Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

Eίναι η ζωή μας μέρα που περνά...

Η φωτογραφία είναι του @φίλου μου του ηλιογράφου

Χθες γιόρτασα τα γενέθλια ενός καλού @φίλου...
Σήμερα η θλίψη για δύο απρόσμενους θανάτους ήρθε και φώλιασε στην ψυχή μου...
Δεν είναι οι άνθρωποι που "έφυγαν"... αυτό που με πικραίνει μόνο...
Είναι αυτό το ρίγος της απέραντης μοναξιάς που νοιώθεις όταν ο θάνατος ... φτερουγίζει στη ... γειτονιά σου... ανάμεσα στους φίλους σου, στους συναδέλφους σου, στους πιο δικούς σου ανθρώπους κάποτε...
Είναι το ρίγος που νοιώθεις όταν σ' αγγίζει με την παγερή φτερούγα του...
Ο Δημήτρης "έφυγε" χθες βράδυ... ήταν ένας καλός συνάδελφος, κι η είδηση του χαμού του ήταν μαχαιριά για όλους μας...
Ο Κώστας, σήμερα έμαθα ότι "έφυγε" πριν λίγες μέρες, νομικός κι αυτός, παλιός αγαπημένος φίλος, που μου στάθηκε με πολλή αγάπη και υπομονή στα πρώτα μου βήματα στη δουλειά μου... Γι αυτόν πόνεσα πιο πολύ... Ήταν ένα κομμάτι αγαπημένο της ζωής μου... και φεύγοντας το πήρε μαζί του...
Είχαμε χαθεί τα τελευταία χρόνια... δεν επικοινωνούσαμε... όμως μάθαινε για μένα και εγώ μάθαινα για κείνον, από κοινή μας φίλη, ήξερα ότι είχε προβλήματα υγείας, που όμως έλεγαν ότι τα είχε ξεπεράσει...
Η είδηση του θανάτου του, ήρθε να μου θυμίσει ότι οι άνθρωποι δεν είμαστε παρά μόνον κομπάρσοι του θεάτρου της ζωής... ο καθένας πρέπει να παίξει το ρόλο του... και μετά να αποχωρήσει, από τη σκηνή, μόλις ο ρόλος αυτός τελειώσει...
Οι ρόλοι του Δημήτρη και του Κώστα μάλλον ήταν σύντομοι και τέλειωσαν γρήγορα...
Ως εδώ ήταν... έφυγαν αθόρυβα βυθίζοντας στο πένθος τους αγαπημένους τους ανθρώπους...

Το δειλινό γι' αυτούς έφθασε και η δύση τους αγκάλιασε γλυκά για να τους αναπαύσει...
Σαν τα Δειλινά της Μαρίας Πολυδούρη

Περνάει εμπρός μας η μέρα
σημάδι φωτεινό.
Και πάντα έτσι μας βρίσκει
απάντεχο από πέρα
βαρύ το δειλινό.

Το φως σου θα στερέψεις
ελπίδα μας χρυσή
θα σε σιμώσουν οι ήσκιοι
κι έτσι μοιραία θα γνέψεις
στο δειλινό και σύ...

Δυό δάκρυα και αυτό το αφιέρωμα σε δύο νέους ανθρώπους που η ελπίδα τους, έγνεψε στο δειλινό τόσο αναπάντεχα...
.

22 σχόλια:

Meropi είπε...

Καλό τους ταξίδι....

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Αυτά τα ταξίδια που πληγώνουν...
που πονάνε....
που ματώνουν....
τα χωρίς επιστροφή....

monahikoslikos είπε...

Η ζωή κι ο θάνατος ένα αξεδιάλυτο κουβάρι αλλά όταν αγαπημένοι φίλοι φεύγουν μέρες γιορτινές η αίσθηση της μοναξιάς μας γίνεται βαρύτερη...
Να είσαι καλά Μαριάννα μου κι η θλίψη να ναι πρόσκαιρη....

Unknown είπε...

Το παραλογο της υπαρξης!!
Και μεις δεσμιοι της υπερβασης της νομοτελειας μεσα απο καθε ενεργεια μας.
Τελικα!!!!!!!!!!!!!!

astria είπε...

Να θυμάσαι όλα τα καλά τους!

Όμως εγώ ήρθα να σου ευχηθώ ολόψυχα Καλή Χρονιά, με υγεία κι αγάπη για σένα και τους δικούς σου ανθρώπους.

Κι αναλογιζόμενη τον χρόνο που πέρασε, να πω ότι σ' ευχαριστώ για τις σκέψεις και τα συναισθήματα που ανταλλάξαμε. Σ' ευχαριστώ που γράφεις, που ακούς, που χαρίζεις.

Να είσαι πάντα καλά φίλη μου!
ΚΑΛΉ ΧΡΟΝΙΑ!!!


Η υπέροχη φωτογραφία του ηλιογράφου, πολύ ταιριαστή για το δειλινό που γράφεις, όμως δες τη,
είναι Ανατολή και η ζωή συνεχίζεται.

b|a|s|n\i/a είπε...

μια ανάσα η ζωή μας όλη μοιάζει.
να την εισπνεύσουμε και να την εκπνεύσουμε όσο πιο βαθειά. όσο πιο αληθινά μπορούμε.
καλή σου χρονιά!
πάντα με υγεία.
ανάσες αμέτρητες.
αληθινές.
ολοκληρωμένες!

Βάσσια είπε...

Καλό τους ταξίδι.
Αν και καμιά φορά δεν μπορεί να μη σκεφτεί κάποιος ότι το σύντομο ταξίδι είναι αυτό της ζωής.

.........
Μαριάνα μου

Καλώς να σε βρει η νέα χρονιά.
Με όνειρα και δύναμη και πάνω απ' όλα υγεία.

Φιλιά
:-)

marianaonice είπε...

προς όλους
Συγχωρέστε με που τέτοια μέρα έκανα επικήδειο αφιέρωμα, μα @εδώ μέσα βγάζω μόνο τον εαυτό μου και σήμερα ο εαυτός μου ήθελε μόνο έτσι να εκφραστεί...

Καλή χρονιά παρ' όλα αυτά γιατί η ζωή συνεχίζεται! Νάστε όλοι καλά!
Με υγεία, χαρά και αγάπη πολλή και αληθινή στη ζωή σας, γιατί μόνο αυτή αξίζει τελικά.
Μόνο με την αγάπη το ταξίδι μας αυτό στον κόσμο γίνεται πιο εύκολο και ο ρόλος μας στη ζωή έχει επιτυχία!
Και τυχεροί όσοι είχαν την αγάπη συνοδοιπόρο τους στη ζωή...

Aristodimos είπε...

Οι ανθρωποι πεθαίνουν μόνο οταν παψουμε εμεις να τους θυμόμαστε και να τους κρατάμε ζωντανούς μες την καρδιά μας Μαριάννα μου.

Καλό τους ταξίδι.

Οτι καλύτερο ευχομαι για σένα και τους ανθρώπους που αγαπάς.

Αρης

Ανώνυμος είπε...

Μαριάννα

Μέσα σε κάθε μεγάλο Ταξίδι υπάρχει ο αποχωρισμός
Μέσα σε κάθε αποχωρισμό, υπάρχει ο σπόρος της παράνοιας.
Μην τον αφήσεις να φυτρώσει και όλα τα Ταξίδια θα έχουν αίσια κατάληξη.

phlou...flis είπε...

αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν.
Καλή να είναι η χρονιά που μας έρχεται, για όλους

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Γλυκιά μου ευαίσθητη Μαριάνα μου!
Τι να σου ευχηθώ για τη νέα χρονιά που έρχεται δεν ξέρω...
Υγεία; Ευτυχία; Γαλήνη;...Δεν ξέρω!

Θα τολμήσω να σου ευχηθώ από καρδιάς να 'χεις γεμάτες στιγμές με ζεστασιά ανθρώπινη και χαμόγελα! Πολλά χαμόγελα,Μαριάνα μου!...

Καλή Πρωτοχρονιά,φίλη μου!

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Χρόνια Υπέροχα!

Χρόνια αλησμόνητα!

Χρόνια Μοναδικά!

Για Σένα Εξαιρετική μου φίλη που νιώθεις έτσι τρυφερά κι υπεύθυνα...


Με φιλιά!

Thalassenia είπε...

Αν σκεφτείς πόσοι σαν εσένα έχουν θλίψη σήμερα ίσως παρηγορηθείς, ίσως όχι. Τρείς μέρες πριν τα Χριστούγεννα ένας νέος άνθρωπος γείτονας συμμαθητής συνομήλικος έφυγε ξαφνικά. Ήθελα να αφήσω εδώ τη θλίψη μου.
Δεν το έκανα, κακώς.

Καλό ταξίδι να έχουν.

Να είμαστε καλά και να τους θυμόμαστε πάντα.

Aνεμος είπε...

ταξίδια χωρίς επιστροφή..τα τραίνα που φεύγουν..η ζωή που περνά και χάνεται
συλληπητήρια

marianaonice είπε...

@Μερόπη μου
Καλό τους ταξίδι...
τους ήξερες κι εσύ...

@Γιαγιά Αντιγόνη
Τα ταξίδια χωρίς επιστροφή, και
οι παντοτεινοί χωρισμοί είναι οι σταυροί μας σ' αυτή τη ζωή!!

@Μοναχικέ μου Λύκε
Ζωή και θάνατος, οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος άραγε?
Κανείς δεν ξέρει και ποτέ δεν θα μάθουμε αφού όταν θα συναντήσουμε το θάνατο θα έχουμε πια ...πεθάνει...
Νάσαι καλά κι εσύ Λύκε μου, Λύκος αληθινός στη ζωή, με δύναμη και αντοχές μεγάλες να ξεπερνάς τα δύσκολα!!

marianaonice είπε...

@taspa μου
Δέσμιοι παντοτεινοί, δυστυχώς της μίζερης καθημερινότητάς μας!!
Ένα τέτοιο γεγονός μας ταρακουνά για ελάχιστο χρόνο αλλά μετά βυθιζόμαστε όλο και πιο βαθειά στο ίδιο τέλμα της ματαιότητας!!

@άστριά μου
Ναι πάντα τα καλά θέλει κανείς να θυμάται από ανθρώπους του, που έφυγαν, κι αυτά κρατούν άσβεστη τη μνήμη τους!
Σ' ευχαριστώ για τις όμορφες, αληθινές, με ουσία και πηγαία σκέψη, ευχές σου!!
Εγώ σ' ευχαριστώ που @συνταξιδεύεις μαζί μου και μου χαρίζεις τη μοναδική φιλία σου!
Καλή χρονιά γλυκειά μου!
Και η Ανατολή πολλές φορές δεν ξεχωρίζει από τη Δύση... λες έτσι να είναι και η Ζωή με το Θάνατο??

@b|a|s|n\i/a μου
Μια ανάσα είναι η ζωή!!!
Και πόση άραγε την παίρνουμε σωστά?
Καλή χρονιά @φίλε μου, ΠΟΛΥΧΡΟΝΟΣ και από εδώ!!

marianaonice είπε...

@Βάσσια μου
Ένα σύντομο ταξίδι η ζωή μας... έτσι είναι... ας το ζήσουμε λοιπόν όσο πιο όμορφα μπορούμε!
Πολύχρονη @φίλη μου! Με υγεία και χαρά και ναι δύναμη πάνω απ' όλα!!
Φιλιά!

@Άρη μου
Πολύ σωστά! Η μνήμη είναι η ζωή αυτών που "έφυγαν"!!

@ηλιογράφε μου
Οι αποχωρισμοί το είπα και παραπάνω είναι ο σταυρός του μαρτυρίου μας!
"...Μέσα σε κάθε αποχωρισμό υπάρχει ο σπόρος της παράνοιας!!"
Σοφό αυτό που είπες!!
Αν τον αφήσουμε να φυτρώσει τότε ναι ...τρελλαινόμαστε!!
Καλή χρονιά @φίλε μου, σ' ευχαριστώ για τις υπέροχες εικόνες που μου στέλνεις!!

marianaonice είπε...

@phlou...flis μου
Αυτούς που μένουν κι αυτούς που φεύγουν, οι μοίρες μ' απονιά πάντα τους δέρνουν...
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ !!Νάσαι καλά!!

@Ψυχούλα μου
Τις ομορφότερες ευχές διάλεξες!!
Αυτό μου λείπει! Αληθινή, ανθρώπινη και χωρίς σκοπιμότητες ζεστασιά!!
Και σε σένα πολλά χαμόγελα, αληθινά σου εύχομαι και μια χρονιά που να φέρει την εκπλήρωση των πιο γλυκών σου προδοκιών!!!
Φιλιά!! :))

@ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΠΥΡΦΟΡΟΣ
Λίτσα μου αγαπημένη!
Πόσο με τιμούν τα λόγια σου...
Πόσο με τιμά η φιλία σου...
Σ' ευχαριστώω!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και μέσα από την ψυχή μου ΧΡΟΝΙΑ ΓΕΜΑΤΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ!!

marianaonice είπε...

@Thalassenia μου
Ναι το σκέφτομαι ότι πολλοί σήμερα έχουν μεγάλη θλίψη... κοντινοί μας άνθρωποι μα και μακρινοί άγνωστοι ίσως... Περισσότερη είναι η θλίψη σ' αυτό τον κόσμο παρά η χαρά, άλλωστε...
Και τις μέρες αυτές των γιορτών γίνεται αβάσταχτη!!
Καλό τους ταξίδι φίλη μου και ένα δάκρυ μας γι' αυτούς ας λαμπυρίσει για να φωτίζει τον ουράνιο δρόμο τους...

@Ανεμε
Η ζωή που περνά και βυθίζεται στο τέλμα της ματαιότητας αυτού του κόσμου!!
Σ΄' ευχαριστώ! Νασαι καλά!

tzonakos είπε...

Περρνά γρήγορα, γι αυτο λένε να τη ζήσεις όσο μπορείς.
Οιταν χάνονται άνθρωποι μέρες γιορτινές η θλίψη μεγαλώνει και μετά δεν το ξεχνάς εύκολα, λες "ηταν χριστούγεννα που χάσαμε τον τάδε, πρωτοχρονιά παραμονή τον άλλον.
Να τους θυμάσαι.

marianaonice είπε...

@Τζονάκο μου
Να τη ζούμε τη ζωή σαν νάναι να πεθάνουμε αύριο, έτσι λένε...
Μα ποιός το κάνει? Για λίγο σε τέτοιες περιστάσεις ταρακουνιόμαστε και μετά πάλι τα ίδια μας πνίγουν και μας χαλάνε ό,τι όμορφο υπάρχει γύρω μας!
Η θλίψη στις μέρες των γιορτών είναι ακόμη πιο βαθειά και αξεπέραστη!

Όταν κοιτάς από ψηλά την ανατολή !!