Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

Η ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!... Lyall Watson


"Το μαζικό ασυνείδητο βρίσκεται παντού. Αποτελεί το θεμελίωμα αυτού που οι αρχαίοι ονόμαζαν: συμ-πάθεια όλων των πραγμάτων". CARL GUSTAV JUNG

Ήρθε επιτέλους η ώρα ν΄ ανταποκριθώ στην πρόσκληση των αγαπημένων @φίλων μου roadartist και lockheart για να παρουσιάσω και εγώ αποσπάσματα από ένα βιβλίο που κάποτε διάβασα.
Πήρα λοιπόν αυτό που ακόμη μένει παρατημένο στην άκρη του κομοδίνου μου, παρ΄ ότι πάει καιρός που το τελείωσα. Όμως, δεν ξέρω γιατί, όταν νοιώθω να με πλημμυρίζουν οι μεταφυσικές αναζητήσεις μου και η ανάγκη να αφουγκραστώ τον κόσμο γύρω μου, το ξεφυλλίζω πάλι και ψάχνω τις απαντήσεις μου, μήπως και βρω την ψυχική μου ηρεμία...
Πριν παραθέσω τις τρεις παραγράφους από τη σελίδα 123, σύμφωνα με την πρόσκληση, θεωρώ σωστό να σας πω λίγα λόγια για το περιεχόμενο του βιβλίου αυτού:


"Στην ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ο συγγραφέας, ο οποίος είναι Ιρλανδός, καθηγητής Βιολογίας, εξετάζει απ΄ την επιστημονική άποψη όλες τις πρόσφατες εξελίξεις στην αστρονομία, στη βιολογία και στην ψυχολογία. Συνδυάζει τις νέες αυτές γνώσεις με το συνηθισμένο ποιητικό του τρόπο και με τις προσωπικές εμπειρίες δέκα χρόνων έρευνας στις περιοχές του μυστηρίου. "Φαίνεται" λέει, "πως σήμερα είμαστε καλύτερα εξοπλισμένοι από άλλοτε στην προσπάθειά μας ν΄ανασηκώσουμε κάποιες πτυχές απ΄ το πέπλο του μυστηρίου που μας περιβάλλει και να ρίξουμε μια ματιά πέρα απ΄ την άκρη του αγνώστου". Η ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ εξετάζει τη νέα συνειδητοποίηση από την εξελικτική άποψη και καταλήγει στο συμπέρασμα πως είμαστε υπεύθυνοι για πολλά απ΄ τα πράγματα που εξακολουθούν να μας προβληματίζουν, όπως τα φαντάσματα, τα τέρατα, τα UFO, φαινόμενα που ανάγουμε συνήθως σε υπερφυσικό εξωγήινο επίπεδο. Κι ακόμα ο Dr Lyall Watson υποστηρίζει την ύπαρξη παραγόντων που ξεφεύγουν απ΄ το αυστηρό επιστημονικό μάτι...Μέσα στο βυθό του ασυνειδήτου, μέσα στην αέναη κίνηση της ζωϊκής παλίρροιας, υπάρχουν απαντήσεις για τα μυστήρια της μνήμης, της ομιλίας, του ονείρου, της οπτασίας, του θεού, του διαβόλου, της ύπνωσης, της υστερίας, της προφητείας, της μετενσάρκωσης, της δημιουργικότητας και της συνείδησης. Η ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ είναι ένας ύμνος στη βιολογία, που όπως λέει ο συγγραφέας "με γεμίζει με το υπέροχο συναίσθημα του θαυμασμού και της αδιάκοπης συμμετοχής στους βαθύτερους ρυθμούς της ζωής".


Αντιγράφω από τη σελίδα 123:
"Η φυσιολογική αμυντική αντίδραση του οργανισμού μοιάζει μ΄ αυτό που συμβαίνει σε μια κυψέλη μόλις μπει μέσα μια σφήκα. Οι εργάτριες μέλισσες, που έχουν αναλάβει την άμυνα της κυψέλης, μόλις δουν τη σφήκα, ορμάνε πάνω της κι αρχίζουν να την τσιμπούν μέχρι να τη σκοτώσουν. Κατά τη διάρκεια της πάλης συμβαίνει μια από τις εργάτριες να πληγωθεί ή και να σκοτωθεί. Το μελίσσι μπορεί να πληρώσει το τίμημα του θανάτου μιας εργάτριας, για τη σωτηρία του συνόλου. Αντίθετα η παράλογη αντίδραση του οργανισμού μοιάζει με μιά εργάτρια που θυσιάζεται για να τσιμπήσει ένα φυλλαράκι ή ένα πέταλο από λουλούδι, που ο αέρας το παρέσυρε μέσα στην κυψέλη. Τέλος τα συμπτώματα των ασθενειών αυτοκτονίας μοιάζουν μ΄ έναν πραγματικό εμφύλιο πόλεμο, που ξεσπά ανάμεσα στις μέλισσες, όπου η μία σκοτώνει την άλλη μέχρι να εξοντωθούν όλες.
Δεν υπάρχει καμία εξήγηση και κανένα φανερό πλεονέκτημα από την εκδήλωση των παράλογων αντιδράσεων του αμυντικού οργανισμού που οδηγούν στην αυτοκτονία. Κανείς δεν κερδίζει από μια τέτοια κατάσταση, ούτε στο επίπεδο των κυττάρων ούτε στο επίπεδο των γονιδίων ούτε στο επίπεδο των ειδών. Από βιολογική άποψη μπορεί να δοθεί μόνο μία εξήγηση, κι αυτή υποθετική. Μ΄ άλλα λόγια ένα πολύπλοκο οργανικό σύνολο, από τη στιγμή που αποφασίζει την αυτοκτονία του, σημαίνει πως έχει παραδεχτεί την αποτυχία του να επιζήσει. Αυτοκαταστρέφεται γιατί σαν συνασπισμός ενός τεράστιου πλήθους απλών βιολογικών μονάδων, δεν εξυπηρετεί πλέον τα συμφέροντά τους.
Είναι, οπωσδήποτε, μια μελαγχολική άποψη. Ίσως μέσα της να κρύβεται κάποια αλήθεια, έστω και ηθική, αλλά αυτό που μ΄ ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή είναι να ερευνήσω την καταγωγή της και να σας εμπιστευτώ ό,τι πιστεύω για το νόημα του μεγάλου διαχωρισμού που υπάρχει μέσα στο πνεύμα της φύσης. Για το σκοπό αυτόν μόνο μία άποψη του αμυντικού συστήματος μας ενδιαφέρει. Αυτή που σχετίζεται με τις πρόσφατες μορφές ανάπτυξης της εξελικτικής μας πορείας, προπαντός με την εκλέπτυνση της κοινωνικής συμπεριφοράς και που κατάγεται από την αρχέγονη ευαισθησία, από την πρώτη εκείνη αναγνώριση κυττάρου από κύτταρο".


Και για να έχετε πιο ολοκληρωμένη άποψη αυτού που προσπάθησα να σας παρουσιάσω παραθέτω και μερικές σειρές από τον επίλογο του βιβλίου αυτού: Ο συγγραφέας καταλήγοντας, αναφέρεται σε ένα εξάχρονο κοριτσάκι που γνώρισε στο Παράρτημα Παιδιατρικών Ερευνών στο Πανεπιστήμιο του Νότινγκαμ, με νοητική υστέρηση, το οποίο από την πρώτη στιγμή που απέκτησε μπογιές και κραγιόνια από τριών χρόνων "το καθυστερημένο και βουβό" παιδί μεταμορφώθηκε σ΄ ένα επιδέξιο καλλιτέχνη με θαυμάσια αίσθηση της προοπτικής και ζωγράφιζε τα πάντα εκ του φυσικού. Τα άλογα με τους καβαλλάρηδες θαρρείς πως πηδούσαν έξω από το χαρτί, η ζωντάνια τους μπορούσε εύκολα να συναγωνιστεί τα αριστουργήματα οποιουδήποτε ενήλικου ζωγράφου. Όταν όμως η μητέρα του πέθανε και κλείστηκε σε ένα ίδρυμα για αυτιστικά παιδιά, όπου προσπάθησαν να το μάθουν να μιλάει και να το εντάξουν και προσαρμόσουν σε ένα λογικό τρόπο ζωής, το παιδί αυτό έχασε την ικανότητά του να ζωγραφίζει και ό,τι απέμεινε από το καταπλητικό ταλέντο της για να συμβολίζει το αδιέξοδο της κοινωνίας και της λογικής μας, είναι ένα σχέδιο που παρουσιάζει ολοζώντανο ένα άλογο και ένα καβαλλάρη να κοιτούν να ξεφύγουν από το τζάμι, που άχνισε η ανάσα του φοβισμένου παιδιού και χάραξε το δάχτυλό του, τη στιγμή που κανένας δάσκαλος ή επιτηρητής δεν το κοιτούσε.
Και τελειώνει "...Θα είναι θλιβερό και μοιραίο αν συνεχίσουμε να συννεφιάζουμε τον πεντακάθαρο ουρανό της αντίληψης των παιδιών. Μερικές φορές, πριν μάθουν ακόμα τους κανόνες του δικού μας συμβατικού κόσμου, μοιάζουν σαν να βλέπουν, πέρα μακριά στο σύμπαν, ανάμεσα στις χαραμάδες του κοσμικού αυγού, το πραγματικό πρόσωπο της αλήθειας. Έτσι αφιερώνω αυτό το βιβλίο σε όλους εκείνους που νοιώθουν ακόμα τη ζωντανή ροή της παλίρροιας και έχουν το θάρρος να την αφήσουν να τους παρασύρει, όπου κι αν πάει!!...".

44 σχόλια:

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο. Η ιστορία με το κορίτσι που ζωγράφιζε, από μόνη της έχει πολλά να μας πει. Σε ευχαριστώ!

Meropi είπε...

Μαριάνα μου καλημέρα,
τα απόλαυσα το κείμενο σου. Και μου εδραιώθηκε για μια ακόμα φορά η πεποίθηση ότι για όλα αυτά που θεωρούμε μυστήρια και ανεξήγητα, στην πραγματικότητα υπάρχει μια λογική εξήγηση που στηρίζεται στις φυσικές επιστήμες, αλλά και στην ψυχολογία.

faraona είπε...

Marianaonice
Καλημερα
Οντως πρεπει ναναι ενδιαφερον βιβλιο αν κρινω απ τα αποσπασματα που αναρτησες.

Νασαι καλα
Πολλα φιλα

jf είπε...

Κάποιες σκέψεις:
Για το κάθε τι, ΚΑΠΟΥ βρίσκεται η αλήθεια. Ο άνθρωπος την αναζητά συνεχώς. Μα μέχρι να τη βρει, την κατατάσσει στο ράφι με τα… «προϊόντα άγνοιας και φόβου» και τα βαφτίζει πότε δαίμονες, τέρατα και φαντάσματα, πότε εξωγήινους και UFO, πότε μαγείες και κατάρες, κακό μάτι και κακιά αρρώστια…
Το τραγικό είναι όταν αυτή η άγνοια και ο φόβος να παραδεχτεί και μιαν άλλη 'λογική' και μια άλλην 'αίσθηση', επηρεάζουν αθώες ψυχές, όπως η περίπτωση του μικρού κοριτσιού στην ιστορία του βιβλίου. Αυτό που λέγεται πως τα παιδιά ‘ζουν στον κόσμο τους’ πιστεύω ακράδαντα πως ισχύει. Ίσως είναι ΑΥΤΟΣ ο κόσμος, που ψάχνει να βρει ο μεγάλος αργότερα.

Ενδιαφέρον βιβλίο... Καλό σου μεσημέρι

M-meggie είπε...

Το βιβλίο πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέρον. Σίγουρο είναι πως σε σένα είπε πολλά και έτσι η παρουσίασή του ήταν εντυπωσιακή.
θα το αναζητήσω στο βιβλιοπωλείο μου.
Καλό απόγευμα Μαριάννα μου

Ερση Μοναχού ....... Υπάρχει και δεύτερο Ιστολόγιο στον ΠΑΘ http://erssi.pblogs.gr/ είπε...

"με γεμίζει με το υπέροχο συναίσθημα του θαυμασμού και της αδιάκοπης συμμετοχής στους βαθύτερους ρυθμούς της ζωής".

Οι βαθύτεροι ρυθμοί της ζωής, όσο αθέατοι κι αν είναι μακροσκοπικά, όσο ορατοί και στο βαθμό που είναι ορατοί μικροσκοπικά, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να τους ακολουθούμε.

Καλό σου βράδυ

Κούκος είπε...

Mαριάνα,
καλύτερη παρουσίαση βιβλίου δεν έχω ξαναδιαβάσει! Τόσο διεξοδική και κατατοπειστική, που με οδήγησε να το παραγγείλω.

Roadartist είπε...

Καλημέρα Μαριάνα.
Φαίνεται εκπληκτικό το βιβλίο που επέλεξες.
Θα κοιτάξω να το παρω. Σε ευχαριστώ για την ανταπόκριση. Φιλάκια πολλά, καλό σκ! :)

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Μέσα στο βυθό του ασυνειδήτου, μέσα στην αέναη κίνηση της ζωϊκής παλίρροιας, υπάρχουν απαντήσεις για τα μυστήρια της μνήμης, της ομιλίας, του ονείρου, της οπτασίας, του θεού, του διαβόλου, της ύπνωσης, της υστερίας, της προφητείας, της μετενσάρκωσης, της δημιουργικότητας και της συνείδησης. Η ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ είναι ένας ύμνος στη βιολογία, που όπως λέει ο συγγραφέας "με γεμίζει με το υπέροχο συναίσθημα του θαυμασμού και της αδιάκοπης συμμετοχής στους βαθύτερους ρυθμούς της ζωής".

Ασπάζομαι το πάρα πάνω απόσπασμα
του περιεχομένου της εγγραφής σου και με ευλάβεια απλά το επαναλαμβάνω.
΄Οσο για το "παιδί" η βιωτή μου,
μου επιτρέπει να επιβεβαιώσω του λόγου το αληθές.
Μπράβο σε σένα που ασχολήθηκες και εργάστηκες ΄σε αυτή την εγγραφή. ΄Αξιζε τον κόπο.
Με την εκτίμησή μου

http://ligery.pblogs.gr

marianaonice είπε...

@ανεμοσκορπίσματα, πράγματι η ιστορία με το κοριτσάκι δείχνει ότι το νόημα της ζωής είναι αλλού από εκεί που ψάχνουμε.

@Μερόπη μου χαίρομαι που απόλαυσες το κείμενό μου και βρήκες επιβεβαίωση των πεποιθήσεών σου περί μυστηρίων κλπ. Χα,Χα!! Βλέπεις εγώ ψάχνομαι ακόμη...

@faraona μου είναι όντως πολύ ενδιαφέρον το βιβλίο αυτό και μου άρεσε και εμένα. Έχει επιστημονικές αναζητήσεις με ποιητικό λόγο.

Καλό Σ/Κ @φίλοι μου.

marianaonice είπε...

@jf μου τα παιδιά πράγματι βλέπουν κάτι που εμείς ξεμάθαμε να βλέπουμε πνιγμένοι στο δυτικό πολιτισμό μας! Και ίσως είναι λάθος όταν τους επιβάλλουμε την εκπαίδευση που εμείς θεωρούμε σωστή! Όμως δεν γίνεται αλλοιώς στον κόσμο που ζούμε, πρέπει να τα εξοπλίσουμε για να τον αντέξουν! Βέβαια κάποιο μέτρο δεν βλάπτει!

@νότα μου χαίρομαι που σου άρεσε η παρουσίαση του βιβλίου μου. Επειδή έχω ψυχανεμιστεί την ιδιοσυγκρασία σου, πιστεύω ότι θα σου αρέσει. Επίσης ωραία βιβλία του είναι και "Η ΥΠΕΡΦΥΣΗ", "ΔΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ", "ΤΟ ΠΟΥΛΙ ΤΗΣ ΑΣΤΡΑΠΗΣ" κ.ά.

@Έρση μοναχού, καλώς όρισες στη γειτονιά μου. Έτσι είναι, αλλοίμονο μας αν δεν ακολουθήσουμε τους ρυθμούς της ζωής! Χαθήκαμε!

marianaonice είπε...

@κούκε μου χαίρομαι που σου άρεσε η παρουσίαση του βιβλίου μου. Είμαι σίγουρη ότι θα σου αρέσει και το βιβλίο, όπως και τα άλλα βιβλία που έχω αναφέρει στο σχόλιό μου στη @νότα.

@roadartist χαίρομαι που και εγώ μπόρεσα να σε ενημερώσω για κάτι που σου άρεσε. Έσένα όμως δεν μπορώ να σε συναγωνιστώ στις υπέροχες καλλιτεχνικές ενημερώσεις σου!

@Λυγερή μου χαίρομαι που τελικά βρήκες ενδιαφέρουσα την ανάρτησή μου. Και το βιβλίο πιστεύω θα σου αρέσει πραγματικά, όπως και τα άλλα του συγγραφέα που έχω αναφέρει στο σχόλιό μου στη @Νότα.

Καλό Σ/Κ @ φίλοι μου.

Ανώνυμος είπε...

Με ¨πρόσχημα¨ το παιχνίδι, μας παρουσίασες ένα βιβλίο που μοιάζει να είναι αρκετό ενδιαφέρον.
Ποιού οίκου είναι και πότε εκδόθηκε; Το ρωτάω για να το αναζητήσω και να το βρω πιο εύκολα.
Καλή σου νύχτα.

marianaonice είπε...

@Syneas είναι εκδόσεις ΩΡΟΡΑ, 1976! Μπορείς να το βρεις και στο google, αν μπεις με περισσότερες λεπτομέρειες!
Καλό σου ξημέρωμα.

Σπύρος είπε...

Σε ευχαριστω πολύ για την ανταποκριση και την συμμετοχή σου το διάβασα προσεκτικά και πραγματικά ειναι ενδιαφέρον :) Να εισαι καλα που μοιράστηκες αυτες τις γραφές μαζι μας.φιλια

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Είναι το τείχος που υψώνουμε,Μαριάνα μου...Δυστυχώς,ο άνθρωπος,έναν αληθινό εχθρό έχει:το συνάνθρωπο!
Όλα τα άλλα,τα "πολεμάει".

Την καλημέρα μου:))

marianaonice είπε...

@lockheart χαίρομαι που το βρίσκεις ενδιαφέρον το βιβλίο! Σε σένα και στη roadartist οφείλεται η ιδέα της παρουσίασης και εγώ πρέπει να σας ευχαριστήσω!

@Ψυχούλα μου έχεις απόλυτο δίκιο! Εμείς οι ίδιοι είμαστε εχθροί του είδους μας και όλων των άλλων ειδών στον πλανήτη!

patsiouri είπε...

Έχεις πολύ ταλέντο στην παρουσίαση βιβλίων...μήπως να έκανες στροφή στην καριέρα σου? Ποτέ δεν είναι αργά ξέρεις!

marianaonice είπε...

@patsiouri μου σ΄ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! πολύ θα το ήθελα ν΄ αλλάξω δουλειά, αλλά δεν γίνεται πια, είναι πολύ αργά!
Καλό ξημέρωμα και καλή εβδομάδα καλή μου.

Haris είπε...

Ενδιαφέρον μου ακούγετε και μένα.

Έχω και εγώ παραμελήσει την "υποχρέωσή" μου απέναντι σε κάποιο μπλογκοπαίχνιδο. Νομίζω απόψε θα τα καταφέρω να το γράψω.

Ανώνυμος είπε...

Τελικά τόσοι παίξαμε αυτό το παιχνίδι, αλλ ο καθένας βάζει την σφραγίδα του με τον δικό του τρόπο. Με άγγιξε πολύ η περιγραφή σου κι έχει να κάνει αρκετά με αυτό που επαγγελματικά καταπιάστηκ ατις τελευταίες μέρες. Το βρίσκω υπέροχο. Θα καταλάβεις!

Καλό βράδυ

ritsmas είπε...

Καλημέρα. Πέρασα για μια καλημέρα και θα τα πούμε σύντομα λεπτομερώς.
ριτς

marianaonice είπε...

@Haris χαίρομαι που το βρήκες ενδιαφέρον το βιβλίο. Θα περάσω να δω και εγώ το μπλογκοπαίχνιδό σου.

@Freedula μου χαίρομαι που σε άγγιξε η παρουσίασή μου αυτή. Είδα την τελευταία σου ανάρτηση και κατάλαβα τι εννοείς! Θα περάσω πάλι για να τα πούμε καλλίτερα.

@ritsmas σ΄ ευχαριστώ που με θυμήθηκες. Καλημέρα και σε σένα και καλή εβδομάδα να έχεις. Θα χαρώ να τα ξαναπούμε.

Meropi είπε...

Μαριάνα μου,
πέρασα να σε προσκαλέσω από το ιστολόγιο μου. Το θέμα της νέας ανάρτησης μου αφορά και σένα (θα έλεγα ιδίως εσένα, λόγω του τύπου γάμου που επέλεξες). Κάποιοι μας βρίζουν ασύστολα!

kalynama είπε...

Ιδιαίτερα ενδιαφέρον το βιβλίο Μαριάνα...

Εύχομαι να είσαι καλά. Να χαμογελάς και να διώχνεις κάθε σκιά από δίπλα σου

Καλό απόγευμα να έχεις

marianaonice είπε...

@Μερόπη μου δεν είναι η πρώτη φορά που τ΄ ακούω από τους παπάδες για το γάμο που έκανα... Θα περάσω να τα πούμε.

@Καλυνάμα μου σ΄ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Να είσαι καλά και συ και πάντα ερωτευμένη!!!

ΩΣΗΕ είπε...

Παγομαριάννα μου, υπερπλήρης και άκρως κατατοπιστική η παρουσίασή σου. Και μεγάλη ατάκα η παλλιροια της ζωής... φτάνει να γνωρίζουμε πως να την εκμεταλλευτούμε κατάλληλα


Φιλιά εξ ανατολών

marianaonice είπε...

@ΩΣΗΕ μου αυτή η παλίρροια ευθύνεται γι΄ αυτό που είμαστε!
Μ΄ αρέσει να την αφήνω να με παρασύρει στο άγνωστο, που με μαγεύει, γιατί έτσι νομίζω ότι μπορώ ν΄ αφουγκραστώ το σύμπαν...

Καλό βράδυ ποιητή!!

M-meggie είπε...

Την καληνύχτα μου

marianaonice είπε...

Καληνύχτα Νότα μου... :))

mmexer είπε...

Πολύ ενδιαφέρον ακούγεται... Και πολύ καλή ανάλυση για άλλη μια φορά! Θα φροντίσω να πέσει στα χέρια μου:)

marianaonice είπε...

@mmexer σ΄ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάλυσή μου. Πέρασα και εγώ από το σπίτι σου και μου άρεσε...
Θα τα λέμε.
Καλό απόγευμα.

Unknown είπε...

Καλησπέρα Μαριάνα, με μπέρδεψε το κείμενο. Τα κάπως δύσκολα θέματα μόνο Αγγλικά τα καταλαβαίνω.
Οι φωτογραφίες πολύ ωραίες.

marianaonice είπε...

Καλώς τη συνονόματή μου!
Προφανώς δεν κατάλαβες τη φράση "παλίρροια της ζωής". Σημαίνει: rising and falling of our life! and we have to let our destination to it. Something like that.

Χάρηκα που σε ξαναβλέπω. Φιλιά.

Ανώνυμος είπε...

Μαριάνα
Ο συγγραφέας περιγράφει αυτό που όλοι μας αισθανόμαστε και δεν τολμούμε να το εκφράσουμε, γιατί έτσι μας βολεύει ως άλλοθι , για το ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τα λόγια μας πράξεις μας. Ποιό είναι αυτό; Το ότι, με τη συμπεριφορά μας
συννεφιάζουμε τον καταγάλανο ουρανό όχι μόνο της αντίληψης , αλλά και της ψυχής των παιδιών, και κλείνουμε όλες τις χαραμάδες του δικού μας συμβατικού κόσμου, μέσα από τις οποίες τα αθώα βλέμματά τους μπορούν να κοιτάζουν στο βάθος του σύμπαντος και να χαμογελάνε στο Θεό.
Καλό σου βράδυ

marianaonice είπε...

@αληθινέ μου και ασυμβίβαστε, έτσι είναι, όπως τα λες!! Ορθώσαμε έναν τοίχο και κλείσαμε τον αληθινό κόσμο έξω από την ύπαρξή μας και επειδή δεν τον βλέπουμε νομίζουμε ότι δεν υπάρχει!
Σ΄ ευχαριστώ για την επίσκεψή σου!
Καλό ξημέρωμα φίλε.

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα κι από μένα. Ξενυχτάω γιατί δεν προλαβαίνω κι όλο θέλω να πω, να πω και τώρα που τα λέω σκέφτομαι πάλι μήπως χαμένα πάνε. Ξέρεις τι λέω!

Καληνύχτα μας

marianaonice είπε...

@freedula μου ξέρω τι λες :))
Στην ίδια μοίρα είμαστε!!
Και εγώ θέλω τόσα να πω... Όμως όχι δεν πάνε χαμένα, αφού υπάρχουν άνθρωποι που ξενυχτάνε για να τα πουν, όχι δεν πάνε χαμένα...
Καληνύχτα μας γλυκειά μου...

Meropi είπε...

Μαριάνα μου,
τώρα πρόσεξα ότι παντρεύτηκε ο διαχειριστής του ιστολογίου σου. Να ζήσει το παληκάρι και καλούς απογόνους. Εμένα ο δικός μου μετά τις Απόκριες πήρε δρόμο, γιατί ξεμασκαρεύτηκε και φοβάται μήπως τον αναγνωρίσουν. Χα χα χα!

Σπύρος είπε...

Έχω ποστάρει το ντοκιμαντέρ ΖEITGEIST, αν δεν το έχει δει ΔΕΣ ΤΟ ! ! ΕΠΕΙΓΟΝ ! αν το έχεις δει θα ήθελα την άποψη σου ! Φιλιά

M-meggie είπε...

Την καληνύχτα μου.

marianaonice είπε...

@Μερόπη μου ναι τον πάντρεψα το διαχειριστή μου! Χα,Χα!! Εγώ δεν τον απολύω, θα τον αφήσω εκεί καλού κακού, να φυλάει ...Θερμοπύλες!!

@lockeheart μου θα περάσω να δω!

@Νότα μου, καληνύχτα...

Ανώνυμος είπε...

Δεν υπάρχει άλλοθι για την ανακολουθία των λόγων μας γιατί απλά, δεν τα εννοούμε ,οι περισσότεροι, δεν τα πιστεύομε πραγματικά, δεν συνειδητοποιούμε την σημασία τους και δεν τιμάμε τον εαυτό μας με την συνέπεια των λόγων μας.
Θεωρούμε ότι είναι τα ωραία λόγια αυτά που μας επιβάλουν στους άλλους, τους αρέσουμε και δίνουν το διαβατήριο σε μερικούς για την ένταξή τους στο χώρο των πνευματικών ανθρώπων ή έστω και των Ανθρώπων που θαυμάζουν ή προσκυνούν οι ίδιοι Νομίζουν ότι .νομιμοποιούνται δήθεν να κραδαίνουν την ρομφαία της Τάξης και της Ηθικής και της υψηλής διανόησης ακόμη , επειδή τους έτυχε να διαβάσουν Σωκράτη, Πλάτωνα Χριστό κ.λ.π. ,έραψαν ένα μανδύα στα μέτρα των ειδώλων τους ,το φόρεσαν και περιφέρονται στον μικρό μας κόσμο με τον δάκτυλο στην σκανδάλη ,έτοιμοι να κρίνουν, να επικρίνουν, και να αναδεικνύουν , έτσι νομίζουν . την πλασματική ανωτερότητά τους.
Από λόγο σε λόγο ξεστρατίσαμε…
Χρειάζεται καμιά φορά .

http://Isminy.pblogs.gr

marianaonice είπε...

@Ισμήνη μου καλώς ήρθες. Ανωτερότητα: Μεγάλη κουβέντα! Και ακόμα πιο μεγάλος τίτλος, για να τον διεκδικεί κανείς!!
Συνήθως αυτοί που βάζουν την ταμπέλα στον εαυτό τους, δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει...
Τα φιλιά μου και καλό απόγευμα.

Όταν κοιτάς από ψηλά την ανατολή !!