Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

Συγκίνηση...από το "ΑΝ" του Κίπλινγκ...

Ο @φίλος lockheart πριν κάμποσο καιρό με κάλεσε σε ένα παιχνίδι συγκίνησης από οποιοδήποτε λόγο.
Στο συγκεκριμένο παιχνίδι καλούμαι να παραθέσω ένα video, κείμενο, στίχο, τίτλο από ταινία ή απόσπασμα αυτής ή ό,τι άλλο με έκανε να συγκινηθώ και φυσικά να αναφέρω και το λόγο που μου συνέβη αυτό.

Στη ζωή μου, όπως όλων φαντάζομαι, υπήρξαν αμέτρητες στιγμές που συγκινήθηκα από χαρά ή λύπη! Τι να πρωτοθυμηθώ αλήθεια;;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια φτωχή οικογένεια, με πατέρα βιοπαλαιστή και μητέρα νοικοκυρά.
Όταν έδωσα εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο, η δήλωση του πατέρα ρητή:
"Αν περάσεις επαρχία δεν θα πας. Δεν έχουμε τα μέσα να διατηρήσουμε δεύτερο σπίτι".
Η αγωνία μεγάλη και ο αγώνας ακόμη μεγαλύτερος!

Έτσι ένα γεγονός που με σημάδεψε στη ζωή μου και η συγκίνηση που ένοιωσα τότε χαράχτηκε για πάντα στο μυαλό μου, ήταν κατ' αρχάς η επιτυχία μου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών που μου επέτρεψε να σπουδάσω χωρίς να βάλω την οικογένειά μου σε επιπλέον έξοδα, στα οποία θα αδυνατούσαν να ανταπεξέλθουν!
Από τη συγκίνηση τότε θυμάμαι ότι όταν το άκουσα, λυποθύμησα!

Μετά εμπειρία φοβερής συγκίνησης ένοιωσα, όπως κάθε γυναίκα πιστεύω, με τη γέννηση της κόρης μου!

Τέλος θέλω να σας παραθέσω και κάποιους στίχους που, όταν παιδί ακόμη, είχα διαβάσει με συγκίνησαν αφάνταστα, γιατί ένοιωσα ότι ταυτίζομαι μαζί τους!
Πάντα στα δύσκολά μου οι στίχοι αυτοί με συντρόφευαν και από εκεί αντλούσα δύναμη ν' αντέχω και να συνεχίζω!!
Πάντα με συγκινούσαν και με συγκινούν!!

Όμως τα τελευταία χρόνια, δεν μπορώ να τους διαβάσω, χωρίς να δακρύζω... ίσως γιατί με όσα βιώνουμε στην ελληνική κοινωνία και προπαντός στην ελληνική δικαιοσύνη, οι στίχοι αυτοί έρχονται να βυθιστούν μαχαίρι σε ανοικτές πληγές μου που ακόμα πονάνε!!

Σήμερα πλέον όταν τους διαβάζω δεν συγκινούμαι απλά, κλαίω φανερά, και στο νου μου φέρνω τους δύο εισαγγελείς μας, Ηλία Κολιούση και Ελένη Σωτηροπούλου, που τώρα πληρώνουν το τίμημα για να τηρήσουν κι αυτοί ό,τι οι στίχοι του Κίπλινγκ προστάζουν!!

Τους αφιερώνω λοιπόν σ' αυτούς τους δύο ανθρώπους με έναν κόμπο στο λαιμό και μία θάλασσα οργής στην ψυχή μου!!


"ΑΝ"

Αν μπορείς να κρατάς την ψυχραιμία σου
όταν οι άλλοι χάνουν τη δική τους
και ρίχνουν σε σένα την ευθύνη
και την αιτία της αδυναμίας τους.

Αν έχεις πίστη στον εαυτό σου
όταν οι άλλοι αμφιβάλλουν για σένα
και δε σε πειράζει αυτή η δυσπιστία τους

Αν μπορείς καρτερικά να περιμένεις
χωρίς να σε κουράζει η αναμονή,
ή όταν διαδίδουν ψέματα για σένα
να μην ξεπέφτεις και συ στο ψέμα,
ή όταν φανερά σου δείχνουν μίσος
να μην αφήσεις το μίσος να σε καταλάβει,
κι όμως να μη φαίνεσαι πολύ αγαθός
μήτε πολύ στοχαστικός στα λόγια.

Αν να ονειρεύεσαι είσαι ικανός
δίχως να γίνεσαι σκλάβος των ονείρων

Αν να δέχεσαι μπορείς θρίαμβο και όλεθρο το ίδιο
και να αντιμετωπίζεις παρόμοια και τα δύο

Αν είσαι σε θέση να υπομένεις
ακούοντας την αλήθεια που συ είπες,
να επαναλαμβάνεται αλλοιωμένη από πονηρούς
που επιδιώκουν έτσι να παγιδέψουν αφελείς,
ή να παρατηρείς αυτά που συ τους έδωσες ζωή,
σπασμένα να κείτονται και παραπεταμένα
και να φτιάχνεις εξαρχής με εργαλεία φθαρμένα.

Αν τολμάς όλα σου τα πλούτη μαζεμένα
να τα παίζεις κορώνα-γράμματα μεμιάς,
να χάνεις κι απ' την αρχή να ξεκινάς
χωρίς να μέμφεσαι για τη μοίρα σου κανέναν

Αν μπορείς να κάνεις καρδιά, νεύρα και μυς
να σε υπηρετούν ακόμα κι όταν έχουν καταρρεύσει,
και γερά να κρατάς, ενώ δεν υπάρχει εντός σου
τίποτε πέρα από τη θέληση που τους λέει <βαστάτε!>

Αν μπορείς να μιλάς με χιλιάδες
κι όμως να κρατάς την αρετή σου,
ή να περπατάς με κυβερνήτες
κι όμως να μην αλλάζεις την απλή ζωή σου.

Αν ούτε εχθροί να σε βλάψουν μπορούν,
μα ούτε και κοντινότεροι φίλοι,

Αν όλοι έχουν την ίδια αξία για σένα
και κανείς πιο πολύ από τους άλλους

Αν μπορείς να γεμίζεις τη μέρα σου
με εικοσιτέσσερις ώρες αξίας ζωής,
τότε δική σου θα είναι όλη η Γη
με όλα της τα αγαθά κι ακόμη:
Αληθινά θα είσαι Άνθρωπος παιδί μου.
.

57 σχόλια:

cinderella είπε...

Καλησπέρες!!
Πολύ γλυκιά ανάρτηση. Αυτό με το πανεπιστήμιο...απλά συγκινητικό.
Και το "αν" μάθημα ζωής!!
Να εισαι καλά Μαριάνα μου με τα μαθήματα ζωής που μας δινεις.. :))

Laplace είπε...

makran to agaphmeno mu poihma..
poly sygkinitiko..

VAD είπε...

Μου άρεσε πάντα το ποίημα,σήμερα όμως μοιάζει σαν οδηγός για αγίους.
Κι ο ίδιος ο δημιουργός του βέβαια δεν ήταν άγιος,κάπου διάβασα παλιότερα ότι θεωρούνταν ο θεωρητικός της αγγλικής αποικιοκρατίας,ίσως να είναι αλήθεια,αφού όλη η ζωή του πέρασε στις αγγλικές αποικίες.

Καλημέρα,Μαριάνα...

KΑΡΜΕΝ είπε...

Δεν έχεις ιδέα τι ανάγκη είχα σήμερα για κάτι τέτοιο… γλυκό και γεμάτο αγάπη σαν το χάδι της μάνας όταν είσαι μικρό παιδί… Ευχαριστώ. Να είσαι πάντα καλά.

monahikoslikos είπε...

"Αργοπεθαίνει όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα
για να κυνηγήσει ένα όνειρο…"


ένας στίχος από το ποίημα του Νερούντα, "Αργοπεθαίνει" που λες και γράφτηκε για να συμπληρώσει το "Αν" του Κίπλινγκ που εξακολουθεί να αποτελεί σημείο αναφοράς για ανυπότακτα μυαλά.
Καλημέρα

Takiz είπε...

Άνθρωπος με ΑΛΦΑ κεφαλαίο....

Συννεφούλα είπε...

Καλημέρα!
Πολύ ανθρώπινη η ανάρτησή σου. Πραγματικά χαίρομαι για σένα. Και το ποίημα που παρέθεσες έχει τόσα μηνύματα να δώσει!!

Meropi είπε...

Μαριάνα μου,
τι μου θύμησες τώρα!!! Σε γνώρισα στο πρώτο δικηγορικό γραφείο που δούλεψα, μικρή φοιτητριούλα της Νομικής εσύ, νεαρή δικηγόρος εγώ. Δούλευες και σπούδαζες ταυτόχρονα. Σε τίποτε δεν επιβάρυνες τους δικούς σου.
Όσο για το ποίημα το έμαθα στην Α΄ Γυμνασίου από το φιλόλογο μας και από τότε έγινε από τα πιο αγαπημένα μου.
Την καλημέρα μου

αντωνης είπε...

Καταπληκτικη αναρτηση, παρομοια αγωνια ειχα και εγω τοτε με το πανεπιστημιο.

Και το ποιημα πολυ ωραιο.

Καλημερες!!!
:)))

akrat είπε...

βρε στους δύο της παραιτήσεως?
αφού το αισθάνεστε...

jf είπε...

Πράγματι, τι να πρωτοθυμηθεί κανείς απ’ τις συγκινήσεις της ζωής του!
Όσο για το ποίημα, θάχει ενδιαφέρον να υπολογίσει ο καθείς μας πόσο Άνθρωπος είναι, μετρώντας τα ΑΝ του Κίπλινγκ!

Την καλημέρα μου

GrBase είπε...

Πριν πολλά χρόνια διάβασα για πρώτη φορά το ΑΝ του Rudyard Kipling.
Θυμάμαι το είχα διαβάσει πολλές φορές τη μια μετά την άλλη … για να μπορέσω να καταλάβω όλα να νοήματα που συνέθεταν τόσες λίγες λέξεις. Είναι εντυπωσιακό το πόσα νοήματα εμπεριέχονται σ’ αυτό το κείμενο. Αν επιχειρήσεις να τα πεις πιο αναλυτικά θα μιλάς για ώρες κι αν έχεις απέναντί σου κάποιον να σχολιάζεις …για χρόνια … πολλά χρόνια ….όσα και τα χρόνια που ζούμε … δεν είναι δα και εύκολο να τα εφαρμόσεις όλα όσα γράφει ο ποιητής …

Side21 είπε...

Στις μεγάλες μας συγκινήσεις,
Βίοι Παράλληλοι ...
Αν συναισθηματικά σε διεγείρουν
πράγματα & γεγονότα απλά - καθημερινά
που οι πιο πολλοί από δίπλα τους
αδιάφορα προσπερνάνε ...
Τότε είσαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ καλή μου ...

marianaonice είπε...

@ciderella μου
Ναι έτσι το αισθάνθηκα κι εγώ αυτό το ποιήμα: Μάθημα ζωής! Εγώ τι μαθήματα να δώσω;; Ο Ινδός Κίπλινγκ που μεγάλωσε στην Αγγλία, τα είπε και εγώ απλά τα ...αισθάνθηκα!
Φιλιά!! :)))

@laplace78
Νομίζω ότι το ποιήμα αυτό συγκινεί ακόμη όσους παλεύουμε στη ζούγκλα των θηρίων να παραμείνουμε άνθρωποι!!

@vad μου
Έχεις δίκιο! Σήμερα πια αυτό το ποιήμα λες και απευθύνεται σε αγίους και όχι απλούς ανθρώπους! Αφού κατάντησε τόσο δύσκολο το αυτονόητο! Να παραμείνεις άνθρωπος!
Πιστεύω vad μου ότι ακόμη και ένας θεωρητικός της αγγλικής αποικιοκρατίας στην εποχή του, θα μπορούσε να παραμείνει άνθρωπος στο μέτρο που περνούσε από το χέρι του!

Καλημέρα @φίλοι μου!

marianaonice είπε...

@agapi
Χαίρομαι που η ανάρτησή μου αυτή είχε κάτι να σου πει τούτη τη δεδομένη στιγμή στη ζωή σου! Βλέπεις δεν είσαι μόνη που βιώνεις ίσως τα δύσκολα και χρειάζεσαι ...ένα ποιητικό χάδι για να πάρεις δύναμη και ν' αντέξεις...
Όλη το έχουμε ανάγκη αυτό καλή μου, και τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερο...

@Mοναχικέ μου Λύκε
Σ' ευχαριστώ για το άριστο συμπλήρωμα της ανάρτησής μου αυτής με το ποιήμα του Πάμπλο Νερούντα.
Μα και όσα είπε ο Τάσος Λειβαδίτης κινούνται μέσα στα όρια που βάζει το "Αν" του Κίπλινγκ και αφορούν τα ανυπότακτα μυαλά:
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις για να ζήσουν οι άλλοι.
Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι μπρος στα ντουφέκια!


@Takiz μου
Άνθρωπος με κεφαλαία, που τείνει πια να καταντήσει είδος εν ανεπαρκεία!!

marianaonice είπε...

@συννεφούλα μου
Γι' αυτό με συγκινεί ακόμη αυτό το ποιήμα! Γιατί όσο περνάνε τα χρόνια γίνεται ακόμη πιο επίκαιρο!!

@Mερόπη μου
Καλή μου φιλενάδα, τι μου θύμησες και εμένα τώρα;; φοιτητριούλα εγώ, νεαρή δικηγόρος εσύ, ανυπότακτα μυαλά από τότε που λέει και ο @Μοναχικός Λύκος!
Και παρά τα χρόνια, που πέρασαν, τα μυαλά μας δεν θέλησαν να υποταχθούν ποτέ!! :)))

@Αντώνη μου
Αλήθεια;; Και εσύ είχες αγωνία να περάσεις σε Σχολή των Αθηνών, γιατί δεν υπήρχε η άνεση της μετεγκατάστασης σε επαρχιακή πόλη;;
Για μένα ήταν καθοριστικό ξέρεις αυτό στη ζωή μου! Θα μπορούσε να μην είχα καν σπουδάσει αν πέρναγα ας πούμε Θεσσαλονίκη! Και τότε την Αθήνα για να την πιάσεις ήθελες υψηλή βαθμολογία!
Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτησή μου αυτή! :)))

Καλημέρα @φίλοι μου!

αντωνης είπε...

Ετσι ακριβως Μαριαννα. Θα ηταν πολυ δυσκολο για τους γονεις μου να με στειλουν στην επαρχια, δεν μου το ειχαν πει αλλά το ενιωθα εντονα.
Και ενω η βαση στη σχολη που περασα ηταν 1588 μορια, εγω μαζεψα 1596!!!

(αν θυμαμαι καλα τα νουμερα, παντως τετοια ηταν η διαφορα)

:)

marianaonice είπε...

@akrat μου
Ναι στους δύο αυτούς εισαγγελικούς λειτουργούς που προτίμησαν να τινάξουν στον αέρα μία ευδόκιμη υπηρεσία χρόνων, παρά να παραβούν το Σύνταγμα και τη συνείδησή τους!! Αν θέλεις να δεις γιατί το πιστεύω αυτό, πέρασε από της Μερόπης όπου αναλυτικά μας το εξηγεί!

@jamanfou μου
Πόσο δίκιο έχεις!! Είπαμε είδος εν ανεπαρκεία πια έγιναν οι Άνθρωποι του Κίπλινγκ!

@grbase
Νομίζω ότι μέσα σ' αυτούς τους στίχους ο Κίπλινγκ περιέλαβε πράγματι τον τρόπο ζωής και συμπεριφοράς του Ανθρώπου με κεφαλαία, διαχρονικά!! Οπότε πώς να μη μιλάς γι' αυτό ατελείωτα ανά τους αιώνες!!

marianaonice είπε...

@side21
Αχ συνάδελφε μου!! Τα απλά και καθημερινά κατάντησαν άθλος πλέον στις μέρες μας!! Και εμείς μετά βίας καταφέρνουμε να μη τα προσπερνάμε και να παραμένουμε ακόμη ...Άνθρωποι! :(

@Aντώνη μου
Καταλαβαίνω... Και εγώ κάπου στο μέσον έπιασα δεν θυμάμαι πόσο, απλά ότι πέρασα κάπου στο μέσον θυμάμαι, και περίεργο θυμάμαι μόνο τις βαθμολογίες που πήρα στο κάθε μάθημα χωριστά που κυμάνθηκαν από 15 μέχρι 17. Τότε οι βαθμοί αυτοί ήταν από τους καλούς, υποτίθεται...
Στα άλλα έπαθα ασλτχάϊμερ μάλλον!
:))

Καλό μεσημέρι @φίλοι μου!

Ανώνυμος είπε...

γειά σας,πέρασα στην πόλη μου,χωρίς φροντιστήριο,ηταν ντροπή!!!!!κατα την διάρκεια του σχολικού ετους.Δύο μήνες ανάμεσα 1η Ιουλίου 30η Αυγούστου,η μητέρα μου πλήρωσε κάποιο ακριβό φροντιστήριο εγώ ομως το καλακαίρι εκείνο μάθαινα ΜΠΑΣΚΕΤ .Γνώριζα ιδιαίτερα Ιστορία,ερμηνεία κειμένων και ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ.[Στην δική μας γνώση και εκφραση ,οχι κονσέρβα].Βαθμολογητές καθηγητές Πανεπιστημίου,.Ο Φροντιστής αρνήθηκε να πληρωθεί αποκαλύπτοντας στη μητέρα μου πως δεν ειχα πατήσει.
Ημέρα Αποτελεσμάτων Μέγα Θράσος.
Πρώτη ματιά στις πρώτες σειρές!!!!!!μέχρι το 30αντα,και πάμε πάτο. Τριάντα πριν το τέλος και προχωράμε.ΤΙΠΟΤΕ. Κλείνει η Εφημερίδα,καφές -τσιγάρο μέχρι ν'αρθουν οι άλλοι.
Γέλια χαρές[που να ξέραμε τι μας περίμενε]ειχαμε περασει ολοι.
Σειρά 68 [το θυμάμαι]στους 280, βαθμοι???????μόνον ενα 36 ΔΙΠΛΟ ΕΚΘΕΣΗ,την δική μου έκθεση.!!!!!!!
Κάποτε πρέπει να μιλήσουμε για τους καθηγητές με τα τριμμένα ρούχα ,για τους καθηγητές που κυνηγήθηκαν γιατί δίδαξαν Κάλβο,Παλαμά και ΣΟΛΟΜΟ,που ανέβηκαν στην εδρα σακατεμένοι αλλά
ορθιοι.,και το καταλάβαμε και κερδίσαμε γιαυτό και τους ΧΡΩΣΤΑΜΕ.

Ανώνυμος είπε...

@ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ
ΠΟΥ ΑΠΕΡΓΕΙ Η 'ΠΟΛΙΣ' ΘΑ ΑΠΕΡΓΟΥΣΑ?????
@ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ [ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ-ΜΑΧΗΜΟΣ] ΘΑ ΥΠΑΚΟΥΑ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΗΜΕΡΑ?
@ΑΝ ΗΜΟΥΝ!!!!!!!!!!!!!!!!Μόνο χλεύη τους αξίζει.

Meropi είπε...

Μαριάνα μου θυμήθηκα και κάτι άλλο τώρα. Βοήθησες να σπουδάσει και ο μικρότερος αδελφός σου, ο οποίος πέρασε στη Θεσσαλονίκη και εξαιτίας σου πήρε μεταγραφή για Αθήνα. Δίκιο δεν έχω??

marianaonice είπε...

@taspa μου
Εσύ παιδί μου ήσουν αστέρι!!
Μπράβο σου! Δύσκολα χρόνια, όντως!
Φτιάξε επιτέλους το αβατάρ σου!!
Δεν μπορώ να μπω στο προφίλ σου έτσι μαύρη που μου έρχεσαι!!!

@Μερόπη μου
Πολύ καλά θυμάσαι! Αχ ρε φίλη μια ζωή, ξέρεις τα πάντα για μένα!
Ναι όταν εγώ ήμουν στο 4ο έτος ο αδελφός μου μπήκε στο Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης και κάναμε μεταγραφή στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, απ' όπου και αποφοίτησε. Έτσι όλα καλά με τα οικονομικά της οικογένειας! Χαχαχα!!
(είδες το email σου;)

pandora's box είπε...

αυτό το ποίημα μου το είχε αφιερώσει η μητερα μου όταν έφευγα για να σπουδάσω Λονδίνο... ακόμα και σήμερα το κοιτάω και κλαίω... σε ευχαριστώ που μου το θύμησες!

Skouliki είπε...

η ερμηνεια των λεξεων για τον καθενα αποκαλυπτει και μια πηγη αναμνησεων

καλησπερα

Παλμος είπε...

Καλησπέρα ΜΑΡΙΑΝΝΑ μου

"Αν μπορείς να κάνεις καρδιά, νεύρα και μυς
να σε υπηρετούν ακόμα κι όταν έχουν καταρρεύσει,
και γερά να κρατάς, ενώ δεν υπάρχει εντός σου
τίποτε πέρα από τη θέληση που τους λέει (βαστάτε!)"


Τα φιλια μου.

marianaonice είπε...

@pandora's box
Τότε για σένα αυτό το ποιήμα έχει διπλή αξία @φίλη μου! Μακάρι να μπορέσεις στη ζωή σου να το κάνεις οδηγό και να διατηρήσεις για πάντα την ανθρωπιά σου!

@skouliki μου
Ναι κάθε στίχος του και ένα νόημα για όσους εξακολουθούν να επιμένουν και να παλεύουν για να μείνουν άνθρωποι!

@παλμέ μου
Ναι κι όταν έχουν όλα μέσα μας καταρρεύσει, ...να έχεις ακόμη τη θέληση να λες βαστάτε!!!
Πόσο δύσκολο έως ακατόρθωτο είναι αυτό μερικές φορές... :(

Καλό βραδάκι @φίλες μου!

Ανώνυμος είπε...

Φωτογραφία δεν υπάρχει,θα φροντίσω.Σε καλώ για μια βόλτα κι'απ τη γειτονιά μου.Ισως ειναι λίγο πιο βαριά.

marianaonice είπε...

@taspa
Δεν μπορώ να σε βρω! Γράψε μου το λινκ σου! Αυτό σου λέω. Κάτι δεν κάνεις σωστά και μπαίνεις απλά με ψευδώνυμο και όχι με το αβατάρ σου.

Ανώνυμος είπε...

taspa-anemi.blogspot.com

Unknown είπε...

Το ποίημα πολύ όμορφο Μαριάνα. Να είσαι πάντα καλά και να ταράζεις τα νερά με το να είσαι εσύ.

Unknown είπε...

έχουμε πολλών ειδών 'αν'...
αν μ'αγαπούσες,
αν πηγαίναμε μαζί ένα ταξίδι...
αυτό είναι μια ευχή.

αν μαζέψω αρκετά χρήματα θα σου κάνω ένα δώρο
είναι ένα όραμα

αν το είχα σκεφτεί,
αν είχα μυαλό...
είναι μια λύπη

αν δεν είχα φύγει, αν το είχα προλάβει...
είναι μια ενοχή

αν θέλεις,
μια προτροπή

αν γίνει έτσι, τότε...
μια συνάρτηση λογικής

και μετά τα οριοθετημένα του κίπλινγ
εκφράσεις μιας στάσης ζωής.

δεν τα αντέχω.
δεν τα θέλω τα αν.

θέλω το παρόν χωρίς άλλο τίποτε...
καλησπέρα μαριάννα
θα μάθω να σε διαβάζω.
μπαίνω στο νόημα σιγά-σιγά...

Ανώνυμος είπε...

χάρηκα που δικτυοθήκαμε@@@@@@Βιβλιάριο ΙΚΑ -ασπρες μαύρες οι φωτογραφίες ,ειχαν ενα χαμόγελο πικρό στο δεξί πλευρό του η κυρία...........-κι ολο το βιός στην πλάτη του!!!!!!!!
Σήμερα σύνταξη 460 Ε.

faraona είπε...

Μαριανουλα μου
μοιραστηκες μαζι μας κατι πολυ συγκινητικο σημερα κοριτσι μου.Κομματια του ευαισθητου εαυτου σου.
Σ ευχαριστω πολυ γι αυτο.
Νασαι παντα ετσι καλο κι ευαισθητο ...κι ας υποφερεις καποια φορα ...δεν πειραζει.

τα φιλια μου

marayia είπε...

Με συγκινησες με τις σκεψεις σου Ξερεις τι χαιρομαι σε σενα Μαριαννακι? Οτι εξακολουθεις να παλευεις με ολες σου τις δυναμεις για να παραμεινεις ανθρωπος.. ατοφια!
σε φιλω με εκτιμηση

marianaonice είπε...

@taspa
Ήρθα αλλά εσύ ακόμη μαύρη μούρχεσαι!!
Χαχαχα!!
Aσπρόμαυρες φωτογραφίες και βιβλιάρια του ΙΚΑ!! Και τώρα στην Ελλάδα του 2008 σύνταξη 460 Ευρώ. Οι φωτογραφίες έγιναν έγχρωμες και η ζωή μας μαύρη!!

@mariana μου
Προσπαθώ να ταράζω τα νερά, αλλά είναι φορές που με πνίγουν @φίλη μου καλή!! :((

@abttha μου
Φοβερά τα "αν" σου!!
Είναι τα καθημερινά "αν" της ζωής μας!! Που μας πάνε άλλοτε μπροστά και άλλοτε μας γυρίζουν πίσω, στο μηδέν μας!!... Σ' ευχαριστώ που αρχίζεις να μαθαίνεις να με διαβάζεις! Και εγώ νομίζω ότι έμαθα να σε ...καταλαβαίνω!!

marianaonice είπε...

@faraona μου
Πονάει η ευαισθησία, πονάει πολύ!!
Και ο πόνος γίνεται αβάσταχτος όταν η ευαισθησία μας τσακίζεται πάνω στο βράχο της αναισθησίας των εχθρών αλλά και των ...φίλων μας καμιά φορά! :(
Δεν ξέχασα την πρόσκλησή σου @φίλη μου για τις 7 αλήθειες μου. Μάλλον θα είναι το επόμενο ποστ μου. Αυτά τα μπλογκοπαίχνιδα καμιά φορά μου δίνουν την ευκαιρία να βουτήξω βαθειά μέσα μου και να ανασύρω τα κομμάτια του σπασμένου καθρέφτη της ψυχής μου!!

@χειμωνιάτικη λιακάδα μου
Καλά το κατάλαβες! Παλεύω με νύχια και με δόντια για να μη χάσω την ανθρωπιά μου!! Μα είναι στιγμές που χάνω την ...ανάσα μου!!

Καλό βράδυ @φίλοι μου καλοί!!

Roadartist είπε...

Παρα πολύ όμορφες οι στιγμες της ζωης σου που σε συγκινουν. Παντα να εχεις ομορφες συγκινησεις ευχομαι.. Μπραβο ;)

αθεόφοβος είπε...

Με συγκίνηση διάβασα την ιστορία σου.
Μου θύμησες το πρόβλημα της γυναίκας μου που έπρεπε να έρθει από την επαρχία στην Αθήνα για να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο αλλά εκείνη την εποχή τα οικονομικά της οικογένειας δεν το επέτρεπαν.
Ευτυχώς βρέθηκε ένας μοναδικής ποιότητας και αξίας άνθρωπος και της είπε κάτι απλό:
πάρε την βαλίτσα σου και έλα στην θεία σου,τι θα κάνουν θα σε διώξουν;
Και το έκανε.
Ευτυχώς σε λίγους μήνες μπόρεσαν οι δικοί της να την βοηθήσουν και έτσι δεν έιχε ανάγκη τους συγγενείς.

marianaonice είπε...

@roadartist μου
Είναι πολλές οι στιγμές στη ζωή μας που νοιώσαμε βαθειά συγκίνηση και κλάψαμε συνήθως από λύπη και σπάνια από χαρά... Έτσι είναι η ζωή!!

@αθεόφοβε
Δύσκολα χρόνια! Ό,τι πετύχαμε στη ζωή μας και ό,τι αποκτήσαμε όλα με κόπο και αγώνα, έντιμο όμως και καθαρό!!
Ό,τι χειρότερο να πέσεις στην ανάγκη κάποιων ...αδιάφορων συγγενών!

leondokardos είπε...

Μαριάνα μου, πολύ γλυκές οι αναμνήσεις σου. Νάσαι πάντα καλά, να έχεις πάντα όμορφες συγκινήσεις στη ζωή σου.
Για τους δύο εισαγγελείς τι να πω. Και εδώ καταλαβαίνω το πόνο σου για αυτούς τους δύο θαρραλέους, άψογους λειτουργούς της Δικαιοσύνης. Μόνο με τέτοια άτομα μπορεί να υπάρξει πραγματικά απονομή του δίκαιου και μόνο εάν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι μπορεί να πιστέψουμε πάλι σε αυτό το θεσμό.
Όσο για το ποίημα, ταιριαστό απόλυτα.
Μέσα από τη ψυχή μου σου λέω ότι είμαι ευτυχής και τυχερός που σε γνωρίζω.
Νάσαι πάντα καλά.

marianaonice είπε...

@leondokardos
Νομίζω ότι όλων οι στιγμές συγκίνησης είναι ιδιαίτερες για κάθε άνθρωπο!
Ναι με τέτοιους λειτουργούς της Δικαιοσύνης θα μπορούσαμε να ελπίσουμε κάτι καλύτερο σ' αυτή τη Χώρα, όμως φοβάμαι ότι όσο πάμε και λιγοστεύουν οι άνθρωποι αυτοί και έχουν μείνει μόνοι και έρημοι στη ζούγκλα των διεφθαρμένων και ισχυρών!
Και εγώ είμαι τυχερή που σε @γνώρισα καλέ μου @φίλε!

Maria Tzirita είπε...

Αχ Μαριάννα, πόσο σ'ευχαριστώ γι αυτή την αναδημοσίευση... Πόσοι από μας άραγε είναι σε θέση ν'απαντήσουν θετικά σε όλες αυτές τις προτάσεις; Αν όμως... τότε ναι, θα ζούσαμε στον ιδανικό κόσμο, στην ιδανική κοινωνία. Να'σαι καλά φίλη μου, καλό σου βράδυ - κατάφερες να συγκινήσεις κι εμάς...

marianaonice είπε...

@maria tzirita
Τόσο απλά μα τόσο δύσκολα!!
Ας μην ήταν ιδανική η κοινωνία μας!
Ας ήταν τουλάχιστον κοινωνία ανθρώπινη! Γιατί τώρα μόνο με ζούγκλα μου μοιάζει...
Ο Κίπλινγκ καταφέρνει να μας συγκινεί διαχρονικά, όχι εγώ.
Να είσαι καλά Μαρία μου!
Καλό σου βράδυ!
:))

rain είπε...

Απλά συγκλονιστικό!
Δεν χωρά άλλο σχόλιο..

marayia είπε...

Η αληθεια ειναι πως υπαρχουν και τετοιες στιγμες στη ζωη μας Μαριαννα μου! Με συγκινησες μ αυτο το αγαπημενο ποιημα του Κιπλινγκ! το διαβαζω το ξαναδιαβαζω και δεν το χορταινω! Να εισαι παντα καλα γλυκεια μου..Κι αν πεφτουμε .. σηκωνομαστε σκπουπιζουμε τα ματωμενα γονατα, κι εχοντας λαβαρο την ψυχη μας κοιταμε μπροστα!
Φιλακια!

Σπύρος είπε...

Σε ευχαριστω πολύ για την συμμετοχή εισαι ΠΟΛΕΜΙΣΤΡΙΑ και εύχομαι έτσι να μείνεις παντα..:)

Aristodimos είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνα
Οδηγός ζωής το ποιημα του Κίπλινγκ...
Το μόνο που θα μπορούσα να παραθέσω ειναι μια-δυό στροφές απο το "Σώπα" του Αζιζ Νεσιν...


Πετύχαμε πολλά, φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα κι όλα πολύ.
Εύκολα, μόνο με το Σώπα.
Μεγάλη τέχνη αυτό το "Σώπα".

Κόψε τη γλώσσα σου, κόψ'την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις , καλύτερα να το τολμήσεις Κόψε τη γλώσσα σου.

Για να είμαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσα μου,
γιατί νομίζω πως θα'ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο ,
με έναν ψίθυρο , με ένα τραύλισμα , με μια κραυγή που θα μου λέει:
ΜΙΛΑ!....


Την αγάπη μου
Αρης

marianaonice είπε...

@rain
Nαι οι στίχοι του Κίπλινγκ είναι συγκλονιστικοί, ειδικά στη σημερινή εποχή!!
Έτσι είναι Βροχούλα μου!

@xειμωνιάτικη λιακάδα μου
Χαίρομαι που σε άγγιξε το ποιήμα αυτό!
Ναι έτσι είναι, πέφτουμε και ξανασηκωνόμαστε, και συνεχίζουμε έστω και ματωμένοι...

@lockheart
Εγώ σ' ευχαριστώ @φίλε που μου έδωσες την ευκαιρία να ξαναθυμηθώ μαζί σας στιγμές και στίχους που με σημάδεψαν!

Καλό βράδυ @φίλοι μου!

marianaonice είπε...

@Άρη μου
Καταλυτικό το συμπλήρωμά σου!!
"ΜΙΛΑ"!!!
Η ενοχή της σιωπής μας για τις κακουργίες των κακών βαραίνει περισσότερο από τις ίδιες τους τις πράξεις!!

Πρέπει να βγάλουμε κραυγή πλέον, όλοι μας!!
Να είσαι πάντα καλά @φίλε μου!
Καλό σου βράδυ!
:)

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Αγαπημένη μου
Ο φόρτος της δουλειάς τον τελευταίο καιρό στον ΠΗΓΑΙΜΟ δεν μου επέτρεψε να σε επισκεφτώ με ηρεμία και να εστιαστώ στις εγγραφές σου.
Τώρα που μπόρεσα να ρίξω μια σφαιρική ματιά, σου εκφράζω την χαρά μου για την δικαίωση σου. Είναι και δική μου ,γιατί ακράδαντα πιστεύω οτι η ΑΛΗΘΕΙΑ όσο κι αν κακοποιείται, τελικά αναγνωρίζεται και δικαιώνεται.
Επίσης να σε ευχαριστήσω για την αλήθεια
που εσύ εκπέμπεις απλόχερα μέσα στην εικονική πραγματικότητα του διδικτύου.
Με την εκτίμηση και την αγάπη μου, σου εύχομαι ό,τι πολυτιμότερο. ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

Λυγερή του ΠΗΓΑΙΜΟΥ
http://lygeri.pblogs.gr
http://ligery.pblogs.gr

Skouliki είπε...

παντα να εισαι ευτυχισμενη ευχομαι σε ολη την οικογενεια σου ..

στην ζωη μας ενα Αν...μας λυτρωνει, μας αλλαζει οριζοντες , μας κανει καλους ή κακους δεν εχει σημασια , σημασια εχει να υπαρχει αυτο το αν σαν δικαιωμα επιλογης

marianaonice είπε...

@Λυγερή μου
"Η ΑΛΗΘΕΙΑ όσο κι αν κακοποιείται, τελικά αναγνωρίζεται και δικαιώνεται".
Σωστό πιστεύω! Αν και οι καιροί που ζούμε καθημερινά με κάνουν ν' αμφιβάλλω και γι' αυτό πλέον! Σε κάθε περίπτωση όμως @φίλη μου η πίκρα της κακοποίησης μένει για πάντα!!
Σαφώς Υγεία για όλο τον κόσμο Λυγερή μου!

@skouliki μου
Σ' ευχαριστώ για την ευχή σου καλή μου!
Τα "Αν" του καθενός μας είναι άραγε επιλογές μας;; Ή μήπως οι συγκυρίες επιλέγουν για μας;;
Το ψάχνω ακόμη...

Καλό βραδάκι @φίλες μου!

Άστρια είπε...

"Αν"

Μου θύμισες τα μαθητικά χρόνια τότε που αυτό το αγαπημένο ποίημα ξεχώριζε με τα ιδανικά του στο εφηβικό ανήσυχο μυαλό.

Σου εύχομαι να σου έρθουν πολλές νέες συγκινήσεις χαράς:))

marianaonice είπε...

@άστρια
Ναι αυτό το ποιήμα ήταν καταλυτικό στα εφηβικά μας χρόνια, τότε που οι ευαισθησίες περίσσευαν μέσα μας...
Να είσαι καλά!
Καλό βράδυ!

Κούκος είπε...

Δεν ήταν συγκινητικό όλο αυτό που διάβασα. Ήταν συγκλονιστικό!

marianaonice είπε...

@κούκε μου
Σ' ευχαριστώ πολύ!!
Οι στίχοι του Κίπλινγκ είναι όντως συγκλονιστικοί!

Όταν κοιτάς από ψηλά την ανατολή !!