Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Όταν κοιτάς από ψηλά την ανατολή !!
-
Μεγάλη Πέμπτη, ξημερώνει... Γύρω μου ένας χαμός από ετοιμασίες, κόσμος που τρέχει να προλάβει να ετοιμάσει όλα όσα νομίζει ότι θα του χαρίσο...
-
Λοιπόν ώρα να κατεβούμε από τη γέφυρα της δόξας του προηγούμενου ποστ μου και να προσγειωθούμε πάλι εδώ στη θλιβερή πραγματικότητά μας!! ...

10 σχόλια:
Τέτοιες λεβέντικες ενέργειες με κάνουν να ελπίζω πως δεν χάθηκαν όλα.
Γειά σου Αντώνη!! ;))
Έτσι ακριβώς!
Το έχω ξαναπεί, η ελπίδα είναι τα παιδιά μας στα οποία αναθέσαμε μεγάλο βάρος να μας βγάλουν από το βούρκο που παγιδευτήκαμε.
Τίποτα δεν πάει χαμένο.. στη χαμένη μας ζωή...
Αυτό μου ήρθε στο νου διαβάζοντας και ελπίζοντας πως τα νιάτα θα αντέξουν το βάρος που τους φορτώσαμε..
Καλώς ήλθες Γιαγιά Αντιγόνη!
Τίποτε δεν πάει χαμένο όντως... μόνο η χαμένη μας ζωή...
Μεγάλο χρέος αφήνουμε στα νιάτα να μας λεφτερώσουν από το βάλτο που παγιδευτήκαμε...
Δεν νομίζω να τολμήσουν να τον τιμωρήσουν.
Δυστυχώς πρώτα απ'όλα έχει χαθεί η ντροπή Μαριάνα μου.
Την καλημέρα μου..
@aldebaran!
Tις καλησπέρεες μου και καλό μας μήνα!!
Μακάρι να μη το μπλέξουν το παιδί και το στιγματίσουν σ' όλη του τη ζωή! τους έχω ικανούς! το σύστημα αντιδρά άμεσα και ενορχηστρωμένα όταν το ενοχλήσει κάποιος!
Όσο για την ντροπή, φθάσαμε να ντρεπόμαστε εμείς για λογαριασμό τους!
Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ!! ΔΕΝ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ!!
@Άνεμε
Ακριβώς!!
:))
Αχρείοι δεν θα πει τιποτα
@Ρίκη μου
Αλλοίμονο στα παιδιά μας...
:(
Δημοσίευση σχολίου