Επικίνδυνη επικινδυνότητα...

"Οι φονιάδες της Σέχτας πρέπει να πληρώσουν"

«Εκείνο το πρωί κοίταξε εμένα και την κόρη μας»

Ηταν λίγα λεπτά μετά τις 6.00 το πρωί της 17ης Ιουνίου όταν ο υπαρχιφύλακας της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, Νεκτάριος Σάββας, ενώ βρισκόταν εντός του αυτοκινήτου του στη συμβολή των οδών Πορφύρα και Δημητρακοπούλου στα Ανω Πατήσια, πλησίον δηλαδή της οικίας της προστατευόμενης μάρτυρα, περικυκλώθηκε από τρία άτομα. Δευτερόλεπτα αργότερα του αφαίρεσαν τη ζωή με απύθμενο μίσος πυροβολώντας τον είκοσι τέσσερις φορές...
Η σύζυγός του Ταξιαρχία Αθανασάκη, άκουσε την τραγική είδηση από τα μέσα ενημέρωσης.

Οι μνήμες της και τα λόγια της μαχαίρι στην καρδιά μας, και ανείπωτο τρόμο, για το πόσο έτσι απλά, εύκολα και χωρίς καμία συνέπεια, μπορούν κάποιοι να στραπατσάρουν τη ζωή μας και να μας γυρίσουν στο απόλυτο μηδέν!

«Σηκώθηκα το πρωί να πάω στη δουλειά και το έμαθα από την τηλεόραση. Κάνανε μάλιστα λάθος και είπαν ότι το θύμα είχε δύο παιδιά. Εγώ όμως, αντί να πάω στη δουλειά, κατευθύνθηκα προς τον τόπο του συμβάντος. Την ώρα που πάρκαρα το αυτοκίνητο άκουσα στο ραδιόφωνο το όνομά του. Κι εκείνη την ώρα δυστυχώς σιγουρεύτηκα.
Η 17η Ιουνίου ήταν μια συνηθισμένη μέρα. Εφυγε από το σπίτι στις 5.00 το πρωί και θα επέστρεφε το μεσημέρι μαζί με την κόρη μας, την οποία έπαιρνε κάθε μεσημέρι από το σχολείο. Εκείνο το τελευταίο πρωινό, θυμάμαι, ξύπνησε και ύστερα πέρασε και κοίταξε εμένα και τη Γεωργία. Μας έριξε μια ματιά και έφυγε και έπειτα τον είδα εκεί που τον είδα. ».

Η χαροκαμένη αυτή σύζυγος του άτυχου υπαρχιφύλακα και μητέρα της εννιάχρονης κόρης τους, πριν από λίγες εβδομάδες, σε γνωστή ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου, άκουσε τους χαιρέκακους στίχους ενός τραγουδιού που μόνο ένας αρρωστημένος νους θα μπορούσε να συνθέσει και να μελοποιήσει.

Το περιεχόμενό του βρίθει υβριστικών και χλευαστικών χαρακτηρισμών σε βάρος της μνήμης του άτυχου Νεκτάριου Σάββα, που στα 41 του χρόνια αναίτια έγινε στόχος ψυχρών εκτελεστών.
«Τι ευτυχία όταν πεθαίνει η εξουσία / έτσι γελάμε, / αντίο, θα μας λείψεις» είναι μόνο μερικοί από τους στίχους του αναίσχυντου δημιουργήματος.

Η ανηθικότητα όμως αυτών των ατόμων που το έγραψαν δεν σταματά σε αυτό το σημείο, αφού χλευάζουν ακόμα και την οδύνη της 76χρονης σήμερα μητέρας του, που έχασε τον μονάκριβο γιο της.

Μάλιστα, τον περασμένο Ιούνιο -όταν έγινε και η δολοφονία- στην ίδια ιστοσελίδα είχε αναρτηθεί και μια φωτογραφία του Νεκτάριου Σάββα, της οποίας η επεξεργασία μόνο αποστροφή και οίκτο προκαλεί αφού τον παρουσίαζαν διάτρητο από σφαίρες.

Σιχαμάρα και οργή αξίζει μόνον, γι' αυτά τα άτομα, που νιώθουν ηδονή από το χαμό ενός ανθρώπου που απλώς έκανε τη δουλειά του για να ζήσει την οικογένειά του, τη σύζυγό του και την εννιάχρονη κόρη του.

Ποιος μπορεί όμως να εξηγήσει στη μικρή Γεωργία, που έχασε τον πατέρα της σε αυτή την τόσο τρυφερή ηλικία, ότι κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν αισθήματα;

Το συγκεκριμένο τραγούδι που ακούστηκε δεν αποτελεί παρά μόνο μια βαθιά ικανοποίηση και ένα παραλήρημα χαράς γι' αυτό που έκαναν, και μια ανείπωτη ευτυχία για το θλιμμένο πρόσωπο της μητέρας ενός ανθρώπου που δεν τους έφταιξε σε τίποτε απολύτως και πλήρωσε με τη ζωή του μόνο γιατί επέλεξε ως επάγγελμά του να είναι αστυνομικός!
Η σελίδα, από τότε, δεν ανοίγει, ενώ δεν ξέρουμε αν αυτοί που το έπραξαν μπορούν να εντοπιστούν.

Η τραγική ειρωνεία:
Όπως λέει η Ταξιαρχία, για χάρη της οικογένειάς του επέλεξε την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία το 2004.
«Επειδή τη μικρή τη μεγαλώναμε οι δυο μας, χωρίς βοήθεια, επέλεξε να υπηρετεί εκεί καθώς θα βρισκόταν πιο κοντά στο σπίτι και θα είχε πιο ελαστικό ωράριο. Το έκανε δηλαδή για κάτι καλύτερο, ώστε να μην υπάρχει ξένη γυναίκα να κρατάει το παιδί και τελικά το πλήρωσε».

«Είπα την αλήθεια στη Γεωργία για τον μπαμπά της με τον τρόπο που έπρεπε»

Η κόρη τους βίωσε το χαμό του πατέρα της στην ίδια τρυφερή ηλικία που είχε βιώσει κι η μητέρα της, την ίδια απώλεια στο παρελθόν.

«Τον πατέρα μου τον έχασα στην ίδια ηλικία που είναι σήμερα η κόρη μου, δηλαδή ενώ πήγαινα για την Δ' τάξη. Η Γεωργία κατάλαβε από την πρώτη στιγμή για τον πατέρα της, απλώς δεν μπορούσε να το συνειδητοποιήσει. Είχε ακούσει κάτι, αλλά δεν ήταν σίγουρη. Της είπα την αλήθεια με τον τρόπο που έπρεπε, σταδιακά. Αρχικά της είπα ότι ο μπαμπάς της χτύπησε στη δουλειά του και μετά από αρκετή ώρα της είπα ότι τελικά δεν τα κατάφερε».

Αυτή είναι η οικογένεια του ανθρώπου που σκοτώσατε, ηλίθιοι κι αυτός ήταν ο Νεκτάριος Σάββας, που για σας αντιπροσώπευε την εξουσία και το κατεστημένο!
Το κατεστημένο δεν παλεύεται με δολοφονίες αθώων ανθρώπων!!

Το κατεστημένο είστε εσείς και τα αφεντικά σας!!
Εσείς το συντηρείτε και με τις θηριωδίες σας θεριεύει και θα μας αφανίσει όλους στο τέλος!!

Με την παγίδα του "προσχήματος" και στο όνομα "της μάχης κατά της τρομοκρατίας" οι περισσότερες δημοκρατικές χώρες του κόσμου - και μάλιστα όσο δημοκρατικότερες, με τόσο μεγαλύτερο ζήλο- αποδέχθηκαν την ενσωμάτωση, στην έννομη τάξη, των "προσωρινών μέτρων" απόκλισης, από το κοινό δίκαιο και από τα κεκτημένα δικαιώματα των ανθρώπων.

ΜΟΝΟ ΠΟΥ Η ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΤΗΤΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΜΟΝΙΜΗ!
Δεν μας πείθετε λοιπόν, αντιστασιακοί της ...δεκάρας!!
.