Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Πρόσκληση για "Ένα παιχνίδι ... αγάπης"...

  Η φωτογραφία δώρο του @φίλου ηλιογράφου
 
Νάσαι πάλι εδώ αντίκρυ στον εαυτό σου... να ψαχουλεύεις τα έγκατα της ψυχής σου και να προσπαθείς να κολλήσεις ξανά το σπασμένο καθρέφτη της...
Σκόρπιες σκέψεις... σκόρπια λόγια... σκόρπιες χαρές και σκόρπιες λύπες... σκόρπιες αγάπες...  όλα μικρά κομματάκια περιμένουν να τα βάλεις στη σωστή σειρά και να συνθέσεις ξανά το παζλ της ζωής σου...
Πάει καιρός που ήθελες να παίξεις ένα παιχνίδι... το παιχνίδι της αγάπης το ονόμασες...
Το είχες υποσχεθεί σε δύο φίλες, στη zoyzoy και στην άστρια...
Και σε βρήκαν πάλι μπόρες και λοξοδρόμησες και χάθηκες ξανά στης αδικίας το λαβύρινθο και στης άρνησης την πίκρα...
Μέχρι που σήμερα είδες την Άστρια να ρωτάει για σένα "Και τι έχεις να πεις για τους Νόμους μας Δάσκαλε;..."  και τότε θυμήθηκες, θυμήθηκες την υπόσχεσή σου και ένοιωσες μέσα σου βαθειά τι σημαίνει ν' αγαπάς με την ψυχή σου, ν' αγαπάς με τη σκέψη σου, ν' αγαπάς με τα έργα σου και να δείχνεις την αγάπη σου... είδες τι σημαίνει να έχεις φίλους κι ας μη τους έχεις συναντήσει ποτέ... αρκεί που συνάντησες εδώ @μέσα την αντανάκλαση της ψυχής τους και τη θαλπωρή της έγνοιας τους για σένα...
 Γι' αυτό και εσύ τώρα πρέπει να ξεδιπλώσεις την ψυχή σου και να βγάλεις ν' απλώσεις στα μάτια αυτών των φίλων τις αγάπες σου... τις μοναδικές και αληθινές αγάπες σου... να τις μετρήσεις και να τις βρεις τουλάχιστον 10...

Προσπαθείς να σκεφτείς τι αγαπάς... και θλίβεσαι γιατί θυμάσαι ότι οι πιο μεγάλες σου αγάπες σε πρόδωσαν και σ' αρνήθηκαν... μα εσύ ακόμη συνεχίζεις να αγαπάς... γιατί ζεις μόνον σαν αγαπάς...

αι τώρα νοιώθεις ότι πάνω απ' όλα αγαπάς τ' αστέρια που αμετακίνητα και σταθερά στέκουν εκεί ψηλά και φωτίζουν το σκοτεινό στερέωμα... κι ανάμεσά τους τούτο το μικρό αστεράκι της @παρέας μας που σήμερα φώτισε το στερέωμα της ψυχής σου!

στερα το βλέμμα θολώνει γιατί θυμάσαι την άλλη μεγάλη αγάπη σου... το δίκιο και τη δικαιοσύνη και σκέφτεσαι πόσο αυτή η αγάπη σε έχει προδώσει... Πέρασαν χρόνια για να καταλάβεις ότι το δίκαιο είναι με τους δίκαιους αλλά η δικαιοσύνη είναι με τους ισχυρούς!! Πέρασαν χρόνια για να καταλάβεις ότι δεν υπάρχει ανθρώπινη δικαιοσύνη, δεν υπάρχουν δίκαιες δικαστικές αποφάσεις, μόνον αποφάσεις σκοπιμότητας που το αποτέλεσμά τους εξαρτάται από αυτόν που αφορούν! Αν είναι πλούσιος και επώνυμος ή φτωχός και άσημος... Ο ζυγός φυσικά γέρνει εκεί που όλοι φαντάζονται αν δεν έχουν ήδη μάθει οι ίδιοι, στο πετσί τους, την αλήθεια...

ο ξέρω λυπάσαι μα και σιχαίνεσαι αυτούς που βυθίζονται στο βούρκο του συμβιβασμού και στο βλέμμα σου αστράφτει η λάμψη της αναγνώρισης, όταν στο διάβα της ζωής σου συναντάς λεβέντες ανθρώπους!! Ω! πόσο αγαπάς τη λεβεντιά, την ειλικρίνεια και την ευθύτητα!! Κι ας την ψάχνεις πια με το κερί στους δύσκολους καιρούς που ζούμε... Όλοι σκυμμένοι, προσκυνημένοι, άτολμοι και καιροσκόποι, αδυνατούν να αντισταθούν ακόμη και στο πιο απαλό φύσημα της ...ανομίας και της ψευτιάς! Ο κόσμος τους αρχίζει και τελειώνει μέχρι το πετσί τους κι από εκεί και πέρα τίποτε δεν τους απασχολεί! Μόνον αυτοί να είναι καλά και να ξεγλυστρούν, πάντα, γλύφοντας και έρποντας από τα διλήμματά τους!!

ύτε συζήτηση φυσικά: Αγαπάς αυτούς που σ' αγαπούν αληθινά!! Μα πώς θα γινόταν αλλιώς? Η αγάπη είναι αμοιβαία! Είναι λάμψη και δεν μπορείς να ξεφύγεις από την αντανάκλασή της!! Αγαπάς αυτούς που ξέρουν ν' αγαπούν με αλήθεια, με θάρρος, με αυταπάρνηση, έτοιμοι να πέσουν και στη φωτιά για σένα και δεν σε αρνούνται πριν ...ο αλέκτωρ λαλήσει τρεις φορές!... Τι θλίψη... θυμάσαι πόσοι αλήθεια,  σε αρνήθηκαν με την πρώτη στραβή? πόσοι σου υποσχέθηκαν αιώνια και παντοτινή αγάπη και όμως δεν τόλμησαν όταν έπρεπε να στο αποδείξουν, γιατί ήθελαν και την πίττα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο? Δεν γίνεται όμως αυτό!! Η λεβεντιά πάει μαζί με την αληθινή αγάπη και αγάπη άτολμη δεν είναι παρά συμφέρον και σκοπιμότητα, σαν να θέλεις να κάνεις ομελέτα χωρίς να σπάσεις αυγά! Μακριά από σένα τέτοιοι άνθρωποι...

χ κι αυτά τα ηλιοβασιλέματα, πόσο τ' αγαπάς και πόσο σε μαγεύουν... Χάνεσαι στο μαβί του ουρανού και της θάλασσας και στο νου σου έρχεται το ταξίδι της ζωής, που λες και διαρκεί μόλις  μια μέρα... και εκεί που έχει ξημερώσει, βλέπεις το βράδυ ήδη να φθάνει και τη δύση να σε περιμένει για να σε ταξιδέψει, αστερόσκονη, πια στο σύμπαν! Μια πύρινη τροχιά είναι η ζωή μας, ξεκινά με μία σπίθα, γίνεται λαμπάδα, πυρκαγιά και στο τέλος σβήνει αναγκαία... και πνίγεται στα κατραμένια πέπλα της νύχτας...


γαπάς και ένα μικρό χωριό εκεί στο βόρειο Αιγαίο...  όπου το ασημένιο των λιόφυλλων μπερδεύεται με το ζαφείρι της θάλασσας... αγαπάς τα καλοκαίρια σου εκεί... ξαναγιεννιέσαι... παίρνεις δύναμη και τότε νομίζεις ότι όλα τα μπορείς, ακόμη και ν' αλλάξεις τη ζωή σου ή ακόμη και τον κόσμο όλο!!

-Μη κρύβεσαι... το ξέρεις ότι αγαπάς να τραγουδάς... και ευλογείς τη ζωή που σου χάρισε για κόρη αηδόνι στη φωνή και νεράϊδα στη μορφή...  Λατρεύεις τις βραδιές εκείνες που η κούκλα σου τραγουδά για σένα και τους αγαπημένους σου... και καμαρώνεις σαν γύφτικο σκερπάνι όταν σου δίνουν συγχαρητήρια για το βλαστάρι σου... τη μεγαλύτερη αγάπη σου, όλου του κόσμου!!

-Και η 10η αγάπη σου τούτος εδώ ο @χώρος που τον στοίχειωσες με το θρίλερ της ζωής σου, μα και τον στόλισες με τις εμπειρίες της ψυχής σου, τις αγάπες της καρδιάς σου και το λυρισμό της ύπαρξής σου... Αγαπάς αυτό το χώρο με την εκλεκτή @παρέα σου, που για όλα τα λεφτά του κόσμου, δεν θα τον αρνιόσουν ποτέ!! Γιατί μέσα σ' αυτό το χώρο βρίσκεις διέξοδο στα αδιέξοδά σου, βρίσκεις βήμα να φωνάξεις τα στραβά του κόσμου και @αγκαλιές να κουρνιάσεις, όταν η καταιγίδα προμηνύεται σφοδρή και ανελέητη....

30 σχόλια:

zoyzoy είπε...

Είδα παιγνίδι και μπήκα!
Τι όμορφα που απόδωσες τις αγάπες σου!
Κατάθεση ψυχής έκανες όχι παιγνίδι!
Αν υποσχεθώ και'γω δεν μπορώ να ησυχάσω κάτι με σπρώχνει με τσιμπά να το πραγματοποιήσω.

Σ'ευχαριστώ που έπαιξες και πάνω απ'ολα που βρίσκεσαι εδώ και παλεύεις για τα στραβά της καθημερινότητας που μας λυγίζουν!

Καλή εβδομάδα καλή μου
με φιλιά θαλασσινά!

Ανώνυμος είπε...

Να΄σαι πάντα καλά Μαριάννα, σ΄ευχαριστώ.

faraona είπε...

Μαριαννούλα μου !!!
Τι όμορφη ανάρτηση!
Γεμάτη απ την αγάπη σου!!!!
Νάσαι πάντα γερή και ν αγαπάς!

Άστρια είπε...

Όμορφες όλες οι αγάπες σου Μαριάννα!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ και από μένα με συγκίνησες!

ΩΣΗΕ είπε...

Καλησπέρα στην όμορφη παλιά παρέα...

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Να αγαπάς...! πόση ευτυχία,Θεέ μου!

φιλιά,καλή μου φίλη :-)

Thalassenia είπε...

Τα λόγια μου φαίνονται πάντα λίγα να εκφράσω τον θαυμασμό στην ανθρωπιά σου.
Να είσαι καλά και να χαίρεσαι ό,τι αγαπάς.

Aνεμος είπε...

Αγαπάς αυτούς που σ' αγαπούν αληθινά!! Μα πώς θα γινόταν αλλιώς? Η αγάπη είναι αμοιβαία!
ολα τα αλλα περιττα....

ξωτικό είπε...

κι εγώ επειδή αγαπώ το δίκιο και το όνειρο και την αλήθεια και τους μοναχικούς καβαλλάρηδες και όσους πιστεύουν στο αδύνατο,και πιστεύω πως ανθρωπότητα προχωράει κάθε φορά που νικιέται ένας Γολιάθ,θέλω να σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και πιστεύω βαθειά πως ούτε μόνη ούτε γυμνή θα είσαι.
Καλή δύναμη .

BUTTERFLY είπε...

Οι μεγαλες αγαπες πονανε και ξαναζωντανευουν! Μεσα απο τα ματια σου ζωντανεψαν και σημερα πολλες δυνατες αγαπες και μοιρασματα ψυχης! Υπεροχη αναρτηση και σε ευχαριστω!

ποιώ - ελένη είπε...

η μαγεία της αγάπης προέχει Μαριάννα μου
πολύ όμορφη ανάρτηση

σου στέλνω ακριβά ψήγματα αγάπης

mareld είπε...

ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΜΟΡΦΙΑ

Α ξιοπρέπεια στη φρόνηση
Λ εβεντιά στη ψυχή
Η θος στο χαρακτήρα
Θ άρρος στη ζωή...
Ι σχυρή η Θέληση
Ν τομπροσύνη στα λόγια
Η ρεμία στις αποφάσεις.

Ο λόγυμνη στην αλήθεια
Μ αθήτρια στη γνώση..
Ο νειροπόλος στον έρωτα
Ρ εαλίστρια στη Ζωή..
Φ ερέγγυος στη Φιλία.
Ι δανικά της η Χαρά της Ζωής
Α γάπη κι Ελευθερία!

Η Αληθινή Ομορφιά της Ψυχής..
κατοικεί σ'ένα ερωτικό Είναι.
Lunapiena

Όταν το διάβαζα μου ήρθες
μπροστά στα μάτια μου..
σκέφτηκα ότι σου ταιριάζει..
Αγαπημένη μου φίλη!!!!

logia είπε...

οι αγάπες σου μαγικές
όλες
μα πιο πολύ επίτρεψέ μου να σταθώ σ' αυτήν τυο δικαίου και της δικαιοσύνης
γιατί αγώνα δίνουμε και μεις και μόλις χθές καταφέραμε μετά από αγώνες μηνών και μπήκαμε σε μια αίθουσα στην Ευελπίδων το πρωί και βγήκαμε στις 6 το απόγευμα και φοβάμαι να νιώσω νικήτρια αν δεν δω την απόφαση γραμμένη...
γιατί απέναντι στεκόταν
ισχυρός μα άδικος αντίδικος...
και μεις μικροί μα αγωνιστές...
σου στέλνω την αγάπη μου
δεν είσαι μόνη!!!!

Ανώνυμος είπε...

Μαριάννα Καλημέρα.

Δεν έχω χαθεί όπως ίσως υποψιάζεσαι, απλά περνώ διακριτικά από την @αυλή σου, δίχως να ξέρω το γιατί αυτής της διακριτικότητας.

Σήμερα σκέφτηκα να δηλώσω παρών, μιας και η ανάρτησή σου αυτή με γύρισε πίσω στα χρόνια του παιδικού μου παραδείσου. Στα χρόνια της αθωότητας.

Ολοι σαν παιδιά ζήσαμε σε αυτόν τον παράδεισο της αθωότητας, άλλωστε αυτό μας αναγνωρίζει ο Θεός. Και ως μεγάλοι πιά θα πρέπει να παλεύουμε για αυτόν τον παράδεισο σκληρά. Ισως εις εκπλήρωση κάποιας τιμωρίας ?

Παράλληλα σαν μεγάλοι πιά έχουμε κληρονομήσει τη δύναμη και τη σοφία της επιλογής. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε τον παιδικό μας παράδεισο, αλλά να κοιτάμε διαρκώς προς αυτόν.

Και αυτούς που "βυθίζονται στο βούρκο του συμβιβασμού" θα πρέπει όχι απλά να τους λυπώμαστε, αλλά να τους βοηθάμε να βγούν από αυτόν. Τότε η μεγαλύτερη αγάπη μας θα είναι αυτή, η αγάπη προς τους εχθρούς μας. Δίχως παραίτηση από τη δικαιοσύνη (μας), δίχως απόκλιση από τις αρχές μας.

Ισως ακούγεται δύσκολο, ουτοπικό, ανέφικτο. Ο αγώνας όμως για το ανέφικτο είναι αυτός που πράγματι μπορεί να μας κρατήσει στην επιφάνεια της αξιοπρέπειας. Κάποτε ο Μάνος Χατζιδάκις σε μια από τις εμπνευεσμένες του παρατηρήσεις είχε πεί ότι θαυμάζει κάποια πολιτικό ακριβώς γιατί κυνηγάει το ανέφικτο. Και ο Μ.Χ. δεν ήταν ποτέ υποκριτής.

Με αυτά τα "ΘΗΡΙΑ" λοιπόν, τους γύρω μας πρέπει να παλεύουμε, όσο αντέχουμε, επιδιώκοντας να μην μείνουμε ελάχιστοι. Γιατί αν το καλοσκεφτεί κανείς σε όλους τους γύρω μας κάποια στιγμή θεριεύει ο εγωϊσμός. Και στο τέλος.. θα είμαστε εντελώς μόνοι.

Σε ευχαριστώ για τη φιλοξενία σου.
Θ.Τ

marianaonice είπε...

@zoyzoy
Εγώ σ' ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να ανακαλύψω κι εγώ τις μεγάλες μου αγάπες...
Φιλιά!!

@ηλιογράφε μου
Εγώ σ' ευχαριστώ για όλα!!

@Φαραόνα μου
Πολύ χαίρομαι που σου άρεσε!!
Νάσαι πάντα καλά κι εσύ!!

marianaonice είπε...

@Άστρια μου
Εγώ σ' ευχαριστώ για όλααα!!
Εγώ να δεις πόσο συγκινήθηκα!!

@ΩΣΗΕ
Καλώς ξανάρθες στην @παρέα μας!!
Η χαρά μας μεγάλη...
Και το ξέρεις!
:))))

@Ψυχούλα μου
Ν' αγαπάς δεν είναι τίποτε, λένε...
Ν' αγαπιέσαι είναι κάτι...
Ν' αγαπάς και ν' αγαπιέσαι είναι το παν!!
Φιλιά φιλενάδα μου!!

marianaonice είπε...

@Thalassenia
Οι αληθινοί άνθρωποι ξέρουν να ανακαλύπτουν την ανθρωπιά! Κι ο θαυμασμός είναι αμοιβαίος!
Σ' ευχαριστώ καλή μου!
Και εσύ να χαίρεσαι ό,τι αγαπάς!

@Άνεμε
Έτσι φίλε μου!
όλα τ' άλλα περιττά!

@ξωτικό
Καλώς ήλθες!!
:))
Νικιούνται άραγε οι Γολιάθ?
Εμείς όμως τους παλεύουμε!!

marianaonice είπε...

@BUTTERFLY μου
Σ'΄ευχαριστώ πεταλουδίτσα μου.
Πονάνε οι μεγάλες αγάπες μα είναι τόσο ...αγαπημένες...
:)))

@ποιώ-ελένη
Ελένη μου
όντως η μαγεία της αγάπης, ομορφαίνει τη ζωή μας...
Τα ψήγματα αγάπης σου για μένα είναι θησαυρός!!

@mareld
Δεν το πιστεύω αυτό που έγραψες!!
Όπως πάντα είσαι απίστευτη!!
Η αληθινή ομορφιά ξεχειλίζει από μέσα σου!!!
και εδώ το απέδειξες!!
αγαπημένη μου φιλενάδα!!

marianaonice είπε...

@logia
Έχεις δίκιο να φοβάσαι μέχρι να δεις την απόφαση!
Πολλές φορές την τελευταια στιγμή ανατρέπονται οι ελπίδες μας!
Όμως εύχομαι όλα να πάνε καλά μέχρι τέλους καλή μου!!
Σ' ευχαριστώ @φίλη μου που είσαι εδώ, που με νοιώθεις και που με καταλαβαίνεις...
Σίγουρα δεν είμαστε μόνοι!

@Ανώνυμε
Θ.Τ.
Ο αγώνας όμως για το ανέφικτο είναι αυτός που πράγματι μπορεί να μας κρατήσει στην επιφάνεια της αξιοπρέπειας.
Τα είπες όλα!!
Να μας κρατήσει στην επιφάνεια της αξιοπρέπειας και να δώσει σκοπό στην ύπαρξή μας!!
Νάσαι καλά @φίλε μου!
Σ' ευχαριστώ για την παρουσία σου @εδώ!

Thalassenia είπε...

Καλημέρα

marianaonice είπε...

@Thalassenia μου
Από τις πιο όμορφες καλημέρες μου!!!
Χίλια ευχαριστώωωω!!
Φιλιά!
:))

ξωτικό είπε...

"Εάν μη έλπηται ανέλπιστον ουκ εξευρήσει...."
Ηράκλειτος

Εμείς οχι μόνο θα ελπίζουμε αλλά θα πιστεύουμε και θα παλεύουμε με ΠΑΘΟΣ !!

marianaonice είπε...

@ξωτικό
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή
ν' αγωνίζεσαι για την ειρήνη
και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους,
θα φωνάξεις, τα χείλια σου
θα ματώσουν απ' τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει
από τις σφαίρες
μα ούτε βήμα πίσω.
Γ. ΔΟΥΑΤΖΗΣ

Μα ούτε βήμα πίσω!!
ΈΤσι πρέπει!!

Μαίρη (Ginger) είπε...

Πολύ όμορφα παρουσίασες τις αγάπες σου Μαριάνα μου. Ετοιμάζω μιά ανάρτηση αφιερωμένη σε σένα. Ισως απόψε να είναι έτοιμη. Φιλιά

marianaonice είπε...

@Ginge
Σ' ευχαριστώ καλή μου.
Δεν ξέρω τι να πω...

Μαίρη (Ginger) είπε...

Μαριάνα μου να θυμάσαι ότι του δώρου η χαρά είναι πάντα μυρασμένη. Μισή τη χαίρεται αυτός που δωρίζει και μισή αυτός που δέχεται το δώρο. Η ανάρτησή με βασάνισε λίγο γιατί είχα πρόβλημα με τους εξωτερικούς σκληρούς μου δίσκους αλλά είναι έτοιμη. Φιλιά, Ginger

marianaonice είπε...

@Ginger
Δεν έχω λόγια γλυκειά νιόφερτη @φίλη μου...
Σίγουρα το δώσιμο δίνει χαρά σ' αυτόν που δίνει, μα πιότερη χαρά δίνει σ' αυτόν που λαβαίνει!!
Είναι μοναδικό αυτό το δώσιμο του ενός στον άλλο, εδώ σ' αυτές τις αέρινες διαδρομές μας...
Σ' ευχαριστώ με όλη την καρδιά μου!
Φιλιά!

Picasonidis40c είπε...

Αγαπημένη μας Μαριάνα .Με έκπληξη διάβασα σήμερα στην enet το άρθρο του Δ. Ψαρρά.
Η Μαριάνα του άρθρου δεν έχει καμιά σχέση με την γλυκιά και τρυφερή Μαριάνα που εγώ γνώρισα μέσα από τα γεμάτα ευαισθησία και αγάπη κείμενα του μπλοκ σου. Λυπάμαι και συμπαρίσταμαι

patousas είπε...

http://sacvan.blogspot.com/2010/10/blog-post.html

marianaonice είπε...

@Αλέξανδρε
Κι εγώ την ίδια έκπληξη ένοιωσα κι ακόμη νοιώθω αφού δεν έχει γίνει καμία εισαγγελική έρευνα σε βάρος του μπλογκ αυτού ούτε ζητήθηκε καν η άρση του απορρήτου του!!!

@Η patousas
Καλορίζικος και @καλοτάξιδος!

Όταν κοιτάς από ψηλά την ανατολή !!