Πέρασε κι αυτό το καρναβάλι...Χαρταετό δεν πετάξαμε, αλλά έναν καφέ τον ήπιαμε σε ένα από τα ωραιότερα άλση των Βαλκανίων.
Κατά το μεσημεράκι ανηφορίσαμε προς τη λίμνη του, που είναι τεχνητή και έγινε επί χούντας!
Πριν από χρόνια, η λίμνη αυτή έσφιζε από ζωή!! Είχε αυτοφυή βλάστηση, κισσούς, βρύα, και ένα σωρό φυτά από αυτά που φύονται όπου υπάρχει νερό και μέσα τους κρύβονται βατράχια, πουλιά, σκαθάρια κι ό,τι άλλο φανερώνει ζωή! Τα νούφαρα στην υγρή επιφάνειά της ήταν τα στολίδια της πάνω στο γαλαζοπράσινο καμβά της φορεσιάς της! και ανάμεσα σ' αυτά κολυμπούσαν ψάρια, πάπιες και κύκνοι!!
Την τελευταία δεκαετία, κάποιοι είχαν τη φαεινή ιδέα να "ξυρίσουν" τη λίμνη, να την "καθαρίσουν" από τις "πρασινίλες" της και να της φυτέψουν γκαζόν γύρω γύρω, σαν τις πισίνες των υπερπολυτελών ξενοδοχείων.
Από τότε χάθηκαν τα βατράχια, ξεβολεύτηκαν τα πουλιά κι η λίμνη αναπαύεται καθαρή και απαστράπτουσα στην κοίτη της, σιωπηλή και αφύσικα γαλάζια, σαν ψεύτικη, χωρίς θορύβους, χωρίς κοάσματα και χωρίς τα ανθισμένα νούφαρα της!
Σαν μια πολιτισμένη πια, αλλά ξεπεσμένη αρχόντισσα!
Παρ΄ότι θα έλεγε κανείς ότι κι έτσι όμορφη είναι, εγώ όποτε την επισκέπτομαι και θυμάμαι την αλλοτινή της αρχοντιά και ζωντάνια θλίβομαι... Σήμερα όμως η θλίψη μου ήταν πιο βαθειά.Θυμήθηκα, άλλοτε, τέτοια μέρα γινόταν χαμός από κόσμο, από παιδιά που έτρεχαν, έπαιζαν, τραγουδούσαν, έκλαιγαν, φώναζαν και πέταγαν τους χαρταετούς τους! Μέχρι και πικ νικ με νηστίσιμα έκαναν οι περιπατητές μέσα στο δάσος...
Σήμερα διαπίστωσα ότι εκτός από τα πλάσματα του νερού και των βρύων που χάθηκαν από τις όχθες της, χάθηκαν και οι περιπατητές της.
Παρόλο που ήταν Καθαρή Δευτέρα, οι άνθρωποι λιγοστοί, οι χαρταετοί που πέταγαν μόνον τρεις και μερικά παιδάκια κρατούσαν από εκείνα τα μπαλόνια με το αέριο στα χέρια τους!
Φτώχια και κακομοιριά και ερημιά είχε σήμερα η λίμνη αυτή... μαραζωμένη και παντέρμη μου φάνηκε!! Ο κόσμος δεν χαίρεται πια όπως παλιά τέτοιες γιορτές, όλα μοιάζουν αγκαρία, που πρέπει να γίνουν αναγκαστικά!
Θυμήθηκα τη γιαγιά μου τη Μυτιληνιά που έλεγε: "Ωχ μουρέλιμ ... τσι του κλιάμα όριξ' θέλ(ι)"!
Δηλαδή "Ωχ μωρό μου και το κλάμα όρεξη θέλει". Σκέφτηκα αφού και το κλάμα θέλει όρεξη, φαντάσου πόση όρεξη θέλει το γέλιο και η διασκέδαση!!
Οι άνθρωποι σήμερα λες και δεν κλαίνε, μα ούτε και γελάνε, με την ψυχή τους! Δεν διασκεδάζουν!
Βλέπεις γύρω σου πρόσωπα παγωμένα, αμήχανα, ανέκφραστα, αφηρημένα, με μια έκφραση μοναξιάς και απογοήτευσης...Άνθρωποι ανέκφραστοι, ανεκδήλωτοι, κλεισμένοι στον εαυτό τους! Κρύβουν τον ίδιο τους τον εαυτό από τους άλλους, αλλά και από τους ίδιους !!
Έτσι όπως μάθαμε να κινούμαστε μέσα σ' ένα αυτοκίνητο και να μιλάμε στο κινητό μας ή στις οθόνες του υπολογιστή μας, πάψαμε πια να βλεπόμαστε και να χαιρετιόμαστε και να λέμε δυό κουβέντες της πλάκας!!
Όλα γίνονται μόνο γιατί πρέπει να γίνουν κι όχι γιατί μας ευχαριστούν!
Πρέπει να πάμε στην εξοχή γιατί είναι Καθαρή Δευτέρα, πρέπει να πετάξουμε χαρταετό, να φάμε νηστίσιμα, πρέπει να πούμε και κανένα αποκριάτικο αστείο για το έθιμο κι αυτό είναι όλο! Ξέφτισε το πηγαίο, το αληθινό, το μέχρι εξοντώσεως γλέντι των γειτόνων, των φίλων, της ίδιας της οικογένειας! Το πολύ πολύ να στριμωχτούμε στις παρελάσεις που διοργανώνονται μαζικά σε πόλεις και χωριά και μέσα στο πλήθος να μεταγγισθούμε και εμείς με λίγη από την χαρά των καρναβαλιστών χορευτών και μασκαράδων, συνήθως ξένοι ανάμεσα σε ξένους κλέβουμε λίγη από την ψευδαίσθηση της χαράς και του γλεντιού, που καμία σχέση δεν έχει μ' αυτό που ζούσαν οι πατεράδες μας!
Ο κόσμος σήμερα τρέχει, τρώει και κοιμάται!
Παλιά η πολιτική ήταν δαδί που μπορούσε ν' ανάψει φωτιά!
Τώρα πάει κι αυτό το προσάναμμα! Μόνο ψάχνουμε κάπου κάπου στις στάχτες να βρούμε καμιά σπίθα λαμογιάς και λοβιτούρας, κοινώς σκάνδαλο και τότε τα ΜΜΕ παίζουν το ρόλο του αέρα για να κρατήσουν για λίγες μέρες αναμμένη τη φωτιά του κουτσομπολιού κυρίως και όχι της πολιτικής κι αυτό είναι όλο!
Καμιά φωτιά σήμερα δεν ζωηρεύει τις σχέσεις των ανθρώπων!
Κάποτε με πολύ απλά ρούχα, μπογιές αυτοσχέδιες, μουτζούρα από τα καζάνια, ένα σεντόνι, μια προβιά, οι άνθρωποι μασκαρεύονταν και ξεχύνονταν στους δρόμους και στα σπίτια με έναν μοναδικό αυθορμητισμό και αυτοσχεδιασμό!Καρναβάλι σήμερα λέγεται αυτό που οργανώνεται και παίζεται από τρίτους... Οι μάσκες δεν χρειάζονται πια αυτοσχεδιασμό. Τα βρίσκεις όλα έτοιμα στις βιτρίνες, περούκες, στολές, μπογιές! Κι οι χαρταετοί του εμπορίου! κι όχι δικές μας κατασκευές, με κόλλες πολύχρωμες, αλευρόκολλα, ξυλάκια, ζύγια και σπάγγο!!
Τα συγκροτήματα οργανωμένα, οι σκοποί μαϊμουδίσματα Βραζιλιάνικα.
Η σάτιρα κονσερβαρισμένη σε τετράδια διαβάζεται τόσο μονότονα, τόσο ανέκφραστα!
Στεγνώσαμε από πνεύμα, φτωχέψαμε από αυθορμητισμό και από κέφι που αναβλύζει από μέσα μας. Οργανωμένα καρναβάλια και συγκροτήματα στις πλατείες μάταια προσπαθούν να ξυπνήσουν τη φλόγα της ψυχής μας.
Φωνάζουν με πολλά ντεσιμπέλ τα μεγάφωνα μουσικές κι ένας κόσμος όρθιος γύρω κάθεται βουβός και ανέκφραστος και βλέπει από απόσταση τόπου και ψυχής!!
Φθάσαμε πια στην εποχή της βιομηχανοποιημένης αποκριάς, συσκευασμένης σε πακέτο που καλούμαστε να το αγοράσουμε...
Τι να ευχηθώ;; Και του χρόνου μη χειρότερα!!
Η τελευταία φωτογραφία είναι δώρο που μου έστειλε σήμερα ο @φίλος μου ο ηλιογράφος από άλλη λίμνη, που όμως ταίριασε με την ανάρτησή μου αυτή. Τον ευχαριστώ κι από εδώ...
UPDATE: 3-3-2009, ώρα 4.06΄
Το σχόλιο του @Γρηγόρη μου θύμισε ότι:
Το άλσος έχει κι άλλες μικρές λιμνούλες που κάποτε είχαν ψάρια και πάπιες!
Μετά έμειναν χρόνια άδειες από νερό και τώρα διαπιστώνω ότι τις μπαζώνουν κιόλας!!!! Το πρόσθεσα στην ανάρτησή μου αυτό με μία φωτογραφία για του λόγου το αληθές!
Φαίνεται ότι δεν θέλουμε πια ούτε να θυμόμαστε την περασμένη ομορφιά και ζωντάνια και βαλθήκαμε να τη θάψουμε!!!!!
Δεν νομίζω ότι υπάρχει πιο θλιβερό θέαμα από αυτό....
59 σχόλια:
καλημερα γλυκια Μαριαννα
φθασαμε σε σημειο το συναισθημα μας να εξαρτάται απο το πόσα γραμμάρια ταραμα θα αγοράσουμε κ πόσο κόσμο θα εχει για να μας κοιταμε εκει που θα ειμαστε..
κριμα για την λιμνη..
μα μονο 3 χαρταετοι?θα ηταν στο ιντερνετ ολοι :) e-πεταγμα χαρταετου :))
Και του χρόνου μη χειρότερα!!
Μαριάνα μου,
πόσο ωραία τα γράφεις!! Όσο έχει προχωρήσει η τεχνολογία και αυξήθηκαν οι ευκαιρίες για "ψυχαγωγία", τόσο μειώθηκε η πραγματική χαρά.
Αλήθεια πού είναι αυτό το πάρκο, ξέχασες να το γράψεις ή μας το κρατάς μυστικό??? Χα χα χα χα!!!
Καλή Σαρακοστή φιλενάδα
Μαριάννα μου καλημέρα και να είσαι καλά...
Όλοι κάπως έτσι περάσαμε, εσύ είχες το κουράγιο να το φωνάξεις και για μας.
Δυστυχώς ενός κακού μύρια έπονται και μεις δειλοί μοιραίοι... ξεχάσαμε να γελάμε, ξεχάσαμε να γλεντάμε, ξεμάθαμε να αγαπάμε...
Μένουμε ασάλευτοι και παγωμένοι δίπλα στο τζάκι περιμένοντας κάποιον άλλον να ανάψει τη φωτιά.
ΜΑΡΙΑΝΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ.μπαινουμε σιγα σιγα σε γυαλα.και το χειροτερο ειναι οτι βαζουμε και τα συναισθηματα μασ....
και αλλιμονο στα νεα παιδια.η αλαγη του περιβαλοντος που γινετε καθε μερα θα ριζικη σε μερικα χρονια..
μας προβληματισες με την αναρτηση σου παλι...να εισαι καλα....ας αντισταθουμε οσο μπορουμε..και οτι κερδησουμε....
Καλημέρα Μαριάννα..
Που είναι αυτό το πάρκο? Εντός της Αττικής?
Χρειάζεται επαναπροσδιορισμός αξιών.. Αυτό πραγματικά το πιστεύω..
Δεν χρειάζεται να διασκεδάσεις αν δε το γουστάρεις, δε χρειάζεται να γλεντήσεις αν δε το αισθανθείς, δεν πρέπει να ακολουθείς τα "πρέπει" των άλλων. Να κάνουμε μόνο όσα τραβάει η ψυχή μας (τουλάχιστον σε τέτοια θέματα..)
Ίσως όντως παλιότερα να ήταν διαφορετικά, γιατί οι εποχές ήταν πιο αθώες και πιο αυθεντικές. Ας προσπαθήσει ο καθένας από εμάς να κάνει τη διαφορά στη προσωπική του ζωή. Να ζει κόντρα στις δυσκολίες και σε όσα μας επιβάλλουν. Ότι δε μας ταιριάζει να το αποτινάξουμε.. Αν περνάω όμορφα απλά αντικρίζοντας τη θάλασσα, αυτό θα κάνω και ας μην είναι "in", αρκεί να γεμίζει η δική μου ψυχή με γαλήνη και δύναμη.
Πολλά φιλάκια, καλό μήνα.
Γιατι δεν περασαμε καλα
αλλοι χορεψανε και εγω τους εβλεπα
αλλοι πετουσαν αετο και εγω τους
εβλεπα
και αλλοι δυστυχως παιζανε ξυλο
για μια λαγανα δωρεα του δημου
στην ΕΣΠΛΑΝΑΔΑ,Ολοι ακουγαν δημοτικη,και νησιωτικη μουσικοι
το 99% μεταναστες ,1% ελληνικα
μα που πηγαν ολοι τελικα,μηπως
ημουν σε αλλη χωρα?καλη σαρακοστη
/
ειναι γεγονος οτι ζουμε την πλαστικη εποχη αλλα πιστευω οτι και μεσα απο τα τσιμεντα αν θελει καποιος ανακαλυπτει την φλογα
εγω τουλαχιστον προσπαθω να κανω αυτο.. και οτι βγει ..τουλαχιστον θα ξερω οτι προσπαθησα
φιλακι
Καλημέρα και καλή Σαρακοστή.
Θα συμβάλεις και συ στην μαζική κινητοποίηση υπέρ της βωσιμότητας των Δομών για την Ψυχοκοινωνική αποκατάσταση των ψυχικά πασχόντων ???? Είναι αρκετή η ανάρτηση του καλέσματός τους στην σελίδα σου , μέσα από τον ΠΗΓΑΙΜΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
http://ligery.pblogs.gr
πού είναι αυτό το άλσος όντως;!
όλα είναι θέμα ισορροπιών. δεν είναι η τεχνολογία. είναι οι περίεργοι καιροί και η αγχωτική διάθεση που μας επιβάλλουν να έχουμε στην καθημερινότητά μας.
βλέπεις στο αυτοκίνητο ή στο τραπέζι ζευγάρια και ανταλλάσουν ελάχιστες κουβέντες μεταξύ τους.
γιατί; μάλλον επειδή τις περισσότερες φορές μοιάζει να κάνουμε όχι αυτό που θέλουμε αλλά αυτό που πρέπει. και το πρέπει συνήθως είναι το θέλω των άλλων.
μήπως έχει είσοδο το άλσος; ή καφετέρια με τον καφέ δέκα ευρώ;
πολύ καλό μήνα να έχουμε!
Γειά σου Μαριαννάκι! Έχω κι εγώ την ίδια απορία με τους προηγούμενους - πού είναι αυτή η λίμνη; Κρίμα που δεν την άφησαν στη φυσική της ομορφιά, σίγουρα θα ήταν πολύ καλύτερη. Φιλάκια πολλά, καλή υπόλοιπη βδομάδα!
@Για όσους ψάχνουν το άλσος:
Καλά κανένας σας δεν έχει περάσει ποτέ από το άλσος της Ν. Φιλαδέλφειας?
Για την επιβίωση γίνονται όλα Μαριάννα μου αυτή είναι η δικαιολογία. Γι αυτό τρέχουμε και δε προλαβαίνουμε να ζήσουμε, να απολαύσουμε ένα περίπατο με την οικογένειά μας, με τα παιδιά μας!!! Και αν κάποτε μας πουν "εγώ εσένα ήθελα λίγο από το χρόνο σου, όχι όλα όσα υλικά μου προσφέρεις" θα τα πούμε και αχάριστα!!!!!
Η μόνη μας ελπίδα είναι η κρίση, τότε θα καταλάβουμε τι πραγματικά χρειαζόμαστε για να είμαστε ευτυχείς. Ένα γερό χαστούκι μπας και συνέλθουμε....
Μεγάλο θέμα θίγεις Μαριάννα μου, πολύ μεγάλο!
Καλή σου μέρα
Ωραία η λίμνη εξωτική αλλά τραγικά νεκρή χωρίς ζωή!!Πράγματι έτσι νιώθουμε αυτές τις μέρες χωρίς κέφι έχουμε όλα τα μέσα αλλά δεν υπάρχει όρεξη σπίθα για ν'ανάψει η φωτιά του πραγματικού γλεντιού.
Εχει δίκιο ο "THE LONELY SKIPPER "γίναμε ακροατές των μεταναστών μιας και εκείνοι πια απολαμβάνουν τις χαρές τις δικές μας.
Καλή Σαρακοστή και εύχομαι να βρούμε στη συνέχεια τη σπίθα μας!!
Γειά σου Μαριάννα, να και η δική μου χθεσινή μέρα: Πήγαμε οικογενειακώς (με τους σκύλους) κι ένα φιλικό ζευγάρι, που παλιμπαιδίζει κι ήθελαν να πετάξουν αετό, στην Ακρόπολη της Ρόδου. Είναι ψηλά και βλέπεις τη θάλασσα ανατολικά και δυτικά. Ο χώρος έζεχνε στη βρώμα από τα πεταμένα σκουπίδια (ό,τι μπορείς να φανταστείς). Η πλειοψηφία των ανθρώπων ήταν Αλβανοί που πάρκαραν τα αυτοκίνητά τους δίπλα τους και μ' ανοιχτές τις πόρτες απολαύσαμε αλβανικά άσματα της μόδας. Το πιο ωραίο; Στο συγκεκριμένο σημείο απαγορεύεται το πέταγμα αετού γιατί από 'κει προσεγγίζουν το αεροδρόμιο τα αεροπλάνα. Αυτή η μέρα θα μας μείνει αξέχαστη.
@laplace78
Kαλημέρα Ρομποτάκο!
Δεν ξέρω αν ήταν όλοι στο ιντερνετ χθες, δεν το νομίζω, αλλά η ερημιά φαίνεται και από τις φωτογραφίες μου!!
Ο κόσμος βαριέται πια για όλα, ακόμη και για ν' αναπνεύσει! ζούμε περίοδο ασφυξίας λόγω έλλειψης συναισθημάτων!
Όλα επιφανειακά και επίπλαστα!!
@Μερόπη μου
Ναι έτσι είναι αυξήθηκε η τεχνολογία, εκπολιτιστήκαμε και πάψαμε να νοιώθουμε, να μιλάμε, να αγαπάμε!
Δεν το γνώρισες το άλσος;; είναι της Ν. Φιλαδέλφειας, ο Λύκος το λέει παρακάτω!! :))
@Mοναχικέ μου Λύκε
Προπαντός ξεμάθαμε ν' αγαπάμε @φίλε μου!! Από εκεί έπονται κι όλα τα υπόλοιπα!! Έφυγε η αγάπη, έφυγε το πάθος από την ψυχή μας, για ο,τιδήποτε μπορούσε να μας αγγίξει! Όλα γίνονται κατ' επίφαση και γιατί πρέπει να γίνουν!
Πάψαμε ν' αγαπάμε τους ανθρώπους γύρω μας, τους φίλους μας, τους "αγαπημένους" μας, πάψαμε ν' αγαπάμε τον ήλιο, τη μέρα, τα λουλούδια, τα ζώα, τη φύση, το τραγούδι, το χορό!!
Μόνο ό,τι και όποιον χρειαζόμαστε και για όσο το/τον χρειαζόμαστε, μόνο αυτό/ον αγαπάμε προσωρινά και επιφανειακά!!
Πόσο δίκιο έχεις!
Παγωμένοι κι ασάλευτοι περιμένουμε κάποιον άλλο ν' ανάψει τη φωτιά!!
Μα δεν απόμεινε κανείς που να έχει φλόγα μέσα του για να μας τη μεταγγίσει...
Φωνάζω Λύκε μου, φωνάζω, αλλά φωνή βοώντος εν τη ερήμω κατάντησα...
"Φθάσαμε πια στην εποχή της βιομηχανοποιημένης αποκριάς."
Όλα λάϊτ...όπως τα λες.
Καλό μήνα!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ.ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΟΛΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ.ΑΚΟΥΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΟΤΙ ΧΑΘΗΚΕ Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΩΝ ΠΑΛΙΩΝ ΑΓΝΩΝ ΧΡΟΝΩΝ.ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΜΕ ΑΠΛΑ ΡΟΥΧΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΕΣ ΧΩΡΙΣ ΑΓΧΟΣ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΩΡΑ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΣΚΕΥΑΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΥΠΟΠΟΙΗΜΕΝΑ.
ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΠΑΡΚΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ;
Γειάσου καλή μου!...ωωω καλά πόσο δίκιο έχεις..μα πόσο χάλασε πια ο κόσμος και μαζί του χάλασαν και τα συναισθήματά του....χάααλια...έχεις πολύ δίκιο.. φρικτή μετάλλαξη έχω να πώ....άστα να πάνε....φιλάκια...
@gregory
Έτσι είναι @φίλε μου! Σε γυάλα βάλαμε τα συναισθήματά μας και τις αισθήσεις μας!
Την αλλαγή του περιβάλλοντος τελικά μου φαίνεται την φέρνουν όσοι κόπτονται για να το "φτιάξουν"!
Αυτοι του "αλλάζουν τα φώτα" τελικά σαν τη λίμνη που γράφω, που από ζωντανό βιότοπο την έκαναν νεκρή πισίνα!!
Και το κακό είναι ότι το άλσος έχει κι άλλες μικρές λιμνούλες που κάποτε είχαν ψάρια και πάπιες! Μετά έμειναν χρόνια άδειες από νερό και τώρα διαπιστώνω ότι τις μπαζώνουν κιόλας!!!! θα το προσθέσω στην ανάρτησή μου αυτό με μία φωτογραφία για του λόγου το αληθές. Νομίζω είναι σημαντικό!
@roadartist μου
Το άλσος αυτό είναι της Ν. Φιλαδέλφειας! Ναι @φίλη μου, αυτό πρέπει να κάνουμε, ν' αποτινάξουμε ό,τι δεν μας ταιριάζει και να πορευτούμε μ' αυτό που τραβάει η ψυχή μας κι ας είναι μία απλή βόλτα στη θάλασσα!
@THE LONELY SKIPPER
Έκανες κι εσύ μία άριστη περιγραφή της σημερινής τραγικής κατάστασης!
Καταντήσαμε απλοί παρατηρητές της ίδιας της ζωής μας και με θλίψη βλέπουμε να χαίρονται όσα εμείς δεν μπορούμε να χαρούμε, οι φτωχοί μετανάστες που ακόμη έχουν πλούτο αισθημάτων και αισθήσεων που δεν πρόλαβε να τους τον απαλλοτριώσει ο σύγχρονος και ...εκπολιτισμένος τρόπος της καταναλωτικής ζωής!!
Μαριάνα μου,στο χωριό μου ο αετός ήταν καθημερινό παιγνιδι,από ανοιξη μεχρι φθινόπωρο,δεν ξ΄εραμε τι θα πει Καθαρά Δευτέρα,σπάγγος,καλαμια,
ζυμάρι,χαρτι πολύχρωμο,ουρά φκιαγμενη απο κομμένα παλιά τετράδια
και ...αμόλα καλούμα...
Τα ζύγια(ζύα θα τάλεγε ο ΑΠΟΥΡΩ) πάλι,αλλη τεχνη και κεινη,
πού να ζυγιασεις σωστά εναν αετό του εμπορίου...
Καλό μήνα...
@skouliki μου
Κι εγώ προσπαθώ να κρατήσω τη φλόγα αναμμένη αλλά ο κόσμος είναι σκληρός!
Δεν του αρκεί να είναι σβησμένη η δική του φλόγα, πασχίζει να σβήσει και όσων ακόμη θέλουν με πείσμα να την κρατούν αναμμένη...
Εύχομαι ποτέ να μη νοιώσει άνθρωπος την απογοήτευση που νοιώθω εγώ για όλους και για όλα!...
Έχεις δίκιο, πρέπει να μας παρηγορεί ότι τουλάχιστον εμείς προσπαθούμε να παραμείνουμε ζωντανοί και άνθρωποι!
@Λυγερή μου
Το κρέμασα ήδη στο πλάϊ του ιστολογίου μου και εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στον αγώνα αυτόν!!
@ b|a|s|n\i/a
Tα είπες όλαα!! Ουδέν σχόλιον!!
"...κάνουμε όχι αυτό που θέλουμε αλλά αυτό που πρέπει. και το πρέπει συνήθως είναι το θέλω των άλλων..."
Όχι δεν έχει είσοδο το Άλσος Βασίλη, αλλά έχει όντως καφετέρια με τον καφέ γύρω στα 5 Ευρώ νομίζω, γιατί δεν πλήρωσα εγώ...
:))
@Maria Tzirita
Κρίμα @φίλη μου, κρίμα!!
@Mοναχικέ μου Λύκε
Περίμενα ότι όλοι θα την ήξεραν αυτή τη λίμνη, που κάποτε αποτελούσε και το σκηνικό για πολλές σκηνές από ελληνικές ταινίες αλλά και βιντεοκλίπς. Τελικά ο μόνος που την αναγνώρισε ήσουν εσύ!! Μπράβο!
Όταν ανοίξει ο καιρός εκτός από το γεύμα στη βεράντα σου (δεν το ξεχνώ... :)) προτείνω να οργανώσουμε και ένα περίπατο στο Άλσος αυτό, με καφέ ή κρασάκι με μεζέδες Σμυρνέϊκους σε ένα όμορφο μεζεδοπωλείο που υπάρχει δίπλα του!(έχει πολλά τέτοια μαγαζιά εδώ).
Με δική μου επιμέλεια βεβαίως!!!!
@Margo μου
Επιβίωση πια ονομάσαμε τη ματαιότητα και τον υπερκαταναλωτισμό! Το κυνήγι ανούσιων πραγμάτων και εφήμερων αισθημάτων!
Επιβίωση σημαίνει να είσαι γεμάτος μέσα σου, όχι έξω σου!!
Αλλά χάσαμε πλέον την αίσθηση της αληθινής ζωής!
@zoyzoy μου
Τραγικά νεκρή όντως!!
Και θλιβερή!!
Αυτό με τους μετανάστες το ζούμε πια καθημερινά! Το Πάσχα, δίπλα στο εξοχικό μας, γλεντάνε μία οικογένεια Αλβανών με αλβανικά τραγούδια και χορούς (μοιάζουν με τα ηπειρώτικα τα δικά μας) όπως παλιά γλένταγαν οι γονείς μας! Κι υπόψη αυτοί που σου λέω είναι Μωαμεθανοί!!
@swell
Ααα!! καλά έζησες κι εσύ σκηνές μεγαλείο τη φετεινή αποκριά!!
Τι να πω!! Αλβανέψαμε πια όλοι μας!!
Δεν μας μένει παρά να διασκεδάζουμε μαζί τους!!
Αυτό με τα σκουπίδια πια άλλο μεγάλο αγκάθι του εκπολιτισμένου λαού μας... ποιού λαού μας δηλαδή, μερικές φορές όταν βγω έξω λέω που πήγαν οι Έλληνες;; Μόνο ξένες γλώσσες ακούς!!
Πιο καλά με τους σκύλους swell!! Αυτοί σίγουρα έχουν αισθήματα και αγάπη για το περιβάλλον τους!
@Σπίθα μου
Ναι όλα λάϊτ και σε πακέτο πλέον!!
Καλό μήνα και σε σένα @φίλε μου!
@JK O SKROUTZAKOS
Μακάρι τα νέα παιδιά να ξαναβρήτε τη φλόγα που εμείς σβήσαμε πια...
Να φωτίσετε το δρόμο το δικό σας στο μέλλον αλλά και τα σκοτάδια του δικού μας παρελθόντος!
Το Άλσος αυτό @φίλε μου είναι της Ν. Φιλαδέλφειας! Σου προτείνω μια βόλτα με την παρέα σου. Έχει ακόμη κάτι μείνει από τη χαμένη αίγλη του!
@Αθανασία μου
Μεταλλαχθήκαμε και γίναμε λες παγωμένα όντα με ανέκφραστο βλέμμα και με άδεια ψυχή!
Φιλάκια @φίλη μου!
@Vad
Εγώ δεν ξέρω να φτιάχνω μόνη μου το χαρταετό αλλά θυμάμαι τους θείους μου παλιά που έφτιαχναν του αδελφού μου! Κι ο άνδρας μου όταν ήταν μωρό η κόρη μας της έφτιαχνε μόνος του το χαρταετό και η χαρά της δεν περιγραφόταν!! Και όσες φορές τον έφτιαξαν μόνοι τους πέταξε χάρμα πολύ ψηλά και ήταν μοναδικός! Όσες φορές δεν πρόλαβε και πήρε του εμπορίου ήταν ...αποτυχία σκέτη!!
και να μη διάβαζα τα σχόλια, σίγουρα θα αντιλαμβανόμου πως πρόκειται για ελληνικό πάρκο. Γιατί πού αλλού θα συνέβαιναν αυτά που περιέγραψες. Καρναβάλι και καραγκιολίκια ελληνικά!
Μαριάννα μου τα λόγια σου με εκφράζουν πολύ. Μια θλίψη με πλημμυρίζει αφού βλέπω πως οι άνθρωποι έμαθαν στα έτοιμα. Κανείς πια δεν θέλει να προβληματιστεί για να κατασκευάσει έναν χαρταετό. Προτιμούν να ακριβοπληρώσουν μια κακοτεχνία κι έπειτα γκρινιάζουν για την ακρίβεια...
Πενία τέχνας κατεργάζεται έλεγαν τα γερόντια. Και βέβαια όταν δεν είχες μία κι ήσουν φτωχαδάκι έπρεπε τα πάντα να τα κατασκευάσεις μοναχός σου, ακόμη και τον χαρταετό. Τα παιχνίδια έπρεπε να είναι απλά και όχι πλαστικά και περίτεχνα όπως σήμερα. Τι πιο απλό από το να βάζεις στο σκοινί του χαρταετού σου ένα ξυραφάκι και να πλησιάζεις τον χαρταετό του διπλανού σου για να του κόψεις το σκοινάκι κια να μείνει μοναχά ο δικός σου χαρταετός ψηλά. Και μετά από τον πρόσκαιρο καβγά με εκείνον που του χάλασες τον χαρταετό έπειτα να παίζεις μπάλα...
Ομως τότε οι άνθρωποι δεν είχαν κορεστεί από τα υλικά αγαθά. Ετσι κάτι τέτοιες στιγμές περίμεναν για να κάνουν κάτι το διαφορετικό και να ξεδώσουν.
Τώρα καθημερινά ζεις μια εικονική πραγματικότητα μέσω του γλεντιού και της διασκέδασης των άλλων. Και νομίζεις πως αυτό είναι διασκέδαση. Η μάλλον ναι είναι διασκέδαση....ψυχαγωγία δεν είναι μοναχά....
ΥΓ. Ολα τα παρκάκια σε παρόμοια κατάσταση βρίσκονται. Πάρε παράδειγμα τον Εθνικό Κήπο, πάνε τα φυτά που έπλεκαν και δεν σε άφηναν να βλέπεις τον ουρανό...Πάνε τα ζωάκια που είχε μέσα...Θλίψη μοναχά θλίψη...
@Phlou.flis μου
Καραγκιοζιλίκια και καρναβάλια δεν θα πει τίποτε!! Μόνο η Ελλάδα καταστρέφει ό,τι η ίδια έχει φτιάξει κατά καιρούς!!
@dyosmaraki μου
Θλίψη ένοιωσα κι εγώ χθες όταν αντίκρυσα για άλλη μια φορά τη νεκρή από ζωή λίμνη, που κάποτε ήταν βιότοπος και όχι μόνον αυτό, αλλά είδα ότι παρόλο που ήταν Καθαρή Δευτέρα ο κόσμος ήταν λιγοστός και βαριεστημένος!
Και τα παιδιά που υπήρχαν βαριεστημένα κι αυτά μου φάνηκαν...
Κρίμα και πάλι κρίμα...
Στον Εθνικό Κήπο έχω καιρό να πάω...κάποτε πήγαινα τακτικά, μου άρεσε τόσο πολύ και πήγαινα την κόρη μου βόλτα και μετά στα σοκάκια της Πλάκας!! Τις τελευταίες φορές που πήγα όμως κι εκεί μια εγκατάλειψη παρατήρησα και πολύ στενοχωρέθηκα...
Κι η κατάσταση μοιάζει μη αναστρέψιμη!
“...και το κλάμα θέλει όρεξη.” Πόσο δίκιο είχε η γιαγιά σου!
@Jaman Fou μου
Ναι έτσι έλεγε η γιαγιά μου!
Μόνο εγώ δεν έχω στερέψει ακόμη, από αυτή την όρεξη... και δεν ξέρω αν θα στερέψω ποτέ...
:)
Απο μεσα τιποτα, ενα κενο στον περισσοτερο κοσμο.
Δυστυχως ζουμε στην εποχη του μη συναισθηματος, λες και δεν εχουμε αιμα μεσα μας μοιαζουμε πολλες φορες.
Το και του χρονου μη χειροτερα πολυ ευστοχο!
Καλο βραδυ Μαριαννα!
Δεν μας είπες πού είναι η λιμνούλα. 'Οσο για το μπάζωμα, αυτό κοντεύει να γίνει εθνικό σπορ. Γκρέμισμα, Μπάζωμα, Τσιμεντάρισμα. Ο τρίλογος της εθνικής συμφοράς!
Τα είπες πολύ όμορφα και το πάρκο θαυμάσιο Μαριάνα. Ότι πρέπει για ποδήλατο. Την καλημέρα μου και να περάσεις καλά.
@Αντώνη μου
Καλημέρα!
Εμείς τη φτιάξαμε αυτή την εποχή του μη συναισθήματος!
Γίναμε εγωϊστές και ατομιστές και ζητάμε την καρδιά του άλλου χωρίς να δώσουμε τη δική μας! Και έτσι όποιες φλογίτσες ανάψουν στις σχέσεις των ανθρώπων είναι αναπόφευκτο να σβήσουν και να επέλθει η παγωνιά...
@heliotypon
H λιμνούλα είναι στο άλσος της Ν. Φιλαδέλφειας, το λέμε και παραπάνω στα σχόλια!
Δυστυχώς έχεις δίκιο, χαλάμε και τσιμεντάρουμε πια και την ίδια μας τη ζωή!
@mariana μου
Ναι είναι όμορφο το άλσος αυτό και το έχω πολλές φορές διασχίσει και πεζή και με το ποδηλατάκι μου. Μόνο για να φθάσεις στη λίμνη έχει μεγάλη ανηφόρα... :))
Καλημέρα @φίλη μου!
Τις μπαζώνουν; Απίστευτο μου φαίνεται! Κάποτε ήταν γεμάτες ψάρια...
@Crazy Tourists
Καλώς μου ήλθατε!!
Ναι πάπιες και ψάρια και πουλιά απ' έξω ήταν μία πανδαισία ψυχής και ματιών!!
Τώρα νέκρα, ξεραϊλα και μπάζωμα!!
Δυστυχώς!!
Όσοι γνώρισαν αυτό το άλσος στις δόξες του, τώρα μόνο θλίψη θα νοιώσουν όταν το επισκεφτούν!
Άσε που το γέμισαν τοιχάκια, ντουβάρια και κιόσκια πέτρινα και ξύλινα που το κάνουν να μοιάζει περισσότερο με κήπο ξενοδοχείου παρά με δασικό αλσύλιο που ήταν παλιά!!
"αυτός ο κόσμος θα σβήσει μες τη φωτιά ή τον πάγο;"
αρκετά εύλογο το ερώτημα του ποιητή
Μαριάννα μου πανε πια εκεινες οι όμορφες εποχές .... τωρα πια τα κεφάλια μέσα για τα καλά...
Καλό μήνα
Αρης
Στο Άλσος της Ν. Φιλαδέλφειας πηγαίναμε ακόμα κι απ' του Ζωγράφου, όταν κάναμε σχολικές κοπάνες. Τότε είχε και ζωολογικό κήπο...
Όσο για την εποχή που ζούμε... άστα!
Προχθές επέστρεφα με το πλοίο από Κρήτη. Καθόταν δίπλα μου ένας νεαρός που ήταν καρφωμένος στον υπολογιστή του 9 ώρες!
Κάποια στιγμή προσπάθησα να ανοίξω συζήτηση για να εισπράξω της απάντηση: "ώχου, κουβέντα θ' ανοίξουμε τώρα;"...
Σύμπτωση!!
Βρέθηκα στον ίδιο χώρο την Καθαρά Δευτέρα :) Μόνο που δεν πήγα δίπλα στη λίμνη και στον νερόμυλο, (πολύ πολύ τεχνητά) αλλά προτίμησα ένα μοναχικό πανέμορφο μονοπάτι. Σκόπευα να κάνω ανάρτηση.
Πολλά φιλιά Μαριάννα μου:)
Γράψε ένα βιβλίο, έτσι όμορφα όπως τα γράφεις εδώ.
@ηλιογράφε μου
Ο δικός μου κόσμος έσβησε ήδη μέσα στον ...πάγο!
:))
@Άρη μου
Δεν θέλω να το πιστέψω ότι κάθε όμορφο περνά και δεν ξαναγυρνά!
Καλό μήνα @φίλε μου!
@Ασκαρδαμυκτί
Εμάς ήταν οι μόνιμες αποδράσεις μας εκεί!! Ναι είχε και ζωολογικό κήπο! Μετά τον ξήλωσαν και καλά έκαναν δηλαδή, όσον αφορά τα άγρια θηρία που ήταν τρελλαμένα στα κλουβιά τους. Έμειναν στη συνέχεια κάτι εξωτικά πουλιά, μαϊμούδες, κατσίκες και γρι γρι, που τα μαγείρευαν σε λουκούλια γεύματα οι τοπικοί εκάστοτε άρχοντες και τώρα νομίζω δεν έμεινε τίποτε!
Τον κλείσανε κιόλας με μάντρα το χώρο του ζωολογικού κήπου και μπορεί να τον δούμε να γίνει και κανένα εμπορικό κέντρο!!
Όσο για την κουβέντα που πήγες κι εσύ να πιάσεις με το νεαρό με το p.c. τι να σου πω;; καλά σου είπε:
Κουβέντα ήθελες;;; Χαχαχα!!!
Εσύ γιατί δεν πήρες το p.c. μαζί σου;; :)))
@Άστριά μου
Ναι τεχνικά και επίπλαστα φτιασιδώματα έβαλαν πια στη λίμνη αυτή που είχε κάποτε γίνει πανέμορφος βιότοπος!!
Δεν το πιστεύω ότι βρεθήκαμε την ίδια μέρα σε απόσταση αναπνοής στον ίδιο τόπο!!
Την επόμενη φορά που θα το επιχειρήσεις ρίξε ...σύρμα σε παρακαλώ!!
Να πιούμε ένα καφεδάκι στον "Κένταυρο"!!
Φιλιά!!!
@infopress
Κάποτε βιβλίο θα γράψω αλλά όχι για λίμνες και μπαζώματα! Έχω εγώ ιστορία να γράψω που θα ξεπερνά και τα πιο απίθανα δικαστικά και αστυνομικά θρίλερ!!!
Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια!
:))
Αυτή η ψυχρή, άχρωμη απεικόνιση που χαρακτηρίζει την καθημερινότητά μας,
που εκφράζει τις εκδηλώσεις μας, τις χαρές και τις λύπες, είναι αποτέλεσμα της κονσερβοποίησης των περιφραγμένων συναισθημάτων που δύσκολα η επιφύλαξη μας αφήνει να εκδηλώσουμε.
Έπαψε να υπάρχει άνοιξη, κάπου χάθηκε η αγάπη κι είμαστε όλοι καλά κρυμμένοι πίσω από πτυχία και δήθεν κοινωνικές καταξιώσεις που δεν μας αφήνουν να ζήσουμε, να παίξουμε, να χαρούμε...
Σαν παιδιά με τα παιδιά μας, σαν έφηβοι με τους εραστές μας κι αγαπημένοι με τ' αδέρφια μας...
Άσχετα όλα αυτά;
Ας ψάξουμε να βρούμε τον συσχετισμό ανάμεσα στις νεκρές λίμνες και τις εγκατελειμένες παιδικές χαρές...
@Ένα γελαστό απόγευμα
Έτσι είναι Στέλιο μου!
Όπως είπα και παραπάνω στον @Αντώνη εμείς τη φτιάξαμε αυτή την παγωμένη καθημερινότητά μας μακριά από συναισθήματα αγάπης και ειλικρινούς φιλίας! Όλα επιφανειακά και εφήμερα σχεδόν εικονικά έγιναν σήμερα! Οι φιλίες, οι αγάπες, οι έρωτες...
Γίναμε εγωϊστές και ατομιστές και ζητάμε την καρδιά του άλλου χωρίς να δώσουμε τη δική μας!
Και έτσι όποιες φλογίτσες ανάψουν στις σχέσεις των ανθρώπων είναι αναπόφευκτο να σβήσουν και να επέλθει η παγωνιά στη ζωή μας...
Ναι έτσι είναι: Οι νεκρές λίμνες μοιάζουν με τις νεκρές παιδικές χαρές!
Μας έφαγε η κατανάλωση, Μαριάννα μου. Γιορτές τα τελευταία χρόνια σήμαιναν shopping μέχρι θανάτου. Φέτος που μας λούζει κρύος ιδρώτας ακούγοντας τους δράκουλες των καναλιών, δεν ξέρουμε πια τι σημαίνει γιορτή σκέτη! Χωρίς Mall!
Επειδή πράγματι η υπερβολική αλήθεια παύει να είναι αλήθεια και γίνεται.... κακία, γι αυτό ας σταματήσουμε να κλαιγόμαστε γι αυτό που χάσαμε και δεν το έχουμε πια! Κι ας κοιτάξουμε μήπως το ξαναβρούμε. Περιφραγμένα βλέμματα και εγκλωβισμένα συναισθήματα, υπόγεια ανήλιαγα και τυφλά περάσματα: όλα στο σεντούκι μέσα! Αν δεν πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας θα την πάθουμε όπως εκείνος ο τυπάκος στο Truman Show! Θέλω να βλέπω ήλιο και να χαμογελώ, θέλω ένα περιβάλλον ανθρώπινο και ο διπλανός μου να μην κλαίει απο ανέχεια. Θέλω τα λουλούδια να ανθίζουν έστω και στις γλάστρες, θέλω να μη φοβάμαι την καχυποψία, το ψέμα, την ακρίβεια, την κοροϊδία της πατρίδας μου. Θέλω επίσης, οι πολιτικοί να μην ντρέπονται όταν ταξιδεύουν στα αεροπλάνα economy class....
Αυτό με τη λιμνούλα είναι όντως θλιβερό. Αυτή η "πρόοδος" θα μας φάει - αν δεν το έχει κάνει ήδη.
Όσο για το πόσο ωραία περνούσαν οι παλιοί όμως θα διαφωνήσω. Ήταν άλλες εποχές και είχαν πολλά βάσανα. Απλά σήμερα έχουμε ό,τι θέλουμε τη στιγμή που το θέλουμε και δεν το εκτιμούμε. Πολιτικοί αγώνες δεν γίνονται γιατί υπάρχει ο ατομικισμός και η συνειδητοποίηση ότι όλα ή σχεδόν όλα όσα έγιναν στο παρελθόν απότυχαν.
Προσωπικά πιστεύω ότι ζούμε σε μια εποχή οπισθοδρομική που νομίζει ότι είναι προοδευτική αλλά πολεμά με νύχια και με δόντια κάθε πρόοδο, αλλαγή, καινοτομία. Που προσπαθεί να το παίξει ανεκτική αλλά είναι γεμάτη ρατσισμό, ξενοφοβία, μίσος και μοναξιά.
Τα pc όμως μας έχουν φέρει πιο κοντά όχι πιο μακριά πιστεύω :)
Και μη χειρότερα, καλά το λες.
Το διαπίστωσα κι εγω περνώντας απο κάποια μικρότερα πάρκα την Κυριακή και την Καθαροδευτέρα, ησυχία, πολλή ησυχία.
Λες και ηταν τουλάχιστον Αύγουστος.
Αλλα η αίσθηση ηταν εγκατάλειψης, μια ιδέα κατάθλιψης.
Κι εγω Αθηνα την πέρασα και φαντάζομαι πολλοί άλλοι επίσης και κάθε χρόνο περισσότεροι θα περνούν εντός των τειχών και εντός των ...τοίχων του σπιτιού τους.
Βέβαια μια βόλτα σε άλσος / πάρκο δεν κοστίζει τίποτα, ισα ισα ειναι όμορφος ο περίπατος.
Καλά απο πότε εχω να πάω στο Αλσος Ν.Φ. ; Κατι αιώνες :)
* Το δικό του Καρναβάλι εχιε ο καθένας μας μεσα του όποτε νιώθει ετσι.
Αν δεν νιώθεις γιορτή μεσα σου, τι σημασία εχει να υπάρχει γιορτή εξω ;
Οι άνθρωποι κατάντησαν ένα ατέλειωτο ψεύτικο καρναβάλι, ολόκληρη τη ζωή…
Ότι φάμε και ότι πιούμε… Δεν λάβαμε σαν δώρο την ζωή για αυτό! Αλλά για να γινόμαστε καλύτεροι σαν ψυχές! Τρομάρα μας…
Ένα ατέλειωτο καρναβάλι κατάντησαν τη ζωή, όπως είναι και η κόλαση!
Μαριάννα μου
όμορφα τα περιγράφεις
με άποψη και πόνο ψυχής
Η ρήση της γιαγιάς σου εμπεριέχει σοφία συμπυκνωμένη.
Δεν ζούμε πλέον απλά ενεργουμε
Ούτε δάκρυα δεν βγαίνουν πια, μέλη ενός θιάσου όλοι
πλήτουμε στους ρόλους μας
σε χαιρετώ
@Λωτοφάγε μου
Μας έφαγε το τρέξιμο να γεμίσουμε τα έξω μας!! Και τα μέσα μας κενά και μαύρα!! Γιορτή έχεις δίκιο πάει καιρός που ξεχάσαμε τι σημαίνει!
Το πολύ πολύ κανένα τηλέφωνο για χρόνια πολλά και από εδώ πάν κι οι άλλοι...
Πάνε οι συγκεντρώσεις χαράς και γλεντιού μεταξύ των γειτόνων, των φίλων, των συγγενών...
Μοναξιά και παγωνιά @φίλε μου!
@Mαίρη Σάββα
Σαν πολλά θέλεις @φίλη μου...
Ξέχασες;; στην Ελλάδα ζεις!!!
Κι εγώ θέλω αλλά κανείς δεν μ' ακούει...
Τουλάχιστον υπάρχουμε κάμποσοι που ακόμη θέλουμε τα αυτονόητα!!
@Dorothea μου
Καλώς μου ήλθες... δεν θυμάμαι αν τα είπαμε άλλη φορά...
Ναι άλλες εποχές τότε, δύσκολες μα οι σχέσεις των ανθρώπων ήταν πιο ουσιαστικές! Τώρα είναι επιφανειακές και το κυνήγι της καθημερινότητας μας έχει απορροφήσει τόσο που δεν βλέπουμε δίπλα μας όχι μόνο τους ανθρώπους αλλά ούτε καν τα ανθισμένα κλαδιά!!
Το p.c. έχεις δίκιο, ότι μας δίνει μία δυνατότητα επικοινωνίας που δεν θα μπορούσαμε διαφορετικά να την έχουμε! Ας το εκμεταλλευτούμε αυτό κι ας ενώσουμε τις φωνές μας και αν χρειαστεί και τις πράξεις μας για ένα καλύτερο μέλλον!
Ναι Μαριάνα μου,σημερα ζούμε κάπως....μηχανικά. Κάνουμε πράγματα γιατί πρέπει να τα κάνουμε,πάμε κάπου γιατί πρέπει να πάμε.
Εχει φύγει απο μέσα μας το αυθόρμητο,απαγορεύουμε στον εαυτό μας να νιώσει ή ακομα να κάνει κάτι που επιθυμεί.
Υπο περιορισμό η ζωή μας. Χρειαζεται ψυχική δύναμη να ξεφύγεις απο περιορισμούς και να κάνεις στη ζωή σου αυτό που πράγματι τραβάει η καρδιά σου.Με κίνδυνο πάντοτε να προδοθείς.
@Φίλοι μου Τζονάκο, agapi και ελένη,
συγνώμη που άργησα ν' απαντήσω στα σχόλιά σας, αλλά χθες βράδυ ενώ είχα ήδη σας είχα απαντήσει μόλις πάτησα δημοσίευση, ο blogger μου έβγαλε ένα μεγαλοπρεπέστατο error!! που ήταν όλο δικό μου! Πάτησα, ξαναπάτησα μέχρι που έχασα ό,τι σας είχα γράψει (χμ και δεν τα θυμάμαι...) και μια και δεν έβρισκα άκρη, πήγα για ύπνο με τα νεύρα τσατάλιααα!! :)))
Λοιπόν έχουμε και λέμε ξανά:
@Τζονάκο μου
Λόγω της δουλειάς μου κι εγώ δεν απομακρύνθηκα το τριήμερο από τα τείχη της Αθήνας! Όμως τέτοια εγκατάλειψη και ερημιά δεν είχα ξαναζήσει! Μα ούτε οι αλλοδαποί δεν είχαν ανηφορίσει προς τη Λίμνη!
Να ξαναέρθεις στη Ν. Φιλαδέλφεια δεσμεύομαι να κεράσω καφέ στην καφετέρια της Λίμνης "Ο Κένταυρος"!! Το άλσος παρά τα όσα έχει υποστεί από τους εκάστοτε τοπικούς μας άρχοντες παντός χρώματος, εξακολουθεί να είναι μια όαση ανάσας για μας!
Πόσο δίκιο έχεις!! Αν δεν νοιώθεις τη γιορτή μέσα στην καρδιά σου, τότε οι γιορτές περισσότερη θλίψη παρά χαρά σου φέρνουν...
@agapi μου
Ένα ατελείωτο καρναβάλι κάναμε τη ζωή μας δυστυχώς, και φορέσαμε όλοι μας τα νεκρικά και άψυχα προσωπεία μας...
@ποιώ-ελένη μου
Τι όμορφα λόγια!!
Θίασος του παραλόγου είμαστε και οι ρόλοι μας άχαροι και άψυχοι!!
Είδες οι γιαγιές το έχουν αυτό, να λένε λόγια συμπυκνωμένης σοφίας και πείρας της ζωής!
@Λεοντόκαρδε μου
Καμιά φορά κι όση δύναμη ψυχής κι αν έχεις για να προσπεράσεις τις δυσκολίες και να δώσεις ουσιαστικό νόημα στη ζωή σου, δεν φθάνει!
Γιατί αυτή τη δύναμη ψυχής πρέπει να την έχουν όλοι για να πετύχει... Αλλοιώς παλεύεις μόνος μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι η νέκρα των αισθημάτων δεν γίνεται ν' αναστηθεί μόνο με τις δικές σου προσπάθειες!
Και τότε ναι νοιώθεις αληθινά προδομένος από όλους και από τον ίδιο σου τον εαυτό κυρίως, που σε παρέσυρε να πιστέψεις στο όνειρο!...
Καλό Σ/Κ @φίλοι μου!!
Όπως το'πε ο Αν΄τωνης...λες και δεν έχουμε αίμα μέσα μας...
@patsiouraki μου
Σωστά το λέει ο @Αντώνης, όμως εμείς τι κάνουμε για να κυλήσει το αίμα στις φλέβες μας;;
Μήπως έχουμε παραδοθεί στη μοίρα μας;;
Φιλιά!!
ο κοσμος παντα ηταν και θα ειναι σκληρος ....
το θεμα ειναι πως βλεπουμε εμεις τα γυρω μας
φιλι καλημερα
@skoulikaki μου
Έχεις δίκιο! Όμως η σκληρότητα μόνο με σκληρότητα αντιμετωπίζεται κι αλλοίμονο σ' όποιον δεν μπορεί να είναι σκληρός σ' αυτό τον κόσμο!!
Φιλιά!!
Καλό Σ/Κ!!!
Δημοσίευση σχολίου