποτιμά πολύ το Δημιουργό της.
Οι λευκοί άνθρωποι θα περάσουν, ίσως και πριν από τις άλλες φυλές.
Αν μολύνετε το κρεβάτι σας, θα πεθάνετε κάποια νύχτα πνιγμένοι στα δικά σας απορρίμματα. Αλλά ακόμα και την τελευταία ώρα θα φωτιστείτε με την ιδέα ότι ο Θεός σας έφερε σ' αυτή τη γη και σας έδωσε την κυριαρχία πάνω της και πάνω στον άνθρωπο με το ερυθρό δέρμα για κάποιο ειδικό σκοπό.

Τέτοιο πεπρωμένο είναι για μας μυστήριο, γιατί δεν ξέρουμε τι θα γίνει όταν θα έχουν εξολοθρευτεί όλοι οι βούβαλοι, όταν θα έχουν δαμαστεί όλα τα άγρια άλογα, όταν οι πιο μυστικές γωνιές των δασών θα μυρίζουν άνθρωπο και όταν η θέα προς τους πράσινους λόφους θα εμποδίζεται από ένα πλήθος από σύρματα που μιλάνε. Πού είναι το πυκνό δάσος; Εξαφανίστηκε. Πού είναι ο αετός; Εξαφανίστηκε!
Έτσι τελειώνει η ζωή και αρχίζει η επιβίωση".


42 σχόλια:

αντωνης είπε...

Καλησπερα Μαριαννα.
Εγω δεν την ηξερα αυτη την ομιλια που εβαλες εδω. Εχω μεινει αφωνος με τις αληθειες που λεει. (και φυσικα αδυνατω να σχολιασω ενα τοσο ομορφο κειμενο οπως αυτο του Ινδιανου αρχηγου, το διαβαζω με δεος)
Με την αδεια σου, θα το αντιγραψω και θα το κρατησω στο αρχειο μου.

ΜΠΡΑΒΟ σε σενα για αλλη μια φορα...

Καλο βραδυ Μαριαννα μου

marianaonice είπε...

Δεν κοιμήθηκες ακόμη Αντώνη;
Δεν περίμενα ότι θα διάβαζε κανείς ένα τόσο μεγάλο κείμενο απόψε, αλλά το δημοσίευσα πιο πολύ γιατί η αγωνία του καλοκαιριού που έρχεται έχει αρχίσει να με πνίγει!! Δεν θ΄ αντέξω άλλες πυρκαγιές!!
Καλό βράδυ Αντώνη μου.

αντωνης είπε...

Ας ελπισουμε Μαριαννα μου να μην επαναληφθουν τα περσινα.
Και να μην τα ξαναζησουμε ποτε ξανα.

marianaonice είπε...

@Αντώνη μου
Φοβάμαι ότι με την ελπίδα θα μείνουμε... :))

Unknown είπε...

Καλημέρα Μαριάνα.
Η πρώτη φωτογραφία μιλάει και λέει όλα αυτά που είπε ο Ινδιάνος.
Να περάσεις καλά το Σαββατοκύριακο.

marianaonice είπε...

@Mariana μου
Καλημέρα! Αυτό είδα και εγώ και στενοχωρέθηκα! Είχα περίπου 2 χρόνια να πάω σ΄ αυτή την Πόλη, και τη βρήκα ακόμη χειρότερα απ΄ ό,τι την άφησα!
Αναλογίστηκα που θα φτάσει το κακό;;
Τι θα έχουν τα παιδιά μας για να ζήσουν! και έτσι θυμήθηκα αυτό το κείμενο της επιστολής του σοφού για μένα Ινδιάνου Αρχηγού.
Καλό Σ/Κ να περάσεις φίλη μου.

faraona είπε...

Eμ οι Ινδιανοι ηταν ανθρωποι δεν ηταν κτηνη...Γι αυτο ειχαν κι αρχηγους που μιλουσαν ετσι.Και μαλιστα οχι μονο μιλουσαν αλλα εννοουσαν και ολα οσα ελεγαν και τα εκαναν πραξη.
Οσο για την πολη που επισκεφτηκες ξερω ποια ειναι απο την φωτογραφια.
Οπως ολες οι πολεις στην Ελλαδα κι οχι μονον δηλαδη ετσι κι αυτη .Τι εξαιρεση θα αποτελουσε?ΑΠ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΞΕΡΕΙς ΠΟΛΛΟΥς ΠΟΥ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑλΕΙΠΟΥΝ ΤΗΝ ΣΑΠΙΛΑ και να πηγαινουν να μεινουν κοντα στη φυση?Οχι βεβαια...Η μηπως υπαρχουν ανθρωποι που γνωριζουν πως να φτιαξουν μια πολη ανθρωπινη?
Αν βρεις κανενα τετοιο βρε Μαριαννα μου γνωρισε μου τον γιατι για μενα πραγματικα θα αξιζει τον κοπο.


Τα φιλια μου

marianaonice είπε...

@Faraona μου
Η Χαλκίδα είναι η πόλη που επισκέφτηκα και θλίφτηκα πολύ, γιατί κάθε φορά και χειρότερα τη βρίσκω. Και ήταν τόσο ωραία πόλη, δίπλα στην Αθήνα και πάντα αποτελούσε έναν αγαπημένο τόπο προσωρινής διαφυγής μας από την τσιμεντούπολη της Αθήνας μας.
Θα μου πεις γιατί δεν την εγκαταλείπουμε;;
Το πρσπάθησα κάποτε αλλά λόγω οικογενειακών και επαγγελματικών συνθηκών ξαναγύρισα πίσω εδώ που δυστυχώς γεννήθηκα, μεγάλωσα, σπούδασα!! Πάντως θεωρώ εντελώς χαζό αν κάποιοι έχουν τις δυνατότητες να ζήσουν σε επαρχιακή πόλη να μην το κάνουν!
Ο άγριος Ινδιάνος αποδεικνύεται ο πλέον πολιτισμένος και σοφός άνθρωπος του κόσμου!!
Καλό Σ/Κ φίλη μου.

Ανώνυμος είπε...

Θα ξαναπεράσω να διαβάσω με ηρεμία, προς το παρόν καλό βράδυ να έχεις

Unknown είπε...

΄πόσο σωστές λέξεις...

marianaonice είπε...

@freedula μου
καλό σου βράδυ και μια χαρούμενη Κυριακή να έχεις φίλη μου!

@Ελένη μου
Έτσι είναι, οι άγριοι μιλάνε σωστά! αλλοίμονο σε μας τους πολιτισμένους!

Βάσσια είπε...

Μοιραζόμαστε τον σεβασμό προς αυτούς τους λαούς των Ινδιάνων, που πραγματικά η σχέση τους με τη γη ήταν (και έιναι σε όσους ε΄χουν απομείνει) θεϊκή.

Την έχω διαβάσει (κι έχω γράψει) και πραγματικά είναι συνταρακτική, όπως και πολλές ομιλίες των Ινδιάνων αρχηγών.

Μπράβο Μαριάνα, είναι καίριο το θέμα.

Καλό Σ/Κ
:-)

marianaonice είπε...

@vassia μου
Και εγώ το θεώρησα καίριο θέμα ενόψει του καλοκαιριού που κατέφθασε και σε λίγο φοβάμαι ότι θα κάψουμε ό,τι απέμεινε!!
Αδυνατώ και να το σκεφτώ!!
Καλό βράδυ καλή μου :)))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Υπέροχο κείμενο! Μπράβο σου για την ανάρτηση... Θα το διαβάσω και πάλι το πρωί, αν δεν με είχε καταβάλει η νύχτα θα το έκανα τώρα πάλι. Σε ευχαριστώ ! :)) :))
Καληνύχτα!

marianaonice είπε...

@ανεμοσκορπίσματα
Νικόλα σ΄ ευχαριστώ. Χάρηκα που πέρασες, μόλις σε διάβαζα στης freedula και γυρίζοντας σε συνάντησα στη γειτονιά μου.
Καλό ξημέρωμα και μιά χαρούμενη Κυριακή να έχεις!:))

mortal είπε...

Μαριάννα, με ανατρίχιασε και με συγκίνησε το κείμενο του αρχηγού, που μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε πόσο έχουμε απομακρυνθεί από τον προορισμό μας πάνω στη γη.
Δυστυχώς δε συγκινεί το ίδιο αυτούς που έχουν τη δύναμη να πατήσουν και κανένα stop στην κατηφόρα που έχει πάρει το περιβάλλον.
Εύχομαι οι φόβοι σου για το φετινό καλοκαίρι να μην επαληθευτούν.
Να είσαι πάντα καλά
Καληνύχτα!

Γωγώ Πακτίτη είπε...

ο αγριάνθρωπος είναι αυτός
που νομίζει ότι είναι λογικός.
ο λογικός είναι αυτός
που με την σιωπηλή ευγένεια
καταγράφει αλήθειες!

καλημέρα...:)

(το πρώτο είχε λάθος...γι'αυτό το ξαναστέλνω...:)

jf είπε...

"...Έτσι τελειώνει η ζωή και αρχίζει η επιβίωση"

Συγκλονιστική και τραγική διαπίστωση!

Όπου και να κοιτάξεις, για πράγματα που δίνουν αξία στη ζωή έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση...

Μια παρόμοια σκέψη εξέφρασα σε προύχοντες ενός δραστήριου πολιτιστικού κέντρου, που απειλούν να το υποβαθμίσουν και σταδιακά να το κλείσουν, χωρίς να κατανοούν [;] την συμβολή του: "ασφαλώς η Τέχνη δεν είναι θέμα επιβίωσης· όμως δίνει αξία σ’ αυτήν".
Κι ο νοών νοείτω…

Καλή σου Κυριακή

marianaonice είπε...

@mortal μου
Αχ προσπάθησα με αυτό το κείμενο του άγριου Ινδιάνου να ξορκίσω το κακό που πολύ φοβάμαι ότι έρχεται!
Και καλά λες, κανείς δεν νοιάζεται από τους ...αρμόδιους, ο Θεός να τους κάνει!
Καλή Κυριακή!

@γωγώ μου
Αυτές τις αλήθειες όμως ποιός τις καταλαβαίνει και ποιός τις ακολουθεί;;
Την καλημέρα μου φίλη μου και καλή Κυριακή.

@jf μου
καλώς επανήλθες στην παρέα και σιδερένια και από εδώ!
Σαφώς και η τέχνη δίνει νόημα στη ζωή μας και κάθε πολιτιστικό κέντρο που κλείνει σηματοδοτεί ακόμη μεγαλύτερη εξαγρίωση του δυτικού πολιτισμού μας!!
Καλή Κυριακή φίλη μου!

jf είπε...

Αγαπητή μου Marianaonice,
ξέχασα να σου γράψω πόσο πολύ μου άρεσε ο λόγος σου στην προηγούμενη ανάρτησή σου. Κατάλαβα και από παλαιότερες νύξεις σου, πως πρόκειται για μια ιστορία πέρα για πέρα αληθινή...

marianaonice είπε...

@jf μου
Το ήξερα ότι εσύ θα καταλάβαινες...
Σ' ευχαριστώ καλή μου φίλη από τα βάθη της καρδιάς μου!!!

Ανώνυμος είπε...

Ένα κομμάτι γης μοιάζει σ’ αυτόν μ’ ένα οποιοδήποτε κομμάτι γιατί είναι ένας ξένος που έρχεται μέσα στη νύχτα και παίρνει ότι έχει ανάγκη. Η γη δεν είναι σύντροφός του αλλά εχθρός του.

οι πιο μυστικές γωνιές των δασών θα μυρίζουν άνθρωπο

Τι φρίκη Μαριάνα μου.....
Η σοφία είναι στην απαρχή, εμείς
την βεβυλώσαμε...
Η γη είναι ιερός τόπος, είθε κάποτε να το εκλάβουμε.... ανόητοι όντως

φιλιά ελπίδας

Ανώνυμος είπε...

Μαριάνα σε κάποιο σχόλιο μίλησες για επαρχία
Πιστεύω οτι λαθεύεις όλη η γη είναι μια επαρχία
Αλοίμονο μας!!!!!!!!!!!!!!!!

marianaonice είπε...

@ελένη μου
όντως φρίκη!! και ίσως τα χειρότερα δεν ήρθαν ακόμη!
Έχεις δίκιο, όλη η γη είναι μία επαρχία!
Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα εύχομαι.

Meropi είπε...

Αξιοθαύμαστο το δέσιμο των Ινδιάνων με τη γη τους. Γι' αυτό ίσως και δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν στον αστικό τρόπο ζωής. Και τα ονόματα τους κι αυτά με τη φύση έχουν να κάνουν. Δεν μου λες Μαριάνα μου αν ήσουν Ινδιάνα πώς θα θελες να σε ονομάζουν;; Θα σου δώσω εγώ ένα όνομα: Το καθαρό ρυάκι. Χα χα χα!

Σπύρος είπε...

θα επανελθω στο κειμενο εχεις προσκλησουλα :)

marianaonice είπε...

@Μερόπη μου
πολύ θα ήθελα να ήμουν Ινδιάνα!
θαυμάζω τον τρόπο ζωής τους και τη φιλοσοφία τους. Ναι θα μου άρεσε να με έλεγαν το "Καθαρό ρυάκι"! Σ' ευχαριστώ πολύ φίλη μου που θεωρείς ότι είμαι καθαρό ρυάκι!
Φιλιά και καλή εβδομάδα!
(Περιμένω το mail με τις οδηγίες που λέγαμε) :))

@lockheart μου
Πέρασα και πήρα την πρόσκλησή σου!
Σ' ευχαριστώ. Καλή εβδομάδα φίλε μου.

M-meggie είπε...

Καλημέρα Μαριάννα μου. Με ένα τέτοιο κείμενο και με τον υπέροχο τρόπο που το παρουσίασες ας ξεκινήσει η εβδομάδα μας.

marianaonice είπε...

@Νότα μου,
Καλημέρα,
Καλή εβδομάδα :))

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Υποψιάζομαι πως για τη Χαλκίδα μιλάς...
Την έχω ζήσει στις καλύτερες εποχές της.
Τα τελευταία χρόνια δε στέκομαι εκεί. Συνεχίζω προς Λευκαντί, όπου ακόμη και μονο εκτός σαιζόν περιόδους βρίσκεις ηρεμία'

"και να στείλω την προσευχή μου μαζί με σας στ΄ αστέρια και στον ουρανό, μήπως μας λυπηθούν και προστατέψουν τις λιγοστές ανάσες μας!!"

Τί να μας κάνει κι΄ο θεός,, ο ουρανός και τα αστέρια, αφού εμείς οι μικροί θεοί επιλέξαμε την αυτοκαταστροφή μας...

Καλή σου εβδομάδα!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Spitogata είπε...

Δεν εξαφανίστηκε,
μας τον έφερες μπροστά στα μάτια μας,
μαζί με την μητέρα φύση.


Καλή εβδομάδα
αγαπητή μου

marianaonice είπε...

@Φύρδην-μίγδην μου
πόσο δίκιο έχεις! πράγματι επιλέξαμε την αυτοκαταστροφή μας! και όχι φυσικά όλοι μας, αλλά οι ισχυροί της γης επέλεξαν και για μας!!


@spitogata μου
Σίγουρα δεν εξαφανίστηκαν από την καρδιά και την ψυχή μας και πάντα είναι μπροστά μας όλα τα πλάσματα μαζί με τη μητέρα φύση!!
Όμως στη σκληρή πραγματικότητα τι γίνεται;;!!!

Καλημέρα και καλή εβδομάδα @φίλες μου :))

politis-gr είπε...

Μαριάννα όσο και να σου φανεί παράξενο , είμαι συγκινημένος.
Και για το κείμενο και τα σοφά λόγια του Ινδιάνου αρχηγού, αλλά και για την δύναμη που κρύβεις μέσα σου.
Προχώρα καλή μου φίλη με το κεφάλι ψηλά , γιατί σου αξίζει!
Καλή εβδομάδα :))

Ανώνυμος είπε...

Μαριάνα
καλό σου απομεσήμερο
Κάτι λίγο για σένα , που αξίζεις πολλά, έχω αφιερωσει στην σελίδα μου

http://Isminy.pblogs.gr

marianaonice είπε...

@politis.gr
Σ΄ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου
λόγια φίλε μου! Το κείμενο του Ινδιάνου αρχηγού έπρεπε να ήταν σημαία όλων των ταγών της γης!! Είναι τόσο επίκαιρο και προφητικό παρότι γράφτηκε το 1855!!
Όσο για το αν αξίζω, δεν ξέρω, ίσως το ξέρουν οι άνθρωποι που μ΄ αγαπούν, αλλά αυτό δεν φτάνει!!
Καλό απόγευμα και να είσαι πάντα καλά! :))

@Ισμήνη μου
Το είδα αυτό το "πάρα πολύ" για μένα και σιωπώ!! Γιατί το ευχαριστώ δεν φτάνει για να εκφράσω όσα ένοιωσα!!...
Καλό απόγευμα φίλη μου!!

patsiouri είπε...

Σήμερα το ρπωί το δίδασκα αυτό!! Είναι στην ύλη της Α Γυμνασίου...
Ελπίζω να το θυμηθούν ακι τα σκασμένα μεθαύριο που θα πέσει!

marianaonice είπε...

@patsiouri μου
πολύ χαίρομαι που το δίδαξες αυτό στα παιδιά μας!! Αυτά τα μηνύματα ζωής πρέπει να τους περνάμε για να φτιάξουν κάποτε τα πράγματα!
Είμαι σίγουρη ότι θα το θυμηθούν όταν θα πέσει, γιατί ξέρω τι δασκάλα έχουν!!
Καλό απόγευμα!

Roadartist είπε...

Πολύ σωστά Μαριάνα.. ΕΝΑ ειμαστε μαζί της..Ειναι μητέρα η γη..
Αλλά δυστυχώς εμείς άσωτα παιδιά που δεν εχουμε ιδεα για το τι μας περιμενει, τι καταστροφες προκαλουμε εμεις οι ιδιοι στο 'σπιτι' μας.. ΝΤΡΟΠΗ, ΚΑΤΑΝΤΙΑ.. η φράση σου "το λιγοστό πράσινο που απέμεινε στην Αττική" με πληγώνει..Και δυστυχως εχεις απολυτο δικιο δεν εχουμε δει τα χειροτερα ακομη. καληνυχτα φιλη μου..

marianaonice είπε...

@roadartist μου
Τουλάχιστον οι φωνές μας μήπως ακουστούν στο σύμπαν και κάποιος θεός μας λυπηθεί!! Γιατί άλλη ελπίδα δεν έχουμε ούτε εμείς ούτε η μητέρα φύση!!
Φοβάμαι ότι κανείς δεν νοιάζεται πιά!
Το κέρδος είναι μόνος στόχος τους!! Να δούμε πόσα ξενοδοχεία θα ξεφυτρώσουν στα καμμένα της Ηλείας και κατά μήκος της Ιονίου Οδού!! Αλλοίμονό μας!!
Καλό βράδυ φίλη μου.

Ανώνυμος είπε...

Μαριάννα καλημέρα και καλό μήνα!!Πολύ χάρηκα την βόλτα μας, τόσα χρόνια μιλάμε αλλά ποτέ δεν βρεθήκαμε οι δυό μας από κοντά κι αυτό το άγγιγμα ψυχής πολύ με συγκίνησε. Εύχομαι να το επαναλάβουμε.Συγκλονιστικός και επίκαιρος ο λόγος του "άγριου".
ΖΩΗ-ΠΡΟΣΦΟΡΑ

marianaonice είπε...

@ΖΩΗ-ΠΡΟΣΦΟΡΑ
Καλή μου ξαδελφούλα και φίλη πάνω απ΄ όλα, το ξέρω ότι μιλάμε την ίδια γλώσσα γι΄ αυτό και το ...άγγιγμα ψυχής ανάμεσά μας!!

Φιλιά!!

Ανώνυμος είπε...

ωραίο το κείμενο αλλά μάλλον ψιλομούφα απ΄ ότι είδα εδώ:
http://antichainletter.wordpress.com/2012/08/12/siatl/#more-2749

Όταν κοιτάς από ψηλά την ανατολή !!