Από τις 30.000 ευρώ η προσωποκράτηση!! Προς δόξα της αδικίας και της ευλογίας των αεριτζήδων οφειλετών!!!

Ματαιώνεται καθημερινά με νομοθετικές ρυθμίσεις κάθε ελπίδα του μέσου Έλληνα πολίτη να βρει το δίκιο του στο κράτος αυτό που λέγεται Ελλάδα!!

Είναι πλέον γεγονός αυταπόδεικτο ότι η εγκληματικότητα χτυπάει κόκκινο και τα πράγματα θα πάνε ακόμα χειρότερα όσο περνάει ο καιρός λόγω της οικονομικής κρίσης που πλήττει πλέον για τα καλά και τη χώρα μας και ευνοεί το έγκλημα σε όλες τις μορφές του ενώ οι Αρχές δεν είναι δυνατόν με την υπάρχουσα κατάσταση και δομή να μπορέσουν να το αντιμετωπίσουν ή έστω να το ανακόψουν. Σημαντικότερη αύξηση κατά το 2009 θα παρουσιάσουν -ήδη βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα- οι ληστείες, οι διαρρήξεις και κλοπές, οι αρπαγές τσαντών, οι απάτες και γενικά τα αποκαλούμενα αδικήματα κατά της περιουσίας. Και οι δείκτες των άλλων εγκληματικών πράξεων θα παρουσιάσουν άνοδο, αλλά η εκτόξευση θα γίνει στα αδικήματα κατά της περιουσίας.

Σύμφωνα με τα παραπάνω όπως καταλαβαίνετε η κρίση αυτή χτυπά όλους μεν, αλλά ορισμένοι καταφεύγουν στο έγκλημα για να την αντιμετωπίσουν!!
Και πώς μπορεί να αποτραπεί αυτό;;
Ποιός θα προστατέψει πλέον τα θύματα των εγκληματιών αυτών, που εκτός από την οικονομική κρίση που υφίστανται και τα ίδια, έχουν σε βάρος τους και τις εγκληματικές ενέργειες των "έξυπνων" της υπόθεσης, που βρίσκουν τη λύση στο έγκλημα και επιδίδονται στις απάτες, κλοπές, ληστείες, εκβιάσεις και ένα σωρό άλλα αδικήματα σε βάρος εξίσου ή και περισσότερο αναξιοπαθούντων συμπολιτών τους;;
Η Ελληνική Αστυνομία και Δικαιοσύνη αποδείχθηκαν εντελώς ανεπαρκείς να πατάξουν αυτή την αύξηση της εγκληματικότητας, αφενός λόγω της ανοργανωσιάς τους και κακής γενικά λειτουργίας τους, αλλά και λόγω του κακού κατά τη γνώμη μου δικαϊκού μας συστήματος που πλέον ευνοεί τους αεριτζήδες και εγκληματίες, αφού ξέρουν καλά ότι το σύστημα αυτό αδυνατεί να τους τσακώσει κι αν ποτέ τιμωρηθούν μετά από αλλεπάλληλες αναβολές και δαιδαλώδη δικονομικά τερτίπια και ένδικα βοηθήματα, στο τέλος αυτό θα έχει καταντήσει άνευ σημασίας και ουσιαστικά θα έχει οδηγήσει σε αρνησιδικία, λόγω του ότι το θύμα πλέον θα έχει παραιτηθεί κάθε αξίωσής του, οικονομικά εξοντωμένο από τις αλλεπάλληλες δίκες και αναβολές προς δόξα των δικηγόρων!!

Συγκεκριμένα όταν κάποιος αδικηθεί έχει δύο οδούς να ακολουθήσει για τη δικαίωσή του, είτε μεμονωμένα είτε και μαζί:
Η πρώτη είναι να κάνει μήνυση κατά του αδικήσαντος για να οδηγηθεί αυτός στην ποινική δικαιοσύνη, που στο τέλος θα του επιβάλλει ποινή φυλάκισης ή κάθειρξης ανάλογα του αδικήματος, αν είναι πλημμέλημα ή κακούργημα. Αυτό βέβαια δεν ωφελεί σε τίποτε τον παθόντα παρά μόνο ότι ενόψει της απειλής της στέρησης της ελευθερίας του, ο δράστης μπορεί να μετανοιώσει και να επιστρέψει τα χρήματα που αφαίρεσε με απάτη, κλοπή κλπ. για να έχει ευνοϊκή μεταχείριση από το Δικαστήριο. Η δίκη αυτή όμως αργεί πολύ και η δικαίωση όταν φθάσει δεν φέρνει πια κανένα αποτέλεσμα, αφού τα χρήματα έχουν πλέον εξατμισθεί στην πάροδο των χρόνων.
Η δεύτερη είναι να κάνει αγωγή στο αστικό δικαστήριο και να ζητήσει την αποζημίωσή του. Αυτή η δίκη κατά κανόνα είναι πιο σταθερά προβλέψιμη και με πιθανότητες να περαιωθεί πιο έγκαιρα και ο παθών ωφελείται από το ότι στο τέλος έχει μία απόφαση να εκτελέσει σε βάρος του δράστη για κατάσχεση της περιουσίας του, από την εκπλειστηρίαση της οποίας θα μπορέσει να πάρει τα χρήματά του.
Όταν ο δράστης όμως δεν έχει περιουσία, που συνήθως αυτό συμβαίνει, δεδομένου ότι όλοι αυτοί φροντίζουν, ακόμη και αν έχουν περιουσία να μην την έχουν στο όνομά τους, εκεί αρχίζει το πρόβλημα.

Μέχρι τώρα με βάση το νόμο υπήρχε η δυνατότητα, σε περίπτωση που κατάφερνε κάποιος που ζημιώθηκε από άδικη πράξη να εκδοθεί μία τελεσίδικη αστική απόφαση υπέρ του, που θα του επιδίκαζε την απαίτησή του, εάν ο αντίδικός του δεν είχε περιουσιακά στοιχεία για να κατασχέσει και να εξασφαλίσει να πάρει πίσω τα λεφτά που άδικα του πήρε, να μπορούσε να επιβάλει σε βάρος του προσωπική κράτηση για την εξόφληση του χρέους αυτού, το οποίο έπρεπε να είναι 1.500 Ευρώ και πάνω.
Έτσι αν π.χ. ένας απατεώνας άρπαζε από το θύμα του πάνω από 1.500 Ευρώ, υπήρχε η ελπίδα μετά την έκδοση μιας απόφασης αστικής φύσης, για την αποζημίωση, ο παθών να προέβαινε στην εκτέλεση διάταξης για προσωπική κράτηση και έτσι να είχε ελπίδα να εξοφληθεί! Η εκτέλεση αυτή γίνεται με τη σύλληψη του δράστη από δικαστικό επιμελητή με τη συνδρομή της Αστυνομίας, αν χρειαστεί και τον εγκλεισμό του στη φυλακή για ορισμένους μήνες (από 1 μήνα μέχρι ένα έτος), με έξοδα που πληρώνει ο παθών (που στην περίπτωση αυτή με τη νομική ορολογία λέγεται δανειστής), δηλαδή του καταβάλει τα τροφεία του, που είναι περίπου 90 ευρώ το μήνα.
Στην απειλή λοιπόν αυτής της προσωποκράτησης συνήθως οι οφειλέτες πλήρωναν τον παθόντα-δανειστή για να μη προσωποκρατηθούν.

Σήμερα διάβασα λοιπόν ότι αυξάνεται από τα 1.500 στα 30.000 ευρώ!!! το κατώτατο όριο για την προσωποκράτηση για ληξιπρόθεσμες οφειλές μεταξύ ιδιωτών.
Η αναπροσαρμογή γίνεται με απόφαση του υπουργού Δικαιοσύνης Ν. Δένδια εν όψει της οικονομικής κρίσης.
Οπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του, η αύξηση του κατώτατου ορίου γίνεται αφ' ενός διότι «πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας κατά συνταγματική επιταγή είναι ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου, πυρήνας της οποίας είναι η προσωπική ελευθερία, αφ' ετέρου διότι, λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αρκετοί πολίτες ενδέχεται να αντιμετωπίσουν προσωρινές δυσχέρειες για την έγκαιρη εξόφληση των οφειλών τους».

Και ρωτώ εγώ τώρα η συνταγματική επιταγή του σεβασμού και της προστασίας της αξίας του ανθρώπου έχει εφαρμογή μόνον στους οφειλέτες;;;
Και πολύ περισσότερο στους οφειλέτες από άδικη πράξη;;;
Γιατί άλλο ένα καθαρά εμπορικό χρέος ας πούμε, και άλλο ένα χρέος από απάτη ή ληστεία ή κλοπή!!
Στην περίπτωση αυτή ο άνθρωπος που του "έφαγαν" με κόλπο ή με βία τα λεφτά του δεν έχει συνταγματική προστασία της προσωπικότητάς του, της περιουσίας του και της ήρεμης ψυχικής του διαβίωσης;;
Αυτός πώς θα προστατευθεί κύριε Υπουργέ;;
Σκεφτήκατε ποτέ ότι αυτή η αύξηση και μάλιστα στα 30.000 Ευρώ του ορίου της προσωποκράτησης θα ευλογήσει τους αδίστακτους εγκληματίες αεριτζήδες και γενικά τα λαμόγια της αρπαχτής, ενώ θα καταρρακώσει και την τελευταία ελπίδα αθώων ανθρώπων να πάρουν πίσω τους κόπους τους;;
Σας φαίνονται λίγα τα 30.000 Ευρώ για τα οποία δεν αξίζει τον κόπο να προσωποκρατηθεί ένας οφειλέτης από άδικη πράξη;;

Κι όμως είναι πάρα πολλά!! Είναι το εισόδημα ετών για μικρομεσαίες οικογένειες και η απώλειά του μπορεί να οδηγήσει και στην καταστροφή τους!! Και μη μου πείτε ότι αυτές οι οικογένειες δεν χτυπήθηκαν από τη γενική οικονομική κρίση;; Αυτή δεν χτυπά επιλεκτικά μόνον τους οφειλέτες!! χτυπά και τους μικροδανειστές - παθόντες!!
Γιατί δεν αφήνετε τα δικαστήρια να κρίνουν κάθε φορά, κατά περίπτωση, πότε πρέπει να επιβληθεί προσωπική κράτηση σε βάρος κάποιου για εξόφληση του χρέους του;;

Έχετε μυαλό όταν νομοθετείτε κύριοι ή ταυτίζεστε πια με τα λαμόγια και τους λωποδύτες όλων των ειδών;;;
.