O φίλος μου ο @ηλιογράφος έκανε ένα ταξίδι στην καρδιά του ήλιου και μου έφερε δώρο τις παρακάτω φωτογραφίες, που γέμισαν το νου μου σκέψεις και την καρδιά μου συναισθήματα...
Περνά γρήγορα η βραδιά με το μάτι ορθάνοιχτο στων στοχασμών την κλίνη...
Κι ο ουρανός ροδίζει σιγά σιγά..
Tο μικρό λιμανάκι της επαρχιακής πόλης μοιάζει έτοιμο να αποτινάξει τη νάρκη της νύχτας και να παραδοθεί στον οργασμό της ζωής που τραβά το δρόμο της, με πίκρες και χαρές, μα πιότερο με πίκρες...
Ο καπνός στο βάθος... σαν το πρώτο τσιγάρο του βασανισμένου νοικοκύρη, που ετοιμάζεται για τη δουλειά.
Η πόλη ανοίγει τα μάτια της, λαμπιόνια αναμμένα, έτοιμα να θαμπώσουν στο ανελέητο φως του αφέντη ήλιου!
Ναι χαράζει, η αυγή ροδίζει κι η ελπίδα δίνει σημάδι ψυχικής ανάτασης, που τόση ανάγκη την έχουμε...
Δεν ξέρω γιατί αυτή η χυμένη λάβα στο απέραντο γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, την ώρα που ο ήλιος αναγγέλλει τον ερχομό του, με πονά όταν σκεφτώ ότι η διαδρομή είναι πάντα η ίδια και το αναπόφευκτο βράδυ δεν θ' αργήσει...
Μια πύρινη τροχιά είναι η ζωή μας, ξεκινά με μία σπίθα, γίνεται λαμπάδα, πυρκαγιά και στο τέλος σβήνει αναγκαία... και πνίγεται στα κατραμένια πέπλα της νύχτας...
Η λευκή και ολόλαμπρη μπάλα στον ορίζοντα στεφανώνει το στερέωμα αφήνοντας τη χρυσοπύρινη ουρά του πέπλου της να κυλιέται στα βαμμένα κόκκινα νερά...
Τα λόγια της Πολυδούρη, έρχονται στο μυαλό μου:
"Άνοιξη! Ο ήλιος χρυσαφιού πλημμύρα. Μάγια μύρα,
παντού και σ' αγαπώ, σε καρτερώ.
Βραδύνεις κι υποψιάζομαι, ζηλεύω, δεν σου πήρα
όλης σου της ψυχής το θησαυρό!"
Αχ μικρό μου πουλάκι, χάραξε η αυγή... είσαι έτοιμο να ανοίξεις τα φτερά σου...
μα ξέμεινες εκεί, παραδομένο στην ασφάλεια του ψηλού μανδρότοιχου, μακριά από τη γωνιά σου, να καρτεράς το φανάρι να σβήσει και το σκοτάδι να πνιγεί στο φως που θα πλημμυρίσει σε λίγο την πλάση... Δεν φοβάσαι πια το σκοτάδι...
Σε ζηλεύω, δεν έχω φτερά να πετάξω ψηλά στην ασφάλεια τ' ουρανού και του ήλιου και οι αδύναμες λάμπες δεν αρκούν πια για να διαλύσουν την ομίχλη που σκεπάζει τη ζωή μου...
Ένα τσιγάρο κι ένας καφές... στη γαλήνη του σούρουπου, μπροστά στη φτιασιδωμένη λίμνη που φόρεσε τα καλά της και άστραψε σαν ευτυχισμένη παιδούλα, έτοιμη να πάει σε λαμπρή γιορτή...
Σκέψεις και συναισθήματα πρέπει να μπουν σε τάξη, να ορθοποδήσει ο νους και να γλυκάνει η καρδιά, πριν ο κάματος της μέρας κλειδώσει την πόρτα της φυλακής μου και με αφήσει μόνη, με παρέα τη μοναξιά και το μόχθο μου...
.
Get your own playlist at snapdrive.net!
Περνά γρήγορα η βραδιά με το μάτι ορθάνοιχτο στων στοχασμών την κλίνη...Κι ο ουρανός ροδίζει σιγά σιγά..
Tο μικρό λιμανάκι της επαρχιακής πόλης μοιάζει έτοιμο να αποτινάξει τη νάρκη της νύχτας και να παραδοθεί στον οργασμό της ζωής που τραβά το δρόμο της, με πίκρες και χαρές, μα πιότερο με πίκρες...
Ο καπνός στο βάθος... σαν το πρώτο τσιγάρο του βασανισμένου νοικοκύρη, που ετοιμάζεται για τη δουλειά.
Η πόλη ανοίγει τα μάτια της, λαμπιόνια αναμμένα, έτοιμα να θαμπώσουν στο ανελέητο φως του αφέντη ήλιου!
Ναι χαράζει, η αυγή ροδίζει κι η ελπίδα δίνει σημάδι ψυχικής ανάτασης, που τόση ανάγκη την έχουμε...Δεν ξέρω γιατί αυτή η χυμένη λάβα στο απέραντο γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, την ώρα που ο ήλιος αναγγέλλει τον ερχομό του, με πονά όταν σκεφτώ ότι η διαδρομή είναι πάντα η ίδια και το αναπόφευκτο βράδυ δεν θ' αργήσει...
Μια πύρινη τροχιά είναι η ζωή μας, ξεκινά με μία σπίθα, γίνεται λαμπάδα, πυρκαγιά και στο τέλος σβήνει αναγκαία... και πνίγεται στα κατραμένια πέπλα της νύχτας...
Η λευκή και ολόλαμπρη μπάλα στον ορίζοντα στεφανώνει το στερέωμα αφήνοντας τη χρυσοπύρινη ουρά του πέπλου της να κυλιέται στα βαμμένα κόκκινα νερά...Τα λόγια της Πολυδούρη, έρχονται στο μυαλό μου:
"Άνοιξη! Ο ήλιος χρυσαφιού πλημμύρα. Μάγια μύρα,
παντού και σ' αγαπώ, σε καρτερώ.
Βραδύνεις κι υποψιάζομαι, ζηλεύω, δεν σου πήρα
όλης σου της ψυχής το θησαυρό!"
Αχ μικρό μου πουλάκι, χάραξε η αυγή... είσαι έτοιμο να ανοίξεις τα φτερά σου...μα ξέμεινες εκεί, παραδομένο στην ασφάλεια του ψηλού μανδρότοιχου, μακριά από τη γωνιά σου, να καρτεράς το φανάρι να σβήσει και το σκοτάδι να πνιγεί στο φως που θα πλημμυρίσει σε λίγο την πλάση... Δεν φοβάσαι πια το σκοτάδι...
Σε ζηλεύω, δεν έχω φτερά να πετάξω ψηλά στην ασφάλεια τ' ουρανού και του ήλιου και οι αδύναμες λάμπες δεν αρκούν πια για να διαλύσουν την ομίχλη που σκεπάζει τη ζωή μου...
Ένα τσιγάρο κι ένας καφές... στη γαλήνη του σούρουπου, μπροστά στη φτιασιδωμένη λίμνη που φόρεσε τα καλά της και άστραψε σαν ευτυχισμένη παιδούλα, έτοιμη να πάει σε λαμπρή γιορτή...
Σκέψεις και συναισθήματα πρέπει να μπουν σε τάξη, να ορθοποδήσει ο νους και να γλυκάνει η καρδιά, πριν ο κάματος της μέρας κλειδώσει την πόρτα της φυλακής μου και με αφήσει μόνη, με παρέα τη μοναξιά και το μόχθο μου...
.
Get your own playlist at snapdrive.net!
50 σχόλια:
Σκέψεις και συναισθήματα με γέμισες Μαριάννα..
εικόνες και λόγια που χαράζουν την ψυχή με τον πόνο για γραφή..
μπορει καποιος να με κλεψει και να με παει εκει μεσα στο χρωμα των φωτο
Πολύ όμορφες εικόνες και σκέψεις!
Από τη Καθαρή Δευτέρα είναι η τελευταία φωτο? Αυτή τη βόλτα μου θύμισε το σκηνικό.. Να είσαι όσο πιο ήρεμη γίνεται.. όλοι το έχουμε ανάγκη, ας το προσπαθήσουμε..όσο μπορούμε..Πολλά φιλάκια!
α! με αυτές τις σκέψεις γίνονται πιο όμορφες!
Τραγουδαρα! (και μπραβο για το ανεβασμα)
Καταπληκτικες φωτογραφιες + λεξεις που "μιλανε"
:)
Δεν εχω λόγια....
¨Μια πύρινη τροχιά είναι η ζωή μας, ξεκινά με μία σπίθα, γίνεται λαμπάδα, πυρκαγιά και στο τέλος σβήνει αναγκαία... και πνίγεται στα κατραμένια πέπλα της νύχτας..
@σταγόνα μου
Όπως το λες! Ο πόνος είναι η πέννα της γραφής αυτής!
@skoulikaki μου
Λευθέρωσε το άτι του νου σου και κάλπασε στα σύννεφα να βρεις τα χρώματα του ουρανού και της ψυχής σου!!
@pink floyd
Oι εικόνες γέννησαν τις σκέψεις...
:))
Ρομαντική διάθεση ...
βλέπω συναδέλφισσα !!!
Η αυγή και το σούρουπο ...
τόσο διαφορετικά και συνάμα τόσο ίδια !!!
Καλά ο Τερζής είναι τρέλλα ...
απ' τ' αγαπημένα μου !!!
Βλέπεις εμεις εδώ στην Ανατολή ...
περιμένουμε τον ήλιο για καλημέρισμα
να βγει πίσω απ' τη Μυκάλη ...
κι οι απορίες μας για τον κόσμο που
σέρνει πίσω του δε μπορούν να περιμένουν ...
οι καρδιές βλέπεις δεν καταλαβαίνουν
από σημαίες και σύνορα !!!
Υ.Γ.
Söyle aşkı gördün nerede
gözde ışık nerde sevgi deyimi
söyle ne kadar sürecek
batının güneşi ufukta işi …
@roadartist
H τελευταία φωτογραφία δεν είναι από την Καθαρή Δευτέρα αλλά από έναν άλλο γλυκό απογευματινό περίπατό μου.
Η ηρεμία και η γαλήνη είναι το ζητούμενο @φίλη μου!
:)
@ηλιογράφε μου
Και οι σκέψεις απέκτησαν νόημα και χρώμα από τις φωτογραφίες σου...
:))
@αντώνη μου
Χαίρομαι που σου άρεσε αυτή η στοχαστική μου ανάρτηση...
Ναι καμιά φορά οι εικόνες γίνονται λέξεις που "μιλάνε" και χρωματίζουν τα συναισθήματά μας...
Το τραγούδι κι η μουσική του μελώνει τις θλιμμένες σκέψεις...
Όσο για το ανέβασμα, έεε κάτι έκανε κι ο ...δάσκαλος! :))))
Όμορφες εικόνες και ακόμα ομορφότερες σκέψεις και συναισθήματα… Αν μπορούσαμε δε,
να ξεκινάμε απ’ το σούρουπο και να καταλήγαμε στην Ανατολή, θα ήταν συνάμα και περισσότερο αισιόδοξες…
[αλλά ας όψονται τα γονίδια μας χα!χα!χα!]
@Νίκο μου
Έτσι!! Μια πύρινη τροχιά είμαστε και σβήνουμε φλεγόμενοι...
@side21
Xρειάζεται καμιά φορά κι η ρομαντική διάθεση, συνάδελφε!
Πήξαμε πια στη θολούρα της διαπλοκής και της ρεμούλας! Ας το φιλοσοφήσουμε λιγάκι πριν χαθούμε τελειωτικά!!
Ξέρεις και τούρκικα λέμεεε....
Πολύ θα μ' άρεσε να τα ήξερα κι εγώ και να τα τραγουδούσα... Έχουν ένα πάθος και μια αλήθεια τα τούρκικα τραγούδια...
:)))
@Jaman Fou μου
Λες να ήταν καλύτερα αν η τροχιά μας ήταν ανάποδη;;
Η αισιοδοξία συμφωνώ είναι θέμα γονιδίων, μα η θλίψη είναι θέμα κακών καταστάσεων που αν δεν έχεις τα γονίδια της αισιοδοξίας, πάει την ...έβαψες!! χαχαχα!!!
Πανέμορφες φωτογραφίες κι εσύ Μαριάννα ανάμεσά τους ταξιδεύεις με τα συναισθήματά σου.
Πολύ ιδιαίτερη και όμορφη αυτή η φωτογραφία με το μικρό πουλάκι και το κείμενό σου που το συνοδεύει.
Πολλά φιλιά φίλη μου, καλό βράδυ!
@Άστριά μου
Τέτοιες φωτογραφίες μόνο τέτοια συναισθήματα εμπνέουν!!
Νάσαι καλά φίλη μου...
Καλό βράδυ!
Φιλάκια!!
:)))
Πολύ ωραίες φωτογραφίες Μαριάνα μου έρχεται να τις πάρω και να φύγω.
Η ώρα πρίν χαράξει είναι τα τελευταία χρόνια η αγαπημένη μου. Εχει μια ιεροτελεστία το χάραμα, οι πρώτες ώρες της μέρας και τα συναισθήματα τους..όπως ακριβώς τα περιγράφεις Μαριάνα μου.
Μαριανα μου,παντα ρομαντικη,υπεροχες φωτογραφιες και υπεροχα τα σχολια σου.Καλο σου μηνα,φιλη μου.
Με τίποτ' αλλο δεν θα μπορούσαμε να ισοροπούσαμε ανάμεσα στα τόσα καθημερινά που μας πιέζουν αν δεν αφήναμε την φαντασία μας να δραπετεύει κάποιες στιγμές
και ν 'ανταμώνει με την σκέψη σε λημέρια που κατοικεί η ομορφιά, η γαλήνη, η γλυκιά ανάμηση.
Με την αγάπη μου και την ευχή ένα καλό Απρίλη νάχουμε.
εικόνες όσο χίλιες λέξεις ή λέξεις σαν μια ζωγραφιά; πολύ όμορφο το δέσιμο.
κι έχω και καιρό να πάω φιλαδέλφεια.
Καλό μήνα Μαριάννα! Πάντα με έμπνευση, εικόνες, σκέψεις και τραγούδια.
Εύχομαι σύντομα στη ζωή σου να "βρέξει" για να διαλύσει την ομίχλη. Όπως θα καθαρίσει κι ο ουρανός απ' την κόκκινη σκόνη που αιωρείται τελευταία πάνω απ' τα κεφάλια μας!
μπορεί μία εικόνα να είναι χίλιες λέξεις αλλά και μία λέξη είναι χίλιες εικόνες. φαντάσου οι δικές σου λέξεις πόσες πανέμορφες εικόνες δημιουργούν!
καλησπέρα!!! καλό μήναααααααααααα!
;))
Πόσο όμορφα....Καλό μήνα Μαριάννα μου!
Καλό μήνα Μαριάννα μου γεμάτο μ αυτα τα υπέροχα χρώματα της ανοιξης , της ευωδίες και την γλυκία της αισιοδοξία...
Αρης
τρεχω να το κανω
ευκολο ακουγεται
αμανννννν
Υπέροχες φωτό με μάγεψε το πύρινο ανοιξιάτικο δείλι με το τραγούδι και τα λόγια που το'ντησες!!
Καλό Μήνα να'χεις και όλο τέτοια δειλινά ήρεμα να'χεις μπροστά σου.
Μαριάνα μου,
βλέπω και πάλι μια μελαγχολία να πλανάται στην ατμόσφαιρα. Μη χάνεις το θάρρος σου. Όλα θα πάνε καλά.
ειχα αναγκη αυτο το ευχαριστο 'ταξιδακι' μαριαννα :)
σαν να ημουν εκει :)
καλο μηνα :)
Πολύ όμορφο, ταιριαστό με τις πανέμορφες φωτογραφίες. Καλό μήνα, Μαριάννα!
Να ήξερες μόνο τι μου θύμισε η τελευταία φωτογραφία...
Κάποια στιγμή πρέπει να γράψω για τος άλσος και τη λίμνη.
Καλό μήνα Μαριάννα μου!
Το κείμενο δεν το διάβασα όλο. Τεμπέλιασα. Οι φωτό πάντως είναι υπέροχες.
Πέρασα να πώ μια καληνύχτα ή μια καλημέρα ανάλογα πότε θα το διαβάσεις. :)
Καλό μήνα Μαριάννα με πολλές ταξιδιάρικες φωτογραφίες. Ομως όπως και στις προηγούμενες αναρτήσεις σου, στα κείμενα που συνοδέυουν τις φωτογραφίες διακρίνω μελαγχολική διάθεση και μία απογοήτευση.
Ελπίζω να φτιάξουν όλα!
Καλό βράδυ
τώρα ήρθε η ώρα να διαβάσω και το κείμενο. Διέκρινα διάθεση για ζωή. Δεν είναι όμορφο όμως να υπάρχει πάντα το λευκό ή το πορτοκαλί. Χρειάζεται και το μαύρο της νύχτας, το γκρι της ισοπέδωσης.
Αυτή είναι άλλωστε η ομορφιά της ζωής. Χρειάζεται να αντικρίζουμε το γκρίζο και το μαύρο για να πάρει λάμψη το πορτοκαλί. Χρειάζεται η μοναξιά για να μπορέσουμε να δώσουμε το νόημα που πρέπει στην χαρά των συντρόφων μας.
Την καλημέρα μου.
@mariana μου
Χαίρομαι που σου άρεσαν!
Ο @φίλος μου ο @ηλιογράφος μου χαρίζει τέτοιες όμορφες εικόνες που αποθανατίζει ο φακός του και τον ευγνωμονώ γι' αυτό! Για μένα εκφράζουν μετάγγιση εικόνων και @φιλίας!
Adamantia μου
Δύσκολα ξυπνώ τόσο πρωί που να πετύχω την ανατολή! Όμως την έχω πετύχει αρκετές φορές μετά από ολονύκτιο ξενύχτι κάποτε λόγω γλεντιών και τελευταία συνήθως λόγω αϋπνίας που με πιάνει με τις μαύρες μου σκέψεις...
Όντως είναι πανέμορφη η ώρα που ο ήλιος στέλνει τις αναλαμπές από τις πρώτες αχτίδες του!
@Λουλούδι μου
Χαίρομαι που σου άρεσαν οι φωτογραφίες και οι σκέψεις που τις συνόδεψαν...
@Λυγερή μου
Νάσαι καλά @φίλη μου!
Καλό Απρίλη και σε σένα!
@evlahos
Καλώς ήλθες από τα @μέρη μου!
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Έχουν ιδιαίτερη σημασία από έναν ερασιτέχνη φωτογράφο!
Είδα και τα δικά σου αριστουργήματα! και χάρηκα που @γνωριστήκαμε!
Η Ν. Φιλαδέλφεια είναι εδώ και σε περιμένει, έχει ακόμη τις ομορφιές της αρκεί να ξέρει κανείς να τις ανακαλύπτει... :))
@ikor
H κόκκινη σκόνη έφυγε πλεον! Η ομίχλη της ζωής μου αργεί πολύ ακόμη @φίλε μου...
:)
@ b|a|s|n\i/a
Σ' ευχαριστώωω!!!
Καλό μήνα κι από εδώ!!
@Maria Tzirita
Καλό μήνα Μαρία μου!!
:))
@Άρη μου
Αχ αυτή την αισιοδοξία που την πουλάνε @φίλε μου! Την έχω τόση ανάγκη και δεν έμεινε στάλα για μένα!
Μου την πήρανε όλη!
Καλό μήνα και σε σένα!
@Skouliki μου
Άντε λευτέρωσε το άτι του νου σου και τρέχααα!!
@zoyzoy
Xαίρομαι που σου άρεσε το ποστάκι μου αυτό! Το τραγούδι με τους ανατολίτικους ρυθμούς του αγγίζει κατάβαθα την ψυχή μου ίσως γιατί αυτοί οι ρυθμοί κατακλύζουν την ύπαρξή μου, λόγω καταγωγής... :))
@Μερόπη μου
Προσπαθώ φίλη μου καλή, προσπαθώ, μα βλέπεις το ξέρεις και εσύ ότι τίποτε δεν πάει σωστά σ' αυτό το μπάχαλο που ζούμε!!
@Laplace
Nάσαι καλά @φίλε μου!
Καλό μήνα!!
@Σπίθα
Χαίρομαι που σου άρεσε η σύνθεση!
Καλό μήνα κι από εδώ!!
:))
@κούκος
Τώρα θυμήθηκα πως εκτός από το νησί μας, έχουμε και κάτι κοινό από τη Ν. Φιλαδέλφεια... :))
Άντε λοιπόν γράψε κάτι γι' αυτήν, κρατά ακόμη ομορφιές από αυτές που εσύ γνώρισες...
Ό,τι χρειαστείς για να την ξαναθυμηθείς εδώ είμαι :))
Καλό μήνα να έχουμε Δημήτρη μου!
@George
Tώρα που κατάφερα εγώ να απαντήσω τα σχόλιά μου θα σου πω καλησπέρα...
:)))
Χαίρομαι που κατάφερες να διαβάσεις και το κείμενο! άλλωστε αυτό είναι δικό μου, οι φωτογραφίες είναι χάρισμα του @ηλιογράφου!
Το γκρίζο και το μαύρο τείνουν να γίνουν ο μόνιμος καμβάς της ζωής μου Γιώργο, μα εγώ προσπαθώ να βάλω λίγο χρώμα μέσα κι άλλοτε το πετυχαίνω κι άλλοτε όχι! βοηθάτε κι οι @φίλοι εδώ με την παρουσία σας και ξανοίγετε τη μαυρίλα...
Σ' ευχαριστώ @φίλε!
@NdN
Η μελαγχολική διάθεση είναι μάλλον η πέννα και το χαρτί γι' αυτές τις συνθέσεις μου!
Οπότε ουδέν κακό αμιγές καλού!!
Νάσαι καλά Νίκο μου!
Καλό μήνα σου εύχομαι!!
:))
επιτελους μπηκα μαριανα μου..εμενα μου θυμησε με μια φωτο σου το ηλιοβασιλεμα την λεσβο...μου εχει μεινη..
@gregory
Μου είπε ο @ηλιογράφος ότι είναι ανατολή, αλλά κι εμένα σαν ηλιοβασίλεμα μου έμοιαζαν...
Άλλωστε τα χρώματα είναι ίδια όταν ο ήλιος βρίσκεται πίσω από τον ορίζοντα... είτε έτοιμος να βουλιάξει είτε έτοιμος να ανατείλει...
Έφταιγε τελικά το αναδυόμενο παράθυρο Γρηγόρη μου, που δεν μπορούσες να μπεις στα σχόλιά μου!
Χάρηκα που σε @είδα!!
Και τα ηλιοβασιλέματα της Λέσβου είναι ανεπανάληπτα!!
Νάσαι καλά @φίλε μου!
Καλό ξημέρωμα!
:))
Πολυ όμορφες φωτογραφίες, σκηνικά που μου αρέσουν να τα ζω και να θέλω να τα κρατήσω να τα πάρω μαζι μου να τα εχω.
Ηρεμία, γαλήνη, σκέψη ζεστή, χαμόγελο.
Θα πάω πάλι θάλασσα σημερα δεν μου γλυτώνει. Αυτα τα χρώματα θέλω να τα ζήσω.
Καλό Σαββατοκύριακο marianaonice :)
@Τζονάκο μου
Η θάλασσα για μένα είναι το πεδίο πάνω στο οποίο ακουμπώ όλες μου τις αγωνίες και την υπερένταση, αδειάζω από μέσα μου κάθε τι αρνητικό και γαληνεύω όταν την κοιτώ οποιαδήποτε ώρα!
Την ώρα όμως της ανατολής και της δύσης, που τα χρώματα γίνονται χρυσάφι χυμένο στα νερά της, όταν βρεθώ κοντά της τότε ξεχνώ ακόμη και τον ...εαυτό μου :)))
Τι έγινε πήρες ποδήλατο;;
Καλές βόλτες ανοιξιάτικες και θαλασσινές εύχομαι. Εγώ επειδή είμαι λίγο μακριά της αρκούμαι στον περίπατό μου μέχρι τη γνωστή Λίμνη του Άλσους μας... Λειτουργεί σαν υποκατάστατο βλέπεις!
:)))
Καλό Σ/Κ !!
Δεν σου ευχήθηκα καλό μήνα την πρωταπριλιά φοβούμενος πως θα
το 'παιρνες για ψέμα...
Εύχομαι να είναι ψέμα για μένα ο τόσο άσχημος μήνας που ξεκίνησε...
Καλό Σαββατοκύριακο...
Α, και το σημαντικότερο:
Όντως υπέροχο ποστ!!!
Σε φιλώ
@Στέλιο μου
Είχα καιρό να σε @δω και χάρηκα που @φάνηκες!
Ξέρω ότι οι δικές σου ευχές για μένα είναι πέρα για πέρα αληθινές ακόμη κι αν μου τις έδινες την Πρωταπριλιά!!
Ανησυχώ φίλε μου, τι σημαίνει για σένα αυτός ο Απρίλης;;
Τι σημαίνουν για όλους μας και για τον καθένα χωριστά αυτές οι μέρες που θ' ακολουθήσουν σ' αυτή τη Χώρα της ρεμούλας και της λαμογιάς;
Δεν πιάσαμε ακόμη πάτο;; Υπάρχουν και άλλα που μπορεί ν' αντέξει ένας εργαζόμενος με οικογένεια;;;
Εύχομαι ολόψυχα όντως να είναι ψέμα ό,τι άσχημο σκοτώνει την άνοιξη για σένα!!
Με την αγάπη μου, το ξέρεις...
Και να θυμάσαι εδώ είμαστε!
Όλοι για τον ένα και ο ένας για όλους! Μόνο έτσι θα πάμε μπροστά!!
:)))
Όμορφες οι εικόνες, όπως όμορφα και τα λόγια..
Γέμισαν χρώμα την ψυχή, ζέσταναν την καρδιά, μα άφησαν και μια γλυκόπικρη γεύση στα χείλη..αεράκι που με το πέρας του αφήνει να σε πιάσει ο λίβας..
*Μια γλυκιά καλησπέρα σου αφήνω marianaonice μου
:-)
@Λίνα μου
Αχ αυτή η γλυκόπικρη γεύση!
Ποτέ δεν μ' αφήνει...
Οι σκέψεις αφημένες εδώ @μέσα μελώνουν την πίκρα...
Νάσαι καλά @φίλη μου!
Καλό βραδάκι!
:)))
Αχ πόσο λατρεύω τα πορτοκαλιά. Ξέρω, παλιά η ανάρτηση αλλά δεν άντεξα να μην αφήσω το σημαδάκι μου. Νάσαι καλά Μαριάνα μου κι εσύ και ο φίλος Ηλιογραφος.
@Ginger moy
Εσύ να είσαι καλά!!
Μου έδωσες την ευκαιρία να ξαναβουτήξω στον πυρακτωμένο ουρανό και να δω πόσο ασήμαντοι είναι όσοι δεν μπορούν να δουν αυτά τα πορτοκαλιά που εμείς βλέπουμε...
:)))
Δημοσίευση σχολίου