Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Διαχρονικές εικόνες - κειμήλια του Κώστα Μπαλάφα που έφυγε σήμερα...




Βλέποντας το παραπάνω αρχείο του Κώστα Μπαλάφα, που ο @συνεργάτης  μου Άνεμος είχε την έμπνευση να μετατρέψει από τα σπάνια αρχεία της ΕΡΤ και να το μοιραστεί μαζί μας, η ψυχή μου σφίχτηκε... Ένοιωσα μια  ανείπωτη θλίψη βλέποντας τις εικόνες αυτές ... που ο μεγάλος ηπειρώτης φωτογράφος διέσωσε στο μοναδικό του αρχείο... 
Εικόνες που εμείς οι νεώτεροι μόνο σε κινηματογραφικές ταινίες ίσως έχουμε δει ή σε παλιές φωτογραφίες των παππούδων ή των γονιών μας. 
Κι όμως διαισθάνομαι ότι τούτες οι εικόνες ξανάρχονται σιγά σιγά στην Ελλάδα... 
Στην Ελλάδα που τη γύρισαν πίσω από εκεί που είχε ξεκινήσει και είχε ξαναγεννηθεί από τις στάχτες της, με τιτάνιες προσπάθειες...  Τώρα πάλι η ζωή στον άγιο αυτό τόπο,  ξανάγινε ρημάδια και αποκαϊδια...
Κάποιοι που έλεγαν ότι θα μας σώσουν, εδώ και χρόνια, έγιναν κροίσσοι, ξεπουλώντας και  εξαθλιώνοντας μια χώρα περήφανη που σήμερα αρχίζει πάλι να θρηνεί τις πεθαμένες πόλεις και τα χωριά της...
Μια χώρα που θάβει τα όνειρα των παιδιών της, άλλη μια φορά και κανείς δεν κατάλαβε το πώς και γιατί έγινε αυτό... 
Δεν είχαμε πόλεμο, δεν ήρθαν στην πόλη οι εχθροί με τα όπλα και τα κανόνια τους, κι όμως την κατέλαβαν ύπουλα, καταχθόνια και με σατανική στρατηγική των Εφιαλτών της μεταπολίτευσης ... που άνοιξαν τις κερκόπορτές της, στους κατακτητές.
Που είσαι Λεωνίδα με τους τριακόσιους πολεμιστές σου; Κοίτα τη χώρα που εσύ και οι συμπολεμιστές σου, κάποτε προστατέψατε με τη ζωή σας, πως την ξεπουλήσανε οι σύγχρονοι Εφιάλτες μας!
Η καταχνιά απλώνεται παντού από το βορρά ως το νότο της, κι η Ελλάδα βαλκανοποιείται πλέον ραγδαία και αναπόφευκτα...
Μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας ή άλλων πόλεων αρκεί για να μπορέσει κανείς να δει ότι τίποτε δεν θυμίζει πια το παρελθόν.. Ερημιά και σκοτεινιά, μαγαζιά κλειστά, άνθρωποι ελάχιστοι σκυθρωποί και αγριεμένοι, άνεργοι οργισμένοι και πλατείες παραδομένες σε εκατοντάδες μετανάστες και τοξικομανείς, που τις έχουν μετατρέψει σε υπαίθρια «ξενοδοχεία». 
Η εγκληματικότητα φόβητρο και του πιο θαρραλέου πλέον περιπατητή...
Έρημοι δρόμοι, έρημες πλατείες, έρημα μαγαζιά, έρημοι άνθρωποι... 
Εικόνες κατοχής και πείνας σαν αυτής που αποτυπώθηκε στο φακό του Κώστα Μπαλάφα...
Μιας κατοχής, όμως πιο άγριας και πιο τρομερής, αφού σήμερα, μπορεί να μην έχει λάσπες και χωματόδρομους ή βομβαρδισμένα κτίρια, όμως έχει τσιμέντο, αποξένωση και διχασμό.
Μια κατοχή χωρίς εκείνη την ανθρώπινη αλληλεγγύη της κατοχής των προγόνων μας... με την οποία και κατάφεραν αυτοί να επιβιώσουν... 
Έφθασε η εποχή που ανθρώπινες σκιές γατζωμένες στους μεγάλους κάδους σκουπιδιών ψάχνουν τα ψίχουλα των πιο τυχερών για να γλυκάνουν τον πόνο της πείνας τους...
Έφθασε ο καιρός που τα χωριά  και η ύπαιθρος, η ελληνική μεθόριος, αφανίστηκαν! Έκλεισαν υπηρεσίες, απαραίτητες στη διαβίωσή των ανθρώπων εκεί στις εσχατιές της Ελλάδας, όπως Εφορίες, Κέντρα Υγείας, Αγροτικά Ιατρεία, Στρατιωτικές Μονάδες, Αστυνομικά Τμήματα, Τελωνεία, απαραίτητα για την ασφάλειά τους. Οι κάτοικοι πήραν τα μάτια τους, μετανάστευσαν, εγκατέλειψαν τις πατρικές τους εστίες, έβαλαν λουκέτα στα σπίτια και τα νοικοκυριά τους που με κόπους μιας ζωής είχαν στήσει. Πώς να ζήσουν σε έναν τόπο όπου ούτε σχολείο δεν άφησαν για να μάθουν τα παιδιά τους γράμματα. Το κράτος τους άφαντο για κοινωνική πρόνοια και φροντίδα. Μόνο για είσπραξη χαρατσιών και κεφαλικών φόρων εμφανίζεται με το βούρδουλα ακόμη και στο πιο απόμακρο χωριό... που μέχρι τώρα δεν ήξερε ούτε καν αν υπάρχει...
Καφενεία κλειστά, χωράφια εγκαταλειμένα και λιγοστοί γέροντες απόμαχοι της ζωής  περιμένουν το τέλος αναπολώντας τους μάταιους αγώνες τους, τους χαμένους κόπους τους και τις χαμένες ελπίδες τους, που κατέστρεψαν όλοι οι πολιτικοί απατεώνες που διαχρονικά κυβέρνησαν τούτο τον τόπο...
Καλό ταξίδι, Κώστα Μπαλάφα... εσύ έφυγες πριν προλάβεις να αποτυπώσεις γι' άλλη μια φορά την ΚΑΤΟΧΗ στην Ελλάδα...
Ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει... κι εμείς την ανθρώπινη συγκίνηση και πόνο, που εσύ έψαξες να νοιώσεις και να μαρμαρώσεις στα φίλμ σου, κρατάμε βαθειά στην καρδιά μας και υποσχόμαστε να τη ζωντανέψουμε ξανά, να την κάνουμε φλόγα στα μάτια και θέρμη στην ψυχή μας και  να δώσουμε τα χέρια αγκαλιασμένοι για να βγούμε από αυτό το μαύρο τούνελ που μας φυλάκισαν... οι διαχρονικοί "σωτήρες" μας....

14 σχόλια:

ohia είπε...

- Είναι δυνατό να μη συγκινηθεί κανείς, με όλους αυτούς τους στίχους που ΕΓΡΑΨΕΣ, που σαν ποίημα λυρικό κυλούν στο διάβασμά τους. Το μόνο που μπόρεσα να κρατήσω στην ψυχή και στην καρδιά μου είναι τούτα δω τα τελευταία.
''ΕΣΥ έφυγες πριν προλάβεις να αποτυπώσεις γι' άλλη μια φορά την ΚΑΤΟΧΗ στην Ελλάδα...
Ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει... κι εμείς την ανθρώπινη συγκίνηση και πόνο, που εσύ έψαξες να νοιώσεις και να μαρμαρώσεις στα φίλμ σου, κρατάμε βαθειά στην καρδιά μας και ΥΠΟΣΧΟΜΑΣΤΕ να τη ζωντανέψουμε ξανά, να την κάνουμε φλόγα στα μάτια και θέρμη στην ψυχή μας και να ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ αγκαλιασμένοι για να βγούμε από αυτό το μαύρο τούνελ που μας φυλάκισαν... οι διαχρονικοί "σωτήρες" μας....''

Swell είπε...

Μαριάννα, επιστρέφουμε βιαίως στις δεκαετίες του 50 και του 60. Εμείς όχι όμως και οι τιμές των αγαθών. Ελέω του εσμού του νέου Τσολάκογλου.

Μαριάνθη είπε...

"η ψυχή μου σφίχτηκε... Ένοιωσα μια ανείπωτη θλίψη" λες κι είναι σα να διαβάζεις και τα δικά μας εσώψυχα Μαριάνα μου.Πάντα πονούσαν αυτές οι εικόνες στο αντίκρισμά τους και μόνο. Δυστυχώς εκεί μας πάνε πάλι.Μαριάνα! Ανέδειξες το θέμα και τη θλιβερή είδηση για το φωτογράφο της Ελλάδας, με ιδιαίτερο τρόπο. Μπράβο και στο συνεργάτη σου άνεμο που έδωσε κομμάτι του χρόνου του για το έργο του Μπαλάφα. Σε κάτι τέτοιες κινήσεις βρίσκει η αναγνώριση την έκφρασή της. Το σχολιο swell αποτυπώνει επακριβώς την κατάσταση .

Aνεμος είπε...

Το σχολιο swell αποτυπώνει επακριβώς την κατάσταση .
πολλά νέα παιδιά μου είπαν οτι δεν τον ήξεραν..
να ένα καλό να μάθουν τα παιδιά ιστορία
το αρχείο της ερτ έχει πολλά σπάνια ντοκουμέντα
και δεν νομίζω να κλέβουμε προσωπικό αρχεία
γιατί την ΕΡΤ την έχουμε χρυσοπληρώσει
Κάποιοι που έλεγαν ότι θα μας σώσουν, εδώ και χρόνια, έγιναν κροίσσοι, ξεπουλώντας και εξαθλιώνοντας μια χώρα περήφανη που σήμερα αρχίζει πάλι να θρηνεί τις πεθαμένες πόλεις και τα χωριά της...
Μια χώρα που θάβει τα όνειρα των παιδιών της, άλλη μια φορά και κανείς δεν κατάλαβε το πώς και γιατί έγινε αυτό...

logia είπε...

μαύρες μέρες
ποιά όνειρα;
ποια παιδιά;
ποια δημιουργία;
μόνο για επιβίωση θα μιλάμε πια
όσο για τον καλλιτέχνη που έφυγε, καλό του ταξίδι
μας μάφησε παρακαταθήκη εικόνες να ζωντανεύουν τις μνήμες παλιότερων καιρών τόσο ίδιων με τους σημερινούς

BUTTERFLY είπε...

προσκλησηηη! να ξεχαστουμε λιγο!

Άστρια είπε...

Πίσω από τα σύννεφα υπάρχει πάντα ο ήλιος, μια νύχτα τη διαδέχεται πάντα η ημέρα και τον χειμώνα η άνοιξη και τανάπαλιν. Κι αυτοί είναι νόμοι της Φύσης που κανείς δεν μπορεί να τους ανατρέψει.

Κι αν το μαυρόασπρο ταίριαζε στις φωτογραφίες του Μπαλάφα μοναδικά, κι ας φαινόταν ότι μετατρεπόταν το τραγικό σε τέχνη, παραμένει η ιστορία να μιλά και να επαναλαμβάνεται.

Μια καλημέρα Μαριάννα μου και στον Άνθρωπο μέσα μας

Καραμούζα είπε...

Να δω τώρα ποιός θα αποτυπώσει τη δράση του νέου ΕΑΜ...

{ευτυχώς υπάρχουνε πολλοί πια που αποτυπώνουν τη δράση της ...ΕΛΑΣ... Γιαυτό τούς δέρνουν αλύπητα...}

Παιδιά (και κορίτσια!) σηκωθείτε
να βγούμε στους δρόμους,
με πέτρες, γιαούρτια
να ρίξουμε νόμους
των άθλιων λαμόγιων
η κάστα να πέσει
να βγουν οι «σωτήρες»
για πάντα απ' τη μέση.


Καλό, έ!
Μόνο 3 λεπτά μού πήρε...
Ούτε ο Αττίκ νά 'μουνα...

Ανατολή είπε...

Αγαπητή Μαριάννα,
αν είναι να έρθει η Νέα Κατοχή (όπως τότε), ας δώσουμε τα χέρια και ας δείξουμε αλληλεγγύη και ανθρωπιά για να αντιμετωπίσουμε τους μαυραγορίτες, τους δωσίλογους και τους κατσαπλιάδες.
Να επιζήσουμε. Κυρίως τα παιδιά.
Φοβάμαι για τις μέρες που θα 'ρθουν. Ο άνθρωπος στην απελπισία μετατρέπεται σε λύκο. Ή σε κανίβαλλο.
Να 'σαι καλά και δυνατή...

marianaonice είπε...

@ohia
Έτσι είναι... όσοι έφυγαν νωρίς είναι τυχεροί... οι άλλοι που μείναμε έχουμε χρέος να αναστήσουμε τη χώρα!

@Swell
Ήδη φθάσαμε στο 50 και δεν βλέπω να σταματάμε ακόμη... το βαρέλι δεν έχει πάτο κι ας τον ψάχνει ο Βενιζέλος... όταν τα παιδιά λιποθυμάνε στα σχολεία τότε ναι δεν πάει άλλο!!

@Μαριάνθη μου
ποιός να μας το έλεγε ότι θα ξαναγυρίζαμε σε κατοχή ενώ οι γονείς μας νόμιζαν ότι μας γλύτωσαν μια για πάντα απ' αυτήν... και μάλιστα σε μια κατοχή χωρίς ελπίδα ανάστασης... μιας παγκόσμιας κατοχής όλων των λαών του κόσμου στη λερναία ύδρα της παγκοσμιοποίσης των κερδοσκόπων.

marianaonice είπε...

@Ανεμε
Μια χώρα που θάβει τα όνειρα των παιδιών της, άλλη μια φορά...
Έτσι δυστυχώς...
Εσύ πάλι έδωσες την έμπνευση γι' αυτή την ανάρτηση με το αρχείο που είχες την καλωσύνη να μετατρέψεις και να μας το δώσεις.

@logia μου
ίδιων και χειρότερων καιρών!
Σκοτάδι χωρίς αχτίδα φωτός στον ορίζοντα...
:(

@πεταλουδίτσα μου
έλαβα την πρόσκληση και θα εκπληρώσω το χρέος μου...
Φιλιάαα!!

marianaonice είπε...

@Άστριά μου
Μόνο μια ματιά μέσα μας και η στροφή στον άνθρωπο θα μας ξαναφέρει τη ξαστεριά...
Κάποιες στιγμές σκέφτομαι ότι όταν είσαι στο κέντρο της καταιγίδας δεν μπορείς να σκεφτείς την ομορφιά του ουρανού όταν θα βγει το ουράνιο τόξο... όμως αυτό θα βγει απλά δεν πρέπει να το ξεχνάμε...
Έχεις δίκιο... μια καλημέρα στον άνθρωπο μέσα μας...
Καλό ξημέρωμα φίλη μου!
:))

@Καραμούζα
Καλώς ήλθες από τα @μέρη μου.
Ωραίοι οι στίχοι σου!
Επικαιροποιημένοι άριστα!
Σ' ευχαριστούμε!
:))

@Ανατολή μου
Ακριβώς, να δώσουμε τα χέρια μας και να νοιώσουμε άνθρωποι. Γιατί το ξεχάσαμε ότι είμαστε πάνω απ' όλα άνθρωποι...
Δύναμη σε όλους μας @φίλη μου! δύναμη κι ελπίδα...
Καλό ξημέρωμα...
:))

KAPISTRI είπε...

Να είσαι πάντα καλά και να μάς θυμίζεις τέτοια!

marianaonice είπε...

@KAPISTRI
Καλώς όρισες!
Πέρασα κι εγώ από τα @μέρη σου και μου άρεσε πολύ αυτό που γράφεις:
"Ελλάδα είναι παγκόσμια έννοια και δεν περιορίζεται σε γεωγραφικά σύνορα".
Και εσύ νάσαι καλά και καλή συνέχεια.
:))

Όταν κοιτάς από ψηλά την ανατολή !!