Και επειδή έρχονται γιορτές και ο νους μου εγκλωβίζεται στη θλίψη της μάνας που έχασε το 15χρονο γυιό της...
Επειδή δεν μπορώ πια να ψελλίσω τίποτε περισσότερο και αντί για ευχές το μόνο που καθρεφτίζει την αγωνία της ψυχής μου είναι κάποιες παλιές μου σκέψεις που γράφτηκαν σε κάποιες γιορτές που εγώ δεν ένοιωθα το γιορτινό κλίμα και μέσα μου υπήρχε απέραντη θλίψη και μοναξιά, όπως ακριβώς και σήμερα...
Γι' αυτό και τις σκέψεις μου αυτές θα αναρτήσω σήμερα αντί για χριστουγεννιάτικες ευχές και στολίσματα μάταια και ανεπίκαιρα πλέον!
Σήμαναν και πάλι οι καμπάνες!
Το αίμα κύλησε γοργά
μέσα στις φλέβες
κι η καρδιά φτερούγισε ξανά,
ποθώντας να λευτερωθεί
απ' το κλουβί της δυστυχίας!
Τέτοιες μέρες, τέτοιες ώρες
η λαχτάρα για κάτι άλλο,
αγγίζει κατάβαθα την ψυχή μας,
κι ο πόνος της μοναξιάς
γίνεται αβάσταχτος
μέσ' στη χαρά της γιορτής!!
.
UPDATE 12 Δεκεμβρίου 2008, ώρα 1.23΄μ.μ.
Χθες βράδυ όπως κάθε βράδυ, πριν κοιμηθώ μπήκα στο δωμάτιο της κόρης μου να τη σκεπάσω και να κάνω μία κίνηση, μηχανική έτσι όπως την έκανε η μάνα μου σε μένα και συνεχίζω και εγώ να την κάνω στο προσκέφαλο του παιδιού μου, στραυρώνοντάς το και ψυθιρίζοντας μια προσευχή στο "σύμπαν" που διαφεντεύει τη ζωή μας, για να έχει μία προστασία!
Δεν πιστεύω σε θεούς και δαίμονες, δεν είμαι θρησκόληπτη, για όσους δεν το ξέρουν έχω παντρευτεί με πολιτικό γάμο!
Όμως είναι στιγμές που νοιώθω την ανάγκη να ξορκίσω το όποιο κακό μας περιτριγυρίζει και αντιδρώ όπως η μητέρα μου πριν χρόνια!
Είναι βιώματα αυτά και δεν αλλάζουν ούτε βλάπτουν...
Την ώρα εκείνη λοιπόν σκέφτηκα τη μάνα του Αλέξη, που ίσως βουβή την ίδια στιγμή έβλεπε το άδειο προσκεφάλι του παιδιού της, το μπουφάν του πεταγμένο στην καρέκλα δίπλα στο κρεββάτι, τις παντόφλες του παρατημένες στη γωνία κοντά στην ντουλάπα, και σκεφτόταν το παιδί της χωμένο μέσα στο παγερό και βρεγμένο χώμα από τη βροχή, που χθες τη νύχτα έκλαιγε και αυτή, γοερά !!!
ΤΟ ΧΩΡΑΕΙ Ο ΝΟΥΣ ΣΑΣ???
Εμένα όχι!!!!!!!!!!!
.
48 σχόλια:
χοες...για τους νεκρους μας....χοες προς τιμην τους....ο μονος τροπος να ειμαστε λευτεροι ηταν η θυσια τους....απ τη μερια μας....δεν πρεπει να τους ξεχναμε ποτε....οπως καποιοι το θελουν!!!
αυτό το παιδί είναι σαν να μας βαστάει όλους κοντά του.
έχουν γίνει και ειπωθεί τόσα πολλά αυτές τις μέρες. νοιώθουμε όλοι τόσο κουρασμένοι. ο χρόνος θα τα γλυκάνει όλα. αρκεί να μην ξεχνάμε.
Στα 40μερα, η μάνα θα είναι μόνη πάνω από το μνήμα του Αλέξη...
Οι υπόλοιποι θα σκουπίζουμε την άχνη του κουραμπιέ από τα χείλη μας...
Και δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ...
Διώξε την λύπη κορίτσι.
Κάνε μιαν βόλτα στον ήλιο.
Εκεί θα συναντήσεις στάχτες από πόνους μανάδων
Δρόσισε μ' ένα σου δάκρυ το καημό τους ,και
στείλε τους την αγάπη σου μέσα από ένα χαμόγελό σου.
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr
Είναι ασύληπτος ο πόνος που μπορεί να νοιώθει μια μάνα που έχασε το παιδί της.
Είναι ασύληπτο να χάνεται ένα παιδί...
Μακαρι η λαχταρα για κατι αλλο να μας ξυπνησει απο το ληθαργο.
Αλλά μαλλον θα συμφωνησω με το Λυκο.
Καλημερα
Μοναχικέ λύκε και Αντώνη, δεν πιστεύω να ξεχαστεί,βρε παιδιά,τόσο πολύ αλλοτριωθήκαμε γμτ;
Vad, δεν εννοω οτι θα ξεχαστει απο μας.
Αλλά θεωρω οτι εμεις ειμαστε μειοψηφια μεσα στην ελληνικη κοινωνια.
@VaD:
Σε 40 μέρες ούτε το όνομά του δεν θα θυμόμαστε...
Καλή μου φίλη, τέλειο το συνταίριασμα κάποιων αλλοτινών σου σκέψεων με τούτο το βάλτο, μέσα στον οποίο όλοι μας χαροπαλεύουμε...
Κοινά τα συναισθήματα....
Και επειδή ξεχνάμε (μη βλέπεις που όλοι τώρα πετάνε κορώνες)....όπως με τους πυρό-πληκτους/παθείς, Βατοπέδιο (πιο πρόσφατο εθνικό όνειδος...βρε λες..)
Βρίσκομαι σε μια πολύ περίεργη φάση. Τούτο μόνο δεν περίμενα.... Εμείς οι ίδιοι να σκοτωνουμε το διπλανό μας (τον εαυτό μας κατ' ουσίαν).... και φυσικά αναφέρομαι σε ΟΛΑ όσα συμβαίνουν γύρω μας την τελευταία εβδομάδα.
Πίστευα πως οι δυσκολίες ενώνουν τους ανθρώπους, εδώ μας δίχασαν.
Καλή σου μέρα,
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Δεν ξέρω τι να σου πω Μαριάνα, αισθάνομαι ένα κενό.
Θα ήθελα να συμφωνήσω απόλυτα με το σχόλιο του monahikoslikos.Περιγράφει κυνικά την αλήθεια, αυτό που όλοι μας δυστυχώς κάνουμε. Οργιζόμαστε, κατηγορούμε, φωνάζουμε, όσο το "θέμα" είναι ακόμα ζεστό. Και μετά τα ξεχνάμε όλα και ξανακαθόμαστε αναυτικά στο καναπέ μας. Πως να διορθωθούν έτσι τα πράγματα.
@προς όλους
@Φίλοι μου διαβάστε και το update που κρέμασα σήμερα. Εκφράζει όλα όσα αισθάνομαι. Θα τα πούμε αναλυτικά το βραδάκι, γιατί η δουλειά δεν σταματά δυστυχώς!
....
ΦΡΊΚΗ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ...
Δεν έχει σημασία αν έκανες σταυρό η οτιδήποτε. Σημασία έχει που ήσουν εκει . Στο προσκεφάλι του.
Όχι Μαριάννα μου δεν το χωράει ο νους. Και δεν ήταν ούτε καν ατύχημα. Όχι ότι αυτό απαλύνει το πόνο των γονιών. Αλλά όσο σκέφτεσαι ότι αυτός, που η δουλειά του είναι να προσέχει τα παιδιά μας, σήκωσε το όπλο και σημάδεψε τη καρδιά του Αλέξη, τρελαίνεσαι.
Όχι Μαριάννα, ούτε ο δικός μου νους το χωρά κι ο πόνος ο δικός μου ασήμαντος μπροστά στον δικό της...
Στην ταινία "το ακρωτήρι του φόβου" ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο είπε στον Νικ Νόλτε:
"Θα μάθεις τι θα πει απώλεια"...
Κανείς δεν μπορεί να νιώσει αυτή τη μάνα, αυτό που νιώθουμε όλοι είναι φόβος μην τυχόν συμβεί κάτι τέτοιο σε μας και απλά προσευχόμενοι προσπαθούμε να ξορκίσουμε το κακό...
Κι άλλα πολλά παιδιά καθημερινά φτερουγίζουν γι' άλλους κόσμους, ασάλευτους και πίστεψέ με όλα τον ίδιο πόνο αφήνουν, την ίδια βουβή κραυγή πόνου, την ίδια χαρακιά, πληγή και "κάρβουνο" στο γονιό.
Διάβαζα στην Αγάπη για τον μικρό Παναγιώτη Βασιλέλλη...
Δεν προσπαθώ να μειώσω ούτε καν να συγκρίνω τα γεγονότα. Αλλά τι από αυτά τα δυο κι από χιλιάδες άλλα, δεν είναι δολοφονία;
Σε ποιο απ' όλα δεν υπάρχει πολιτική ευθύνη, κρατική αναλγησία ή "ανθρώπινο λάθος";;;
Δεν πρέπει λοιπόν να δώσουμε ένα μάθημα στους υπεύθυνους για το
"τι θα πει απώλεια";
Ας σταματήσουμε πια να θάβουμε (κυριολεκτικά κι αλληγορικά) τα παιδιά μας.
Είναι παιδιά ενός κατώτερου μισθού κι όχι ενός κατώτερου Θεού!
Καλή μου φίλη Μαριάννα,
καλησπέρα!
Μέρες θλίψης, μέρες οργής...
Δολοφονήθηκε ένα παιδί...
Λίγη ζωή ακόμη χαραμίσαμε...
Ας πληρώσουν οι ένοχοι που δεν είναι μόνο ένας. Είναι πολλοί. Είναι ολόκληρο σάπιο σύστημα. Είμαστε εμείς που στηρίζουμε το σύστημα, ή που αδιαφορούμε ή που βολευτήκαμε... Καιρός να ξεβολευτούμε, γιατί η αρχή των συμφορών δεν έγινε ακόμα!
Να είσαι καλά Φίλη!
@issalos
Έτσι πρέπει! Να μην ξεχνάμε!
@abttha μου
Το παιδί αυτό πάγωσε την ανάσα μας και τίποτε δεν θα είναι πια για μας όπως πριν!
@Basdiction
Ναι ο χρόνος λένε γλυκαίνει τον πόνο, αλλά εγώ δεν θέλω να γλυκάνει αυτή η αγριάδα του πόνου, γιατί είναι το μόνο που με κρατάει ζωντανή μέσα στο βούρκο που με έρριξαν! Και πρέπει να μην ξεχνάμε! Καλά το λες!
@Μοναχικέ μου Λύκε
Δεν θέλω ούτε να το φανταστώ το ίδιο αυτό μακάβριο σενάριο της αναισθησίας και της πλήρους αποχαύνωσης σαν τις ταινίες του Παζολίνι μου θυμίζει, σκετη παραφροσύνη!! Να σκοτώνουν τα παιδιά μας και εμείς να κάνουμε Χριστούγεννα και να τρώμε κουραμπιέδες!!
@Λυγερή μου
Το ξέρω! πόσες μανούλες κλαίνε τα αδικοχαμένα παιδάκια τους ακόμη και στην άσφαλτο ή σε ένα νοσοκομείο όπου δεν υπήρχε σωστή ιατρική περίθαλψη, σε ένα κράτος ανάλγητο και διεφθαρμένο! Έχεις δίκιο, ένα δάκρυ μας ίσως είναι παρηγοριά για τις μανούλες αυτές!
@Βροχούλα μου
Ναι είναι ασύλληπτο να χάνεται τόσο άδικα ένα παιδί! και από έναν άνδρα των σωμάτων ασφαλείας μας!!...
Αλλά λένε ότι ήταν και άνδρας των ταγμάτων των Χρυσαυγιτών!! Δεν ξέρω πια τι να πω! Μπερδεύτηκαν τόσο πολύ οι ρόλοι εδώ πέρα!!
@Αντώνη
Δεν μπορώ να το φανταστώ ότι θα ξανακοιμηθούμε βαθειά!
Αδιανόητο το θεωρώ!
Η λαχτάρα αυτή για κάτι άλλο ξύπνησε και πρέπει να την κρατήσουμε ξύπνια με νύχια και με δόντια!
@Vad
Και εγώ δεν θέλω να το πιστέψω ότι θα ξεχαστεί!
@Αντώνη μου
καλά λες! ειδικά από εμάς! Αλλά εμείς είμαστε η μειοψηφία άραγε;; ή μήπως υπάρχουν πολλοί σαν και μας που δεν έχουν μέσο να εκφραστούν δημόσια;;
@Μοναχικέ Λύκε
Όχι σε 40 μέρες θα έχουμε κι άλλες εκδηλώσεις και πορείες εγώ πιστεύω!
Θα είναι πάλι ένα έναυσμα για να αφυπνισθούμε από το λήθαργο που θα είμαστε έτοιμοι να βυθιστούμε μετά τις γιορτές και το φαγοπότι! Εγώ φοβάμαι μετά τα 40 τη λησμονιά που τότε πια θα είναι αναπόφευκτη!
@Γλαρένια μου
Δεν μας διχάζουν οι δυσκολίες @φίλη μου καλή! Τα κόμματα και οι κυβερνητικοί ταγοί μας θέλουν να μας διχάζουν!! Βολεύει το σύστημα έτσι για να δρούν ανενόχλητοι!
Απλά με τον τρόπο τους μας δείχνουν γι' άλλη μια φορά ότι όλοι αυτό το σύστημα εξυπηρετούν!!
@mariana μου
Όλοι ένα κενό νοιώθουμε!!
Ένα κενό που δεν γεμίζει με τίποτε!
@Λεοντόκαρδε
Εκεί είναι η ουσία! Να εξακολουθούμε να φωνάζουμε και να οργιζόμαστε ακόμη και όταν το θέμα "κρυώσει"! Να φωνάζουμε ακόμη και τότε που θα δώσουν τα 10χίλιαρα ή τα άτοκα δάνεια των 300.000 Ευρώ με εγγύηση κατά 80% του Δημοσίου! Να φωνάξουμε:
ΠΟΙΑΝΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΒΡΕ ΚΕΡΑΤΑΔΕΣ??
ΑΦΗΣΑΤΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΗΜΑ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ??
ΤΗΣ ΤΣΕΠΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΕΝΝΟΕΙΤΕ!!
ΓΙΑΤΙ ΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΤΕ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ!!
ΕΙΣΤΕ ΤΡΩΚΤΙΚΑ ΠΟΥ ΤΡΩΤΕ ΚΑΙ ΡΟΚΑΝΙΖΕΤΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΜΑΣ!!!
ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΤΣΕΠΗ ΜΕΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΜΑΤΗ!!
ΝΑ ΚΑΤΑΣΧΕΤΕ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΤΕ!!
@akrat
Φρίκη που ξεπερνά κάθε φαντασία!
@Νίκο
Ναι έχεις δίκιο! Δεν έχει σημασία αν κάνω σταυρό ή προσευχή, σημασία έχει να είμαι δίπλα στο παιδί μου!
Και να μη μου το στερήσει κανείς αυτό, όπως το στέρησαν σ' αυτή τη μάνα!!
@κούκε μου
Ναι δεν το χωρά ο νους μας!
Τρελλαινόμαστε!!
@maria tzirita
Ούτε συζήτηση!! Ο πόνος αυτής της μάνας δεν μετριέται @φίλη μου!!
Kαι δεν θα ήθελα ούτε στους εφιάλτες μου να τον αισθανθώ!
@ένα γελαστό απόγευμα
Στέλιο μου πήγα και είδα εκεί που με έστειλες! Ναι τελικά το ανάλγητο κράτος σκοτώνει τα παιδιά μας με ένα σωρό τρόπους!! Και εμείς αδρανούμε και σε λίγο θα ξεχάσουμε!
@Λίτσα
Αυτό λέω και εγώ!
Η αρχή των συμφορών είναι αυτή!
Αυτά που έπονται φοβάμαι ότι θα είναι τα χειρότερα!!
και η ψυχη καμια φορα ανησηχη...ειναι απο ευεσθησια...
σωπα οπουνανε θα σημανουν οι καμπανες......
πιστευω οτι υπαρχη ελπιδα ακομη....
Μαριάνα μου,
το ξέρεις πιό καλά από εμένα μια και έχεις την οικογένεια σου. Τίποτα πιό σκληρό από αυτό το κενό κρεβάτι. Τίποτα δε μπορεί να εξηγήσει τα γιατί.
Πόσοι Αλέξηδες έφυγαν και πόσες μάνες απαρηγόρητες έμειναν.. Η ελπίδα ακόμη αναζητείται
Οπως το ειπες Μαριαννα
Το αιμα κύλησε γοργα...
Μα οχι μεσα στις φλέβες
αλλα πανω στην παγερη ασφαλτο
και μέσα στις ψυχές όλων μας...
Πως θα δωσουμε σ αυτα τα παιδια τα ονειρα που τους στερήσαμε και την ελπίδα που τους σβήσαμε απ τα μάτια ;;;;
Πως εχουμε την απαίτηση να μας εμπιστευτούν οταν τους δείχνουμε οτι αυτός ειναι ο κόσμος που τους χτίσαμε κι ο δρομος που τους στρώσαμε να βαδίσουν...
Ας αφησουμε πλεον τα παιδιά ν ανασάνουν και να εκφραστούν για την ζωή και το μέλλον που τους ανήκει...
Αρης
Πόσο θα ήθελα να μην συμφωνήσω με τον Μοναχικό Λύκο!
Φοβάμαι όμως πως έχει δίκιο, Μαριάννα.
Στη χώρα της Λήθης ξεχνάμε γρήγορα. Επικίνδυνα γρήγορα!
Και θυμάται μόνο εκείνη: η μητέρα...
@gregory
Αχ αυτές οι καμπάνες της λεφτεριάς και της χαράς άργησαν πολύ να σημάνουν!!
@George
Έτσι είναι!! Τίποτε πιο σκληρό από αυτό!! Εκεί τελειώνουν τα χειρότερα!!
@phlou.flis
Εδώ μέσα πάντα θα αναζητείται η ελπίδα... Έστω κι αν δεν τη βρούμε ποτέ, θα ψάχνουμε!
@Άρη μου
Δεν φτάνει που σκοτώσαμε το μέλλον των παιδιών μας, δεν φτάνει που κόψαμε τα φτερά τους και σβήσαμε τα όνειρά τους, τώρα τα τουφεκάμε κιόλας!!
Φρίκη Άρη, φρίκη ανείπωτη που δεν τελειώνει!!
@Λωτοφάγε
Δεν πρέπει να ξεχάσουμε πια!
Τουλάχιστον εμείς δεν πρέπει να ξεχάσουμε και να μην αφήσουμε και τους άλλους να ξεχάσουν!!
Κάτι πρέπει να κάνουμε γι' αυτό!
Καλημέρα ΜΑΡΙΑΝΝΑ Μου.
Ποιος νους κορίτσι μου; Στον δικό μας κάποια στιγμή, δυστυχώς, θα ξεχαστεί, εκείνη όμως θα το κουβαλά μέχρι το τέλος!!!
Πόσα τέτοια δεν έχουν ξεχαστεί!!!
Να είσαι καλα.
Μαριάνα μου,
ας κάνουμε όλοι οι πολίτες ό,τι περνά από το χέρι μας για να μη βρεθεί άλλη μάνα στη θέση της μάνας του Αλέξη.
εμείς χανόμαστε, αλληλοσπαραζόμαστε, ματαιοπονούμε και το σύστημα τρίβει τα χέρια του, τόσο καλά που μας χειρίζεται..
θα περάσει και αυτό Μαριάννα μου όπως πέρασαν κιάλλα..
@Παλμέ μου
Εκείνη πια απέμεινε νεκρή ανάμεσα στους ζωντανούς να περιφέρει τα κομμάτια της μέχρι να συναντήσει το παιδί της!
Δεν ξέρω αλλά θα έπρεπε η φύση να είχε προνοήσει έναν τρόπο όταν πεθαίνει το σπλάχνο μιας μάνας μαζί του να φεύγει και η δική της πνοή, ταυτόχρονα! Τα άλλα όλα δεν αντέχονται!!
@Μερόπη μου
Ναι έτσι πρέπει να κάνουμε!
Όμως πιστεύω ότι εμείς αυτό κάνουμε πάντα στη ζωή μας! Φαίνεται όμως ότι δεν φτάνει η δική μας συμβολή!
Μείναμε λίγοι πια...
@σταγόνα μου
Συμφωνώ ότι το "σύστημα" τρίβει τα χέρια του, έτσι που μας έχει αποπροσανατολίσει!!
Δεν πρέπει όμως να το αφήσουμε να περάσει έτσι!
αχ δεν το διανοουμε αυτο ποσο σκληρο ειναι .....απο την μια ευτυχως που δεν εχω παιδια ..
τι δυστυχια θεε μου
@skouliki μου
Όντως είναι πολύ σκληρό!
Νομίζω ότι εκεί τελειώνουν αυτά που λέμε τα χειρότερα!!
Δεν υπάρχει παραπέρα!
Γειάσου καλή μου...έχεις δίκιο..κανενός μας ο νούς δε το χωράει..κανείς μας δε μπορεί να φανταστεί τον πόνο αυτής της γυναίκας...μα κανένας..είναι τόοοοσο μεγάλος που δε χωράει πουθενά..όμως κάτι που θα πρέπει να τη κάνει να ΄χαίρεται'λίγο ίσως είναι το ότι ο θάνατος του παιδιού της..μας έκανε να δούμε καλύτερα τη σαπίλα που υπάρχει στη κοινωνία μας...και να δούμε σε μεγαλύτερο βάθος τη βρωμιά και τη δυσωδία που μας περιβάλει και αυτό νομίζω δ εν είναι λίγο..είναι πολύυυ σημαντικό και κυρίως έδειξε στους νέους πολλά που έως τώρα δε τα έβλεπαν....είναι φρικτό βέβαια να πεθαίνει έτσι ένα νέο παιδί..όμως νομίζω μέσα από αυτό φάνηκαν τα βαθύτερα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας...δεν είναι λίγο αυτό.. και κυρίως άνοιξε και τα μάτια των νέων...που αυτό είναι το σημαντικότερο...έυχομαι να τιμωρηθεί όπως του αξίζει αυτός που το σκώτοσε...που του αφαίρεσαι τη ζωή...και έυχομαι η δικαιοσύνη ν ανοίξει για μια φορά έστω τα μάτια της...και να δεί ποιός πραγματικά πρέπει να τιμωρηθεί για ότι έκανε...και να τον στείλει εκεί που του αξίζει.....καλησπέρες...
τα σπασμένα τζάμια θα τα φτιάξουν οι τζαμάδες και τις καρβουνιασμένες οικοδομές οι οικοδόμοι, αυτό που έσπασε, κάηκε και γκρεμίστηκε μέσα μας;
@Αθανασία μου
Ναι καλή μου δεν το χωράει ο νους μας!
Και όμως θα το καταπιούμε κι αυτό και θα προσπεράσουμε και θα πάμε γι' άλλα!
Ξεχνάμε γρήγορα!
Δυστυχώς φοβάμαι ότι η δικαιοσύνη πια στην Ελλάδα δεν υπάρχει! Έπαψε να είναι ανεξάρτητη εξουσία και έχει απορροφηθεί από τις άλλες δύο τη νομοθετική και την εκτελεστική με αποτέλεσμα να έχει στην ουσία καταλυθεί η δημοκρατία!!
Δεν το έχει ακόμη καταλάβει ο κόσμος αλλά φοβάμαι ότι εκεί πλέον έχουμε οδηγηθεί!
Γι' αυτό δεν ελπίζω πολλά από τη Δικαιοσύνη για να μην πω ότι δεν ελπίζω τίποτε!!
@coco
Αυτό που έσπασε μέσα μας φοβάμαι ότι δεν πρόκειται ποτέ να ξανακολλήσει!
Γκρεμίστηκε κάθε έννοια δικαίου και έννομου κράτους!!
Εγώ προσωπικά αισθάνομαι έρμαιο των τυχάρπαστων και τυχοδιοκτών που ό,τι θέλουν, όπου θέλουν καίνε και καταστρέφουν ανέγγιχτοι ενώ κινδυνεύουν τα παιδιά μας να τα τουφεκίσουν χωρίς λόγο!
Oxι, δεν το χωράει ο νούς.
Οι καμπάνες θα μας θυμίζουν αυτη τη μάνα, αυτο το παιδί και όλα τα παιδιά που γι αυτά ειναι ο κόσμος, γι αυτά θέλουμε ενα καλύτερο αύριο.
Με σκυμμένο κεφάλι περιμένω να ακούσω καμπάνες, ξέρω, θα βουρκώσω, αλλα ... τίποτα δεν θα ειναι ίδιο πιά !
Δεν είναι Χριστούγεννα αυτά φέτος...
Τί να πείς?
Ενας εφιάλτης.
@tzonako μου
Έτσι, τίποτε δεν θα είναι το ίδιο πλέον, από εδώ και πέρα...
Τουλάχιστον να μη ξεχάσουμε...
@Ασκαρδαμυκτί
Αυτό λέω κι εγώ!
Δεν είναι Χριστούγεννα αυτά φέτος!
Καμία αίσθηση δεν μου κάνουν πια οι γιορτές!...
@habilis
Εφιάλτης που δεν τελειώνει...
Μου φαίνεται ότι δεν θα ξυπνήσουμε ποτέ!
Δημοσίευση σχολίου