Ας συνεχίσουμε πάλι με στίχους, αφού η φάση που περνάμε είναι ζόρικη, και δεν αντέχει βαθείς στοχασμούς και προβληματισμούς, μια και όλα φαντάζουν μάταια σε τούτη τη Χώρα!
Δες κει κάτω
στη λίμνη πεσμένο ένα ξερόφυλλο,
σημάδι βαρυχειμωνιάς που φθάνει.
Ο ουρανός βούρκωσε.
Δες καλέ μου, άρχισε να δακρύζει.
Σε λίγο κλάμα γοερό
θα σκεπάσει την πλάση, η βροχή!
Μα εσύ μην κλαις.
Άσε εμένα να κλάψω.
Έχω τόση ανάγκη να λιώσω
μεσ' το δάκρυ, να γίνω λάσπη,
χώμα φθινοπωρινό της λίμνης,
και να χαθώ μεσ' τον χειμώνα!
Βαρέθηκα πια να περιμένω την άνοιξη.
Ο χειμώνας της ζωής έγινε ένα μ' εμένα!
Με πόνεσε και τον πόνεσα σαν αδελφό!
Φύγε εσύ αγάπη.
Φύγε να σωθείς απ΄ την καταιγίδα.
Τρέξε να βρεις τ' ανθισμένα κλαδιά
και φύλαξε δυό ροδοπέταλλα για μένα...
κρυφά μεσ' την καρδιά σου.
Και σαν δεις μια χούφτα χιόνι,
μη σταθείς. Είναι η καρδιά μου!
'Ασε τα ροδοπέταλα και προχώρησε.
Τρέξε να βρεις τον ήλιο.
Τα χιόνια δεν είναι για σένα...
Κι εγώ τώρα πια είμαι μια χούφτα χιόνι.
Μια χούφτα χιόνι με δυό μαραμένα ροδοπέταλλα!!...
Δες κει κάτω
στη λίμνη πεσμένο ένα ξερόφυλλο,
σημάδι βαρυχειμωνιάς που φθάνει.
Ο ουρανός βούρκωσε.
Δες καλέ μου, άρχισε να δακρύζει.
Σε λίγο κλάμα γοερό
θα σκεπάσει την πλάση, η βροχή!
Μα εσύ μην κλαις.
Άσε εμένα να κλάψω.
Έχω τόση ανάγκη να λιώσω
μεσ' το δάκρυ, να γίνω λάσπη,
χώμα φθινοπωρινό της λίμνης,
και να χαθώ μεσ' τον χειμώνα!
Βαρέθηκα πια να περιμένω την άνοιξη.
Ο χειμώνας της ζωής έγινε ένα μ' εμένα!
Με πόνεσε και τον πόνεσα σαν αδελφό!
Φύγε εσύ αγάπη.
Φύγε να σωθείς απ΄ την καταιγίδα.
Τρέξε να βρεις τ' ανθισμένα κλαδιά
και φύλαξε δυό ροδοπέταλλα για μένα...
κρυφά μεσ' την καρδιά σου.
Και σαν δεις μια χούφτα χιόνι,
μη σταθείς. Είναι η καρδιά μου!
'Ασε τα ροδοπέταλα και προχώρησε.
Τρέξε να βρεις τον ήλιο.
Τα χιόνια δεν είναι για σένα...
Κι εγώ τώρα πια είμαι μια χούφτα χιόνι.
Μια χούφτα χιόνι με δυό μαραμένα ροδοπέταλλα!!...
48 σχόλια:
Τρέξε να βρεις τον ήλιο.
Τα χιόνια δεν είναι για σένα...
Στους πολυσύχναστους δρόμους
μήν τραγουδάς το λευκό του χιονιού...
γρήγορα θα πατηθεί και λάσπη θα γενεί...
Καλημέρα Μαριάννα
Αρης
Καλημέρα Μαριάνα.
Πολύ ωραίο ποίημα. Πράγματι, μάταια όλα εδώ, ένα σκέτο χάλι, είκοσι πέντε χρόνια τώρα κι ευτυχώς που δεν ήμουνα εδώ.
μα τι θέση μπορεί να έχουν οι ποιητές σε μια ταραγμάνη εποχή?
Μαριάνα, είναι εποχή στοχασμών- δεν αποφεύγεται.
"Φύγε εσύ αγάπη.
Φύγε να σωθείς απ΄ την καταιγίδα".
Το ασφαλέστερο καταφύγιο της αγάπης Μαριάνα μου, είναι ο άνθρωπος.
(Εναρμονισμένοι οι στίχοι σου με την σκέψη μου)
Καλό απόγευμα
:-)
@politis.gr
O ήλιος κρύφτηκε φίλε μου, γιατί η συννεφιά είναι βαρειά!!
@Άρη μου
έτσι είναι το λευκό δεν αντέχει στην κοσμοσυρροή! Είναι μοναχικό και απόμακρο!!
@mariana μου
σ΄ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Αυτό λέω και εγώ, δεν αξίζει ν΄ ασχολείται πια κανείς με όσα συμβαίνουν σ΄ αυτή τη Χώρα. Είναι μάταιο!!
Καλό απόγευμα @φίλοι μου.
@ελένη μου
Οι ποιητές δεν ξέρω τι θέση μπορεί να έχουν! Εγώ πάντως νοιώθω ότι δεν έχω καμιά θέση στην ταραγμένη εποχή μας! Μάλλον αλλού βρίσκομαι! Χα,χα,χα!!
@vassia μου
και το ασφαλέστερο καταφύγιο του ανθρώπου που είναι άραγε;; Μήπως στην αγάπη;;... :))
Καλό απόγευμα @φίλες μου.
Μαριαννα, 30 βαθμους εχει εξω!!!
Τι χιονια και μαραμενα ροδοπεταλα; Να δεις πως ειναι τα τριανταφυλλα στον κηπο και μετα να μου πεις.
Η ανοιξη ας ερθει στις καρδιες ολων μας, αυτο εχω να πω.
:)
@Αντώνη μου
Τι και αν έχει 30 βαθμούς έξω;; Σημασία έχει η εσωτερική παγωνιά! Αυτή δεν ζεσταίνεται όσους βαθμούς και αν έχει έξω!!
Όσο για τα τριαντάφυλλα τα βλέπω φίλε μου και εγώ, είναι στις δόξες τους, και έγραψα ποιήμα και γι΄ αυτά, έτσι όπως τα βλέπω εγώ, όμως!! Κάποια στιγμή θα το ανεβάσω και αυτό!!
Εύχομαι η άνοιξη να είναι πάντα στις καρδιές όλων σας!!
Καλό σου απόγευμα.
Πολύ καταχνιά. Βγες μια βόλτα έξω, σε μια πράσινη και ανθισμένη πλατεία, σε μια ηλιόλουστη παραλία να αλλάξει η διάθεσή σου. Το blogging δεν κάνει πάντα καλό.
Μαριάνα μου,τα ροδοπέταλα μέσα στο χιόνι είναι σημάδι άνοιξης!
Αυτή η πλευρά σου,στο 'χω ξαναπει,μ'αρέσει...:)
Την καλησπέρα μου,καλή μου!
@Phlou-plis μου,
Τώρα μαζεύτηκα!! Σήμερα όλη μέρα έξω ήμουν, και σε πλατείες πήγα (και με συντριβάνια μάλιστα), και καφέ ήπια με φίλους μου και θαύμα πέρασα!!
Ένα ποιήμα είναι, μη δίνεις μεγάλη σημασία! Απλά καθρεφτίζει μια δύσκολη φάση της ζωής μου, που είναι σε εξέλιξη, αλλά αντιμετωπίζεται!! Σημειωτέον το ποιήμα έχει γραφτεί πριν πολλά χρόνια, το βρήκα όμως λίγο επίκαιρο και το ανέβασα!
Σ΄ ευχαριστώ πάντως για τη συμβουλή σου φίλε μου!!
@Ψυχούλα μου
Συμφωνώ ότι τα ροδοπέταλα μέσα στο χιόνι είναι σημάδι άνοιξης! Όμως τα δικά μου είναι μαραμένα, αν πρόσεξες! ...:))
Σ΄ ευχαριστώ φίλη μου για τα καλά σου λόγια!
Καλό σου απόγευμα.
Οταν η διαφορά "θερμοκρασίας", γίνεται συναίσθημα η ζωή σου θα είναι πάντα γεμάτη από έντονες στιγμές είτε καλές είτε κακές.
Σημασία έχει, το πως νιώθεις το σήμερα.
Καληνύχτα Μαριάννα μου!
@takiz μου
έτσι είναι! το θέμα είναι πως νοιώθουμε το σήμερα! πότε με τα πάνω μας και πότε με τα κάτω μας!! Έτσι είναι η ζωή και πώς να την αλλάξεις;;
Καλό βράδυ @γείτονά μου! :))
@patsiouri μου,
Καληνύχτα γλυκειά μου! :))
"...Βαρέθηκα πια να περιμένω την άνοιξη.
Ο χειμώνας της ζωής έγινε ένα μ' εμένα!
Με πόνεσε και τον πόνεσα σαν αδελφό!..."
Διακρίνω πεσιμισμό; Για προσπάθησε ν' ανέβεις και να μας ανεβάσεις...
Μια χούφτα χιόνι λοιπόν.
Υπέροχο!!!!!
Γι'αυτό ζητείται ελπίδα
Την καλημέρα μου γλυκιά μου Μαριάννα.
Να προσπαθείς πάντα να λες "δες κει κάτω". Και ας είναι όραμα.Ας είναι στίχος
@mortal μου
Φάση είναι και περνάει... Το ποιήμα έχει γραφτεί πριν πολλά χρόνια! Δεν απηχεί ακριβώς τη σημερινή κατάσταση, απλά την προσεγγίζει λίγο! Είναι κάποιες φορές που μου φαίνεται μάταιο ό,τι θέμα και να ανεβάσω, αφού τίποτε δεν γίνεται σ΄ αυτό τον τόπο! Έτσι καταφεύγω στα ποιήματά μου...
@νότα μου
Ακριβώς γι΄ αυτό ζητείται ελπίδα!!
Πούν' τη όμως?
@άλλε μου,
ναι έχουμε ανάγκη το όραμα και ας είναι και με στίχους!
Όταν έγραφα το σχόλιό μου στο δικό σου μπλογκ, την ίδια ώρα πρέπει να έγραφες εσύ στο δικό μου, γιατί όταν γύρισα πίσω από εσένα, βρήκα εδώ το σχόλιό σου! Συναντηθήκαμε νοερά @φίλε μου, με τους στίχους μας! Χαχαχα!!
Καλημέρα σε όλους σας
Mαριάννα μου,
Αφιερωμένο!
@κούκε μου
τι να πω;; Βούρκωσα...
"Τη λύπη την κατοίκησα σε νύχτα και σε μέρα, σ΄ αφήνω στον αέρα για να σε βρω στο φως"!!
Αυτό το φως ψάχνω φίλε μου καλέ και πατριώτη!!
Χίλια ευχαριστώ, μίλησες στην ψυχή μου μ΄ αυτή σου την αφιέρωση!!
Μαριάνα μου,
τα χιόνια λιώσαν τώρα, πιάσαν οι ζέστες. Άντε να λιώσει και το δικό σου, καιρός του είναι!
Πες τα Μεροπη!!!
@Μερόπη μου
αυτό λέω και εγώ. Να λοιώσει και το δικό μου χιόνι! Βοηθάτε όλοι και κάτι γίνεται!! Χαχαχα!!!
@Αντώνη μου
Μη βαράς εσύ!! Το εμπεδώσαμε ότι έχει 30 βαθμούς έξω! Μέσα όμως τι γίνεται;;; Δεν μας λες!!!
νιφάδες
που παγώνουν την ψυχή!
μα λέξεις που ζεσταίνουν
την αγάπη!
καλό βράδυ με χαμόγελο...:)
@γωγώ μου
και η αγάπη που ζεσταίνει την ψυχή!
Καληνύχτα καλή μου :)))
Marianaonice
καταλαβαινω ποσο απογοητευμενος μπορει να νοιωθει κανεις στην Ελλαδα γιατι κι εγω σε μεγαλουπολεις ημουνα και γνωριζω ...αλλα η ελπιδαστον νθρωπο πεθαινει τελευταια κι αυτο μην το ξεχνας.
πολλα φιλια
@faraona μου
Έτσι είναι, γι΄ αυτό είμαστε εδώ, για να ψάχνουμε την ελπίδα...
Καλό ξημέρωμα φίλη μου.
mariana
αφού σ' ευχαριστήσω που μ επισκέφτηκες, σ αφήνω τις σκέψεις μου.
Η ζωή θα μετρήσει
τους κανόνες,
η δύση τις εξαιρέσεις τους.
Η βροχή πίνει
τους αιώνες,
η άνοιξη τα όνειρά μας.
Ο αετός βλέπει
τις ηλιαχτίδες
κι η νιότη τα οράματα.
Μην απορεί κανείς
το ένστικτο
γίνεται δρόμος
κι όμως,
η χάρη των ματιών
ποτέ δεν έσβησε
ptoni
@prioni
Σ΄ ευχαριστώ φίλε που μου ανταπέδωσες την επίσκεψη!
Υπέροχοι οι στίχοι που μου άφησες!
"Η ζωή θα μετρήσει
τους κανόνες,
η δύση τις εξαιρέσεις τους".
Φοβερό και αληθινό!! Καταστάλαγμα ζωής και εμπειρίας!!
Καλό σου ξημέρωμα.
Υ.Γ. Α! θα σε προσθέσω και εγώ στα αγαπημένα μου ιστολόγια και κρίμα που δεν σε είχα ανακαλύψει μέχρι τώρα :))
Φοβερή αίσθηση όταν η παγωνιά επιβιώνει και κάνει αισθητή την παρουσία της όταν έχει έξω τι 30 τι 40 βαθμούς...Σε καταλαβαίνω γλυκιά μου...εύχομαι να λοιώσει, να φύγει, να χαθεί, να κυλήσει στη λήθη του χρόνου..
@Βροχούλα μου
Σ΄ ευχαριστώ φίλη μου! Κρατώ την ευχή σου και προχωρώ...
Καλό σου μεσημέρι.
Μαριάννα στο χιόνι, λοιπόν...
Χαίρομαι που στα ζόρικα μπορείς και βρίσκεις εξόδους διαφυγής.
Καλό σου βράδυ
@jf μου,
έτσι πρέπει!! Κάπου πρέπει να διοχετεύουμε την πίεση που κατακλύζει τη ζωή μας!!
Καλό σου βράδυ φίλη μου.
Το μόνο που νιώθω ότι δεν οφελεί να κάνει κανείς όταν κάποιος νιώθει παγωνιά είναι να προσπαθεί να του δείξει τον ήλιο.
Θα ευχηθώ μόνο ότι επειδή ο χειμώνας περνάει από τις ζωές όλων μας και μένει σε άλλους πολύ και σε άλλους λιγότερο, να κρατήσει μόνο λίγο, μόνο τόσο λίγο, ίσα να θυμάσαι πως κάποτε κρύωσες.
Να είσαι δυνατή πάντα μαριανάκι κι αν θελήσεις ξέρεις...
Πιστεύω να "επανήλθες" και να μη σε εκφράζει, πλέον, το τραγούδι "...τα καλοκαίρια μας μικρά κι ατέλειωτοι οι χειμώνες"
Καλό απόγευμα!
@Freedula μου
Σ΄ ευχαριστώ... Μου αρκεί ότι καταλαβαίνεις... Προσπαθώ καλή μου, να διώξω το χειμώνα, όσο πιο γρήγορα μπορώ, αλλά δεν εξαρτάται από μένα...
@mortal μου
Σ΄ ευχαριστώ φίλε μου που νοιάζεσαι.
Είναι μία από τις δύσκολες φάσεις της ζωής μου, ίσως τις πιο δύσκολες...
Και εγώ θέλω να την περάσω γρήγορα και ανώδυνα και προσπαθώ... Μα φαίνεται ο δικός μου χειμώνας μοιάζει όντως ατέλειωτος!
Καλό απόγευμα @φίλοι μου.
Καλο απογευμα φιλη μου.
Καλο ΣΚ!!!
:)
(Τ.Ε.Ε.Π.)
@Αντώνη μου
καλό απόγευμα καλέ μου φίλε.
Καλό Σ/Κ και σε σένα.
Πολύ ωραίο ποίημα και η φωτό..
Καλό σκ μαριανα ξεκουραστο :)
@roadartist μου,
Σ' ευχαριστώ!!
Καλό Σ/Κ και σε σένα.
Είναι Μαριάνα μου, το πιο ζεστό καταφύγιο.
Καλη σου μέρα
Φιλιά
:-)
@vassia μου
καλή σου μέρα και καλό Σ/Κ :))
Μαριάννα μου ολα καλά και ειμαι πάλι εδω... Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και το πέρασμά σου..
Καλό Σαββατοκύριακο να εχεις
Αρης
@Άρη μου,
Χάρηκα που πέρασες και που είσαι καλά!
Το φεγγάρι σου όλα τα λεφτά και οι στίχοι και η φώτο!!!
Καλό Σ/Κ φίλε μου.
Μα εσύ μην κλαις.
Άσε εμένα να κλάψω.
:)
@outopios
Καλώς ήλθες φίλε από τη γειτονιά μου.
Πέρασα και εγώ από τη δική σου και πολύ μου άρεσε το μουσικό σου μπλογκ.
Και οι επιλογές σου! Θα σε επισκέπτομαι συχνά γιατί η μουσική και τα τραγούδια είναι η ίδια μου η ζωή!!
Καλή Κυριακή.
Δημοσίευση σχολίου